ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
••••••••••••••••••••
**บทที่****232:**หัวหน้าทะเลตะวันออก
สำหรับฮัวเฉียนหวู่ที่ได้ยินเช่นนั้น เขาไม่สามารถนั่งอยู่เฉยได้อีกต่อไป แม้ว่าในโลกของผู้ฝึกตนจะเปิดกว้างมากสำหรับเรื่องคู่ครอง แต่กับตัวเขานั้นไม่สามารถละเลยได้เนื่องจากชื่อเสียงของตระกูล หญิงสาวสามารถหลับนอนกับคู่หมั้นของตนเองได้ก่อนการแต่งงาน แต่ว่าจะไม่สามารถนอกใจได้ สำหรับหญิงสาวที่มาจากตระกูลที่มีเกียรติ ยิ่งไม่สามารถกระทำตนเช่นนี้ได้
ถ้าหากซ่งจงต้องการหย่าร้างกับมู่ซื่อหรงด้วยเหตุผลที่นางนอกใจ แน่นอนว่าชื่อเสียงของตระกูลฮัวจะถูกทำลายจนย่อยยับ นั่นคือปัญหาใหญ่! แม้แต่นักบวชฮัวอวิ๋นที่อยู่ในตำแหน่งจ้าวสำนักก็ยังไม่สามารถควบคุมปัญหาเช่นนี้ได้ สิ่งนี้ทำให้ฮัวเฉียนหวู่กังวลอย่างมาก
เขารีบกล่าวให้ความมั่นใจกับซ่งจง “นางจะไม่ทำเช่นนั้นแน่นอน!”
“อย่ากล่าวเรื่องไร้สาระกับข้าเลย! นางนั้นฝึกฝนวิชาเบญจสตรีศักดิ์สิทธิ์สังหาร มีอะไรบ้างที่นางทำไม่ได้?” ซ่งจงตอบกลับอย่างหงุดหงิด
“ข้าจะส่งจดหมายกลับไปที่ครอบครัวและให้พวกเขาดูแลนางอย่างดี ถ้าหากนางกล้าที่จะทำเช่นนั้นจริง ไม่ต้องมีสักคำพูดจากเจ้า แต่ตระกูลของเราจะเก็บกวาดเรื่องทั้งหมดเอง!” การที่ฮัวเฉียนหวู่กล่าวเช่นนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าชีวิตของมู่ซื่อหรงนั้นไม่ได้สำคัญมากกว่าศักดิ์ศรีของตระกูลฮัวเลย!
เมื่อซ่งจงได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของเขาสว่างขึ้นและเริ่มคิดถึงเรือนร่างของมู่ซื่อหรง เขาเปิดเผยเสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายออกมา “ฮี่ฮี่ น่าเสียดายถ้าหากจะฆ่านาง ทำไมท่านจึงไม่ส่งนางให้ข้าดูแลเป็นการส่วนตัวล่ะ ข้าอาจจะรุนแรงกับนางมากขึ้นเล็กน้อย ฮ่าฮ่า หวังว่าท่านคงเข้าใจ!”
ฮัวเฉียนหวู่นั้นเป็นบุรุษเส้นทางนี้ แน่นอนว่าเขาเข้าใจสิ่งที่ซ่งจงจะกล่าว “เอาตามนี้ ถ้าหากสิ่งใดที่เจ้าพูดออกมาเป็นเรื่องจริง เจ้าสามารถจัดการได้ตามที่เห็นสมควร ครอบครัวของเราสามารถยอมรับได้ถ้าถึงวันนั้นว่านางจะไม่มีตัวตนอีกต่อไป!”
“ฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยมมาก!” ซ่งจงพยักหน้าอย่างสบายใจ
“เฮ้อ ในตอนนี้เจ้าสบายใจแล้ว เจ้าก็ควรจะให้คำตอบกับทางเราด้วย!” ฮัวเฉียนหวู่ถามออกมา
“คำตอบอะไร?” ซ่งจงขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
“ภาพวาดแห่งหญิงงามทั้งเก้า! อย่าแสร้งทำเป็นไม่รู้!” ฮัวเฉียนหวู่ตอบกลับ
“อา เรื่องนั้น!” เจ้าอ้วนแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องต่อไป “ฮี่ฮี่ ข้าเก็บมันได้โดยบังเอิญ!”
