มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 881
เจอรัลด์เคยมาเยี่ยมบ้านของฟินน์เลย์ครั้งหนึ่งในอดีต
มันน่าอายที่จะเอ่ยถึงมันแต่ในตอนนั้น เจอรัลด์รู้สึกว่ามันเป็นภาระเล็กน้อยที่มีฟินน์เลยอยู่เคียงข้างเขา
เขาต้องการให้ฟินน์เลย์สามารถลงหลักปักฐานอยู่ที่บ้าน
อย่างไรก็ตามเควต้ารู้สึกว่ามันจะน่าเวทนาสำหรับฟินน์เลย์ที่ต้องถูกทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว ไม่ต้องเอ่ยถึงว่าฟินน์เลย์ชอบเจอรัลด์แค่ไหน ตามที่สะท้อนให้เห็นว่าเขากระตือรือร้นอย่างไรที่จะติดตามเขาไปทั่วอยู่ตลอดเวลา
เช่นนั้นเขาจึงพาฟินน์เลย์กลับไปอาศัยอยู่ในวิลล่ากับเขา
ช่างหักมุมอะไรอย่างงี้ คนเดียวที่เขาสามารถพึ่งพาได้ในตอนนี้ก็คือฟินน์เลย์
เจอรัลด์วิ่งเข้าไปในบ้าน
เขาเห็นโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารอร่อย ๆ อยู่บนโต๊ะตรงกลางห้อง
“ลุงควิก? คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม
“ใครกัน?”
เวลานี้ผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งที่สวมผ้ากันเปื้อนก็เดินออกมาจากห้องข้าง ๆ โดยถืออาหารจานร้อนอยู่ในมือของเธอ
เจอรัลด์ผงะไป
“ผม…ผมกำลังตามหาลุงควิกอยู่ครับ! ฟินน์เลย์ ควิกน่ะ!”
ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่เจอรัลด์ ที่เต็มไปด้วยเหงื่อหลังจากตรากตรำมาตลอดทั้งวัน และท่าทางที่น่ารังเกียจก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอตอบกลับ “ฟินน์เลย์กลับไปบนเขาแล้ว! เขายังไม่กลับมา! ทำไมเธอถึงกำลังตามหาเขาล่ะ?”
“เอ่อ ผมมีเหตุผลของผม ผมจะรอเขากลับมาก่อน เนื่องจากดูเหมือนว่าคุณกำลังรอแขกอยู่ ผมจะรออยู่นอกประตูแล้วกันครับ!”
ทันใดนั้นเจอรัลด์ก็สังเกตเห็นว่าฟินน์เลย์ได้รับสัญญามิตรภาพให้ตัวเอง ดูเหมือนเขาสามารถหาภรรยาให้ตัวเองได้แล้ว ถ้าความทรงจำของเขาถูกต้อง ก่อนที่เขาจะจากไป เจอรัลด์ก็ทิ้งเงินก้อนใหญ่ให้เขาเพื่อเป็นเงินบำนาญ
แม้กระนั้น เจอรัลด์รู้สึกละอายใจและอับอายมากเกินกว่าจะถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเดินโซเซออกไปนอกประตูและกำลังจะรออยู่ตรงประตูจนกว่าฟินน์เลย์จะกลับมา
“เฮ้ เดี๋ยวก่อน! เธอชื่ออะไรล่ะ?”
ผู้หญิงคนนั้นถาม ราวกับว่าเธอคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ฉับพลัน
“เจอรัลด์ คลอฟอร์ดครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับ
“โอ้! งั้นเธอคือเจอรัลด์ใช่ไหม? พวกเรารอเธอมาสองสามวันแล้วตอนนี้! เขาพูดว่าเธอจะมาตามหาเขา ดังนั้นเขาจึงขอให้ฉันต้อนรับเธอ และเตรียมที่พักให้เธอ จนกระทั่งตอนนี้ ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็นเธอเลยล่ะแม้ฉันจะมาที่นี่ทุกวันก็ตาม?”
“ลุงควิกรู้ว่าผมจะมาหรือครับ?”
