Chapter 226 :ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย!’
เดฟ เงียบไปสักพัก ประสบการณ์ในอดีตของเขาทำให้เขาถึงกับยืนเหม่อพร้อมกับแก่นมานาในมือ เขาได้ตัดสินใจว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะเอาแก่นมานาไปไว้ในส่วนที่มันควรจะอยู่ก่อนจะเช็คแผงจัดการเมือง
เดฟ เดินไปที่ประตูพร้อมกับแก่นมานานและสงสัยว่าเขาจะใส่มันลงไปยังไง เขาได้ทำการหาช่องที่พอจะใส่มันได้ แต่เขาก็ไม่คิดว่าเคยเห็นช่องแบบนั้นที่ประตูอื่นเลย ในตอนที่เขาก้าวไปยังเสาสองต้นนั้นได้มีแขนสามอันงอกขึ้นมาจากพื้นเผยให้เห็นช่องใส่คริสตัลที่พื้น เขาคุกเข่าลงไปและวางแก่นมานาไว้ที่ช่อง จากนั้นเขาก็รีบดึงมือกลับพร้อมกับแผ่นหินที่จมลงไปก่อนจะเกิดเสียงคลิ๊กดังขึ้นมา แผ่นหินนั้นแทบจะไม่เหลือร่องรอยที่พื้นเลย หลังจากที่เกิดเสียงดังขึ้นได้ไม่นาน มันก็ได้มีเสียงหึ่งดังขึ้นมาจากประตูพร้อมกับรูนที่เริ่มเปล่งแสงสีม่วง ประตูตอนนี้ทำงานได้แล้ว
“ เรียบร้อย ! “ – เดฟ พูดขึ้น
“ สีประตูต่างจากของเมืองอื่นๆ “ – Perfect พูดขึ้น
เดฟ ยักไหล่ – “ มันถูกปรับโดยเทพนิ “
“ ไอ้เด็กเมื่อตะกี้คือเทพเหรอ ? “ – Flanker ถามด้วยท่าทีเหลือเชื่อ
“ ใช่ เชื่อมั้ยล่ะ “ – เดฟ ส่ายหน้าและพบว่ามันยากที่จะอธิบายได้
“ เขาช่วยเราไว้ บวกกับเขาเอาแก่นมานามาให้เราซึ่งทำให้ประตูทำงาน เขาคงถือว่าเป็นฝ่ายดีสำหรับฉัน “ – Fortress พูดขึ้นมา
เดฟ มีสายเข้าตอนที่กำลังจะคลิกเข้าดูแผงจัดการเมือง
“ เฮ้ ราฟ “
“ นายต้องล็อคเอาท์ออกมาเดี๋ยวนี้ “ – ราฟ พูดขึ้น
“ เกิดอะไรขึ้น ? “
“ “ นายต้องล็อคเอาท์ออกมาเดี๋ยวนี้ เชื่อฉันเถอะพวก “
“ ได้ รอสักเดี๋ยว “
“ มีเรื่องนิดหน่อย ฉันต้องล็อคเอาท์ออกไปสักพัก “ – เดฟ พูดขึ้น
“ แล้วเรื่องสุสานนั่นล่ะ ? “ – ฮันเตอร์ถามขึ้นมา
“ ฉันจะเก็บรหัสประตูเอาไว้เพื่อที่เราจะได้ไปยังสุสานจากที่นี่ได้ตอนที่ฉันล็อคอินกลับมา “ – เดฟ พูดขึ้น
“ นั่นก็พอได้ ฉันต้องโทรหา เทส เธอน่ะส่งข้อความมาหลายครั้งแล้วตอนที่เรายุ่งอยู่ตะกี้ “ – แทงค์พูดขึ้น
Flanker กรอกตาใส่ เขายังคงคิดว่า เทส น่ะเป็นผู้ชายอ้วนขนดกที่เล่นตัวละครผู้หญิง – “ อยู่กับความจริงหน่อยพวก ฉันว่าฉันเองก็จะล็อคเอาท์ออกไปเหมือนกัน โทหาเราตอนที่นายกลับมาละกัน “
“ ได้ ตอนที่พวกนายออกเกมไป ฉันจะไปดูรอบๆเมืองเพื่อดูว่าฉันจะเจออะไรน่าสนใจรึเปล่า” -Perfect พูดขึ้นมาและมองไปรอบๆซึ่งบางทีอาจจะใช้สกิลไปแล้วด้วย
เดฟ เดินไปที่ประตูแล้ววางมือไว้ที่หินก้อนหนึ่งของประตูเพื่อรับรหัส
***
ตำแหน่งเจ้าของกุญแจสำหรับประตูวาร์ปของเมือง Urburg นั้นยังว่างอยู่ ในฐานะพวกแรกที่เข้ามาในประตูตั้งแต่เริ่มทำงานคุณสามารถเลือกที่จะเป็นเจ้าของกุญแจได้ คุณยอมรับตำแหน่งนี้และสิทธิรวมถึงความรับผิดชอบหรือไม่ ? Y/N
