บทที่ 321
ผู้จัดการเจิงของช็องเซลิเซียนสปาเห็นฉากนี้ก็ถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผู้รักษาความปลอดภัยแต่ละคนก็ไม่กล้าขยับ
หลิวหมิงร้องลั่นราวกับเสียงหมูถูกฆ่าว่า “ลุงหงหยุดตีได้แล้ว！นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่？！”
ท่านหงห้าใช้เท้าเหยียบไปที่ใบหน้าของหลิวหมิง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “โดยปกติฉันก็มันจะบอกว่าแกเป็นหลานคนโต ซึ่งถือว่าเป็นการให้เกียรติแกแล้วใช่ไหม แต่ทำไมเวลาอยู่ข้างนอกยังจะมาเสแสร้งแกล้งทำอีก？”
หลิวหมิงพูดอย่างตื่นตระหนกว่า “ลุงหง ผมจะไปยั่วโมโหลุงได้ยังไงกัน？ลุงพูดออกมาได้เลย ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองครับ！”
ท่านหงห้าเหยียบเขาพร้อมทั้งด่ากราดไปว่า “ความเมตตาของท่านอาจารย์เย่ที่มีต่อฉันนั้นเหมือนกับพ่อแม้แท้ๆ นายยังจะกล้ามาดูหมิ่นท่านอาจารย์เย่อีก ดูเอาเองแล้วกันว่ากำลังรนหาที่ตายรึเปล่า？！”
หลิวหมิงเพิ่งจะมาตระหนักได้ว่าเขาได้หาเรื่องคนที่ไม่สมควรหาเรื่องไปแล้ว จึงรีบร้องอ้อนวอนด้วยน้ำตา “ลุงหง ผมผิดไปแล้ว ผมเข้าใจท่านอาจารย์เย่ผิดไป ผมจะไปขอโทษเขา มันไม่ถูก มันเป็นความผิดของผม โทษผมเถอะ ผมยินดีชดใช้ให้กับความสูญเสียของเขา”
ท่านหงห้ามองไปที่รถสปอร์ตมาเซราตีของเขา จึงหัวเราะเยาะพร้อมกล่าวว่า “เด็กหนุ่มนี่ขับรถคันใหม่ซะด้วย ไม่ใช่ของนายสินะ？เรียกคนมาทุบรถของไอนี่ซะ！ทุบให้มันยับเยินไปเลย！วันนี้ฉันอยากได้ยินเสียงดังๆแบบกังวานเลย！ขับรถมาเซราตีที่พังนี่ไป มันคงได้พานายไปบนฟ้าแน่ๆ ใครๆก็กล้าที่จะมารุกราน”
“ครับ!” ชายชุดดำที่ดูกำยำด้านหลังได้ไปหยิบไม้กอล์ฟ และเข้าไปทุบรถมาเซราตีทันที
ผู้หญิงหน้าปลอมอยู่บนรถมาเซราตีกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เธอเปิดประตูแล้ววิ่งออกมา
เมื่อท่านหงห้าเห็นรูปลักษณ์ของเธอคนนี้ ก็รู้ว่าเธอไม่ใช่คนที่ดีนัก จึงพูดกับฝ่ายตรงข้ามทันทีว่า “มา เอายัยหน้าปลอมนี่มาคุกเข่าตรงนี้”
เป็นผลให้ยัยหน้าปลอมคนนั้นโดนจับมา พร้อมกับให้นั่งคุกเข่าลงบนพื้น
เธอพูดอย่างรำคาญว่า“พวกนายจะทำอะไร ฉันจะบอกอะไรพวกนายให้นะ ฉันมีแฟนคลับเป็นล้านในติ๊กต็อก ถ้ากล้ามาแหยมกับฉัน ฉันจะเปิดโปงพวกนายให้หมดเลย！”
“ฉันไม่สนใจหรอกนะ” ท่านหงห้าตบบ้องหูของหล่อน ซึ่งนั่นทำให้จมูกปลอมของเธอเบี้ยวงอ เขาชี้และด่าว่า“กับอีแค่คนดังในอินเตอร์เน็ตขยะๆที่มาร้องแหกปากที่นี่ แล้วแกรู้ไหมล่ะว่าฉันเป็นใคร？”
“ใครจะไปรู้จักคนแก่แบบนายกันล่ะ” ยัยหน้าปลอมได้แต่พึมพำกัดฟันกรอดๆ
หลิวหมิงที่อยู่ด้านข้างถึงกับตกใจ เขาตบไปที่หน้าของเธอพร้อมกับด่าว่า “เธอบ้าไปแล้วเหรอ？นี่คือท่านห้า ท่านห้าหงห้า！”
ยัยหน้าปลอมเมื่อกี้ได้กลับไปรถแล้วได้ถ่ายเซลฟี่กับพวงมาลัยของรถมาเซราติ หล่อนไม่รู้ว่าคนคนนี้คือ ท่านหงห้า เมื่อได้ยินเช่นนี้ ก็ตกใจกลัวในทันที พูดด้วยเสียงที่สั่นคลอนว่า “ท่านห้า…ขอ..ขอโทษค่ะ ถ้าฉันรู้ว่าเป็นท่าน ตีฉันให้ตาย ฉันก็คงไม่กล้าที่จะทำให้ท่านขุ่นเคือง…”
ท่านหงห้าพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “ปลดล็อกโทรศัพท์และเอามาให้ฉัน！”
ยัยหน้าปลอมไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร แต่ก็ไม่กล้าที่จะฝ่าฝืนคำของเขา ท้ายที่สุดเขาก็เป็นราชาของเมืองจินหลิงนี้อยู่ดี ฉันทำได้แค่ทำตามอย่างเชื่อฟังเท่านั้น
ท่านหงห้าถือโทรศัพท์ของหล่อน เปิดติ๊กต็อกขึ้นมา จากนั้นกดไปที่ถ่ายภาพ ถ่ายไปที่จมูกที่บิดเบี้ยวบนใบหน้าของหล่อน พร้อมกับพูดเสียงดังว่า “มา พูดกับกล้องว่า ฉันคือนางโสเภณีรุ่นที่สอง พูดสิบครั้ง!”
เมื่อยัยหน้าปลอมเห็นสิ่งที่ท่านหงห้าจะให้ถ่ายลงติ๊กต็อกนั้น จึงรีบขอร้องไปอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ได้นะท่านหงห้า ฉันมีแฟนคลับตั้งมากมาย…..ถ้าพวกเขาเห็นแล้ว ฉันจะทำยังไงล่ะ…..”
“จะไม่พูดใช่ไหม？”ท่านหงห้าพยักหน้าพร้อมกับพูดว่า“มัดเธอแล้วพาเธอไปที่ร้านคาราโอเกะของฉัน ให้เธอไปเป็นเด็กที่นั่นสามปี ถ้ากล้าหนีจะตีให้ตาย”
“รับทราบครับ！”ลูกน้องหลายคนเดินขึ้นมา
ยัยหน้าปลอมตกใจร้องไห้ร้องขอ “ท่านห้า ฉันยอมพูดแล้ว ฉันยอมพูดแล้วยังไม่โอเคอีกเหรอ….”
ท่านหงห้าเล็งกล้องไปที่หล่อน พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “รีบพูด！”
ยัยหน้าปลอมพูดด้วน้ำตาว่า “ฉันเป็นโสเภณีรุ่นที่สอง…”
หลังจากพูดจนครบสิบครั้ง ท่านหงห้าจึงหยุดบันทึกและโหลดลงไปในติ๊กต็อกของหล่อน จากนั้นกระแทกมือถือลงกับพื้น แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
———-