กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1049
ในขณะนี้ เฮลิคอปเตอร์ของชาร์ลี ได้บินเข้าสู่น่านฟ้าโอลรัส ฮิลล์ แล้ว
ไอแซคถามชาร์ลีว่า “นายน้อย คุณคิดจะทำอะไรกับลูกสาวของเนลสันหรือครับ?”
ชาร์ลีพูดเบา ๆ “พ่อแม่ของเธอจากไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงกลายเป็นเด็กกำพร้า ส่งเธอไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้วกัน”
ไอแซครีบพูดว่า “นายน้อย ผมคิดว่าเป็นการดีที่สุด ถ้าเราจะไม่ทิ้งอะไรไว้ข้างหลัง…”
ชาร์ลีโบกมือขณะที่เขาพูด “บางอย่างคนเราก็ควรทำ และบางอย่างก็ไม่ควรทำ เป็นไปไม่ได้เลยที่ผมจะทำร้ายเด็ก ส่งเธอไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านั่นแหละ แล้วอย่าหยุดพวกเขา ถ้าใครสักคนจากตระกูลเว็บบ์จะมาพาเธอกลับบ้าน”
ไอแซคพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ผมคิดว่าคงเป็นไปไม่ได้ที่ตระกูลเว็บบ์จะกลับมารับเด็กคนนี้ ตระกูลเว็บบ์เกลียดเนลสันและภรรยาของเขามาก ในสถานการณ์ครั้งนี้ คาดว่าตระกูลเว็บบ์ จะสูญเสียทรัพย์สินของครอบครัวมากกว่าครึ่งหนึ่ง ทั้งหมดจะถูกสะท้อนให้เห็นในตลาดหุ้นในวันพรุ่งนี้ครับ”
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าตระกูลเว็บบ์จะสูญเสียพลังอำนาจและความแข็งแกร่งแบบนั้น ผมจะช่วยให้ตระกูลมัวร์ ให้กลายเป็นตระกูลชั้นนำของภาคใต้แทน”
ไอแซคตอบทันทีว่า “นายน้อย ถ้ามีความต้องการอะไรก็สั่งผมมาได้เลยนะครับ”
“โอเค”
ไอแซคกล่าวในเวลานี้ว่า “อีกเรื่องหนึ่งครับนายน้อย หน้าม้าที่ใช้ชื่อ ‘ผู้มีตำแหน่งฐานะทางด้านกฎหมาย’ ได้ถูกส่งไปยังฟาร์มสุนัขของดอน อัลเบิร์ตแล้ว อยากไปดูเขาที่นั่นไหมครับ?”
ชาร์ลีโบกมือก่อนจะพูดว่า “มันเป็นแค่ไอ้งี่เง่าน่าสมเพชที่เอาแต่ดุด่าสาปแช่งผู้คนเพื่อให้หาเลี้ยงชีพตัวเอง แค่สับมันแล้วโยนให้อาหารมันกับสุนัขกิน ผมไม่อยากไปเจอคนแบบนี้ ผมกลัวว่าตาของผมจะแปดเปื้อน”
หลังจากนั้น จู่ ๆ ชาร์ลีก็นึกถึงอิจิโร่ ผู้ชายคนนั้นพักอยู่ที่ฟาร์มสุนัขของอัลเบิร์ต
ดังนั้นเขาจึงถามไอแซคว่า “อิจิโร่เป็นยังไงบ้าง?”
ไอแซคยิ้มก่อนจะพูดว่า “เขาจะทำอะไรได้อีก? เขาทั้งเลี้ยง ให้อาหาร และเดินทำความสะอาดมูลสุนัขทุกวัน เขาอยู่ที่ฟาร์มสุนัข เขาไม่กล้าแม้แต่จะออกจากฟาร์มเลย ถ้าเขาก้าวเท้าออกจากฟาร์มแล้วถูกน้องชายของเขาเจอเข้า น้องชายของเขาจะต้องใช้เงินจำนวนมากเพื่อฆ่าเขาอย่างแน่นอน”
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะยิ้มและพูดว่า “งั้นก็ปล่อยให้เขาอยู่ในฟาร์มสุนัขต่อไป ผมจะส่งเขากลับญี่ปุ่นไปต่อสู้กับน้องชายของเขาเพื่อมรดกและทรัพย์สินของตระกูลเมื่อถึงเวลา”
ไอแซคตอบว่า “ถ้าจิโร่รู้ว่าอิจิโร่ยังไม่ตาย เขาคงโกรธมากแน่ ๆ”
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ผมไม่รู้หรอกว่าเขาจะโกรธไหม แต่เมื่อถึงตอนนั้น โคบายาชิ ฟาร์มา ต้องเป็นของผมแล้ว”
ไอแซคชมเชยชาร์ลีอย่างจริงใจ “นายน้อย แผนการเรื่องโคบายาชิที่นายน้อยวางไว้นั้น ช่างวิเศษเหลือเกิน! ผมทึ่งจริง ๆ!”
