ตอนที่ 498 ถูกพบแล้ว
“ใช่ พี่ยอมรับว่าพวกเขาหนุนช่วยด้านเงินทุน แต่ทางเราเสียหายไม่น้อย จื่อชิว ไม่ใช่พี่ต่อว่าเธอนะ พี่ยอมเสี่ยงกับเธอ เธอก็ต้องทำให้พี่เห็นแสงสว่างบ้าง” ฟางจื้อหมิงพูด แววตาดูหม่นหมอง
ฟางจื่อชิวได้ยินเช่นนั้นก็กำมือแน่น เงยหน้ามองพี่ชาย “พี่ วางใจเถอะ ฉันรู้ว่าจะทำอย่างไร ฉันจะติดต่อเธอเดี๋ยวนี้เลย”
“อืม ไปเถอะ” ฟางจื้อหมิงตบไหล่น้องสาวเบาๆ แล้วหยิบเอกสารบนโต๊ะ เดินออกไปจากห้องประชุม
หลังจากเขาออกไปแล้วฟางจื่อชิวจึงหยิบมือถือขึ้นมา โทรออกไป
อีกด้านหนึ่ง ในโรงแรมหรูแห่งหนึ่งฝานเจียวเจียวในชุดกระโปรงยาวรัดรูป มือหนึ่งถือแก้วไวน์แดง มองลงไปที่รถและผู้คนบนถนนด้านล่าง ท่าทางสูงศักดิ์ราวกับเจ้าหญิง
บอดี้การ์ดนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ไม่ห่างนัก ไม่รู้ว่าช่วยจัดการเรื่องอะไรให้เธอ ทันใดนั้นมือถือบนโต๊ะก็ดังขึ้น เขารีบหยิบมือถือขึ้นมา ยื่นให้ฝานเจียวเจียว
เธอขมวดคิ้วทันทีที่เห็นว่าใครโทรมา “พ่อ โทรหาหนูมีเรื่องอะไรหรือคะ” เธอรับสายด้วยความสงสัย
“เจียวเจียว ตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหน?” น้ำเสียงในโทรศัพท์แสดงความไม่พอใจและเย็นชาชัดเจน
ดวงตาฝานเจียวเจียวทอประกาย “พ่อคะ หนูท่องเที่ยวอยู่ที่อื่นค่ะ พ่อถามทำไมหรือ คิดถึงหนูหรือคะ?” เธอแกล้งทำเสียงซุกซน
“อยู่เมืองเอฟใช่ไหม?”
“พ่อ พ่อรู้แล้วหรือ” ฝานเจียวเจียวใจหาย แล้วเดินไปด้านข้าง บอดี้การณ์ดก็ลุกขึ้นเดินไปที่ประตู ทิ้งพื้นที่ให้เธอ
“ลูกรู้ไหมว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่! อย่าเอาแต่ใจตัวเอง เลิกทำ แล้วกลับมาซะ!” เด็กคนนี้ทำอะไรวู่วาม เพราะเรื่องนี้คนอย่างอวิ๋นเว่ยไม่คำนึงถึงความเป็นญาติ พูดตำหนิเขาตรงๆ ตอนนี้เดือดร้อนใหญ่แล้ว
“พ่อ หนู…”
“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น อวิ๋นเว่ยรู้เรื่องนี้แล้ว ถ้าลูกไม่อยากให้สกุลฝานกับสกุลอวิ๋นแตกคอกัน ขอให้เลิกทำอะไรโง่ๆ ได้แล้ว กลับมาซะ!” พูดจบก็วางสายเลย
ฝานเจียวเจียวถือมือถือไว้ ดวงตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้นและไม่ยอมแพ้ อวิ๋นเว่ย นางตัวดีอีลั่วเสวี่ย เธอยังไม่ได้ทำอะไร อีกฝ่ายก็เริ่มออกมาปกป้องแล้ว
