มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 872
เขาเป็นผู้ชายในช่วงวัยหกสิบปี แต่เขาดูเหมือนราวกับว่าเขาอายุเพียงห้าสิบปีเท่านั้น เขามีดวงตาคู่ที่เฉียบคมและหลักแหลมที่จะก่อให้เกิดความรู้สึกของความกังวลต่อบุคคลที่ยืนต่อหน้าสายตาของเขาได้
“ทำไมพวกเราถึงไม่สามารถร่วมมือกันได้ล่ะ?” ปาร์คเกอร์ถาม
“นายท่านปาร์คเกอร์ ผมเข้าใจว่าเยลแมนได้ช่วยชีวิตลูกชายของคุณไว้ และคุณก็ติดค้างบุญคุณพวกเขา อย่างไรก็ตาม คุณทำผิดกฎ เมื่อคุณได้สัญญากับพวกเขาว่าจะช่วยเหลือคลอฟอร์ด!”
“แต่คุณต้องรู้ว่าทายาทคนโตของคลอฟอร์ด เจอรัลด์ ได้ทำให้หนึ่งในเพื่อนที่แสนดีของผมต้องขุ่นเคืองใจ ตระกูลหลง เช่นนั้น ผมจึงต้องการคำอธิบายจากพวกคุณในนามของตระกูลหลง!”
“คุณคิดว่าคุณจะสามารถช่วยเหลือพวกเขาในตอนนี้ได้เหรอ?” คอร์ดกล่าว
แม้ว่าคอร์ดจะเรียกปาร์คเกอร์ในวัยเก้าสิบปีว่า ‘นายท่าน’ แต่เขาก็เป็นเพียงนายสามของตระกูล และคอร์ดก็อยู่เหนือกว่าเขาหนึ่งขั้น คอร์ดเป็นนายสองที่มีตำแหน่งสูงกว่าปาร์คเกอร์ในตระกูล
“ตระกูลหลงงั้นเหรอ?” เจอรัลด์เริ่มครุ่นคิดว่าตระกูลหลงเกี่ยวอะไรกับโมลเดล
เจสสิก้าและตัวเขาเองขัดแย้งกับตระกูลหลงมานานแล้วตอนนี้ ดังนั้นคอร์ดต้องการคำอธิบายแบบไหนกันล่ะ?
“ยินดีที่ได้พบคุณครับ นายท่านคอร์ด ขอโทษนะครับแต่ คำอธิบายแบบไหนที่คุณกำลังเรียร้องอยู่ล่ะครับ?” ดีแลนถามด้วยรอยยิ้ม
“ฮ่า นั่นเป็นเรื่องง่าย ผมต้องการทรัพย์สินของคลอฟอร์ดครึ่งหนึ่งโอนไปยังตระกูลหลง ตราบใดที่เรื่องนี้เสร็จเรียบร้อย ผมก็จะไม่ขออะไรอีก!” คอร์ดยิ้มเยาะ
“ช่างโอหังนัก!”
คลอฟอร์ดมองกันและกัน พวกเขาต่างก็ตกตะลึงกับคำขอของคอร์ด
ทรัพย์สินของคลอฟอร์ดงั้นเหรอ? ครึ่งหนึ่งนั้นมากเกินไป แม้แต่จำนวนหนึ่งในพันก็จะเหลือกินเหลือใช้สำหรับตระกูลหลงทั้งหมดแล้ว คอร์ดบ้าไปแล้ว! เขาไม่ได้ต้องการคำอธิบายแต่กำลังพยายามที่จะปล้นตระกูลคลอฟอร์ดต่างหาก!
