Kill the Hero 041-2
– มัตสึโมโตะ อนาคตของญี่ปุ่นอยู่บนบ่าของคุณ
– ความสามารถของคุณจะสร้างรากฐานของอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่
– เวลามีการเปลี่ยนแปลง มันถึงยุคที่เราต้องการซามูไรอีกครั้ง ซามูไรอย่างคุณ
หลายคนมีใบหน้าที่คุ้นเคย
ภายในความทรงจำของเขานาโอกิ มัตสึโมโตะมีใบหน้ามากมายที่คิมวูจินจำได้
ส่วนใหญ่ใบหน้าที่จดจำได้เป็นเหยื่อของเขา
ความจำของคิมวูจินไม่ดีพอจะจำคนที่ไม่ใช่เหยื่อของตัวเองได้
นอกจากนี้ ยังเป็นหลักฐานที่บอกคิมวูจิน ผู้กำลังดึงหางของพวกเขาว่าเขาได้ศพมาแล้ว
หรือก็คือเขาไม่จำเป็นต้องไล่ตามหางอีกต่อไป และไม่จำเป็นต้องทำความเข้าใจพวกมัน
‘ตอนนี้ฉันต้องเปลี่ยนวิธีการ’
เขาเปลี่ยนวิธีล่า
คิมวูจินละสายตาจากความทรงจำเหล่านั้น สายตาของคิมวูจินหันไปมองดาบของนาโอกิ มัตสึโมโตะทันที
ทันทีที่เขาคว้าดาบ เขาก็เห็นคุณสมบัติของดาบได้
[ดาบที่สร้างจากกระดองของเต่าเหล็ก]
– ระดับไอเทม : ยูนีค
– โจมตีกายภาพ : 109
– ต้องการ Lv20 หรือสูงกว่า
– คำอธิบายไอเทม : ดาบที่หลอมจากกระดองของเต่าเหล็ก ไม่แตกง่าย ๆ
– กายภาพ +11 เมื่อสวมใส่
– ความเสียหายเพิ่มขึ้น 20% เมื่อโจมตี
เต่าเหล็ก
ในฐานะที่เป็นมอนสเตอร์ระดับบอสที่ปรากฏในดันเจี้ยน 3 ชั้นขึ้นไป ไอเทมที่หลอมจากกระดองของมันจะกลายเป็นไอเท็มระดับยูนีคที่สูงกว่าเลเวล 20 โดยไม่มีข้อยกเว้น
แท้จริงแล้วการมีอยู่ของยูนีคไอเทมนั้นมีมากมาย
มูลค่าของมันมหาศาลมาก และข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดไม่ใช่คุณภาพ แต่เป็นคุณสมบัติของไอเทมที่ยังคงเดิม ถึงแม้รูปร่างของมันจะเปลี่ยนไปก็ตาม
ไอเทมที่เป็นที่ชื่นชอบของนายหน้าสินค้าที่ถูกขโมย ดังนั้นราคาตลาดของไอเทมนี้จึงสูงมาก
แต่สิ่งที่ทำให้คิมวูจินทึ่งไม่ใช่ราคาของมัน
– มันเป็นดาบที่ปรมาจารย์นักดาบใช้ และดูแลมันอย่างดี
สิ่งที่อยู่ในหัวคือฉายาของผู้เล่น ‘ปรมาจารย์นักดาบ’ ที่ถูกกล่าวถึงในความทรงจำของนาโอกิ มัตสึโมโตะ
‘ปรมาจารย์นักดาบ…’
ปรมาจารย์นักดาบ
ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดที่เกิดในญี่ปุ่น มีรัศมีผู้พิทักษ์แสงศักดิ์สิทธิ์แบบเดียวกับพระเมสสิอาห์ ลีเซจุน
ตอนนี้ เขาเป็นผู้เล่นที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล
‘ใบหน้าที่คุ้นเคย’
เขายังเป็นคนที่ทำให้หมาล่าเนื้อ คิมวูจินมีชื่อเสียง
‘ถ้ามันเป็นอาวุธของปรมาจารย์นักดาบ มันก็เกินพอที่จะทำให้สหพันธ์ยามาโตะหัวเสียได้
หลังจากนั้นครู่หนึ่งคิมวูจินก็หยิบไอเทมที่เหลือ
เขาเก็บแหวน สร้อยคอ หมวก และเกราะไว้ เขาเก็บของทั้งหมดไว้ในช่องเก็บของของเขา
สิ่งเดียวที่เขาไม่ได้เก็บก็คือดาบ
หลังจากเดินไปได้สักพัก เขาก็ได้ยินเสียง
Kayaa!
