Chapter 276 : ค่าของราชา
หลายชั่วโมงก่อน เดฟ ได้สั่งการให้ติดตั้งหนามไม้เอาไว้ ด้านหลังหนามไม้เหล่านั้นมีทหารและนักธนูคอยประจำการรอรับคำสั่ง
ทหารหลายคนได้ถอยออกมาจนถึงวัง ส่วนมากแล้วได้รับบาดเจ็บและถ้าใครยังสู้ต่อได้ เขาก็จะรับธนูและไปยืนอยู่ด้านหลังหนามไม้เหล่านั้น
นักธนูของ Dementi เกือบจะตายหมดแล้วแต่พวกที่เหลือนั้นได้ถอยกลับมาจนถึงกำแพงวัง
ทหารศัตรูคนแรกที่โผล่มาจากควันได้กระจายไปทั่วทั้งเมือง นักธนูด้านบนกำแพงสองคนได้ยิงศัตรูนั้นจนตาย
ทหารคนอื่นๆตามมาด้านหลังแต่พวกนั้นต่างก็ถูกยิงกันจนตาย ไม่นานหลังจากนั้นศัตรูก็ได้ใช้โล่บังหน้าตัวเองเอาไว้มุ่งหน้ามาทางวัง
ธนูได้ยิงเข้าใส่พวกนั้นฆ่าพวกนั้นไปหลายคนแต่คนที่เหลือนั้นเดินหน้าไปจนถึงหนามไม้ตรงหน้าวังได้
“ ฆ่า ! “ – เดฟ ตะโกนออกมา
ทหารที่ใช้ธนูได้เปลี่ยนเป็นอาวุธโจมตีใกล้และเข้าสู้กับศัตรูตรงหน้าประตูวัง ทหารบนกำแพงวังได้ช่วยด้วยการยิงธนูจากด้านบน
เดฟ ได้ใส่ดาบกับโล่และสู้จากบนหลังม้า เขาฟันศัตรูทุกคนที่เข้ามาใกล้ ม้าของเขาได้เตะและกัดพวกที่ล้อมรอบมัน ทหารของเขาได้เข้ามาช่วย พวกนั้นยอมมอบชีวิตตัวเองเพื่อสู้เคียงข้างกับราชา
เสียงดาบปะทะกับและเลือดที่อาบไปทั่วท้องถนน เสียงของการต่อสู้และเสียงกรีดร้องเพราะความเจ็บปวดดังก้องไปทั่ว มันคือเสียงดนตรีแห่งการต่อสู้
ศัตรูแห่กันเข้ามาเรื่อยๆ ธนูยิงลงไปราวกับห่าฝนแต่ก็ยังมีศัตรูพวกใหม่เข้ามาทดแทนพวกที่ตายไป
คนของ เดฟ เสียเปรียบแต่เขาไม่ได้สนใจ เขาสู้และฆ่าไปเรื่อยๆแต่ศัตรูก็เหมือนจะมีไม่จำกัด
ธนูดอกหนึ่งได้แทงทะลุไหล่ของ เดฟ เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่ก็หักธนูทิ้งปล่อยหัวมันไว้ด้านใน
“ สู้เพื่อ Arotsa ! สู้เพื่อจะมีชีวิตต่อ ! สู้เพื่อพี่น้อง ! สู้เพื่อดินแดน สู้ ! “- เดฟ ตะโกน
ธนูอีกดอกปักเข้าที่หลังของ เดฟ เขาตะโกนออกมาเพื่อขับไล่ความเจ็บปวดและความโกรธราวกับคนบ้า
เลือดอาบไปทั่วดาบของเขาแต่เขาก็ยังใช้ปลายดาบแทงทะลุที่เบ้าตาของศัตรู ทหารคนหนึ่งได้ใช้หอกแทงที่อกของม้า ม้าตกลงไปที่พื้น Samael รีบวิ่งเข้ามาและฆ่าอัศวินสองคนก่อนจะดึง เดฟ ขึ้น
“ ถอยกลับไปที่วัง “ – Samael ตะโกนขึ้นมา
กองกำลังของ เดฟ ได้ถอยกลับไปจนเกือบถึงประตู ศัตรูได้จับตัวรวมกลุ่มกันและรอพวกตัวเองมาสมทบ
เดฟ ตัวชุ่มไปด้วยเลือดของตัวเองและศัตรู เกราะของเขาบุบอยู่หลายที่และผ้าคลุมที่ฉีกขาด หมวกของเขาบุบจนเขาต้องถอดมันทิ้ง ผมสีดำของเขาเต็มไปด้วยคราบเลือดและตาขาวข้างซ้ายของเขาก็ยังห้อเลือด