“ใช่แล้ว! เขามอบคำสั่งให้ฉันประมาณสัปดาห์ก่อนแล้ว หลังจากนั้น เขาก็มุ่งหน้าตรงเข้าไปในภูเขา! เขาบอกฉันว่าเธอเป็นชายหนุ่มที่ร่ำรวย! แต่แน่นอนว่าเธอดูไม่เหมือนเลย…ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เจอรัลด์มองเสื้อผ้าของตัวเอง และเขาจึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มแห้ง ๆ ออกมา
‘ฟินน์เลย์เป็นคนมีพลังจิตหรืออะไรบางอย่างหรือเปล่า? เขาทำนายได้ยังไงว่าฉันจะตกอยู่ในปัญหา?’ เจอรัลด์ครุ่นคิด
แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะสนใจกับเรื่องนี้ในตอนนี้
“เธอมาได้ถูกเวลา ฟินน์เลย์จะกลับมาในวันนี้ ฉันจึงทำอาหารเย็นเต็มโต๊ะให้เขาไง ตอนนี้เธอก็อยู่ที่นี่แล้ว เร็วเข้าและไปนั่นกัน! เธอสามารถดื่มชาก่อนได้!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างกระตือรือร้น
หลังจากพูดคุยกับผู้หญิงคนนั้นสั้น ๆ ในที่สุดเจอรัลด์ก็เข้าใจประเด็นสำคัญของสิ่งต่าง ๆ แล้ว
ผู้หญิงคนนั้นมาจากหมู่บ้านเดียวกันกับฟินน์เลย์ เธอขอให้เจอรัลด์เรียกเธอว่าป้ามาเรีย อย่างไรก็ตามสิ่งต่าง ๆ ไม่ใช่อย่างที่เจอรัลด์คาดเดาไว้ ถ้าจะพูดให้ชัดเจน ป้ามาเรียไม่ใช่ภรรยาของฟินน์เลย์
เธอเป็นน้องสาวอุปถัมภ์ของฟินน์เลย์
ป้ามาเรียเป็นคนที่พูดไม่หยุด
เธอพูดมาเกินไป
ขณะที่พวกเขาคุยกัน เขาก็ได้รับการบอกกล่าวว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างฟินน์เลย์และป้ามาเรียจริง ๆ
เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณช่วงที่ฟินน์เลย์กลับมาที่หมู่บ้านครั้งแรก
ป้ามาเรียเป็นแม่หม้ายที่ล้มป่วยหนัก และเป็นฟินน์เลย์ที่ช่วยชีวิตเธอและรักษาอาการป่วยของเธอ
เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่า ฟินน์เลย์ที่เคยใช้ชีวิตที่ไร้กังวลเช่นนั้นจู่ ๆ ก็กลายเป็นร่ำรวยขึ้นมาได้อย่างไร
โดยได้รับการช่วยเหลือจากวีรบุรุษ บวกกับข้อเท็จจริงที่ว่า จริง ๆ แล้วฟินน์เลย์ก็ค่อนข้างเป็นผู้ชายที่ดีเหนือกว่ามาตรฐานโดยทั่วไป ป้ามาเรียจึงอยากจะเริ่มความสัมพันธ์ที่โรแมนติกกับเขา
อย่างไรก็ตาม ฟินน์เลย์เพียงปฏิเสธความรุดหน้าของเธอไป
หลังจากนั้น ป้ามาเรียจึงเริ่มปฏิบัติต่อเขาเหมือนกับพี่ชายของเธอ
นั่นก็คือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงมาทำอาหารให้ผู้ชายคนนั้นในวันนี้
“มาเรีย! มาช่วยฉันเก็บสมุนไพรเหล่านี้ที่ฉันเก็บมาหน่อย!”
เสียงที่มีพลังและกึกก้องดังมาจากนอกประตู
ทันทีที่เจอรัลด์ได้ยินเสียงนั้น เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเป็นใคร
เขาลุกขึ้นยืนอย่างรีบร้อน
“ลุงควิก?”
“หลานชายของฉัน? เธออยู่ที่นี่จริง ๆ! เธออยู่มากี่วันแล้วล่ะ?”
ฟินน์เลย์ยังคงเป็นเหมือนเดิม อย่างที่เขามักจะเป็นอยู่เสมอ
แม้กระนั้น เขาก็ดูเกลี้ยงเกลาขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน
เจอรัลด์สันนิษฐานว่า เป็นเพราะป้ามาเรียที่บังคับให้เขาแต่งตัว