“เวรเอ้ย! ”
และเมื่อเขามาถึงต้นตอของเสียง ผู้เล่นกับนักรบลิซาร์ดที่ต่อสู้กันได้ไม่นานนัก ตอนนี้กำลังเผชิญหน้ากับโครงกระดูกออร์คสีดำ และโครงกระดูกลิซาร์ดแมน 4 ตัว
Puk!
และทหารโครงกระดูกอีกหนึ่งกำลังยิงผู้เล่น 2 คนที่ล้มลง เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะตายแน่นอน
“แก แกมัน! ”
ตอนนั้นเอง คนที่พบว่าคิมวูจินปรากฏตัวได้ตะโกนด้วยความตกใจ
“ได้…ยังไง?”
เขาตกใจอย่างช่วยไม่ได้
‘คุณมัตสึโมโตะถูกฆ่า? ไม่ เป็นไปไม่ได้! ที่คนธรรมดาอย่างหมอนี่ จะเอาชนะคุณมัตสึโมโตะที่เป็นผู้สืบทอดของปรมาจารย์นักดาบได้…’
เพราะนาโอกิ มัตสึโมโตะที่ไปล่าคิมวูจิน เป็นผู้เชี่ยวชาญที่สามารถฆ่าทุกที่เลเวลต่ำกว่า 30 ได้
แทนที่จะตอบ คิมวูจินง้างธนูของเขา
เหมือนกับนักกีฬายิงธนูที่เล็งธนูไปยังเป้า เขาก็เล็งธนูไปยังผู้เล่น
ใบหน้าของผู้เล่นที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เพราะรูปลักษณ์ของคิมวูจินได้ซีดขาวไปหมด
“ไม่ อย่า…! ”
ทันทีที่เสียงร้องสิ้นสุดลง คิมวูจินก็ปล่อยสายธนู และลูกศรก็พุ่งตรงไปยังใบหน้าของผู้เล่น
อย่างที่คาดไว้ ผู้เล่นยกแขนขึ้น เพื่อป้องกันการโจมตี
ปัญหาคือสิ่งที่ตามมาหลังจากนั้น
Tteolgeuleog! Tteolgeuleog!
ทหารโครงกระดูกที่เห็นช่องว่างก็พุ่งเข้าใส่โดยไม่ลังเล
พวกมันแทงเข้าไปในรอยขาดของเกราะที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้
[คุณติดพิษจากเลือดพิษ]
“คึก! ”
เลือดทะลักออกมา
Kayaa!
เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์แบบนี้ นักรบลิซาร์ดก็ส่งเสียงร้องออกมา
และคิมวูจินก็เล็งธนูไปยังนักรบลิซาร์ด
ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นกลางสนามกอล์ฟร้าง
ดันเจี้ยนที่ทำให้สนามกอล์ฟรกร้างได้ถูกเคลียร์แล้ว
“มันเคลียร์แล้ว! ”
“ดันเจี้ยนเคลียร์แล้ว! ”
และถึงเวลาแล้วที่ผู้คนจะได้กลับไปบ้านของตัวเอง ไปจากสถานที่ที่น่าเศร้านี้
“โว้ววววว! ”
ทุกคนส่งเสียงเชียร์
เจ้าหน้าที่ของทีมบริหารจัดการดันเจี้ยนกำลังรออยู่ และเดินเข้าไปหาผู้เล่นด้วยรอยยิ้มยินดี
“ขอบคุณครับ คุณคิมวูจิน ได้โปรดบอกผม ถ้าคุณต้องการอะไร”
เจ้าหน้าที่ของทีมบริหารจัดการปฏิบัติต่อผู้เล่นด้วยความเกรงใจมาก
ผู้เล่นที่เคลียร์ดันเจี้ยน 1 ชั้น และผู้เล่นที่เคลียร์ดันเจี้ยน 2 ชั้นนั้นอยู่ต่างกันมากพอ ๆ กับนักเบสบอลมือสมัครเล่น และมืออาชีพ นี่คือเหตุผลที่พวกเขาให้ความเกรงใจ
คิมวูจินบอกกับเจ้าหน้าที่
“ให้ผมบอกเรื่องสำคัญก่อน ทุกคนยกเว้นผมตายแล้ว”
“ครับ?”
