ตอนที่ 249: ท้องเธอมีความเคลื่อนไหวหรือยัง? โดย Ink Stone_Romance
เฉินเยี่ยนฟังคำพูดของซุนหม่านเซียงแล้ว คิดว่าซุนหม่านเซียงเป็นโรคจิตจริงๆ
ถึงกับจะไปโวยวายที่ทำงานเลย? ถ้าไปโวยวายกับซินชานจริงๆ คิดว่าคนอย่างพ่อสามีนั้น ต้องไม่เหลือชื่อเสียงแล้วแน่ จะหย่ากับแม่สามีก็มีความเป็นไปได้
แล้วยังจะให้คนมาด่าสามีกับเมียน้อยอีก ปัญหาคือเมียน้อยนั่นอยู่ที่ไหน? เป็นซุนหม่านเซียงที่คิดไปคนเดียวทั้งหมด
“ขอโทษด้วย ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคุณกับพ่อมีบุญคุณอะไรกัน คุณช่วยเขาเลี้ยงพ่อแม่หรือ? ก็เปล่านี่ คุณกลับไม่ให้เขากตัญญูกับพ่อแม่ด้วยซ้ำ ฉันได้ยินมาว่าพ่อทำดีกับแม่ของคุณ หรือว่าคุณยายเนี่ยดีมากเลย”
เฉินเยี่ยนคิดว่าซุนหม่านเซียงคนนี้เสียดสีเก่ง
“ฉันคลอดลูกให้เขาสองคน ให้ทายาทกับบ้านซินเพื่อสืบทอดต่อ”
ซุนหม่านเซียงคิดว่าความดีความชอบของตัวเองนั้นยิ่งใหญ่มาก
เฉินเยี่ยนไม่สนใจคำพูดเธอ ชี้ไปในห้อง
“หมายความว่ายังไง!”
ซุนหม่านเซียงไม่เข้าใจ
“คุณย่าคลอดลูกสองคนแล้วยังมีคุณอาลูกสาวอีก ป้ารองคลอดซินฮุ่ย ซินหลาน ซินเหวย”
เฉินเยี่ยนพูดเรียบง่าย
ซุนหม่านเซียงเข้าใจความหมายของเฉินเยี่ยนแล้ว หมายความว่าผู้หญิงที่ไม่มีปัญหาต่างก็คลอดลูกกันได้หมด เธอไม่ต้องทำเป็นเรื่องใหญ่
“แล้วเธอละ? ทำไมไม่เห็นเธอคลอดสักคน”
ซุนหม่านเซียงมองท้องเฉินเยี่ยนแล้วเบะปาก
เฉินเยี่ยน…
เธอเพิ่งแต่งงานกับซินห้าวมาหนึ่งเดือนกับไม่กี่วันเอง ตอนนี้ถ้าเธอจะคลอด นั่นก็เป็นเรื่องแปลกแล้ว
“แม่ เดี๋ยวพ่อกับซินห้าวก็กลับมาแล้ว แม่คิดจะทะเลาะกับพ่อแบบนี้เหรอ?”
เฉินเยี่ยนไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับเธอแล้ว
“เป็นความผิดของพ่อเธอ”
ซุนหม่านเซียงพูดโดยไม่ต้องคิดเลย
“ก็ได้ค่ะ งั้นถือว่าฉันออกมาเสียเที่ยว”
เฉินเยี่ยนพูดแล้วลุกขึ้นยืน เธอพูดไม่ได้แล้วจริงๆ
“เธอหมายความว่ายังไง!”
ซุนหม่านเซียงดึงเฉินเยี่ยนไว้ ไม่ให้เธอไป
“ไม่มีอ่ะคะ ฉันก็แค่ไม่อยากให้พวกคุณทะเลาะกัน ดูเหมือนฉันจะเข้ามายุ่งมากไปแล้ว”
เฉินเยี่ยนหมดแรงคุยกับซุนหม่านเซียง
“เธอใจดีขนาดนี้?”
เห็นได้ชัดว่าซุนหม่านเซียงไม่เชื่อ
“ใช่แล้ว ฉันก็คิดว่าฉันมาเป็นแม่พระทำไม ต้องออกมาพูดกับคุณ คิดว่าสมองเสียไปแล้ว”
เฉินเยี่ยนส่ายหน้า เธอแค่ไม่อยากให้ซุนหม่านเซียงกับซินชานทะเลาะกันจริงๆ ไม่อยากให้ซินห้าวเสียใจ
“งั้นเธอไม่อยากให้ฉันกับพ่อสามีเธอทะเลาะกัน?”
ซุนหม่านเซียงถามเฉินเยี่ยนต่อ
“แม่ ลองคิดดู พ่อเขายังทำดีกับแม่อยู่หรือเปล่า? หลายปีมานี้ ไม่ได้นอกใจแม่เลยใช่ไหม?”
