บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 893
เมื่อรู้แล้วว่าไม่มีใครสักคนที่มาด้วยเจตนาที่ดี สิ่งที่เฟลิเป้สังหรณ์ใจก็ได้รับการยืนยัน เมื่อเขามองดูสิ่งที่ไดซ์พูดถึง
ฉวยโอกาสในตอนที่เฟลิเป้กำลังงุนงงอยู่ ไดซ์จึงผลักปืนของเฟลิเป้ออกไปและลุกขึ้นยืนทันที
“ฮึ เป็นยังไงบ้าง คุณวิทแมน? เพราะว่าคุณรักภรรยาของคุณมาก เราเลยจะใช้สิ่งนี้เพื่อแลกเปลี่ยนกับบริษัท มันคุ้มไม่ใช่หรือไง?”
“เอาเธอคืนมา!” เฟลิเป้เต็มไปด้วยความโกรธ
ไดซ์ยื่นเอกสารให้เขาพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย “นี่คือเอกสารสำหรับการโอนกรรมสิทธิ์ของบริษัท ลงชื่อด้านล่างสิ แล้วฉันจะคืนโกศโง่ ๆ ของคุณคืนให้นะ”
‘โกศโง่ ๆ’
คำพูดนั้นจุดไฟแห่งความโกรธแค้นในตัวเขา
เฟลิเป้หมดความอดทนพร้อมกับที่เขากำหมัดแน่นจนทำให้ทุกคนในห้องตะลึง
เขายกกำปั้นขึ้นชกไดซ์บนใบหน้า มันแข็งแรงพอที่จะฟันซี่หนึ่งของไดซ์กระเด็นออกมา ในเวลาต่อมา เขาก็มาถึงด้านข้างของชายผู้ซึ่งมีโกศของเคธี่ก่อนที่ใครจะทันได้โต้ตอบอะไร
เขาแทงศอกทุกคนที่ขวางทาง ฉกโกศออกมาด้วยความเร็วเป็นประวัติการณ์ และวิ่งออกจากบ้านพร้อมกับขี้เถ้าของเคธี่ซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขา
“จับเขาไว้! ฆ่าเขาซะ! ใครก็ตามที่ทำมันสำเร็จจะได้รับเงินล้านเหรียญจากฉัน!” ไดซ์สั่งพลางเสนอเงินรางวัลจำนวนมาก
เมื่อกล่าวถึงเงินจำนวนมาก ทุกคนก็วิ่งไล่ตามเฟลิเป้ไป
คืนนั้นฝนกำลังตกในฤดูร้อนและเฟลิเป้ก็เหลือบมองโกศในที่นั่งเบาะข้าง ๆ เขา ขณะขับรถเขาจับตาดูรถที่วิ่งตามหลังเขาจากกระจกมองหลัง
“อย่ากังวลไปเลยนะ เคธี่ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันสัญญาว่าฉันจะอยู่กับเธอ”
เขาสาบานกับอากาศก่อนที่จะเหยียบคันเร่งให้แรงขึ้น
ผ่านไปสักพัก เฟลิเป้ก็รู้ว่ารถน้ำมันหมด
เขาหยุดรถและเอาโกศของเคธี่ออกไป
เขาเพิ่งเดินออกไปเพียงไม่กี่ก้าวเมื่อพวกมันมาถึง
คนเหล่านี้เป็นพวกเดียวกับที่ทำงานให้เขาและทักทายเขาอย่างสุภาพก่อนหน้านี้ ทว่าตอนนี้ทุกคนต่างก็เล็งปืนมาที่เขา
เฟลิเป้ไม่สะทกสะท้าน ขณะที่เขากังวลเพียงแค่ว่าขี้เถ้าของเคธี่จะถูกทำลาย
ฝนตกหนักและทำให้เขาเปียกชุ่มอย่างรวดเร็ว เฟลิเป้ถอดแจ็กเก็ตออกแล้ววางทับโกศเพื่อไม่ให้มันเปียก
“เราไม่อยากทำเรื่องง่าย ๆ แบบนี้ให้มันยุ่งยากเลยนะ คุณวิทแมน คุณก็แค่เซ็นเอกสารนี่ซะ”
“ภรรยาของฉันเป็นคนเดียวที่สั่งฉันได้” เขาขัดจังหวะ ยกปืนของตัวเองขึ้น
คนเหล่านี้แทบจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของเฟลิเป้เลย ดังนั้น พวกเขาจึงเล็งปืนไปที่โกศของเคธี่ แทน
เมื่อมองดูพวกเขาเล็งไปที่โกศ เฟลิเป้ก็รีบคว้ามันไว้ในอ้อมแขนและปกป้องมันด้วยร่างกายของเขา
กระสุนเจาะเข้าที่น่องของเฟลิเป้ แล้วเลือดก็พุ่งออกจากบาดแผล ทำให้ต้นหญ้าใต้ตัวเขาแดงฉาน
เมื่อได้ลิ้มรสแล้ว คนคนนั้นก็รู้ว่าไม่จำเป็นจะต้องยิงเฟลิเป้และเล็งไปที่โกศของเคธี่อีกครั้ง
กระสุนถากแขนของเฟลิเป้ไปและเจาะทะลุโกศอย่างแรง
ขี้เถ้าสีขาวโปรยปรายไปทั่ว ทำให้สายตาของเฟลิเป้พร่ามัว
“เคธี่!” เขาตะโกนเรียกชื่อเธอด้วยความเจ็บปวด
ขณะที่เขามองดูขี้เถ้าของเธอฟุ้งกระจายและละลายหายไปภายใต้สายฝน ความเจ็บปวดในหัวใจของเขาก็เพิ่มขึ้นเกินกว่าจะอธิบายได้
“แค่เซ็นเอกสาร คุณวิทแมน ก่อนที่คุณ…”
ปัง!
เฟลิเป้ยิงกระสุนทะลุเข่าของชายคนนั้น
เขาเงยหน้าขึ้นด้วยดวงตาสีแดงและวาววับของเขา “พวกนายอยากตายมากใช่ไหม? ดีมาก ถ้าอย่างนั้น ฉันจะสงเคราะห์ให้เอง! ไปทักทายภรรยาของฉันในโลกหลังความตายซะเถอะ!”
ทุกคนตกใจเมื่อเห็นสีหน้าที่ดุร้ายและกระหายเลือดของเฟลิเป้
เมื่อรู้ว่าเฟลิเป้มีความอาฆาตแค่ไหน พวกเขาจึงเริ่มถอยออกไปในทันที