ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 547 ใครเป็นคนแอบอ้างเป็นเธอ
ยัยโง่คนนี้ ถ้าไม่ได้ต้องดูแลร่างกายของเธอ เขาจะไม่ให้เธอได้ลุกจากเตียงเลยเป็นเวลาสามวันสามคืน
กล้าดียังไงมาสงสัยเขา!
เธอไม่รู้หรือว่าสามีตอบสนองต่อเธอคนเดียวเท่านั้น จำกลิ่นของเธอได้คนเดียวเท่านั้น
ด้วยความโกรธเล็กน้อย เขาจูบบดปากและฟันของเธออย่างรุนแรงและอ่อนโยนสลับกัน จนในที่สุดเธอแทบจะหมดลมหายใจ
“กล้าสงสัยอีกไหม”
“…ไม่…ไม่กล้า”
เส้นหมี่ที่ตัวสั่นมากจนไม่สามารถยืนนิ่งได้รีบส่ายหัวปฏิเสธ
ในที่สุดชายคนนั้นก็ปล่อยเธอ
สองชั่วโมงต่อมา ในที่สุดเครื่องบินพิเศษก็ออกจากญี่ปุ่นเพื่อกลับบ้าน
ในเวลานี้เนติซึ่งยังอยู่ในประเทศจีนอยู่ในรายชื่อผู้ต้องสงสัยเนื่องจากความล้มเหลวในการแถลงข่าว และด้วยเหตุนี้ลูกชายของเธอจึงถูกรวมอยู่ในรายชื่อผู้ต้องสงสัยของตำรวจด้วย ทำให้เธอไล่กัดคนอื่นไปทั่วเหมือนหมาบ้า!
“แล้วอีนั่นล่ะ ไปตายที่ไหน เธอแทงฉันแผลใหญ่ขนาดนี้ แล้วเธอยังอยากหนีอีกเหรอ!!”
ที่เธอถามถึงคือเส้นหมี่ตัวปลอม
ผู้ช่วยกวักมือเรียกทันที และพาผู้หญิงที่ต้องการจะหลบหนีในขณะที่แถลงข่าวเมื่อวานนี้เข้ามา
“คุณ…คุณผู้หญิง…”
“ตุ้บ-”
เนติยกเท้าขึ้นเตะเธออย่างรุนแรงด้วยความเกลียดชัง
ทันใดนั้น หลังจากกรีดร้องแล้ว รองเท้าส้นสูงปลายแหลมก็เตะท้องของผู้หญิงคนนั้น ทันใดนั้นเธอก็ล้มลงกับพื้นและ กุมท้องไว้ด้วยความเจ็บปวด
ใบหน้าแบบนี้ที่ตอนนี้แสดงท่าทางเหมือนสุนัขนี่ดูไม่ได้จริงๆ
เนติเดินเข้ามาโดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องของเธอ เอื้อมมือออกไปดึงผมของเธออีกครั้ง บังคับให้เธอมองมาที่เธอ “หมาก็คือหมา แม้ว่าคุณจะเปลี่ยนหน้า คุณก็จะไม่มีวันเอาชนะเธอได้!”
“โอ้ย~ คุณผู้หญิง ฉันขอโทษ ยกโทษให้ฉันด้วย…ยกโทษให้ฉันครั้งนี้ด้วย”
“ยกโทษให้หรอ แล้วใครกันที่ยกโทษฉัน ใครที่บอกฉันว่าตราบใดที่ฉันเปลี่ยนเธอให้เป็นเส้นหมี่ เธอจะสามารถจัดการทุกอย่างให้ฉันได้ จัดการผู้ชายคนนั้นได้!!”
