อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 695 จอมมารขี้อ้อน
“เรียนนายหญิง แม่ทัพใหญ่เซียวถูกฝัง จวนแม่ทัพช่วยกันตามหาฆาตกรอยู่อย่างต่อเนื่อง จวนอ๋องหานปิดประตูจวน ไม่พบใครทั้งสิ้น ภายในจวนถูกปกคลุมไปด้วยแสงอันเยือกเย็น ภายในเผ่าหยกนอกจากมีข่าวเจ้าสำนักชิงป่วย ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร เผ่าเทียนเฟิ่นก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไร”

สีชิ่นพูดจาอย่างและระมัดระวัง พูดไปด้วยเหลือบมองดูสีหน้ากู้ชูหน่วนไปด้วย กลัวว่านายหญิงของตนเองจะเสียใจอีก

ยังไงนางก็คิดไม่ถึงเลยว่า นายหญิงกับอ๋องหานจะเป็นพี่น้องกัน

คิดถึงตรงนี้ สีชิ่นก็อดไม่ได้ที่จะเห็นใจกู้ชูหน่วน

กว่านายหญิงจะชอบใครสักคนหนึ่ง กลับกลายเป็นพี่ชายของตนเอง ต่อให้นางไม่พูดอะไรเลย สีหน้าก็ไม่แสดงอะไรออกมา แต่นางรู้ว่า ภายในใจนายหญิงจะต้องเจ็บปวดอย่างมาก

กู้ชูหน่วนมองดูนอกหน้าต่าง ราวกับมองไม่เห็นแววตาเป็นกังวลของสีชิ่น เพียงพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “ยังไม่ได้เบาะแสมุกมังกรกับฆาตกรหรือ?”

“ตอนนี้ยังไม่มี”

“ไปเตรียมการ ข้าจะเข้าไปในเผ่าเทียนเฟิ่น”

สีชิ่นอึ้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “นายหญิง ท่านจะไปตามหามุกมังกรที่เผ่าเทียนเฟิ่นด้วยตนเองหรือ? หากนายหญิงไม่วางใจ ข้าน้อยจะไปด้วยตนเอง”

ครั้งที่แล้วเกือบเอาชีวิตไม่รอดออกมาจากเผ่าเทียนเฟิ่น ตอนนี้พลังวิทยายุทธของนายหญิงสูญหายไปมาก หากเข้าไปอีกครั้งยังไม่รู้ว่าจะเจอกับอันตรายอะไรอีก

“เรื่องนี้ข้าต้องไปด้วยตนเอง เจ้าไปเตรียมการก็พอ นี่คือคำสั่ง”

“งั้นข้าน้อยจัดเตรียมคนไปปกป้องนายหญิง”

“ไม่ต้อง ข้าเข้าไปคนเดียวก็พอ คนเยอะทำให้ไม่สะดวก”

คำสั่งของกู้ชูหน่วน สีชิ่นไม่กล้าขัดขืน แต่นางก็ไม่กล้าที่จะให้นางไปเสี่ยงอันตรายด้วยตนเอง จึงทำได้เพียงออกไปอย่างรีบร้อน แล้วก็ไปปรึกษากับผู้อาวุโสหลายคน

หมอหนิวเข้ามาแล้ว กู้ชูหน่วนถอนหายใจ ให้เขาช่วยทำแผลให้อย่างขอไปที แล้วก็ออกมาจากห้องส่วนตัว

เพิ่งออกมา เสี่ยวลู่ก็รีบมารายงานว่า

“นายหญิง มีข่าวใหญ่ คืนนี้ยามจื่อรองหัวหน้าเผ่าซือคงของเผ่าเทียนเฟิ่นจะไปที่ตำบลฉางซิง และเขาก็มีเพียงองครักษ์สองคน”

“ตำบลฉางซิง? กลางดึกเที่ยงคืนเขาไปทำอะไรที่ตำบลฉางซิง?”

“เรื่องนี้ข้าน้อยยังสืบไม่รู้”

“ข่าวเป็นความจริงไหม?”

“น่าจะไม่มีปัญหา ข้าน้อยได้ยืนยันหลายครั้งแล้ว ค่อยกล้ามารายงานนายหญิง”

ใบหน้างดงามของเสี่ยวลู่ ฉายแววตื่นเต้นพร้อมพูดขึ้นว่า “รองหัวหน้าเผ่าซือคงกระทำแต่เรื่องชั่วร้าย ตอนนี้เขาอยู่ตัวคนเดียว เราจัดยอดฝีมือมากหน่อย จัดการเขาให้……”

นางยกนิ้วมือขึ้นมาแสดงท่าทางตัดหัว ความหมายชัดเจนอย่างมาก

“รองหัวหน้าเผ่าซือคงจอมเจ้าเล่ห์ พลังอำนาจแข็งแกร่ง ยังมีวิชาเวทมนตร์ด้วย อยากที่จะฆ่าเขาภายในเวลาอันสั้น หากไม่มีการวางแผนอย่างมิดชิด คงไม่ใช่เรื่องง่าย”

นอกเสียจาก มีคนคนหนึ่งสามารถต่อสู้กับเขาได้

กู้ชูหน่วนคิดถึงเย่จิ่งหาน

แต่เสียดายเย่จิ่งหานได้รับบาดเจ็บ บวกกับตอนนี้ความสัมพันธ์ระหว่างนางกับเขาก็ซับซ้อน กู้ชูหน่วนไม่อยากรบกวนเย่จิ่งหาน

“ซือโม่เฟย……” สายตากู้ชูหน่วนเป็นประกาย

เสี่ยวลู่อึ้ง พร้อมพูดขึ้นว่า “จอมมาร? นายหญิงหมายความว่า จะให้จอมมารไปต่อสู้กับรองหัวหน้าเผ่าซือคง?”

กู้ชูหน่วนยักยิ้มที่มุมปาก ก้าวเท้าเดินออกไป มุ่งหน้าไปยังเขาสูบวิญญาณ

เขาสูบวิญญาณเป็นหน่วยหลักของจอมมาร คนปกติไม่สามารถที่จะเข้าไปได้

แต่กู้ชูหน่วนมีป้ายสัญลักษณ์ของจอมมาร ช่วงก่อนหน้าที่ผ่านมาก็มีอำนาจอยู่ในเผ่าปีศาจช่วงหนึ่ง คนในเผ่าปีศาจไม่น้อยล้วนรู้จักนาง

กู้ชูหน่วนก้าวเข้าไปในเผ่าปีศาจ ก็มีคนรีบมารายงานจอมมาร

จอมมารกำลังอาบน้ำอยู่ ได้ข่าวแล้วแม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่ทันสวมใส่ รีบวิ่งลงเขาไปทันที

คนยังมาไม่ถึง เสียงของเขาก็ดังไปทั่วทั้งหุบเขาแล้ว

“พี่สาว ทำไมถึงเพิ่งมาหาอาโม่ตอนนี้ อาโม่รอจนผมหงอกไปหลายเส้นแล้ว”

คนของเผ่าปีศาจต่างเดินโซเซ

เสียงขี้อ้อนนี้…..

เป็นจอมมารที่ดูหมิ่นคนทั่วใต้หล้าของพวกเขาจริงๆ หรือ?