Chapter 236 : ชำแหละและกลืนกิน
เดฟ รอคนอื่นให้ขึ้นหลังเซนทอร์
“ เราน่าจะรีบไปกันได้แล้ว “ – เดฟ พูดขึ้น
“ ก่อนที่เราจะไป นายช่วยแชร์เควสกับตำแหน่งของสุสานให้ฉันหน่อยได้มั้ย ?” – Tess พูดขึ้นพร้อมกับมาข้างๆเขา
เดฟ เปิดการตั้งค่าแผนที่และแชร์ตำแห่งกับเควสให้กับ Tess
“ ไกลอยู่นะ “ – Tess พูดขึ้น
“ ฉันคิดว่าเซนทอร์ของไอ้แก่ในคาบผู้หญิงน่าจะพาเราไปที่สุสานได้ “ – Flanker ยักไหล่
“ ชื่อของเธอคือ Tess “ – Fortess แย้งขึ้นมา
Tess ย่นหน้า –“ อย่าสนใจพวกหัวรั้นเลยที่รัก ปัญหาคือเลเวลดีบัฟป่าของฉันน่ะเป็นเลเวล 2 มันจะล่อมอนเตอร์เข้ามาหาโจมตีเรายิ่งกว่าเดิม “
“ เราจะจัดการกับพวกมันตอนที่เจอ ไปกันได้แล้ว “ – เดฟ พูดขึ้น
“ นั่นไม่ใช่แผน ฉันคิดว่านายเป็นหัวหน้า เซนทอร์น่ะเร็วแต่ก็ไม่เพียงพอที่จะถึงสุสานได้และตอนที่พวกมันถูกส่งกลับไปแล้ว เราก็จะอยู่ใจกลางกลุ่มมอนเตอร์ที่แข็งแกร่งและเลเวลสูง “ – Tess พูดขึ้น
เดฟ รู้เรื่องนี้แต่เขาไม่มีทางเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ในตอนนี้ได้ การที่รอจนกว่าเลเวลเขาจะสูงพอที่จะเดินทางในป่าได้นั้นคงกินเวลาเป็นปีๆ
“ แต่เราอาจจะทำได้ถ้ามีโชค นี่ “ – Tess พูดขึ้นพร้อมกับโบกมือ
มีคัมภีร์ 9 อันโผล่มาตรงหน้านักเวทย์
เดฟ ตรวจสอบมันแล้วอ่านคำอธิบาย
***
[Magic Scroll of Haste]
ระดับ : Epic
{Haste(ใช้ได้ครั้งเดียว) : เพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ของเป้าหมาย 200% ระยะเวลา 12 ชม. ผลของสกิลนี้จะถูกยกเลิกเมื่อเป้าหมายเข้าสู่การต่อสู้ }
***
“ คัมภีร์เวทย์ ? เธอหาซื้อของพวกนี้ไม่ได้นิ เธอไปเอามันมาได้ยังไง ? “ – โซว์ ถาม
“ ฉันทำขึ้นเอง ฉันมีอาชีพรองเป็นคัดลอก “
โซว์ ถามต่อเรื่องอาชีพรองและข้อดีของมัน
เดฟ ได้ฉีกคัมภีร์พร้อมกับมีออร่าสีเขียวครอบคลุมตัวของ Spike เอาไว้ มันเกิดแสงแบบเดียวกันกับเซนทอร์ตัวอื่น
“ ขอบคุณ Tess นี่จะช่วยได้มากเลย บางทีมันอาจจะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้ ทุกคนไปกันได้ !” – เดฟ ตะโกนออกมาแล้วเร่ง Spike ให้เดินหน้า
การวิ่งเข้าไปในป่าโดยที่กีบเท้าของพาหนะเป็นแสงแบบนี้มันเหมือนกับหิ่งห้อยตัวใหญ่ที่กำลังพุ่งออกไป
ฉากรอบข้างพวกเขาล้วนแต่เป็นภาพเบลอเพราะความเร็วในการเคลื่อนที่
น่าแปลกใจที่เซนทอร์นั้นตาม Spike ได้ทัน Spike ฮึดฮัดออกมาแล้วเร่งความเร็วจนทำให้ เดฟ เกือบจะไถลตกลงมา
เขาลูบหลัง Spike แล้วพูดขึ้น – “ ใจเย็นๆพวก ฉันรู้ว่านายเร็ว ไม่จำเป็นต้องมาแข่งกันหรอก “