ผู้หญิงที่มีดวงตาสีแดงก่ำพูดถึงตรงนี้ก็ยกมือขึ้นตบเธออีกครั้ง
ทันใดนั้นนังตัวเมียที่อยู่ในมือก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แม้แต่เลือดกำเดาก็ไหลออกมา
แต่เธอไม่กล้าขัดขืน
เธอเป็นเหมือนตัวตลกที่น่าสงสาร ไม่กล้าแม้แต่จะขยับมือของเนติ
“ฉันได้ยินมาว่าตอนที่เธอยังเด็ก เธอขโมยทุกอย่างจากเส้นหมี่ ตั้งแต่เสื้อผ้าและเครื่องประดับไปจนถึงต้นฉบับของเธอ เธอก็ไม่เคยปล่อยผ่าน กลับไปยังไปบอกพ่อแม่ตัวเองว่าตระกูลวชิรนันท์ปฏิบัติต่อเธอไม่ดีใช่ไหม”
“เอ่อ…ฉัน…ฉันผิดไปแล้ว…”
“ประโยคผิดไปแล้วเพียงอย่างเดียวสามารถยกเลิกทุกอย่างได้หรอ แต่งฝัน ฉันคิดว่าหลังจากที่เธอตายไปแล้วครั้งหนึ่ง เธอจะเรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้น แต่ฉันไม่คาดคิดว่าเธอยังไม่รู้จักประมาณตน และอยากแย่งของคนอื่นอยู่อีก”
“และฉันก็โง่จริงๆที่เชื่อเรื่องขยะของเธอ!”
เนติโกรธสุดขีดจนตบเธออีกครั้ง
ถูกต้อง คนที่เปลี่ยนหน้าเป็นเส้นหมี่ คือแต่งฝันที่เสียชีวิตต่อหน้าธนาตย์และภรรยาของเขาในตอนนั้น
ไม่มีใครคาดคิดว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ และเพราะ “ความตาย” ของเธอ เส้นหมี่ถึงกับถูกละเลยโดยป้าและลุงของเธอตลอดทั้งปีโดยไม่ได้รับการอภัย
เธอยังประสบเหตุการณ์ที่เลวร้ายกับแสนรักด้วย
ในเหตุการณ์นั้นแสนรักถูกบังคับให้แยกบุคลิกภาพเป็นครั้งแรก และเส้นหมี่ต้องซ่อนตัวอยู่ในวอล์ลสตรีทของประเทศMตลอดทั้งปี
แต่ผลลัพธ์ล่ะ
ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้อยู่ที่นี่แล้ว และเธอกำลังพยายามทำใบหน้าให้เหมือนเส้นหมี่ เพื่อครอบครองทั้งหมดของเธอ!
“แต่งฝัน เธอรู้ไหมว่าทำไมแสนรักถึงไม่ให้คนมาพาเธอไป”
“…”
“เพราะเขารู้ว่าเธอจะตกมาอยู่ในมือฉัน เมื่อเธอตกมาอยู่ในมือของฉัน ปลายทางจะเลวร้ายยิ่งกว่าในมือเขา เข้าใจไหม”
เนติลูบไล้ใบหน้าที่บวมเหมือนงูพิษ
เมื่อแต่งฝันได้ยินสิ่งนี้ เธอก็เถียงคอเป็นเอ็น
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เขาแค่ลืมพาฉันไป ไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่!!” ในที่สุดเธอก็โต้กลับด้วยอาการประหม่า พยายามหักล้างคำพูดของผู้หญิงคนนั้นให้ดีที่สุด
เนติหัวเราะเมื่อได้ยิน
“ลืมเธอหรอ ฉันอยากหัวเราะแทบตาย เธอรู้ไหมว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เขาไปญี่ปุ่นแล้ว! เขาได้พบเส้นหมี่ตัวจริงแล้ว ตอนเขาอยู่ที่งานแถลงข่าว เขาได้ให้คนอื่นแอบเข้าไปในสวนยะกะของฉัน และเจอเธอ!!”
“ไม่! ไม่—”
แต่งฝันกรี๊ดอีกครั้ง!
แต่ในความเป็นจริง เธอรู้ดีกว่าใครว่านี่คือความจริง
เพราะเมื่อชายคนนั้นกำลังจะจากไปเมื่อวานนี้ เธอได้ยินเขารับโทรศัพท์ด้วยหูของเธอเองด้วยรอยยิ้มและเสียงแบบนั้น
นอกจากผู้หญิงคนนั้นแล้ว ใครอีกที่เขาอ่อนโยนให้
ดังนั้นตั้งแต่แรกเขารู้อยู่แล้วว่าเธอไม่ใช่เส้นหมี่ตัวจริงใช่ไหม
ในสองวันนั้น เขาจงใจปฏิบัติต่อเธออย่างดี เรียกเธอว่าภรรยา แต่จริงๆแล้วเขาพยายามจะทำให้เธอสับสน เพราะเห็นแก่สถานการณ์ในงานแถลงข่าวเมื่อวานนี้ใช่ไหม
เธอจำท่าทางเย็นชาของชายคนนั้นได้ในทันใดหลังจากที่เธอออกไปเมื่อวานนี้