ตอนที่ 267: ความคิดของน้องชายสามี โดย Ink Stone_Romance
ซินฮุ่ย สามีเธอเอ้อร์จ้วงและต้าจวนเลยอาศัยอยู่ที่บ้านซิน
ต้าจวนเพิ่งหนึ่งขวบกว่า แต่น่ารักมาก แค่ชอบร้องไห้ไปหน่อย ชอบให้คนอุ้ม ดังนั้นทุกวันเฉินเยี่ยนกลับบ้านมาจะเห็นไม่ไป๋ซิ่วเหมยก็ซินฉุ่ยหรือเอ้อร์จ้วงผลัดกันอุ้มเธอ
ทุกครั้งเธอจะมองเฉินเยี่ยนด้วยดวงตาดำขลับ เหมือนกวางตัวน้อย เห็นแล้วน่ารักน่าเอ็นดู
แต่เธอและเฉินเยี่ยนไม่ถือว่าใกล้ชิดกันมาก เทียบกับเฉินเยี่ยนแล้ว เธอชอบยายเธอหรือยายทวดมากกว่า เพราะพวกเธอรักเธอมาก
เฉินเยี่ยนก็ไม่ได้เรียกร้องมาก บางครั้งจะโอ๋เล่นกับต้าจวนบ้าง ต้าจวนไม่ยอมมาหาเธอ เธอก็จะแค่มองเฉยๆ ไม่จำเป็นต้องให้ต้าจวนมาใกล้ชิดสนิทกับเธอ
หัวหน้าหญิงหมู่บ้านสามีซินฮุ่ยพาคนมาครั้งหนึ่ง แต่อยู่บ้านซิน เธอไม่สามารถพาซินฮุ่ยกลับไปได้ สุดท้ายเลยพูดจาหยาบคายทิ้งท้าย
หลังจากนั้นอีกเดือนกว่าซินฮุ่ยก็คลอด ถือว่าสวรรค์ยังเมตตาเธอ คลอดลูกชายออกมา เห็นเอ้อร์จ้วงฉีกยิ้มจนหุบไม่อยู่แล้ว เฉินเยี่ยนทอดถอนใจ ผู้หญิงเรานะ ไม่คลอดลูกชายบางทีก็ไม่มีที่จะอยู่ คิดแล้วน่าสงสาร
ซินฮุ่ยอยู่เดือนที่บ้านซิน สำหรับลูกสาวตัวเองแล้ว แน่นอนไป๋ซิ่วเหมยย่อมดูแล ปรนนิบัติเป็นอย่างดี น้ำนมของซินฮุ่ยเพียงพอ ต้องเลี้ยงลูกให้ขาวๆ อวบๆ
ออกเดือนแล้ว ซินฮุ่ยและเอ้อร์จ้วงต่างคนต่างอุ้มลูกกลับบ้าน คลอดลูกออกมาแล้ว หัวหน้าหญิงก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ยังไงก็ไม่สามารถตีเด็กให้ตายได้
พวกซินฮุ่ยกลับไปอย่างมีความสุขแล้ว บ้านซินก็ไม่ได้ว่างงาน เพราะถึงฤดูเก็บเกี่ยวแล้ว เก็บข้าวสาลี ส่งมอบธัญพืช เก็บข้าวสาลีในยุ้งฉาง ก็ถึงเวลาซินหลานควรแต่งงานแล้ว
หลังจากซินหลานแต่งออกไปอย่างเชิดหน้าชูตาแล้ว ก็มีข่าวคราวมาจากฝั่งหลัวเหมย
หลัวเหมยก็แอบไปคลอดที่บ้านแม่เธอ แล้วครั้งนี้ก็ไม่ได้เกินความคาดหมายเธอได้ลูกผู้ชาย ทำเอาหวางนิว เฉินจงและเฉินกุ้ยดีใจมาก
เฉินจงและหวางนิวปรึกษากันว่าจะให้หลานชายชื่อเฟย
ถึงแม้จะไม่ได้เพราะมากมาย แต่เฉินเยี่ยนคิดว่าดีกว่าชื่อพวกเอ้อร์ต้านอะไรแบบนั้นเยอะเลย ครอบครัวเฉินเลยมีหลานชายคนแรก ชื่อเฉินเฟย
ตอนที่เฉินเยี่ยนร่วมงานเทศกาลกินก๋วยเตี๋ยวที่บ้านเฉินก็ไปเยี่ยมมา เฉินเฟยหน้าตากระจุ๋มกระจิ๋มมาก เหมือนหลัวเหมย ผิวก็ขาวสะอาด โตขึ้นมาน่าจะเป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา
ส่วนเฉินฉือหลิวยิ่งโตก็ยิ่งเหมือนคนบ้านเฉิน เป็นเด็กสาวที่สวยมากน่ารักมาก ทุกครั้งที่ได้ยินเธอเรียกคุณป้าด้วยเสียงอ่อนนุ่ม เฉินเยี่ยนรู้สึกว่าใจเธอจะละลายแล้ว ดังนั้นเฉินเยี่ยนเลยชอบเฉินฉือหลิวมาก เฉินฉือหลิวก็สนิทกับเฉินเยี่ยนมากเช่นกัน