“ฮ่า! โชคลาภอย่างนั้นหรือ!” ฮัวเฉียนหวู่เม้มปากก่อนที่จะกล่าวต่อ “ถ้าหากเจ้าไม่เต็มใจที่จะกล่าว ก็จงลืมมันไป ข้าได้สั่งให้มู่ซื่อหรงเงียบปากในเรื่องนี้แล้ว และข้าเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องนี้ภายในทะเลตะวันออก เมื่อเจ้าออกไปด้านนอกในอนาคต เจ้าจงระวังและไม่เปิดเผยมันอย่างง่ายดาย ไม่เช่นนั้นมันจะสร้างปัญหาให้กับเจ้า!”
“ศิษย์เข้าใจแล้ว!” ซ่งจงตอบกลับอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น เขาหยิบถ้วยชาด้วยสองมือพร้อมยกให้กับฮัวเฉียนหวู่
ฮัวเฉียนหวู่ยกถ้วยชาและเริ่มดื่มมัน จากนั้นเขาอุทานออกมาว่า “เป็นชาที่ยอดเยี่ยม!”
“ถ้าหากว่าอาวุโสชอบมัน ข้าสามารถมอบมันให้ท่านได้”
“ฮ่าฮ่า ช่างเป็นเด็กดี!”
“มันเป็นสิ่งที่ศิษย์น้องควรกระทำ!”
ในฉากหน้าทั้งคู่นั้นแสดงความสุภาพต่อกันอย่างมาก แต่ความจริงแล้วมีความขุ่นเคืองเล็กน้อยกำลังก่อตัวอยู่ภายใน สำหรับซ่งจงที่พยายามปกปิดเรื่องภาพวาดหญิงงามทั้งเก้าและมู่ซื่อหรง มันไม่ใช่เรื่องดีแน่นอนถ้าหากตระกูลฮัวได้รู้เรื่องแล้ว ถ้าหากเป็นคนอื่นนอกจากเจ้าอ้วน แน่นอนว่าพวกเขาจะพยายามแสดงออกถึงการขโมยภาพวาดแห่งหญิงงามทั้งเก้า
แต่ปัญหาก็คือซ่งจงนั้นมีสถานะไม่ธรรมดา ประการแรกคือเขามีสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลฮัว ถัดมาเขายังเป็นลูกเขยที่จะต้องแต่งงานกับมู่ซื่อหรงในอนาคต ดังนั้นนี่เป็นปัญหาที่ขัดขวางไม่ให้ฮัวเฉียนหวู่จัดการเขาทิ้งได้
อย่างไรก็ตามเหตุผลหลักก็คือซ่งจงไม่ใช่มดปลวกที่เขาสามารถกำจัดทิ้งตอนไหนก็ได้ ในครั้งแรกเขาหลบหนีจากอินทรีย์สายฟ้าได้และยังสังหารราชาฉลามดำ อสูรกายทั้งสองตนนั้นไม่ใช่อสูรกายชั้นต่ำ แม้แต่ฮัวเฉียนหวู่ยังไม่สามารถเอาชนะได้ ดังนั้นไม่ว่าเขาจะต้องการแย่งชิงภาพวาดแห่งหญิงงามทั้งเก้ามากเพียงใด เขาทำได้เพียงเก็บความรู้สึกไว้เท่านั้น
อีกทั้งเขามีบางอย่างที่ต้องการร้องขอจากซ่งจงจึงไม่คิดที่จะนำเรื่องนี้มาทำลายบรรยากาศ
หลังจากที่ไตร่ตรองอยู่สักพัก ฮัวเฉียนหวู่กล่าวออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ เขาวางถ้วยชาลงเบา ๆ พร้อมลูบเคราของตนเอง “หลานชายซ่งจง!”
“ศิษย์อยู่นี่ อาวุโสมีอะไรจะแนะนำข้างั้นหรือ?” ซ่งจงตอบกลับอย่างรวดเร็ว
“ข้าไม่กล้าสอนเจ้าหรอก เรื่องมันเป็นแบบนี้ ข้ามาที่นี่ในวันนี้เกี่ยวกับรางวัลที่กลุ่มพันธมิตรจะมอบให้เจ้าในฐานะที่จัดการกับราชาฉลามดำและช่วยเหลือผู้คนไว้มากมาย! แน่นอนว่าเจ้าจะต้องประหลาดใจ!”
