เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1612 สระแก่นแท้ปี
แสงอรุณที่สว่างไสวหมุนวนอยู่ในฝ่ามือของฟางหยวน
ฟางหยวน อิงอู่เชี่ย และคนอื่นๆเตรียมพร้อมแล้ว
“เริ่มได้” ฟางหยวนกล่าว ทันใดนั้นกลิ่นอายของวิญญาณจํานวนมากก็พลุ่งพล่านขึ้นขณะที่แสงเกลียวอรุณทรัพยากรอมตะระดับแปดระเบิดออกไปเป็นระยะทางหนึ่งร้อยลี้
หลังจากนั้นอิงอู่เชี่ยและคนอื่นๆก็หยุดการกระจายตัวของแสงเกลียวอรุณ
ฟางหยวนรู้สึกถึงกระแสลมจากเกลียวคลื่นที่อยู่ตรงกลาง
เมื่อเห็นสมาชิกนิกายเงาประสบความสําเร็จในการสร้างเสถียรภาพให้แก่แสงเกลียวอรุณฟางหยวนก็นําแสงเกลียวอรุณชิ้นที่สองออกมาและทําซ้ํากระบวนการเดิมอีกครั้ง
แสงเกลียวอรุณกระจายออกไปในรัศมีหนึ่งร้อย
หลังจากนั้นเขาก็นําวารีสมบัติเจ็ดประการออกมา
มันเป็นก้อนวารีสีฟ้าอ่อนที่มีอัญมณีล้ําค่าหลายชนิดไม่ว่าจะเป็นทอง เงิน ไข่มุก หรือหยกอยู่ภายใน
เป็นเพียงเวลานี้ที่อัญมณีเหล่านั้นถูกดึงออกมาจากก้อนน้ําและกระจายออกไปรอบๆ
ร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของฟางหยวนเป็นผู้สนับสนุนขั้นตอนต่อไปขณะที่ร่างหลักของเขารับหน้าที่หลัก เนื่องจากร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเป็นเพียงผู้อมตะระดับหกเขาไม่สามารถแบกรับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เกินไป
สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของฟางหยวนครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดและสามารถสั่งผัสถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้น
พลังงานอมตะถูกใช้ไปอย่างรวดเร็วในกระบวนการนี้
แสงสีขาวส่องลงมาที่วารีสมบัติเจ็ดประการและทําให้มันเริ่มเดือดพล่าน
อัญมณีที่กระจายออกไปถูกหลอมละลายอย่างรวดเร็ว
หลังจากชั่วครู่วารีสมบัติเจ็ดประการก็กลายเป็นของแข็งและปลดปล่อยมวลอากาศเย็นออกมาปกคลุมพื้นที่รัศมีหนึ่งร้อยลี้เอาไว้ทั้งหมด
เมื่ออิงอู่เซียและคนอื่นๆเห็นสิ่งนี้ พวกเขารีบโยนหยกแปดทิศเข้าไปในหมอกหนาทึบ
ทุกอย่างดําเนินไปอย่างราบรื่น
หลายวันต่อมาในมิติช่องว่างจักรพรรดิ เสียงดังขึ้นในสระน้ําขนาดใหญ่ที่มีรัศมีหนึ่งร้อย
“นี่คือสระแก่นแท้ประดับแปดของข้า!”
เนื่องจากการเตรียมตัวที่เพียงพอและความได้เปรียบจากโชคของฟางหยวน เขาจึงประสบความสําเร็จในการสร้างสระแก่นแท้ปีในการทดลองครั้งแรก
หลังจากตรวจสอบหลายครั้งและไม่พบปัญหา ฟางหยวนก็กระตุ้นใช้วิธีการบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเพื่อเชื่อมต่อสระแก่นแท้ปีเข้ากับสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา
ตราบเท่าที่มิติช่องว่างของผู้อมตะมีการเคลื่อนไหวของเวลา พวกมันล้วนต้องมีสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาอยู่ภายใน
สาขาของสายธารแห่งกาลเวลามักมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า ผู้อมตะต้องใช้วิธีที่เฉพาะเจาะจงบนเส้นทางแห่งกาลเพื่อจัดการกับมัน
“ซ่า..ซ่า..”
สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาเชื่อมต่อกับสระแก่นแท้ปีอย่างรวดเร็วและทําให้ระดับผิวน้ําสูงขึ้นอย่างช้าๆ
หลังจากชั่วครู่สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาก็กลับคืนสู่สภาพเดิม
เพื่อสร้างสระแก่นแท้ปี ฟางหยวนและสมาชิกนิกายเงาต้องดําเนินการอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายวันโดยไม่ได้หยุดพักและใช้พลังงานอมตะจํานวนมาก
สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของฟางหยวนเฝ้าสังเกตสระแก่นแท้ปีขณะที่คนอื่นๆกลับไปพักผ่อน
เนื่องจากสระแก่นแท้ปีเชื่อมต่อกับสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา ดังนั้นการคงอยู่ของมันจึงถูกซ่อนไว้เช่นเดียวกับสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา
นอกจากมันจะเป็นแหล่งทรัพยากร มันยังเป็นเพื่อนอีกด้วย
ตัวอย่างเช่นการระบายน้ําในสระแก่นแท้ปีหรือการสะสมน้ําของมันอาจส่งผลกระทบต่อเวลาในมิติช่องว่างจักรพรรดิ
แม้ฟางหยวนจะมีท่าไม้ตายอมตะที่สามารถเพิ่มและลดความเร็วของเวลาภายในมิติช่องว่างแต่ท่าไม้ตายอมตะเหล่านี้ต้องพึ่งพาพลังงานอมตะในการกระตุ้นใช้งานทุกครั้งนอกจากนี้พว กมันยังไม่สามารถใช้ต่อเนื่องได้อย่างไม่รู้สิ้นสุด
สระแก่นแท้ปีส่วนใหญ่บนโลกใบนี้เป็นสระแก่นแท้ปีระดับหกหรือระดับเจ็ด มันยากที่จะพบเห็นสระแก่นแท้ปีระดับแปด
ค่าใช้จ่ายของการสร้างสระแก่นแท้ประดับแปดสูงมาก มันต้องใช้เงินลงทุนมหาศาลและต้องใช้วิธีพิเศษบนเส้นทางแห่งกาลเวลาอีกด้วย
อสูรปีเริ่มส่งเสียงโห่ร้องด้วยความยินดีเมื่อตระหนักถึงการคงอยู่ของสระแก่นแท้ปี
ระดับน้ําในสระแก่นแท้ปียังค่อนข้างต่ํา มีเพียงอสูรปีเดียวดายเท่านั้นที่สามารถดําลงไปใต้น้ํา
พวกมันเกิด เติบโต และตายอยู่ในสายธารแห่งกาลเวลา ดังนั้นสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกับพวกมันมากที่สุดก็คือสายธารแห่งกาลเวลา ขณะที่สระแก่นแท้ปีเป็นการเลียนแบบสภาพแวดล้อมของสายธารแห่งกาลเวลา มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่อสูรูปีเหล่านี้จะมีความสุข
เมื่อเวลาผ่านไปสระแก่นแท้ปีก็ค่อยขยายตัวขึ้นอย่างช้าๆ
ไม่ว่าจะเป็นแสงเกลียวอรุณ วารีสมบัติเจ็ดประการ หรือหยกแปดทิศ พวกมันล้วนมีความยืดหยุนและสามารถหลอมรวมเป็นหนึ่ง
เมื่อสระแก่นแท้ปีขยายออกไปอย่างเต็มที่ มันจะมีรัศมีนับหมื่น
สิ่งที่น่ายิ่งกว่าก็คือมันถูกซ่อนไว้เหมือนภาพลวงตาและไม่ได้ใช้พื้นที่ทับซ้อนกับมิติช่องว่างจักรพรรดิ
ด้วยเหตุนี้ฟางหยวนจึงสามารถสร้างห่วงโซ่อาหารให้แก่อสรปีโดยไม่เกี่ยวข้องกับมิติช่องว่างจักรพรรดิ