***
เดฟ ไม่เคยได้ยินเรื่องเจ้าของกุญแจมาก่อนแต่ถ้าให้เดามันคงหมายความว่าเขาสามารถควบคุมประตูและการทำงานทั้งหมดของมันได้
“ ตกลงสิ ! “
***
คุณคือเจ้าของกุญแจแห่ง Urburg
คุณได้รับรหัสประตูวาร์ปของเมือง
คุณได้รับกุญแจพิเศษของประตูวาร์ปเมือง Urburg
คุณเข้าออกเมนูประรูวาร์ปของเมืองได้ ( เตือน : มันต่างจากแผงจัดการเมือง)
***
เดฟ ล็อคเอาท์ออกมา ราฟ นั้นกำลังเดินไปเดินมาพร้อมกับแก้วกาแฟในมือ
“ พวก เกิดอะไรขึ้น ? “ – เดฟ ถาม
ก่อนที่ ราฟ จะได้บอก เดฟ ว่าเกิดอะไรขึ้นนั้นก็มีเสียงเคาะประตูก่อนที่เขาจะรีบวิ่งไปเปิด
สามสาว วาเนสซ่า, โซว์ และ เคทลิน ยืนอยู่ที่ประตูและพากันแต่งตัวเตรียมที่จะกลับ
ราฟ ถอยไปข้างๆและเปิดประตูให้สาวๆเข้ามา พวกเธอเดินเข้ามาโดยไม่สนใจเขายกเว้นแค่สายตาจาก โซว์ ที่มองเขา
โซว์ มองไปที่ เดฟ และพูดขึ้น – “ อรุณสวัสดิ์ เราจะเช็คเอาท์แล้ว เราจะไปที่บ้านฉันกัน “
โซว์ ได้จูบ เดฟ ที่แก้ม วาเนสซ่า เองก็ทำด้วยและบอกว่ายินดีที่ได้พบกับเขา
เคทลิน แค่มอง เดฟ ไม่ได้หวังจะได้รับจูบจากเธอ จากนั้นทั้งสามสาวก็เดินออกจากห้องไป
“ อ่ะ พวก นี่มัน มัน แย่จริงๆ “ – ราฟ พูดขึ้นแล้วถอนหายใจ – “ แย่จริงๆ “ – เขาพูดซ้ำอีกรอบ
“ หือ ? พวกนั้นเหมือนจะลืมสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว พวก ไม่เป็นไรแล้ว “
ราฟ มองไปที่ เดฟ ด้วยสายตาสงสาร
“ อย่าโง่ไปหน่อยเลย พวกเธอแค่รอเวลาที่จะเอาคืน จัดการเราในตอนที่แย่ที่สุดด้วยวิธีที่โหดร้ายที่สุด “
“ เอาคืนเราเพื่ออะไร ? ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ! “
ราฟ ตบหัว เดฟ
“ ฮัลโหลลล ! นายได้ของไปแต่ไม่คิดจะจ่ายเงินรึไง ! “
“ ฉันไม่ได้อะไรเลย ! “
ราฟ ยักไหล่ – “ แค่มองก็ถือว่าได้แล้วโว้ย “
“ แค่มองเนี้ยนะ ? มันไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่เลยพวก ! ฉันบอกนายแล้วว่าฉันไม่ได้ทำอะไร “
“ ใช่ บอกตัวเองไปเถอะ บางทีสุดท้ายนายอาจะเชื่อแบบนั้นขึ้นมาก็ได้ เรื่องสำคัญคือนายน่ะสนุกกับมันโดยไม่เสียเงินค่าเข้าไงล่ะ “
“ ฉันไม่ได้สนุกกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย ! “ – เดฟ โกหก ไอ้บ้าราฟ เขาไม่เคยหลอกเพื่อนเขาได้เลย
ราฟ ส่ายหน้าอย่างเศร้าๆ – “ นายน่ะไม่รู้อะไรเรื่องนี้เลยนะพวก “
“ ฉันเข้าใจน่า มันก็แค่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ฉันไม่ได้มี—“
“ หยุดเถอะพวก ฉันจะสอนนายถึงโลกของผู้ชายกับผู้หญิง “- ราฟ ผายมือไปที่เก้าอี้ เมื่อพวกเขานั่งลงแล้ว ราฟ ก็ได้ยกนิ้วหนึ่งขึ้นมา
“ เดฟ นายต้องทำอะไรเพื่อให้ได้สิทธิที่จะมีสามสาวโป๊เปลือยอยู่รอบตัวรึอยู่ใกล้พวกเธอ ?”