เฉินเยี่ยนหันกลับมา ถามซุนหม่านเซียง เธอจะลองเป็นครั้งสุดท้าย
“ใครจะรู้”
ซุนหม่านเซียงกลับพูดแบบนี้
เฉินเยี่ยนมองเธอ สายตามีความผิดหวัง ซุนหม่านเซียงโดนเฉินเยี่ยนมองจนรู้สึกอึดอัด พูดขึ้นมา “เขาไม่ใช่คนประเภทที่ชอบวางแผน”
ถือว่าซุนหม่านเซียงยอมรับแล้ว
“ก็แค่นั้นเอง พ่อเขาไม่ได้นอกใจแม่เลย แต่ที่เขาไม่กลับไป เพราะอะไร? เพราะว่าแม่ทำพ่อเสียใจไง”
เฉินเยี่ยนตัดสินใจพูดชัดเจน ยังไงซินชานก็หย่าไม่ได้
“ฉันทำเขาเสียใจอะไร? เธอพูดให้ดี เป็นเขาที่ไม่กลับบ้าน เป็นเขาที่ไม่สนใจพวกเราสองคน”
ซุนหม่านเซียงไม่พอใจ
“พวกคุณสองคน? ตั้งแต่แรกคุณก็ไม่ได้คิดถึงซินห้าวอยู่แล้วใช่ไหม”
สายตาเฉินเยี่ยนมีแววประชด เธอสงสารซินห้าวจริงๆ
“ซินห้าวเขา เขาแต่งงานแล้วไม่ใช่หรือไง ซินเหลยเขาก็ยังเด็กอยู่ไม่ใช่หรือ”
ซุนหม่านเซียงเถียง
“เขาก็เป็นลูกชายคุณเหมือนกันนะ! ถ้าคุณคิดว่าคุณไม่ผิดเลยสักนิด งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ถ้าคุณยังอยากจะให้พ่อกลับไป งั้นคุณก็พูดจาดีๆ อย่าทะเลาะกับพ่อ อย่าแสดงอาการโอหังอวดดี ไม่มีใครติดหนี้คุณ พ่อเขาชอบคุณ ทำดีกับคุณ แต่ตอนที่คุณทำให้เขาทนต่อไปไม่ไหว เขาก็มีความโกรธ เขาก็ต่อต้านเป็น ถึงตอนนั้นคุณไปโวยวายจนเขาไม่มีงานทำ เขาก็จะจากคุณไป ถ้าคุณยังอยากมีชีวิตที่ดี คุณก็ต้องเปลี่ยนอารมณ์คุณ ทำดีกับพ่อ คิดแทนคนอื่นให้มากหน่อยค่ะ”
เฉินเยี่ยนพูดกับซุนหม่านเซียงชัดเจน เพื่อไม่ให้เธอคิดเองเอาเอง
“เขากล้าหรือ!”
ซุนหม่านเซียงไม่เชื่อคำพูดเฉินเยี่ยน คิ้วเลิกขึ้นมา
“งั้นคุณก็ลองดู”
เฉินเยี่ยนพูดจบก็ไม่หยุดแล้ว เดินเข้าไปในห้องเลย
ซุนหม่านเซียงโกรธคับแค้นใจอยู่คนเดียว แต่โกรธไปโกรธมา เธอเริ่มคิดถึงคำพูดของเฉินเยี่ยน
“กลัวว่าจะเปล่าประโยชน์”
คุณย่าซินได้ยินบทสนทนาข้างนอก เธอเข้าใจความหมายของเฉินเยี่ยน แต่คนข้างนอกนั่นไม่แน่ว่าจะเข้าใจ
“ยังไงหนูก็ได้พูดแล้ว หนูแต่กลัวว่าเธอจะไปโวยวายกับพ่อฝั่งนั้น ถึงตอนนั้นทุกคนคงดูไม่ดี”
เฉินเยี่ยนรู้ ผู้หญิงมากมายยุคนี้เวลามีเรื่องก็ชอบไปโวยวายที่ทำงานสามี หวังว่าที่ทำงานจะช่วยจัดการ แต่หารู้ไม่ว่า เพราะแบบนี้ เลยทำลายอนาคตของสามีหมด
“ถ้าเธอฟังเข้าใจก็ดี”
คุณย่าซินไม่คิดว่าจะมีประโยชน์นัก สะใภ้คนนี้แต่ไหนแต่ไรไม่ใช่คนฉลาด อีกทั้งครอบครัวเธอพวกนั้น รับไม่ได้จริงๆ
เฉินเยี่ยนคิดว่าเธอทำสุดความสามารถแล้ว ส่วนแม่สามีจะทำหรือไม่ นั่นเป็นเรื่องที่เธอควบคุมไม่ได้
ตอนบ่ายเฉินเยี่ยนไม่ได้กลับไปโรงงานอีก เธอทำอาหารเย็นกับไป๋ซิ่วเหมย
จนซินห้าวกลับมา ซินชานยังไม่กลับ
พอซินห้าวเห็นแม่เขามา สีหน้าก็ดูไม่ดี
เขาถามเรื่องราวกับเฉินเยี่ยน เฉินเยี่ยนไม่ได้ปกปิด เฉินเยี่ยนเล่าจบก็เห็นซินห้าวกำหมัด เห็นได้ชัดว่าในใจเขาไม่อยากจะให้แม่เขามาเลย โดยเฉพาะมาเพื่ออยากจะมาเอาเครื่องประดับพวกนั้น
“เอาล่ะ คุณคิดว่าคุณไม่รู้เรื่องแล้วกัน ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ไม่อย่างนั้นแม่จะโวยวายขึ้นมาอีกรอบ”
เฉินเยี่ยนดึงมือซินห้าวไว้ ซินห้าวทำได้ยากที่สุด เพราะว่าเขาเป็นลูกชายของซุนหม่านเซียง
“ทำไมพ่อแกยังไม่กลับมา?”
