อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 694 ภายในสามวันข้าต้องการให้สำนักดวงวิญญาณหายสาบสูญ
“ดูหมิ่นครูอาจารย์ กลับไปคัดคัมภีร์หลุนอี่วหนึ่งร้อยจบ”
จู่ๆ ก็มีเสียงอบอุ่นดังขึ้น กู้ชูหน่วนค่อยได้สติกลับมา
สีหน้าอาจารย์ซ่างกวนขาวซีด ราวกับกำลังยับยั้งอะไรอยู่ พิณหิมะทุกข์เขาเก็บเข้าไปในแหวนมิติแล้ว
กู้ชูหน่วนพบว่า พวกเขาออกมาได้แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ นักฆ่าที่ตามไล่อยู่ด้านหลังก็ไม่มีแล้ว
“อาจารย์ ที่นี่ไม่ใช่วิทยาลัย”
“แต่ยังไงเจ้าก็ยังเป็นลูกศิษย์ของข้า”
กู้ชูหน่วนเม้นริมฝีปาก ขี้เกียจเถียงกับเขา จึงถามขึ้นว่า “กระบวนท่าที่เจ้าใช้เมื่อกี้คืออะไรหรือ?”
“……”
“พิณหิมะในแหวนมิติของเจ้า ให้ข้าดูหน่อยได้ไหม?”
“……”
ซ่างกวนฉู่มองดูท้องฟ้า กับหมู่บ้านเล็กที่อยู่ด้านหน้าไม่ไกล พร้อมพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “จากหมู่บ้านเล็กข้างหน้านั้นแล้วก็ตรงไปก็จะถึงเมืองหลวงแล้ว เราแยกย้ายกันตรงนี้เถอะ”
“อาการบาดเจ็บของเจ้ายังไม่หายเลย”
อาการบาดเจ็บยังไม่หายยังสูญเสียพลังภายในมากมายขนาดนั้น เขากลับยังสามารถทนรับได้
“คุณหนูสามไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจัดการเองได้”
ซ่างกวนฉู่ขยับปลายเท้า โซเซไม่กี่ครั้งแล้วก็ลับหายไป
กู้ชูหน่วนเหยียดมือออกไปค้างอยู่ในอากาศ สักพักแล้วก็ค่อยๆ วางลง
ซ่างกวนฉู่เจ้าเล่ห์ราวกับจิ้งจอก ทั้งๆ ที่ความสามารถที่มีอยู่เพียงน้อยนิดได้ใช้จนหมดไปแล้ว กลับยังเหลือวิธีรับมือกับนักฆ่าพวกนั้น ยังไงก็คงไม่เอาตัวเองไปอยู่ในสถานที่อันตรายแน่นอน
นางยังมีเรื่องอีกมากมายต้องไปจัดการ คนที่ไล่ตามฆ่านางก็มีเยอะ แยกย้ายกันก็ดี
สิ่งที่กู้ชูหน่วนไม่รู้ก็คือ ซ่างกวนฉู่ไม่ได้ตั้งใจที่จะแยกจากนางจริงๆ แต่เพราะอาการบาดเจ็บของเขาจะควบคุมไว้ไม่ได้แล้ว กลัวว่ากู้ชูหน่วนจะเป็นห่วงจึงพยายามอดกลั้นไว้ ทำเป็นจากไปอย่างไม่มีใครเกิดขึ้น
หลังจากหลบหายไปจากสายตาของนางแล้ว ซ่างกวนฉู่กระอักออกมาเป็นเลือด ร่างกายราวกับเชือกว่าวที่หลุดขาดแล้ว ไถลลงอย่างหมดเรี่ยวแรง