“ เอ่อ….”
“ อ่าฮะ คำตอบถูกต้อง เพราะนายไม่ได้ทำอะไรเพื่อให้ได้สิทธินั้นมา นายต้องจ่ายมันในตอนสุดท้าย ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆหรอก “
“ มันไม่แฟร์เลย “
“ ตอนนี้นายก็เริ่มเข้าใจแล้ว “ – ราฟ ส่ายหน้า – “ ผู้ชายกับผู้หญิงน่ะต่างกัน เราไม่ได้มีแนวคิดเหมือนกับผู้หญิงถ้ามันเป็นเรื่องอารมณ์และความสัมพันธ์ นายต้องเปิดหูเปิดตาและเปิดความคิดเรื่องคุณค่าของผู้หญิงและฉันบอกนายได้ว่าแต่ละคนก็ต่างกันไป ถ้านายไม่รู้แนวคิดและไม่เก่งเรื่องเจรจา นายน่ะซวยแน่ “
“ ฉันไม่เก่งเรื่องเจรจานิ “
“ ฉันรู้ เดฟ “
“ ฉันแย่เรื่องผู้หญิงด้วย “
“ เชื่อฉันเถอะพวก เรื่องนี้ฉันก็รู้ “
เดฟ มองไปที่เพื่อน – “ ขอบคุณมาก ราฟ นายช่วยได้โคตรเยอะเลย “
“ ฉันรู้และไม่เป็นไรพวก “ – ราฟ พูดด้วยท่าทีจริงจัง – “ มองด้านดีแล้วอย่างน้อยนี่ก็ไม่ใช่สถานการณ์เหมือนตอน แอนนา “
“ นายนี่ซ้ำแผลเก่าได้เก่งจริงๆเลย เรื่อง แอนนา น่ะไม่ใช่ความผิดฉัน เธอมันแย่เอง “ – เดฟ ยักไหล่
“ ใช่ เธอมันแย่แต่นายก็ต้องรับผิดชอบไปครึ่งหนึ่งของสิ่งแย่ๆที่นายทำกับเธอ “
“ อะไรนะ !! ? “
“ เอาจริงๆนะพวก ครึ่งหนึ่งของความสัมพันธ์ที่เธอถือว่าเธอน่ะแย่สุดๆ ตลอดเวลาอีกครึ่งหนึ่งของนายกลับปล่อยให้เธอทำได้ตามใจ ตลอดเวลานั้นนายทำให้ทุกอย่างพัง ทั้งๆที่ครึ่งหนึ่งควรเป็นความรับผิดชอบของนาย “
“ ฉันไม่อยากคิดเรื่องพวกนั้นแล้ว “
“ ใช่ นายพูดถูก เรามีเรื่องอื่นต้องไปจัดการในตอนนี้ เราต้องหาทางชดใช้สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ก่อนที่มันจะแย่ “
เดฟ คิดสักพักแล้วพูดขึ้นมา – “ ฉันบอกเลยว่าฉันไม่ได้เก่งเรื่องผู้หญิงแต่การได้เข้าไปในพื้นที่ล่าเลเวลสูงโดยที่ไม่มีผู้เล่นคนอื่นอยู่รอบๆน่าจะทำให้พวกเธอลืมเรื่องพวกนี้ได้รึเปล่า ? “
“ มันก็คงต้องลองคิดดู นายพูดถึงเรื่องอะไร ? และมันไม่ใช่การแก้แค้น มันแค่ทำทุกอย่างให้เท่าเทียม นายจะได้เห็นมันจาก…..ช่างเถอะ “
“ ใช่ ฉันหมดหวังกับเรื่องพวกนี้ ยังไงซะฉันล็อคอินเข้าไปเมื่อเช้านี้และทำธุระบางอย่าง สุดท้ายฉันก็เจอกับเมืองในป่าเข้า “
“ โว๊ะ ! นายไปทำอะไรในป่า ? และนายไปไกลจนเจอเมืองได้ยังไง ? มานั่งลงแล้วบอกพ่อคนนี้มาว่าเกิดอะไรขึ้น ! “ – เขาตบขาตัวเองและคอยนั่งฟังอย่างตั้งใจ
เดฟ หัวเราะกับท่าทีแปลกๆของเพื่อน – “ ไอ้บ้าเอ้ย ฉันไม่ไปนั่งตักนายหรอกแต่ใช่ มันมีเมือง ฉันถึงกับได้รหัสวาร์ปมาแล้ว นายเองก็มาด้วยได้ ถ้านายต้องการน่ะนะ “
“ นายไปทำอะไรในป่า ? “
“ ฉันกำลังทำเควสสืบทอด ไปที่สุสานในส่วนที่ลึกที่สุด “