เมื่อได้ยินว่ามันเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม ดวงตาของเขาสว่างขึ้นพร้อมกล่าวว่า “ศิษย์พร้อมเสมอ!”
“ฮ่าฮ่า! ยอดเยี่ยม! ประการแรกในส่วนที่เจ้าสามารถสังหารราชาฉลามดำได้ ทีมของเจ้าจะไม่ถูกนับคะแนนรวมทั้งหมดตลอดสามปีและถูกจัดไว้ในลำดับแรกแล้ว!”
ซ่งจงตกตะลึงไปทันทีและไม่เข้าใจเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามเขาจำได้ว่ากลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกจะรวบรวมคะแนนของทุกกลุ่มในทุกสามปี สิบทีมที่ได้คะแนนมากที่สุดจะได้รับรางวัลที่ล้ำค่า โดยเฉพาะกลุ่มอันดับต้นจะได้รับสมบัติวิเศษ ยิ่งผลลัพธ์ดีมากเท่าไหร่ รางวัลยิ่งยอดเยี่ยมมากขึ้นเท่านั้น และในตอนนี้ซ่งจงได้สังหารราชาฉลามดำ จึงทำให้คะแนนของเขานำโด่งจากทุกทีม เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ทีมระดับปฐมภูมิทำมันได้อย่างไร? มีเพียงซ่งจงที่ครอบครองภาพวาดแห่งหญิงงามทั้งเก้าเท่านั้นที่ทำได้
ผลลัพธ์ที่ซ่งจงทำได้นั้น อาจจะเรียกได้ว่าเพราะความบังเอิญ ในอนาคตอาจจะมีคนที่ประสบความสำเร็จได้เช่นกัน แต่ในตอนนี้เขาเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์แน่นอน หลังจากที่กลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกได้ก่อตั้งมานานหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น รางวัลนั้นก็จะต้องดีที่สุดเช่นกัน
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด ซ่งจงนั้นไม่เคยคาดคิดมาก่อน “ข้าสงสัยว่ารางวัลคืออะไร?”
“ข้าไม่รู้เช่นกัน เพราะบทสรุปของสามปีนี้ยังไม่เสร็จสิ้น โดยปกติแล้วรางวัลจะมอบให้ก็ต่อเมื่อครบเวลาสามปี ในเวลานี้ทีมของเจ้าได้อยู่ในอันดับแรก ดังนั้นเจ้าจึงต้องรอถึงปีหน้าเพื่อที่จะได้รับรางวัล! และแน่นอนว่าถ้าหากมีใครสังหารทูตของจักรวรรดิทะเลตะวันออกได้อีก ลำดับของเจ้าอาจจะถูกเบียดตกไป!”
“ฮี่ฮี่!” เมื่อซ่งจงได้ยินเช่นนั้น เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงสบายๆ “ถ้าหากมีผู้ฝึกตนระดับปฐมภูมิสามารถสังหารอสูรกายระดับจินตันขั้นสมบูรณ์ได้ ข้าก็ขอยอมแพ้และให้เขาอยู่ในลำดับแรก!”
“ฮ่าฮ่า เจ้าดูสบายมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อาจเป็นเพราะว่าไม่มีผู้ใดที่มีความสามารถนอกเหนือจากเจ้า! ดังนั้นมั่นใจได้เลย ข้ารู้สึกว่าเจ้ามีอะไรที่พิเศษกว่าคนอื่น!”
ในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น ปรากฏเหรียญหยกสีเขียวขึ้นตรงหน้าของซ่งจง
ซ่งจงมองมันแล้วพบว่ามันเป็นเพียงหยกธรรมดาเท่านั้น นอกเหนือจากการออกแบบที่ซับซ้อนมันไม่มีอะไรพิเศษ แต่ทว่ามีห้าคำที่สลักอยู่บนนั้น “หัวหน้าทะเลตะวันออก”
ซ่งจงถามออกมาอย่างโง่เขลา “อาวุโส อะไรคือหัวหน้าทะเลตะวันออก?”
“ฮี่ฮี่ มันเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม! เจ้ารู้จักหมู่เกาะตามแนวทะเลตะวันออกหรือไม่ ที่มันเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่าและเส้นสายโลหิตแห่งวิญญาณ?”