ชาร์ลียิ้มขณะที่เขาพูด “มันไม่ได้น่าทึ่งขนาดนั้นหรอก หลัก ๆ ก็คือ ผมแค่ใช้ประโยชน์จากความโลภของตระกูลโคบายาชิ นั่นคือเหตุผลที่คนเรานั้นไม่ควรโลภจนเกินไป ถ้าคนเราโลภเกินไป เขาก็จะมีแต่ความหายนะมาสู่ตนเองเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ถ้าหน้าม้านั่นไม่โลภเกินไป เขาคงไม่ถูกสับให้เป็นอาหารสุนัข”
***
สิบนาทีต่อมา เฮลิคอปเตอร์ของชาร์ลีลงจอดบนโรงแรมแชงกรีลา
ขณะที่เฮลิคอปเตอร์ของชาร์ลีกำลังลงจอด เฮลิคอปเตอร์อีกลำก็ได้ส่งเด็ก ๆ ไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
คุณนายลูอิสและคนอื่น ๆ จากสถาบันเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งโอลรัส ฮิลล์ ได้เห็นข่าวและข้อมูลที่เกี่ยวข้องบนอินเทอร์เน็ต ในทันทีที่พวกเขาพบว่าเด็ก ๆ ได้รับการช่วยเหลือแล้ว พวกเขาตื่นเต้นมาก เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเด็กถูกส่งไปที่โรงพยาบาลซิลเวอร์วิง พวกเขาก็รีบไปที่นั่นทันที
เดิมทีชาร์ลีต้องการไปโรงพยาบาลซิลเวอร์วิงเพื่อดูเด็ก ๆ แต่เมื่อเขานึกถึงข่าวต่าง ๆ บนอินเทอร์เน็ต เขาก็ไม่ต้องการให้คุณนายลูอิสและคนอื่น ๆ สงสัยว่าเขาเป็นผู้บงการเบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้ ดังนั้นเขาจึงขอให้ไอแซคส่งรถไปส่งเขาที่บ้าน
หลังจากมาถึงวิลล่าธอมป์สัน เฟิร์สแล้ว ชาร์ลีไม่เร่งรีบที่จะเข้าบ้าน แต่เขาโทรหาคุณนายลูอิสก่อน เขาถามเธอว่า คุณนายลูอิส ผมได้ยินมาว่าพบเด็ก ๆ แล้วใช่ไหม?”
คุณนายลูอิสตอบด้วยความตื่นเต้น เธอพูดว่า “ใช่แล้ว ชาร์ลี! เด็ก ๆ ทุกคนถูกพบและได้รับการช่วยเหลือแล้ว ตอนนี้พวกเขาอยู่ภายใต้การดูแลของโรงพยาบาลซิลเวอร์วิง”
ชาร์ลีรีบถาม “แล้ว เด็ก ๆ ได้รับอันตรายหรือเปล่า?”
“ไม่เลย!” คุณนายลูอิสตอบอย่างตื่นเต้นว่า “หมอได้ตรวจร่างกายของพวกเขาแล้ว พวกเขาได้รับยานอนหลับนิดหน่อยเท่านั้น มีเด็กสามคนตื่นแล้วและไม่มีอะไรผิดปกติกับพวกเขาเลย หมอบอกว่าพวกเขาจะสังเกตอาการอีกสักหน่อย จากนั้น เราจะสามารถพาพวกเขากลับสถานเด็กกำพร้าในคืนนี้ได้เลย”