วันเวลาผ่านไปชั่วพริบตา ก็เลยเทศกาลไหว้พระจันทร์เดือนแปด เข้ามาเดือนเก้าแล้ว
เก็บเกี่ยวช่วงฤดูใบไม้ร่วงเสร็จ หว่านเมล็ดข้าวสาลีแล้ว แต่ละคนที่ยุ่งกันมาทั้งปีต่างก็ได้ถอนหายใจยาวๆ
วันนี้เฉินเยี่ยนตามซินห้าวเข้าไปในเมือง
เดือนเก้ามีการเปลี่ยนพรรครัฐบาล เหมือนว่าหัวหน้าคอมมูนจะเปลี่ยนเป็นซินชาน เฉินเยี่ยนและซินห้าวไปสืบว่าข่าวเชื่อถือได้หรือไม่
อีกอย่างเฉินเยี่ยนรู้ว่าประมาณปีหน้าจะมีการยกเลิกระบบคอมมูน แต่ชาติที่แล้วเธอไม่ได้สนใจเรื่องนี้ ดังนั้นก็เลยไม่แน่ใจมาก เธอไม่รู้ว่าถึงเวลาแล้วจะมีผลกระทบกับซินชานหรือเปล่า
ตอนที่พวกเขามาถึงบ้านซินเป็นเวลาสี่โมงกว่าแล้ว เฉินเยี่ยนไม่อยากมาเร็ว หลักๆ คือไม่อยากจะเผชิญหน้ากับซุนหม่านเซียง ดังนั้นเธอและซินห้าวเลยเดินเล่นในเมืองแล้วค่อยมา
ตอนที่พวกเขามาถึงบ้านซินชานยังไม่กลับมา
เห็นพวกเขาเข้ามาในบ้าน ซุนหม่านเซียงเบะปาก แม้แต่ตัวยังไม่ขยับเลย เฉินเยี่ยนแต่งเข้ามาได้สามปีแล้ว ตอนนี้เธอก็ยังคงไม่ชอบเฉินเยี่ยนอยู่ กระทั่งเกลียดเลยด้วยซ้ำ
ซินเหลยก็อยู่บ้าน กำลังนอนดูทีวีอยู่บนโซฟาในห้องรับแขก เห็นเฉินเยี่ยนและซินห้าวเข้ามาในบ้าน เขาก็ไม่ลุกขึ้น
ซินเหลยในตอนนี้ไม่เหมือนคนเดิมตอนที่เฉินเยี่ยนเพิ่งเจอแล้ว
ซินเหลยโตเป็นหนุ่มแล้ว
สูง 178 ซม. ไม่เตี้ยไปกว่าซินห้าวเลย
ซินเหลยหน้าตาหล่อมาก โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น เหมือนกับจะปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมา ดึงดูดหญิงสาวโดยเฉพาะ
สายตาซินห้าวดูเย็นชากว่า จะแสดงความอ่อนโยนต่อคนใกล้ชิดเท่านั้น
ซินเหลยกลับไม่เป็นเช่นนั้น เฉินเยี่ยนรู้สึกว่าเขาเป็นพวกที่ปล่อยกระแสไฟฟ้าให้ทุกคน ผู้ชายแบบนี้จะได้รับความชื่นชมจากหญิงสาวเป็นพิเศษ แต่ผู้ชายแบบนี้เจ้าชู้หลายใจ ขาดความรับผิดชอบ
ถึงแม้ซินเหลยจะหน้าตาไม่แย่ไปกว่าซินห้าว แต่เฉินเยี่ยนไม่ชอบผู้ชายประเภทซินเหลย เธอรู้สึกว่าดวงตาซินเหลยสดใสเกินไป ร้อนแรงเกินไป แต่ไม่อาจปฏิเสธได้ ถึงแม้ตอนนี้ซินเหลยจะนอนเอ้อระเหยลอยชายอยู่อย่างนี้ ก็ยังดูหล่ออยู่เลย สวรรค์ช่างดูแลรูปร่างหน้าตาของสองพี่น้องตระกูลซินดีเหลือเกิน
ซินเหลยไม่กระตือรือร้นกับเฉินเยี่ยนและซินห้าวเลย แต่หลังเฉินเยี่ยนเข้ามาในบ้าน สายตาเขามองมาที่เฉินเยี่ยนอยู่หลายครั้ง
เฉินเยี่ยนสวย โดยเฉพาะตอนนี้ เธอยังไม่มีลูก รูปร่างสมบูรณ์แบบ มีกลิ่นอายของหญิงสาวที่ยังไม่ได้แต่งงานที่ขาดไป เฉินเยี่ยนแบบนี้ดูน่าดึงดูด