“ทุกคนถูกกวาดล้างยกเว้นผม ผมจะเล่ารายละเอียดให้คุณเพิ่มเติมหลังจากที่ผมพักแล้ว”
“คะ คุณหมายความว่า…”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ไม่คาดคิด เจ้าหน้าที่ทีมบริหารก็ทำสีหน้าตกใจ
และทันทีที่เขาเริ่มเข้าใจสถานการณ์ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาว
“พระเจ้า”
มีผู้เล่นแค่ 1 ใน 10 คนเท่านั้นที่รอดชีวิต ผู้เล่น 9 คนที่มีความสามารถในการเคลียร์ดันเจี้ยน 2 ชั้นเสียชีวิต ผลลัพธ์นี้บดบังเรื่องดันเจี้ยนเคลียร์ไปหมด
เจ้าหน้าที่ทีมบริหารจัดการดันเจี้ยนหน้าซีดเผือด
คิมวูจินไปยังคลับเฮาส์ทันที คิมวูจินมีความรอบคอบมากกว่าปกติ
ไม่นานนัก คิมวูจินก็มาถึงคลับเฮาส์ และมุ่งหน้าไปยังห้องวีไอพีที่เตรียมไว้ให้ผู้เล่นหลังจากเคลียร์ดันเจี้ยนแล้ว
ไม่เหมือนพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้าง มีการเตรียมอาหาร เครื่องดื่ม และแม้แต่แชมเปญไว้ให้ คิมวูจินยืนหน้าตู้เซฟ และเปิดตู้เซฟทางขวาสุด
คิมวูจินหยิบโทรศัพท์ฝาพับออกมาจากตู้เซฟที่เต็มไปด้วยข้าวของส่วนตัวของตัวเอง
คิมวูจินกดหมายเลข
Piik! Piik!
ไม่เหมือนสมาร์ทโฟนตรงที่เสียงกดปุ่มดังก้องไปทั่วภายในห้องที่เงียบสงบ
Cheobeogcheobeog!
เสียงฝีเท้าของคิมวูจินที่เดินเข้าไปข้างใน
เสียงเท้าของคิมวูจินหยุดลงที่หน้าทีวีที่น่าจะเป็นของตกแต่ง
คิมวูจินมองไปยังทีวี
“ผมเองครับ”
ขณะนั้นสายก็เริ่มขึ้น
“ครับ ทุกอย่างถูกจัดการแล้ว ครับ มันเป็นแบบนั้น”
คิมวูจินพูดต่อในขณะที่เขาพิงทีวีเบา ๆ
“ตามที่คุณปาร์คยองวานคาดไว้ ดูเหมือนว่าสหพันธ์ยามาโตะจะยืมชื่อสมาคมหัวกะโหลก เพราะนักฆ่าที่ตามผมมามีไอเทมของปรมาจารย์นักดาบอยู่ เราไม่พบอย่างอื่นอีก ยังไงก็ตาม ถ้าเราเคาะสมาคมหัวกะโหลกไปเรื่อย ๆ ผมมั่นใจว่าเราจะได้อะไรบางอย่างแน่”
ขณะที่เขากำลังพูด คิมวูจินนึกถึงบางอย่างที่ได้มาจากสมาคมหัวกะโหลก
– ข้างในทีวีในห้องวีไอพีได้ติดบั๊กเอาไว้ (TL : Bug ในที่นี้คือ อุปกรณ์สอดแนม)
– มันบันทึกสด ดังนั้นถ้าเป็นเรื่องเร่งด่วน คุณสามารถใช้มัน เพื่อขอความช่วยเหลือได้
– ถึงแม้ว่าผมไม่คิดว่าผู้เชี่ยวชาญอย่างคุณมัตสึโมโตะจะต้องใช้มันก็เถอะ
มัตสึโมโตะ คิมวูจินที่หวนนึกถึงความทรงจำของเขาได้ยิ้มอย่างน่ากลัว
‘ปาร์คยองวาน ฉันจะทำให้นายกลายเป็นคนที่กอบกู้ประเทศชาติจากญี่ปุ่น’
ในที่สุดคิมวูจินก็จัดตั้งบิ๊กแมตช์ขึ้น
แมตช์ใหญ่ที่ทั้ง 2 ฝ่ายไม่สามารถหยุดได้ โดยที่อีกฝ่ายไม่ตาย!
แน่นอนว่าคิมวูจินไม่ลืม
“ผมคิดว่าเราทำได้ ถ้าคุณแจฮุนพยายามให้มากกว่านี้”
ขณะที่การแข่งขันใหญ่กำลังดำเนินไป เขาจะปล่อยเหยื่อเข้ามาในสนาม