ดูพ่อตนเองสิ ห่วงแต่เรื่องที่สกุลฝานกับสกุลอวิ๋นจะแตกคอกัน ทำไมไม่คิดบ้างว่าลูกสาวตัวเองถูกรังแก
ถึงตอนนี้มีอีกสายโทรเข้ามา เป็นฟางจื่อชิว
“ไง…”
“อืม รู้แล้ว เท่านี้นะ” ตอนนี้เธอลงมือไม่ได้ ยังจะทำอะไรได้ ให้บริษัทสกุลฟางกับพวกจัดการเองเถอะ เธอจะทิ้งเงินก้อนหนึ่งไว้ให้ ส่วนพวกเขาจะสามารถโค่นเฉวียนกรุ๊ปได้หรือไม่ ก็ต้องดูความสามารถของพวกเขาเองแล้ว
ทางด้านฟางจื่อชิวกะพริบตาด้วยความงุนงง ตนเองพูดอะไรผิดไปหรือ ทำไมฝ่ายนั้นจึงมีท่าทีเช่นนี้
เธอยังแปลกใจไม่หาย ก็มีเสียงเตือนว่ามีข้อความส่งมา เป็นเงินก้อนหนึ่งถูกโอนเข้าบัญชี พอฟางจื่อชิวเห็นเช่นนี้จึงเข้าใจความหมายของฝานเจียวเจียวแล้ว แต่เธอใม่รู้ว่าอีกฝ่ายวางมือจากเรื่องนี้อย่างสิ้นเชิงแล้ว
“ติ๊งตั๊ง” หลังจากที่ฝานเจียวเจียวดื่มไวน์แดงแก้วใหญ่ด้วยความโมโห กริ่งประตูก็ดังขึ้น บอดี้การ์ดมองผ่านรูมองบนประตู แล้วบอก “เป็นซีเหมินหลงเซี่ยวครับ”
พอฝานเจียวเจียวได้ยินเช่นนั้นก็มีรอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้น “เปิดประตู”
พอประตูเปิดออก ซีเหมินหลงเซี่ยวเดินสีหน้าโกรธขึ้งเข้ามา เหมือนมีเรื่องทุกข์ร้อนในใจ
“คุณชายนซีเหมินเป็นอะไรไปคะ ทำไมหน้าบึ้งอย่างนั้น” ฝานเจียวเจียวรินไวน์แดงแก้วหนึ่ง แล้วเดินมาหาเขา แนบตัวลงบนร่างเขาราวกับไร้กระดูก
ตอนที่ 499 จบลงด้วยความพ่ายแพ้
“ระบบของไหลย่ากรุ๊ปถูกโจมตี เสียข้อมูลจำนวนมาก!” ข้อมูลพวกนี้สำคัญมาก ต่อให้ถูกขโมยเงินก็ยังไม่ร้ายแรงเท่านี้
ฝานเจียวเจียวผงะเมื่อได้ยินเช่นนี้ “จริงหรือคะ จะเป็นไปได้อย่างไร” อย่าเห็นว่าไหลย่ากรุ๊ปเป็นแค่บริษัทหนึ่ง แต่มีซีเหมินหลงเซี่ยวอยู่ ระบบอินเตอน์เน็ตของบริษัทต้องอยู่ในระดับสูงมาก ใครจะแทรกเข้าไปได้ง่ายๆ
ความเป็นไปไม่ได้ เปลี่ยนเป็นความเป็นไปได้แล้ว “นี่อาจเป็นเพียงการโต้ตอบของเฉวียนหมิง คุณชายซีเหมินไม่จำเป็นต้องโมโห” ฝานเจียวเจียวคิดว่าก็แค่บริษัทหนึ่งทางนี้จึงไม่ได้ใส่ใจนัก
“ที่ผมพูดหมายถึงสำนักงานใหญ่ของไหลย่ากรุ๊ป” น้ำเสียงของซีเหมินหลงเซี่ยวราวกับพูดออกมาจากโพรงน้ำแข็งฟังแล้วทิ่มแทงกระดูก
สำนักงานใหญ่ นั่นไม่ใช่…พอฝานเจียวเจียวคิดถึงตอนนี้ถึงกับกลืนน้ำลาย “แล้วตรวจสอบได้หรือยังคะว่าเป็นฝีมือใคร?”