Spike ลดความเร็วลงเล็กน้อยแต่ก็ยังเป็นตัวแรกในกลุ่มอยู่ดี
“ ฉันเห็นเสือตรงหน้า ! “ – Perfect ตะโกนขึ้นมา
เสือสองตัวขวางทางพวกเขาอยู่ ตาสีแดงของพวกมันจ้องมาที่เหยื่อซึ่งวิ่งเข้ามาหา
“ หลีกเลี่ยงการปะทะ !อย่าให้เสือทำร้ายพาหนะของเราได้ ! “ – เดฟ ตะโกนสั่งการ การทำดาเมจใส่พาหนะจะยกเลิกสกิล {Haste}
เดฟ โบกมือพร้อมกับก้อนเวทย์สี่ก้อนโผล่ออกมา เขาได้โบกมือแล้วส่งมันเข้าหาเสือตรงหน้า
เดฟ รอเวลาก่อนจะดีดนิ้วด้วยความพอใจ – “ กินนี่ไปซะ “ – จากนั้นก้อนเวทย์ก็ได้ระเบิดทำให้เสือนั้นเซซื้อเวลาให้ทุกคนผ่านไปได้อย่างปลอดภัย
เดฟ ได้รับแจ้งเตือนมา
***
คุณถูกทำเครื่องหมาย
Weretiger ได้ทำเครื่องหมายว่าคุณเป็นเหยื่อของมัน
มันจะไม่หยุดไล่ล่าจนกว่ามันรึคุณจะตาย
***
“ ใช่ แกก็ต้องตายห่าไปด้วย “ – เดฟ สบถออกมา
เสือนั้นฟื้นคืนจากผลการระเบิดได้อย่างรวดเร็วและไล่ตามพวกเขามาแต่ต้องขอบคุณบัฟเร่งความเร็วที่มีซึ่งทำให้ไม่นานก็สลัดจากเสือได้
“ มีเสืออยู่ตรงหน้าอีก ! “ -Perfect ตะโกนออกมาอีกครั้ง
“ ไปทางซ้าย “ – เดฟ ตะโกนบอกพร้อมกับให้ Spike นั้นวิ่งออกไปเพื่อหลีกเลี่ยงพวกเสือ
“ ฉันโดนทำเครื่องหมาย ! “- วาเนสซ่า ตะโกนขึ้นมา
“ ฉันเองก็ด้วย “ – ราฟ พูดขึ้น
“ อ่ะพวก มอนเตอร์ทุกตัวในป่ากำลังไล่ตามเรา “ – Flanker บ่นออกมา
เดฟ ไม่ได้สนใจคำบ่นของ Flanker
พวกเขาเดินทางต่อไปอีกหลายชั่วโมง ต้องขอบคุณที่ Spike กับเซนทอร์นั้นไม่ได้แสดงท่าทีหมดแรงแล้วยังหนีจากการไล่ล่าของพวกมอนเตอร์ได้
เสือตามพวกเขามา เสียงคำรามของมันดังก้องไปทั่วทั้งป่า ตอนที่มีเสือตัวใหม่เข้ามาไล่ตาม พวกมันจะทำเครื่องหมายใส่ผู้เล่น ตอนนี้ผู้เล่นทุกคนได้ถูกทำเครื่องหมายไปหลายอันแล้ว
อากาศเริ่มเย็นและชื้นขึ้นมา แสงแดดที่ลอดผ่านใบไม้มานั้นสลัวลงซึ่งบอกถึงเวลากลางคืนที่กำลังมาถึง ผู้เล่นยังคงหันกลับไปมองด้วยความกังวล เรื่องมันจะยุ่งยากกว่าเดิมถ้าอยู่ในป่าตอนกลางคืน
TESS ได้พูดขึ้นโดยไม่รักษาน้ำใจทุกคน – “ ฉันมีข่าวร้าย ดีบัฟของฉันเลเวลขึ้น ตอนนี้มันเลเวล 3 แล้ว “
“ เหี้ย “ – Flanker ตอบรับทันที
“ Perfect ตื่นตัวไว้และบอกเราถ้าเห็นอะไรแปลกๆ คนที่เหลือป้องกันพาหนะตัวเอง เราจะใช้รหัสโจรสลัด ! “ – เดฟ ตะโกนขึ้นมา
“ อะไรคือรหัสโจรสลัด ? “ – Tess สับสัน
Fortress หัวเราะออกมา – “ คนที่ช้าก็จะถูกทิ้งไง “
“ ใช่ “ – เดฟ พูดขึ้น
“ เฮ้ เครื่องหมายอันหนึ่งหายไปแล้ว “ – Perfect พูดขึ้น
“ ฉันเองก็ด้วย เครื่องหมายของฉันอันหนึ่งเพ่งหายไปและตอนนี้อีกอันก็หายไปด้วย เกิดอะไรขึ้น ? “ – ราฟ ถามออกมา