“ ราชา ฉันคิดว่านี่คงเป็นจุดจบของเรา “ – Samael ยิ้มออกมา – “ มันเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ ฉันไม่เคยคิดว่านายจะยังสู้ได้ดีแบบนี้ “
“ อ่ะ Samael แต่นายก็พูดถูก นี่คือจุดจบ “
เดฟ มองหาทางออกไม่ได้ เขามีจำนวนน้อยกว่า ตอนที่เสียประตูเมืองไป ความได้เปรียบในฐานะฝ่ายป้องกันก็หายไปด้วย
ศัตรูแห่กันเข้ามาที่ประตูวังมากขึ้นเรื่อยๆ
“ มาแล้ว “ – เดฟ พูดขึ้นพร้อมกับสวมหมวก
เดฟ มีทหารอยู่ในวังประมรณ 200 คนที่สามารถสู้ได้ ส่วนที่เหลือได้รับบาดเจ็บและไม่อาจจะจับดาบได้อีก นี่คือการต่อสู้ที่เขารู้ว่าเขาคงไม่รอด บางทีถ้าเขามีสกิลของตัวเอง ผลลัพธ์มันคงต่างจากเดิม แต่ในชีวิตไม่มีอะไรที่ยุติธรรม
‘เหี้ย เดาว่านี่คงเป็นเพราะเควสสืบทอดแต่ทำไมเราจะต้องตายไปเปล่าๆทั้งๆที่เราตายแบบตำนานได้ ! ’ เดฟ บอกกับตัวเองและมองไปยังประตูที่กำลังจะพัง
ประตูวังเปิดกว้างออกพร้อมกับศัตรูที่แห่กันเข้ามา
“ เพื่อ AROTSA ! “ – เดฟ ตะโกนแล้วพุ่งออกไปเป็นคนแรก
ทหารที่เหลือได้รับความกล้าและตาม เดฟ ไป
เพื่อความตาย, เพื่อประตูนรก พวกเขาจะเดินผ่านมันเหมือนกับตำนาน
เดฟ เหวี่ยงดาบเข้าใส่ศัตรูคนแรกแต่ก่อนที่ดาบจะได้ปะทะนั้นก็มีแจ้งเตือนปิดตรงหน้าจอของ เดฟ เขาลนลานเพราะแจ้งเตือนนี้บังสายตาเขาและอาจจะทำให้เขาตายได้แต่เขาไม่รู้สึกถึงความเจ็บใดๆ
เมื่ออ่านแจ้งเตือนนั้น เดฟ ก็รู้สึกขาอ่อนแรง สายตาของเขามืดลงและเขาก็ถูกส่งไปยังบาร์ของเทพอันเดต
“ เด็กน้อย ฉันไม่คิดว่านายจะรอดได้นานแบบนี้ “ – เทพอันเดตหัวเราะ
“ ใช่ ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกัน เดาสิว่านั่นคงจบแล้ว ? “
“ ใช่ มันคือจุดจบ “
มีแจ้งเตือนอีกอันกระพริบที่มุมจอ
“ แล้วนายจะทำยังไงต่อ เด็กน้อย ? “
“ เอาจริงๆฉันก็ไม่รู้ “
“ นายน่าจะเริ่มทำการรีสเตตัสนะ “
“ ใช่นายพูดถูก เดาว่าฉันจะยังเจอนายได้อีก ? “ – เดฟ ถาม
“ บางทีเราอาจจะพบกันอีก “ – เทพอันเดตพูดขึ้น
“ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง “ – เดฟ พูดพร้อมกับคลิ๊กที่แจ้งเตือน
***
ประกาศจากเซิฟเวอร์ !
ผู้เล่น Kis’Shtiengbrah ทำเควสการสืบทอดอันเดตระดับ SS สำเร็จ
ชื่อของเขาจะถูกจดจำไว้ในประวัติศาสตร์ !
***
คลาส Death’s Apostle ได้ถูกเปลี่ยนเป็นคลาสยูนีค Battle Lich
สกิลของคุณหลายอันเปลี่ยนไป โปรดอ่านคำอธิบายคลาส
คุณได้รับ
Exp 600,000,000
เลเวลเพิ่ม !
เลเวลเพิ่ม !
เลเวลเพิ่ม !
เลเวลเพิ่ม !
…
***