ซีเหมินหลงเซี่ยวสั่นหัว “ไม่รู้ แต่เรื่องนี้ร้ายแรงมาก ผมไม่สามารถยุ่งกับเรื่องทางนี้แล้ว คุณจัดการเองเถอะ” เขาไม่เพียงจะไม่ร่วมด้วย ยังจะไปจากเมืองเอฟ
เดิมเขามาเพื่อตามหาแหวนหยกวงนั้น ตอนนี้ดูแล้วคงไม่มีหวังแล้ว ยังเกิดเรื่องขัดแย้งใหญ่อย่างนี้ คงต้องกลับไปแก้ไขปัญหาที่สำนักงานใหญ่ก่อน
“นี่ก็เป็นเรื่องที่ฉันอยากบอกคุณ ทางบ้านมีเรื่องสำคัญ ฉันต้องกลับไป ฉันเองก็เตรียมวางมือค่ะ” ฝานเจียวเจียวเชิดมุมปากขึ้น แต่แววตายังคงทำใจไม่ได้
“หือ? วางมืออย่างนี้เลยหรือ หรือถูกสกุลอวิ๋นกดดัน?” ซีเหมินหลงเซี่ยวสังเกตเห็นสีหน้าเธอแข็งทื่อแวบหนึ่ง ก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดแล้ว แต่เขาเข้าใจได้
มีข่าวลือว่านับจากที่อวิ๋นเว่ยเสียภรรยาไปก็ไม่ได้แต่งงานใหม่ ที่เขาสามารถรับอีลั่วเสวี่ยเป็นลูกสาวบุญธรรมย่อมต้องรักและเอ็นดูเธอมาก ก็ไม่แปลก
ฝานเจียวเจียวถอนหายใจ “จะสั่งสอนพวกนั้นได้หรือไม่ฉันไม่แคร์แล้ว ที่ฉันแคร์คือคุณ กลับไปแล้วยังจะมีโอกาสพบคุณอีกไหม” เธอพูดพลางใช้มือข้างหนึ่งโอบคอซีเหมินหลงเซี่ยว
บอดี้การ์ดยืนอยู่ไม่ไกลนัก พอเห็นเช่นนี้ก็เปิดประตูเดินออกไปอย่างรู้สถานการณ์ ก่อนหน้านี้เขายังหน้าแดงบ้าง แต่เดี๋ยวนี้สีหน้าไม่เปลี่ยน
แววตาซีเหมินหลงเซี่ยวเคร่งขรึม เดิมเขารู้สึกหงุดหงิด แต่เห็นท่าทางเร่าร้อนของฝานเจียวเจียว บวกกับเขาเองก็อยากระบายออกมา แววตาหมองลง แล้วกอดเธอไว้ในอ้อมอก
ในห้องเริ่มมีเสียงที่ชวนให้หน้าแดงหัวใจเต้นเร็ว ดูเหมือนสองคนนี้จะทำเช่นนี้ทุกครั้ง เป็นชายและหญิงที่ปล่อยตัวทั้งคู่
ฝานเจียวเจียวถูกทางบ้านเรียกกลับไป ส่วนซีเหมินหลงเซี่ยวก็จำเป็นต้องไป เรื่องนี้เป็นเพราะอีลั่วเสวี่ยให้เจ้าลูกบอลเงินไปลงมือ มันมีความสามารถไม่ธรรมดา สามารถแฮกระบบอินเตอร์เน็ตของไหลย่ากรุ๊ป แล้วฉกข้อมูลไป
แม้ว่าวิธีการนี้จะไม่ถูกต้องก็ตาม แต่วิธีการที่ไหลย่ากรุ๊ปเล่นงานเฉวียนกรุ๊ปก็เป็นเรื่องที่น่าละอาย อีลั่วเสวี่ยจึงทำได้อย่างไม่มีแรงกดดัน
ผลสุดท้ายที่เกิดขึ้นก็คือบริษัทที่มีบริษัทสกุลฟางเป็นหัวโจก หลังจากที่สองคนนี้เลิกยุ่งเกี่ยว จึงทำได้เพียงรับมืออย่างฉุกละหุก ไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์ก็ถูกเฉวียนกรุ๊ปกดดันจนพ่ายแพ้ราบคาบ
ครั้งนี้นายท่านผู้เฒ่าสกุลฟางออกมาขอโทษด้วยตนเอง รับประกันกับนายท่านผู้เฒ่าว่าฟางจื่อชิวจะไปจากเมืองเอฟ ไปต่างประเทศ ทั้งยังยอมให้เฉวียนกรุ๊ปเข้าครอบครองหุ้นของบริษัทสกุลฟางมากว่าครึ่งหนึ่ง แต่ไม่ได้ผล
“พี่ฟาง เป็นคนไม่ควรใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างนี้ อีกอย่างคุณมาขอโทษกับผมไม่มีประโยชน์หรอก เรื่องนี้ต้องดูว่าหลานชายผมจะว่ายังไง สู้คุณไปขอร้องเขาเองจะดีกว่า ตอนนี้ผมไม่มีเวลา ตกปลาอยู่ มาตกปลาด้วยกันไหม?”
มือถือเสียงเงียบไป ในที่สุดก็วางสาย ส่วนนายท่านผู้เฒ่ายกชาขึ้นจิบอย่างสบายอารมณ์ แล้ววางเบี้ยสีดำในมือลงไป จากนั้นก็พูดเร่งเหล่าเกา “ตาคุณแล้ว”
ถือว่าวันเวลาที่ยากลำบากจบลงแล้ว ต่อจากนี้เขาก็รอใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบสุขแล้ว