“ พวกนั้นยอมแพ้แล้วงั้นเหรอ ? “ – Flanker ถามด้วยท่าทีมีความหวัง
“ ฉันไม่คิดแบบนั้น แจ้งเตือนมันบอกว่าจนกว่า…” – Tess หันกลับไปมองด้านหลังด้วยท่าทีกังวล
“ เรารึเสือตาย บางอย่างคงฆ่าเสือไปแน่ “ – เคทลิน พูดต่อด้วยเสียงที่ดูน่ากลัว เธอเอามือไปจับที่มีดอีกครั้งและมองไปรอบๆ นี่ไม่ใช่สไตล์การเล่นของเธอ การขี่พาหนะในป่าเพื่อรอให้โดนโจมตี เธอเป็นนักฆ่าที่คอยซุ่มโจมตีไม่ใช่คอยป้องกัน
พวกเขาพากันสลดกันยิ่งกว่าเดิม
เครื่องหมายที่ตีตราพวกเขาไว้หายไปทีละอันๆแต่แทนที่จะทำให้ทุกคนเบาใจขึ้น มันกลับทำให้พวกเขากังวลขึ้นไปอีก สิ่งที่ฆ่าเสือน่ะแน่นอนว่าต้องทรงพลังมากพอจะฆ่าทั้งปาร์ตี้ได้
“ ระวังตัวเอาไว้ มันไม่มีอะไรมารับรองว่าสิ่งที่ฆ่าเสือน่ะจะไล่ตามเรามารึเปล่า นอกจากนี้แล้วเราก็เคลื่อนที่กันโคตรจะเร็—“ – เดฟ หยุดพูด เขาขนลุกเมื่อเห็นว่ามีบางอย่างวิ่งอยู่ข้าง Spike เงียบๆ
เดฟ หันกลับไปดูและพบว่ามันตัวใหญ่แต่ก็ไม่ได้ใหญ่ไปกว่า Spike มันมีตาวงรีขนาดใหญ่และมีแขนหลายอันตรงส่วนหน้า มันเป็นแมลง มันคือตั๊กแตนตำข้าว
***
[Kurukuru]
ระดับ : Unique
อันตราย :
เลเวล : 550
ดาเมจ : 200,000-300,000
HP: 1,000,000
ลดดาเมจ : 150,000
ดูดซับเวทย์ : 155,000
สกิล :
{Flesh Severing(ติดตัว) : ใบมีดที่ขามีโอกาส 50% ที่จะชำแหละชิ้นส่วนได้ }
{Consume and Adapt: กินเหยื่อเพื่อฟื้นฟูเลือด 100% ตอนที่สกิลนี้ทำงาน มันจะเข้าสู่สถานะอมตะกันการโจมตีกายภาพและเวทย์ได้ 10 วินาที }
{Steel Exoskeleton (ติดตัว) : มีโอกาส 20% ในลบดาเมจกายภาพทั้งหมดจากอาวุธโจมตีใกล้ }
{Evolve and Overcome (ติดตัว) : สามารถเรียนรู้และพัฒนาจากเหยื่อที่กินได้และได้รับความสามารถใหม่มา }
{Fast Predator : ตอนที่ล่าเหยื่อนั้นจะมีความเร็วเพิ่มขึ้น 300% }
คำอธิบาย : การที่มันโผล่มาในโลกนี้ยังเป็นเรื่องลึกลับ ตอนแรกมันอ่อนแอและตัวเล็ก สัตว์ที่มันพบนั้นได้ทำให้มันเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว มันเริ่มหานักล่าที่อันตรายที่สุดเท่าที่มันหาได้โดยเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงเพื่อความหิวของตัวเอง หลังจากที่ฆ่าเสร็จมันจะแข็งแกร่งขึ้นและเร็วขึ้นแต่มันจะหิวยิ่งกว่าเดิม
***
ยินดีด้วย !
คุณได้พบมอนเตอร์ยูนีค
การฆ่ามอนเตอร์ยูนีคนั้นจะได้รับรางวัลพิเศษ !
***
‘ฆ่ามัน ? ระบบนี่มันกำลังปั่นหัวฉันชัดๆ ! ’
ตั๊กแตนเลือกเวลาตอนที่ผู้เล่นหันหนีออกจากมันใช้ขาหน้าฟันเข้าใส่ผู้เล่น