กู้ชูหน่วนกระโดดลงมาจากหลังของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ แล้วให้เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์กลับเข้าไปในข้อมือของนาง มืออีกข้างกุมท้องไว้แน่น แล้วก็เดินเข้าไปในหมู่บ้าน
เพิ่งเข้าไปในหมู่บ้าน สีชิ่นลูกน้องของนางก็ตามมาเจอนาง อ่านนางไปยังเรือนที่พักที่เร้นลับ
“ข้าน้อยสีชิ่น ทำความเคารพเจ้าหอ อาการบาดเจ็บของท่านเจ้าหอเป็นอะไรมากไหม”
“ไม่เป็นไร ข้าจัดการเองได้ นี่เป็นแผนที่ตำแหน่งที่ตั้งของหน่วยหลักสำนักวิญญาณมืด เจ้าไปรวบรวมคนทั้งหมดที่สามารถรวบรวมได้มา ข้าต้องการให้สำนักวิญญาณมืดหายสาบสูญไปจากใต้หล้านี้ภายในสามวัน” แววตากู้ชูหน่วนฉายแววเยือกเย็น ความอาฆาตปรากฏขึ้นมา
สีชิ่นตกตะลึง
นางคิดไม่ถึงเลยว่า สิ่งแรกที่เจ้าหอกลับมาแล้วต้องการกระทำ ไม่ใช่การจัดการกับเผ่าเทียนเฟิ่น แต่เป็นการจัดการกับสำนักวิญญาณมืด
สำนักวิญญาณมืดเป็นหน่วยนักฆ่าอันดับหนึ่งในใต้หล้า มีอำนาจแข็งแกร่ง เคลื่อนไหวอย่างเร้นลับ อยากที่จะถอนรากถอนโคนพวกเขาดูเหมือนจะ…..
“ทำไม แค่สำนักวิญญาณมืด ข้าก็จัดการไม่ได้หรือ?”
“เจ้าหอวางใจ ภายในสามวันข้าน้อยจะกำจัดสำนักย่อยทั่วประเทศของสำนักวิญญาณมืด ให้พวกเขาหายสาบสูญ”
“ผิด ไม่ใช่ทั่วประเทศ เป็นทั่วใต้หล้า”
“ขอรับ”
“ในสำนักวิญญาณมืด มีคนคนหนึ่งชื่อเลว่อิ่ง ข้าต้องการให้เขามีชีวิตมาพบข้า”
“รับทราบ”
“รีบไปจัดการโดยเร็ว พวกเขาจะได้ไม่ทันย้ายหน่วยหลัก”
“รับทราบ”
สีชิ่นออกไปกระซิบพูดข้างหูผู้ดูแลคนหนึ่ง แล้วก็เดินกลับมา
กู้ชูหน่วนขมวดคิ้วถามขึ้นว่า “เจ้ายังมีอะไรอีก?”
“นายหญิง หมอหนิวเป็นหมอที่มีชื่อเสียงที่สุดในหมู่บ้านนี้ และก็เป็นคนของเรา ให้เขามาตรวจดูชีพจรให้ท่านหน่อยไหม”
ถึงแม้จะรู้ว่านายหญิงของตนเองมีฝีมือทางการแพทย์สูงส่ง แต่บาดแผลตรงท้องของนายหญิงสาหัสขนาดนั้น ยังไงนางก็ไม่วางใจ
สีชิ่นไม่ได้ถามว่าสำนักวิญญาณมืดทำอะไรกับนางบ้าง แต่ต่อไปสำนักวิญญาณมืด ไม่สามารถที่จะปรากฏอยู่บนใต้หล้านี้อีกต่อไปได้แล้ว
ทุกคนที่ทำร้ายนายหญิง ล้วนไม่ได้ตายดี
“ได้”
กู้ชูหน่วนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ก้มมองดูบาดแผลตรงท้องที่กำลังจะเน่า เจ็บปวดจนคิ้วชนกัน
“สถานการณ์ในตอนนี้ของจวนแม่ทัพเซียว จวนอ๋องหาน ตลอดจนเผ่าหยกกับเผ่าเทียนเฟิ่น ล้วนบอกข้ามาให้หมด”