“ข้าไม่รู้!” ซ่งจงตอบกลับอย่างซื่อสัตย์
“มีผู้ฝึกตนหลายคนที่อยู่ในกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกอาศัยอยู่ที่นั่น และผู้ฝึกตนธรรมดาจะไม่สามารถแตะต้องพวกเขาได้! ถ้าหากเจ้าต้องการที่จะมีเกาะส่วนตัวเช่นนั้น เจ้าจะต้องมีหยกชิ้นนี้เสียก่อน! มีเพียงคนที่สร้างประโยชน์ยิ่งใหญ่ให้กับกลุ่มพันธมิตรเท่านั้นที่จะได้รับมัน! ด้วยสิ่งนี้เจ้าจะสามารถเป็นเจ้าของเกาะและขุมทรัพย์ภายในเกาะได้!”
เมื่อซ่งจงได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของเขาเป็นประกาย เกาะในละแวกใกล้เคียงนั้นมีอยู่มากมายและมีอสูรกายที่ไม่ได้แข็งแกร่งมากนักอาศัยอยู่ อย่างไรก็ตามสมบัติที่หาได้ยากกำลังเติบโตอยู่บนเกาะเหล่านั้น และเกาะเหล่านี้เป็นของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออก ผู้ฝึกตนที่ไร้สถานะจะไม่สามารถแตะต้องมันได้ ซ่งจงไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะได้รับสถานะเช่นนี้ในเวลาสั้น ๆ นับจากนี้เขาจะมีเกาะเป็นของตนเอง
ซ่งจงแสดงความประหลาดใจอย่างถึงที่สุดออกมา “เหตุใดกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกจึงใจดียิ่งนัก? อย่าบอกนะว่าพวกเขามีเหรียญหยกนี้มากเกินไป?”
“ฮ่า! เด็กน้อยเอ๋ย ในสมองของเจ้าเต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระเสียจริง! ปัจจุบันนี้หัวหน้าทะเลตะวันออกมีเพียงสามคนเท่านั้น! และนี่คืออันดับที่สี่ และข้าไม่ได้ครอบครองมัน เจ้ายังคิดว่ามันมีเยอะอยู่ไหม? เจ้ายังมองว่ามันไร้ค่าอยู่หรือไม่?”
“โอ้!” ซ่งจงตกใจทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ถ้าหากท่านกล่าวเช่นนี้ แน่นอนว่ามันต้องเป็นสมบัติอย่างแน่นอน แต่ข้าเพียงแค่สังหารราชาฉลามดำ ข้าสมควรได้รับสิ่งนี้เลยงั้นหรือ?”
“แน่นอน! ความจริงแล้วสิ่งที่เป็นเงื่อนไขในการรับเหรียญหัวหน้าทะเลตะวันออกนั้นมีเพียงอย่างเดียวคือสังหารเหล่าทูตของจักรวรรดิทะเลตะวันออก! ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นใคร ถ้าหากสังหารได้ เขาจะได้รับตราเหรียญนี้!”
“อา! สำหรับทูตแห่งจักรวรรดิทะเลตะวันออกเพียงตนเดียวก็ได้งั้นหรือ? ข้าเห็นแล้วว่าพวกท่านเกลียดมันมากเพียงใด!”
“แน่นอน! เจ้ารู้หรือไม่ว่าคนของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกนั้นตายตกไปมากเพียงใด ครึ่งหนึ่งของพวกเขาที่ตายตกไปล้วนแต่เป็นฝีมือของเหล่าทูตแห่งจักรวรรดิ แล้วจะไม่ให้พวกเราเกลียดชังพวกมันได้อย่างไร? น่าเสียดายที่ศัตรูของเรานั้นมีความแข็งแกร่งเกินกว่าจะคาดเดา พวกมันมีกองทัพจำนวนมากเดินตามหลังตลอดเวลา จึงทำให้ยากเกินไปที่จะสังหารพวกมันได้ นี่จึงเป็นเหตุผลที่เรายอมที่จะมอบตราเหรียญนี้ให้กับผู้ที่สามารถสังหารพวกมันได้!”
เมื่อซ่งจงได้ยินเชนนั้น เขาถามออกมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ดูเหมือนว่าบุคคลที่สามารถสังหารทูตแห่งจักรวรรดิทะเลตะวันออกได้จะมีความแข็งแกร่งอย่างมาก ข้าอยากรู้ว่าพวกเขาอีกสามคนคือใครกัน?”