เจอรัลด์ขมวดคิ้ว
“นายท่านคลอฟอร์ด โปรดพิจารณาข้อเสนอนี้ด้วย ถ้าเพื่อนของผมไม่พอใจ ผมก็ไม่มั่นใจว่าผมจะถูกบังคับให้ทำอะไร เพื่อทำให้คลอฟอร์ดชดใช้ความผิดของพวกเขา ผมเชื่อว่าคุณจะไม่สงสัยถึงอำนาจของผมหรอก ใช่ไหม?” คอร์ดยิ้มขณะที่เขาพูด
เขาเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญ เพราะเขาต้องการจะขัดขวางคลอฟอร์ด
ถ้าเพียงคลอฟอร์ดรู้ว่าเขาจะมาเพื่อเรียกร้องการแก้แค้นของเขาล่ะก็ พวกเขาก็คงพยายามหยุดเขาแล้วไม่ว่าจะต้องทำอะไรก็ตาม!
“นายท่านคอร์ด การเรียกร้องทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของพวกเขาไม่มากเกินไปหน่อยเหรอคะ? พวกเขาคือตระกูลหลงที่พวกเรากำลังพูดถึงอยู่ พวกเขาไม่ได้สำคัญอะไร! พวกเขากล้าดียังไงมาเรียกร้องทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของคลอฟอร์ดกัน?” ยูเซลล์ลุกขึ้นยืน
จริง ๆ แล้วตระกูลโมลเดลถูกแบ่งแยกเป็นสาขาย่อยสองสามสาขา และคอร์ดก็เป็นหัวหน้าของหนึ่งในสาขาเหล่านั้น
ทุกคนในตระกูลโมลเดลรู้ว่าคอร์ดเป็นคนจัดเจนเรื่องทางโลก ถ้าพวกเราดูจากพวกผู้หญิงที่เขามีอยู่รอบตัวเขาล่ะก็ เขามีพวกเธออย่างน้อยถึงหนึ่งกำมืออยู่ตลอดเวลา นั่นคือเหตุผลที่ทำไมยูเซลล์และวินนี่ถึงดูแคลนคอร์ดกัน
รวมถึงปาร์คเกอร์ ทุกคนในตระกูลโมลเดลรู้ว่าคอร์ดไม่ได้พยายามที่จะระงับโทสะตระกูลหลง ไม่เลย แต่แทนที่เขากำลังพยายามที่จะก่อความขัดแย้งกับคลอฟอร์ด ด้วยเรื่องนี้เป็นเพียงข้ออ้างของเขาที่จะทำแบบนั้นก็เท่านั้น
คอร์ดได้ยึดครองธุรกิจตระกูลสองสามอย่างด้วยวิธีการเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะไม่เคยยอมรับการกระทำเช่นนี้ก็ตาม แต่ก็มีข่าวลือว่าตระกูลใหญ่ที่คอร์ดได้ก่อตั้งขึ้นมาอย่างลับ ๆ ก็มาจากการกระทำแบบนั้น!
“ยูเซลล์ นั่นคือวิธีที่เธอพูดกับผู้ใหญ่ของเธอเหรอ? นายท่านปาร์คเกอร์ ผมเชื่อว่าคุณจะไม่แทรกแซงในเรื่องนี้ ใช่ไหมครับ? แม้ว่าคุณอยากจะทำ แต่คุณก็ต้องคิดถึงผลที่ตามมาด้วยนะครับ มันคุ้มค่าที่จะให้คลอฟอร์ดเสี่ยงเช่นนี้หรือเปล่า?” คอร์ดบอกใบ้บางอย่างกับปาร์คเกอร์
ปาร์คเกอร์โมโหมาก แต่เขาก็ยังคงเงียบอยู่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
คอร์ดมีอำนาจมากเกินกว่าที่ปาร์คเกอร์จะสู้ได้
“นายท่านคลอฟอร์ด ผมจะให้เวลาคุณสามสิบนาทีเพื่อพิจารณาข้อเสนอของผม ผมต้องการคำตอบในครึ่งชั่วโมงหลัง! แค่นี้!” จากนั้นคอร์ดก็ออกไปพร้อมกับคนของเขา…