อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 679 ไม่คาดคิด
สถานการณ์ยิ่งอยู่ก็ยิ่งแย่ ฝูกวงคนเดียวรับมือคนจำนวนมาก ตรงท้องถูกแทง เลือดไหลออกมาเป็นทาง

กู้ชูหน่วนถูกบีบจนไม่มีทางถอย หลายครั้งที่เกือบเอาชีวิตไม่รอด มือของนางข้างหนึ่งถือฝักดาบไว้ มือข้างหนึ่งถือดาบไว้ กระบวนท่าเดียวสะท้านไปทั่ว ใบไม้รอบข้างส่งเสียงดังกรอบแกรบ ปลิวไสวอยู่ในอากาศ หมุนวนราวกับวิญญาณ จากนั้น ใบไม้ร่วงราวกับมีตา กลายเปลี่ยนเป็นใบมีด พุ่งไปหาพวกนักฆ่าทั้งสิบแปดคน

“สวบๆ สวบๆ …….”

ตามด้วยใบมีดของใบไม้ที่พุ่งยิงออกไป ยังมีดาบของกู้ชูหน่วน ตลอดจนแสงสีม่วงก็ลอยขึ้นเหนือศีรษะของนาง

พลังของการเคลื่อนไหวในครั้งนี้แข็งแกร่งกว่าที่นางแสดงออกมาเมื่อกี้อย่างมาก บรรยากาศโดยรอบเย็นยะเยือกขึ้นมา

สัตว์ร้ายและนกจำนวนมากต่างแตกหนีไป

รูม่านตาชายแก่ชุดดำ หรี่ลงลงเล็กน้อย

เลื่อนขึ้นแล้ว…..

ในสถานการณ์แบบนี้ นางกลับเลื่อนขั้น……เพิ่มขึ้นมากถึงระดับสาม

แม้ว่าจะยังอยู่ในระดับสามขั้นต้น แต่ความสามารถของนางที่ปรากฏเมื่อกี้ เก่งกาจกว่าระดับสี่เสียอีก

“และ…..กระบวนท่านี้ ทำไมถึงดูคุ้นเคยขนาดนั้น?”

ชีวิตฝูกวงกำลังตกอยู่ในอันตราย โชคดีที่ดาบพวกนั้นพุ่งยิงมา นักฆ่าชุดดำต้องปกป้องตนเอง เขาจึงมีชีวิตรอดมาได้

“ปังๆ …..”

นักฆ่าชุดดำทั้งหมดหลบหลีกใบมีด แต่คมดาบก็ไล่ล่าไม่ปล่อย ไม่ท้อจนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย จู่โจมจนค่ายกลของพวกเขาล้มเหลว กระทั่งหนึ่งในหลายคนได้รับบาดเจ็บ บนเสื้อชุดดำปรากฏร่องรอยเลือดสีแดง

ชายแก่ชุดดำหัวเราะอย่างเยือกเย็น พร้อมพูดขึ้นว่า “นึกว่าเลื่อนขั้นถึงระดับสามแล้วจะสามารถเอาชีวิตรอดหรือ โง่เขลา”

กู้ชูหน่วนตวัดดาบในมือ ดาบเคลื่อนสู่จักรวาล ท้าวเคลื่อนไปดั่งงูมักร แทงทะลวงฆ่านักฆ่าชุดดำ

วิทยายุทธของนางก้าวหน้าเร็วเกินไป ความรวดเร็วก็เร็วจนไม่คาดคิด นักฆ่าคนหนึ่งหลบไม่ทัน ถูกแทงตรงหน้าอก ค่ายกลสิบแปดคนล้มเหลวอีกครั้ง

“ขอเพียงข้าไม่อยากตาย ใครก็ฆ่าข้าไม่ได้”

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างภาคภูมิ ใช้ความเร็วสู้ด้วยความเร็ว ใช้ความโหดเหี้ยมสู้อย่างโหดเหี้ยม ยิ่งสู้ก็ยิ่งได้เปรียบ

การต่อสู้ของนางเป็นการสู้อย่างสุดชีวิต ทุกกระบวนท่าล้วนไม่คำนึงถึงชีวิตตนเอง

ถึงแม้นักฆ่าชุดดำก็ไม่คำนึงถึงชีวิตของตนเอง แต่ทั้งสองฝ่ายต่างก็เตรียมใจที่จะตาย ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมพ่ายแพ้

แค่ยอดฝีมือระดับสามคนหนึ่ง สามารถต่อสู้รับมือกับนักฆ่าสิบแปดคนได้ เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิด