ดวงตาของอูจิ่วฉายแววเย้ยหยัน เขาเห็นความทะเยอทะยานของเจียงอวิ๋นหลงอย่างชัดเจน แต่อูจิ่วก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร แค่พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า
“มังกรเพลิง, ตู๋เถิง, และดาบตัดวิญญาณไม่ได้โง่ แม้ว่าการต่อสู้ระหว่างสามเผ่าพันธุ์จะเกิดขึ้นบ่อยครั้ง แต่ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่ควบคุมได้ เป็นเพราะแต่ละเผ่าพันธุ์ปรามคนของตนเอาไว้ ทำให้ไม่กล้าก่อเรื่องใหญ่โต ถึงแม้พวกเขาจะรู้ถึงประโยชน์ของหอคอยโยวหลิง แต่ก็ยังระแวงอยู่ ไม่ต้องพูดถึงอันตรายที่หอคอยโยวหลิงมีต่อวิญญาณที่ไม่ใช่มนุษย์เลย แค่การตัดสินใจของข้าที่จะมอบหอคอยโยวหลิงแห่งที่สี่ให้กับวิญญาณเผ่าพันธุ์หนึ่งก็ทำให้ทั้งสามเผ่าพันธุ์ระแวงได้แล้ว ถ้าข้าไม่มา ถึงแม้พวกเขายังสู้กันต่อ ก็ไม่เกิดปัญหาใหญ่อะไรนักหรอก และนั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ” อูจิ่วยิ้มเยาะขณะมองดูวิญญาณสัตว์อสูรที่เดินผ่านไป
เมื่อก่อนเวลาที่วิญญาณสัตว์อสูรพวกนี้เจอเขา พวกมันจะจ้องเขาด้วยสายตาเย็นชา แต่ตอนนี้เขาเห็นแววตาประจบประแจงจากพวกมัน..novel-lucky
การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้รอยยิ้มในดวงตาของอูจิ่วยิ่งลึกล้ำมากขึ้น
นี่สิผลลัพธ์ที่เขาต้องการ
เขาไม่เชื่อว่าในโลกนี้จะมีวิญญาณที่บริสุทธิ์หมดจด ไม่ต้องการพลัง และไม่กระหายอำนาจ ที่ยังอยู่กันสงบๆก็แค่เพราะไม่มีโอกาสมาวางอยู่ตรงหน้าเท่านั้น ถ้ามีตัวเลือกที่ดีกว่า มันก็จะไปล้วงเอาด้านมืดที่ฝังลึกในจิตวิญญาณออกมาได้
เจียงอวิ๋นหลงผงะไปเล็กน้อย เมื่อเข้าใจเจตนาของอูจิ่ว ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที
“ท่านอาจารย์ฉลาดล้ำเหนือใครจริงๆ! เป็นศิษย์ที่โง่เอง”
อูจิ่วโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ คำชมของเจียงอวิ๋นหลงไม่ได้ทำให้เขาปลื้ม
หลังจากอูจิ่วและเจียงอวิ๋นหลงเดินมาสักพัก ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงหน้าถ้ำของมังกรเพลิง ด้านนอกถ้ำมีร่างสองร่างอยู่ที่นั่นแล้ว
ตู๋เถิงที่เย็นชาและเจ้าเสน่ห์นั่งอย่างเกียจคร้านอยู่บนเก้าอี้ที่ก่อตัวขึ้นจากเถาวัลย์ ทันใดนั้นเขาก็เห็นอูจิ่วปรากฏตัวขึ้น ในดวงตาของเขาไม่มีความประหลาดใจแม้แต่น้อย มีแต่ความครุ่นคิดแฝงอยู่ สายตาเฉยเมยคู่นั้นมองกวาดร่างของอูจิ่ว
ที่ยืนอยู่ตรงข้ามตู๋เถิงคือดาบสีดำขนาดใหญ่ตั้งตระหง่าน ดาบใหญ่สีดำนั้นเป็นสีดำสนิทตลอดทั้งด้ามดูเป็นมันวาว บนใบดาบขนาดใหญ่มีลวดลายมังกรเห็นได้รางๆ ด้ามจับเป็นรูปมังกรดำ ดวงตาของมันฝังทับทิมสีแดงสองอัน หินสีแดงเลือดตัดกับสีดำทำให้ดูน่าเกรงขามมากขึ้น!
ดาบตัดวิญญาณ ผู้นำของวิญญาณอาวุธทั้งหมด มีข่าวลือว่าก่อนที่ดาบตัดวิญญาณจะถูกทำลาย มันเคยเป็นอาวุธเทพขั้นสูงสุด มีพลังในการสังหารวิญญาณ กระทั่งในโลกวิญญาณนี้ มันก็ยังครองตำแหน่งสูงสุดในหมู่วิญญาณอาวุธ ไม่มีวิญญาณใดกล้าเป็นศัตรูกับดาบตัดวิญญาณเลย แม้ว่ามันจะกลายเป็นร่างวิญญาณ แต่ใบมีดของดาบตัดวิญญาณยังคงทำให้วิญญาณทั้งหลายแตกดับได้ในทันที พูดได้ว่าดาบตัดวิญญาณคือศัตรูตัวฉกาจของวิญญาณ!
และเนื่องจากดาบตัดวิญญาณครองตำแหน่งผู้นำ วิญญาณอาวุธจึงรุ่งโรจน์อยู่ช่วงหนึ่ง
เสียงสะท้อนของโลหะดังออกมาจากดาบตัดวิญญาณ ทับทิบสีแดงเลือดคู่นั้นส่องประกายแวววาวราวกับดวงตาคู่หนึ่งที่กำลังมองสำรวจทุกสิ่งรอบตัว
พร้อมกับเสียงสะท้อนนั้น พื้นดินใต้เท้าของอูจิ่วและเจียงอวิ๋นหลงก็สั่นสะเทือน มังกรเพลิงตัวขนาดมหึมาเดินออกจากถ้ำอย่างช้าๆ ร่างกายใหญ่โตของมันราวกับเป็นผู้ปกครองสูงสุดที่มีอำนาจเด็ดขาดเหนือทุกคน
“มากันหมดแล้วสินะ” มังกรเพลิงเดินออกจากถ้ำ ร่างกายใหญ่โตของมันทำให้มันต้องมองดู “แขก” ที่ตนเชิญมาจากมุมสูง
เจียงอวิ๋นหลงยืนอยู่ข้างหลังอูจิ่ว ในใจแอบหวาดกลัวขณะมองไปยังผู้นำของวิญญาณทั้งสามเผ่าพันธุ์ตรงหน้า แรงกดดันจากพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่เขาจะต้านทานได้