“ เดฟ ! นายมีสกิลสืบทอดงั้นเหรอ ? “
“ เอ่อ…ใช่ “
“ เกรดไหน ? “ – ราฟ ถามอย่างตื่นเต้น
เดฟ ลังเล เขากังวลว่า ราฟ คงจะปวดใจกับความลับของเขา เขาไม่รู้ว่าจะบอกเพื่อนสนิทของเขายังไงว่าเขาเป็นอันเดตผู้โด่งดังโดยไม่ทำให้เพื่อนต้องเสียใจ
“ SS “
“ มันไม่ได้มีเกรด SS ในเกม จนตอนนี้นะ บ้าเอ้ยพวก ! “ – ราฟ ตะโกนออกมา
“ ใช่ อีกอย่างแล้วฉันก็เป็นชายคนนั้น คนในวิดีโอ Mr.Skeletal “ – เดฟ พูดเสียงเบาไม่อยากให้เรื่องแย่ๆเกิดขึ้น
ราฟ ลุกขึ้นยืนทันที – “ ไม่มีทาง “
“ มีทางสิ ฉันสาบานได้ “ – เสียงของ เดฟ ดูมั่นใจและภูมิใจก่อนจะย้ำอีกครั้ง –“ ฉันคือ Mr.Skeletal “
ราฟ ถึงกับทรุดไปนั่งที่โซฟา
“ ฉันล่ะไม่เชื่อเลยว่าเพื่อนสนิทฉันจะได้เควสสืบทอดขั้น SS และอยู่ในโลกใต้ดินตอนที่ฉันกำลังทำงานให้กับ Devastators ทำไมนายไม่ชวนฉันไปด้วยรึอย่างน้อยก็บอกฉันบ้าง ? นายพา โซว์ ไปกับนาย เกิดอะไรขึ้นกับความเป็นเพื่อนของเรา ? “
“ ฉันขอโทษเพื่อน เรื่องมันเกิดขึ้นและทุกอย่างก็ดูบ้ามากๆ ฉันจะชดใช้ให้นายเอง ราฟ “
“ ก็ควรจะเป็นแบบนั้นแต่มันต้องเป็นการชดใช้ที่ดีจริงๆนะ “ – ราฟ ยิ้มออกมาพร้อมกับพูดตลก
เดฟ รู้ว่าเพื่อนได้ยกโทษให้เขาแล้ว
“ งั้นเพราะพวกนั้นพากันตามรังควานนาย งั้นนายยกไอเท็มสืบทอดให้ฉันดีมั้ย ? “
“ หยุดตลกได้แล้ว ไม่ขำนะเว้ย “
“ เอาจริงๆพวก ฉันมีการสืบทอดคลาส A ฉันได้มันมาจากบอสปิศาจ “
“ ฉันเริ่มตื่นเต้นแล้วว่ะ ไปทำมันตอนนี้กัน ! ฉันจะโทรหาสาวๆ ฉันหวังว่า โซว์ จะลืมเรื่องที่ฉันฟาดเธอไปได้ “ – ราฟ พูดขึ้น
“ นายฟาดเธองั้นเหรอ ? ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเธอถึงได้หงุดหงิด เธอต้องฆ่านายแน่ พวก และฉันคงโทษเธอเรื่องนี้ไม่ได้ “
มันเป็นเรื่องน่าพอใจที่ เดฟ ได้แกล้งเพื่อนตัวเอง ราฟ กลัวจนตัวสั่นเมื่อรู้ว่า เดฟ ไม่ได้โกหก
การฟาดก้นของ ราฟ นั้นแม้แต่ เดฟ ก็ยังนั่งแทบไม่ได้ ในความคิดของ ราฟ นั้นมันเป็นความผิดของ เดฟ เองที่หลับผิดท่า
ราฟ เหมือนกับมีแรงธรรมชาติหนุนหลัง สุดท้ายเขาก็ชินกับการใช้แรง
“ ใช่ ตอนที่ฉันตื่น ฉันคิดว่าเธอเป็นนายและก็อย่างที่รู้ “ – ราฟ ยิ้ม
“ แล้วนายจะทำยังไงต่อ ? “ เดฟ ถาม
“ ให้ฉันโทรหาพวกนั้นก่อน เราจะได้ต่อรองกับพวกเธอดู “
ราฟ กดโทรศัพท์และเอาโทรศัพท์แนบหู
“ เฮ้ เคทลิน ฉันกับ เดฟ ขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้และเช้าวันนี้ด้วย เราอยากชดใช้ให้ พวกเธอสนใจไปที่อาณาเขตเลเวลสูงเพื่อเก็บเลเวลมั้ย ? “ – ราฟ ขมวดคิ้วขึ้นลงและยิ้มให้กับ เดฟ
‘ เขาได้เบอร์ เคทลิน มาตอนไหน ? ’