“ยังไม่มีลูกล่ะสิ”
เห็นเฉินเยี่ยนนั่งลง คำถามแรกของซุนหม่านเซียงคือเรื่องท้องเฉินเยี่ยน
ซินห้าวและเฉินเยี่ยนไม่ตอบ
“แม่ไก่ไม่ออกไข่ยังจะเรียกว่าแม่ไก่อีก! เธอแต่งงานมาสามปีแล้ว จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้เรื่อง เธอจะอยู่ไปวันๆ ไม่คลอด เธออยากจะให้ตระกูลซินไม่มีทายาทใช่ไหม”
ซุนหม่านเซียงตะโกนใส่เฉินเยี่ยน สายตารังเกียจอย่างไม่ปกปิดเลย
“ก็ยังมีซินเหลยอยู่ไม่ใช่หรือคะ? ไม่มีทายาทอะไร”
เฉินเยี่ยนตอบกลับ
ซุนหม่านเซียงสำลัก ซินเหลยก็มองเฉินเยี่ยน
เวลาปกติเขาไม่ค่อยเจอพี่สะใภ้คนนี้ แม่ไม่ชอบเขาก็ไม่ชอบ แต่พี่สะใภ้คนนี้หน้าตาสวย รูปร่างก็ดี เทียบกับหญิงสาวที่เขาคบด้วยดีกว่าเยอะเลย
ถ้าเธอไม่ได้เป็นพี่สะใภ้ตัวเอง ตัวเองจะ?
ซินเหลยคิดไปสายตาก็เริ่มประเมินมองเฉินเยี่ยน สมองยังจินตนาการตามไปด้วย เขาคิดว่าเฉินเยี่ยนต้องเด็ดกว่าผู้หญิงพวกนั้นแน่นอน
รู้สึกถึงสายตาซินเหลยที่ละลาบละล้วง เฉินเยี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย
ซินห้าวก็รู้สึกได้ สายตาเขาเย็นชา เขาคิดไม่ถึงเลยว่าซินเหลยจะคิดแบบนี้กับเฉินเยี่ยน มองดูสายตาก็รู้แล้วว่าไม่ปกติ
“ถามเธออยู่เนี่ย เธอมองซินเหลยทำไม! ตกลงเธอมีลูกได้หรือเปล่า มีลูกไม่ได้ก็เปลี่ยนคน ด้วยเงื่อนไขอย่างครอบครัวเรา จะหาคนแบบไหนก็หาได้ เหม่ยลี่นั่นก็กลับมาแล้ว ฉันไปถามมาแล้ว เธอยังไม่ได้แต่งงาน ต้องรอลูกอยู่แน่ เหม่ยลี่ดีขนาดนั้น ไหนบอกมาสิทำไมตอนแรกถึงได้ตาบอดไปชอบเธอ”
ซุนหม่านเซียงว่าเฉินเยี่ยนต่อหน้าซินห้าว เธอไม่สนใจเลยสักนิดว่าเฉินเยี่ยนจะเสียหน้า
เฉินเยี่ยนได้ยินซุนหม่านเซียงพูดถึงซูเหม่ยลี่ในใจก็หวั่นไหว สามปีก่อนตอนเธอแต่งงานกับซินห้าว เธอยังแปลกใจว่าทำไมซูเหม่ยลี่ถึงไม่ทำอะไรเลย ต่อมาถึงรู้ว่าตอนนั้นซูเหม่ยลี่ตามพ่อเธอไปอยู่อีกเมืองหนึ่ง สามปีนี้ไม่มีข่าวคราวของเธอเลย เฉินเยี่ยนยังคิดว่าเธอแต่งงานไปอยู่ที่อื่นแล้ว ไปลงหลักปักฐานอยู่ต่างถิ่นแล้วเสียอีก
พูดตามตรง กับซูเหม่ยลี่เนี่ย เฉินเยี่ยนรู้สึกหวาดกลัว เธออยากจะให้ซูเหม่ยลี่ไม่ต้องกลับมาอีกเลยตลอดไป แบบนี้เธอกับซินห้าวจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
คิดไม่ถึงว่าสามปีหลังซูเหม่ยลี่จะกลับมาอีกครั้ง
อีกทั้งฟังความจากแม่สามี ซูเหม่ยลี่ยังไม่แต่งงาน งั้นเธอจะยังคิดอะไรกับซินห้าวอยู่หรือเปล่า?
เฉินเยี่ยนไม่มั่นใจ อันตรายที่ยังไม่รู้นั่นมักจะทำให้คนหวาดกลัว มีผู้หญิงอย่างซูเหม่ยลี่พะวงตลอดเวลา ทำให้เฉินเยี่ยนรู้สึกไม่สงบ