แต่สิ่งที่ทําให้ฟางหยวนพึงพอใจมากที่สุดคือสระแก่นแท้ปีสามารถกักขังอสูรปีและทําให้พวกมันไม่เคลื่อนที่ไปรอบๆ
การคงอยู่ของสระแก่นแท้ปีจะทําให้ฟางหยวนเลี้ยงอสูรปีได้มากขึ้น
ตายในสนามรบ
ฟางหยวนสามารถควบคุมอสูรปีแรกกําเนิดเพียงเจ็ดตัวเท่านั้น หากอสูรปีแรกกําเนิดเหล่านี้
ฟางหยวนจะไม่สามารถเติมเต็มพวกมัน
แต่หากฟางหยวนพบอสูรปีแรกกําเนิดตัวใหม่ เขาจะสามารถใช้สระแก่นแท้ปีเพื่อสะกดข่มมัน
สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากในแผนการเข้าสู่สายธารแห่งกาลเวลาของเขา
หลังจากพักฟื้นมาแล้วระยะหนึ่ง อาการบาดเจ็บของฟางหยวนก็หายเป็นปกติในที่สุด
“ถึงเวลาแยกดวงวิญญาณออกจากร่างของเชลยอมตะแล้ว จากนั้นก็ค้นวิญญาณทีละคน”
ในเวลาเดียวกันฟางหยวนก็ยังไม่หยุดรีดไถกองกําลังฝ่ายธรรมะของภาคใต้
อย่างไรก็ตามเขาพบการต่อต้านที่รุนแรงในครั้งนี้
กองกําลังฝ่ายธรรมะของภาคใต้รวมตัวกันเพื่อต่อต้านฟางหยวน
ต้นทุนของการสร้างสระแก่นแท้ปีสูงเกินไป การรีดไถครั้งก่อนของฟางหยวนทําให้กองกําลังเหล่านี้เลือดไหลออกมาบ้างแล้ว ฟางหยวนขอให้พวกเขาแสดงความจริงใจขณะที่ตัวเขาเองไม่ได้แสดงความจริงใจใดๆออกมา ฝ่ายธรรมะของภาคใต้ครุ่นคิดและตัดสินใจรวมตัวกันเพื่อกดดันฟางหยวน
หลายวันต่อมา
“หากเจ้าไม่แสดงความจริงใจ ฝ่ายธรรมะของภาคใต้จะไม่ส่งมอบทรัพยากรเพิ่มเติมให้เจ้า!”ผู้อมตะตระกูลเฉิงเป็นตัวแทนกองกําลังของภาคใต้ทั้งหมดในการเจรจากับฟางหยวน
เขากล่าวต่อ “กองกําลังของภาคใต้แสดงความจริงใจของเราแล้ว ตอนนี้ถึงคราวของเจ้าที่ต้องแสดงความจริงใจให้พวกเราเห็น จากนั้นพวกเราจะสามารถพูดคุยต่อ มิฉะนั้นแม้เจ้าจะสังหารผู้อมตะเหล่านั้น เราก็จะไม่ประนีประนอม!”
ฟางหยวนเย้ยหยัน “พวกเจ้าต้องการความจริงใจใดจากข้า ปล่อยตัวประกันบางส่วนง หรือ?”
ผู้อมตะตระกูลเฉิงเร่งตอบกลับ “เราจะไม่เรียกร้องมากเกินไปด้วยการขอให้ปล่อยตัวประกันทันทีเราสามารถดําเนินการไปทีละขั้นเช่นวิญญาณอมตะ เจ้าไม่จําเป็นต้องใช้วิญญาณอมตะจํา นวนมาก เจ้าควรส่งวิญญาณอมตะให้เราก่อน ด้วยสิ่งนี้เราจะมอบทรัพยากรที่เจ้าต้องการ”
ฝ่ายธรรมะของภาคใต้ไม่ใช่คนโง่ หากพวกเขาขอให้ฟางหยวนปล่อยตัวประกันบางส่วน ตระกูลที่ได้รับผู้อมตะของพวกเขากลับไปจะไม่มีความพยายามในการเจรจากับฟางหยวนอีกดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มด้วยการขอวิญญาณอมตะคืนเป็นอันดับแรก จากนั้นก็เป็นทรัพยากรในมิติช่องว่างของผู้อมตะร่างกายของผู้อมตะ และดวงวิญญาณของผู้อมตะเป็นลําดับสุดท้าย