ซุนหม่านเซียงเริ่มร้อนใจ เวลานี้ที่บ้านลูกชายคนเล็กกลับมาแล้ว ไม่มีใครทำอาหารให้เขา เขาต้องหิวแน่ เธอร้อนใจไม่ไหวแล้ว แต่ยังไม่เจอซินชาน ให้เธอกลับไป เธอก็ไม่พอใจ
“ช่วงนี้พ่องานยุ่ง กลับมาดึก”
ซินห้าวไม่ตอบไม่ได้ นี่เป็นแม่เขา
“ยุ่ง ยุ่ง ทุกวันไม่รู้ว่ายุ่งอะไร ยังไม่เห็นเขามีผลงานอะไรเลย กินข้าวแล้วต้องรีบกลับบ้าน ซินเหลยยังไม่ได้กินข้าวเลย”
ซุนหม่านเซียงบ่น
“ถ้าเธอไม่อยากกินก็กลับไป ไม่ได้มีใครรั้งเธอไว้”
ซินต้าฉุยไล่เธอเลย
ซุนหม่านเซียงอ้าปาก แต่ไม่ได้เถียง
“เก็บข้าวไว้ให้ซินชานกินหน่อย”
ซินต้าฉุยสั่ง เพราะบางทีซินชานจะกลับบ้านดึก
ทุกคนเริ่มกินข้าว
“ผักนี้เธอผัดเหรอ?”
ซุนหม่านเซียงกินโจ๊กธัญพืช กินผักไป แล้วถามเฉินเยี่ยน
เฉินเยี่ยนพยักหน้า
“เธอบอกว่าเธอทำอาหารไม่เป็นไม่ใช่หรือ?”
ซุนหม่านเซียงวางตะเกียบลง คิดว่าตัวเองโดนเฉินเยี่ยนหลอก
“ฉันบอกว่าฉันทำโจ๊กธัญพืชเป็น แต่ทำก๋วยเตี๋ยวไม่เป็น”
เฉินเยี่ยนนิ่งมาก
“ฉันว่าเธอขี้เกียจ ไม่อยากทำมากกว่า”
ซุนหม่านเซียงจ้องเฉินเยี่ยน เธอไม่เชื่อ คนที่ผัดกับข้าวได้อร่อยขนาดนี้แต่ทำก๋วยเตี๋ยวไม่เป็น
เฉินเยี่ยนไม่ได้ตอบโต้ เธอแค่ไม่อยากทำ
ซุนหม่านเซียงเก็บความโกรธไว้ในใจ เพราะทำอะไรเฉินเยี่ยนไม่ได้
“อาหารที่หลานสะใภ้ผัดนี่อร่อยจริงๆ แล้วยังมีลูกชิ้นเต้าหู้ที่เธอทำครั้งที่แล้วนั่นด้วย อร่อยมาก วันหลังทำให้ฉันกับย่าเธออีกรอบนะ”
ซินต้าฉุยชมอย่างเปิดเผย เขากำลังโกรธซุนหม่านเซียงอยู่
“ได้ค่ะ หนูยังทำกับข้าวได้อีกหลายอย่างเลย ถ้าไม่ยุ่งหนูจะทำให้ รับรองว่าคุณปู่คุณย่าต้องชอบแน่นอน”
เฉินเยี่ยนตอบรับอย่างดีใจ
“มีเวลาก็รีบมีลูกเถอะ”
ซุนหม่านเซียงกลับไม่อยากมองเฉินเยี่ยน
“รีบอะไร ลูกเป็นเรื่องของสวรรค์ลิขิต เยี่ยนจื่อเธอไม่ต้องรีบ อยากท้องเมื่อไรก็ค่อยท้อง ไม่รีบ ไม่มีใครเร่งเธอ”
คุณย่าซินกลับออกตัวแทนเฉินเยี่ยน