“ส่งอาจารย์ข้ามา!” ศิษย์รองกัดฟันมองจวินอู๋เสียด้วยความเกลียดชัง สภาพดูน่าสมเพชเล็กน้อยจากการวิ่งมาตลอดทาง
เหล่าวิญญาณสัตว์อสูรหันไปมองทางจวินอู๋เสีย และพบว่าคนที่จวินอู๋เสียหิ้วมาด้วยก็คือวิญญาจารย์อูจิ่ว!!
อูจิ่วตกอยู่ในสภาพกึ่งหมดสติ แม้ว่าจวินอู๋เสียจะอ่อนโยนกับวิญญาณสัตว์อสูรมาก แต่นางโหดร้ายต่ออูจิ่วพอควร อูจิ่วบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้ว ยังโดนจวินอู๋เสียเตะซะเต็มแรง ตอนนี้จึงมึนงงไม่มีสติ แม้แต่พูดยังไม่ได้
วิญญาณสัตว์อสูรที่ไม่ได้ไปหอคอยโยวหลิงต่างตกตะลึง ไม่ว่าจะมองยังไงสถานการณ์ตรงหน้าก็ดูไม่เข้าท่าเลย พวกพ้องของพวกมันหลายตัวได้รับบาดเจ็บ วิญญาณมนุษย์มาด้วยท่าทางดุดันก้าวร้าว ในมือจวินอู๋เสียหิ้วตัววิญญาจารย์อูจิ่วเอาไว้……ไม่ว่าจะมองยังไง ก็เหมือนจะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นไม่ใช่หรือ?
มังกรเพลิงร่อนลงตรงหน้าวิญญาณสัตว์อสูรที่รวมตัวกันอยู่ หลังจากวางวิญญาณสัตว์อสูรบนหลังมันลงแล้ว ร่างอันใหญ่โตมหึมาเหมือนภูเขาลูกย่อมๆของมันก็ขวางกั้นสายตาดุดันของศิษย์รองที่จ้องมองจวินอู๋เสีย
“นี่เป็นเขตของวิญญาณสัตว์อสูร ไม่ใช่ที่ที่เจ้าจะทำตามใจชอบได้”
“มังกรเพลิง นี่เจ้าจะต่อต้านพวกเราใช่ไหม?” ศิษย์รองกล่าวพร้อมกับจ้องไปที่มังกรเพลิง
มังกรเพลิงไม่สะทกสะท้าน “พวกเจ้าจับหมีวิญญาณของเรา เราก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจพวกเจ้าแล้ว”
ทันทีที่คำพูดนั้นออกจากปากของมังกรเพลิง เหล่าวิญญาณสัตว์อสูรที่กำลังงงก็เข้าใจถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ทันที!
[วิญญาณมนุษย์จับหมีวิญญาณของพวกมันงั้นหรือ?]
วิญญาณสัตว์อสูรทุกตัวหันไปทางร่างสีทองเข้มขนาดใหญ่อย่างพร้อมเพรียงกัน ในดวงตาพวกมันต่างฉายแววประหลาดใจ
[หมีวิญญาณ!]
[หมีวิญญาณจริงๆด้วย!]
ศิษย์รองรู้สึกหงุดหงิดมาก และยังกังวลถึงความปลอดภัยของอูจิ่ว จึงอยากจะนำคนบุกเข้าไปเต็มที
แต่วิญญาณสัตว์อสูรที่ได้สติกลับมาตระหนักได้ทันทีว่าวิญญาณมนุษย์จะทำร้ายหมีวิญญาณ แม้ว่าจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แค่นั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกมันก้าวออกมาข้างหน้า!
“กรร!”.ไอลีนโนเวล.
“นี่เป็นอาณาเขตของวิญญาณสัตว์อสูร พวกเราไม่ต้อนรับวิญญาณมนุษย์!”
วิญญาณสัตว์อสูรที่อยู่ใกล้ๆวิ่งเข้ามาข้างๆมังกรเพลิงแทบจะพร้อมเพรียงกัน ร่างใหญ่โตของพวกมันบังจวินอู๋เสียไว้มิด แถวของวิญญาณสัตว์อสูรหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ วิญญาณสัตว์อสูรที่บินได้ก็กระจายข่าวไปยังวิญญาณสัตว์อสูรทุกตัวให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!
เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหมีวิญญาณ ไม่มีวิญญาณสัตว์อสูรตัวไหนนั่งอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรเลย
เพียงชั่วพริบตา วิญญาณสัตว์อสูรหลายพันตัวก็ออกมาจากถ้ำของตัวเอง ทุกตัวพุ่งเข้ามาอยู่ข้างๆมังกรเพลิงอย่างรวดเร็ว
ในช่วงเวลาสั้นๆ วิญญาณสัตว์อสูรที่มารวมตัวกันก็มีจำนวนมหาศาลเกินนับ
ฝูงวิญญาณสัตว์อสูรก่อตัวเป็นกำแพงที่ไม่มีทางทะลวงเข้าไปได้ตรงหน้าวิญญาณมนุษย์ ขณะที่ภูเขาหินทั้งสองด้านก็มีวิญญาณสัตว์อสูรมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ!
ศิษย์รองจ้องมองจำนวนวิญญาณสัตว์อสูรที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆด้วยความตกใจ จำนวนของพวกมันมากกว่าวิญญาณมนุษย์และวิญญาณอาวุธรวมกันซะอีก ความกลัวเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของศิษย์รอง
วิญญาณสัตว์อสูรเป็นเผ่าพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดและมีจำนวนมากที่สุดในโลกวิญญาณ พวกมันยืนอยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารของโลกวิญญาณมาเนิ่นนาน การต่อต้านวิญญาณสัตว์อสูรคือความผิดพลาด แม้แต่อูจิ่วที่หยิ่งยโสอวดดีก็ยังไม่กล้าจับหมีวิญญาณอย่างเปิดเผย เพราะเขาอยากหลีกเลี่ยงความขัดแย้งกับเหล่าวิญญาณสัตว์อสูร
สีหน้าของศิษย์รองยิ่งไม่น่าดูมากขึ้นเรื่อยๆ มองไปทางไหนก็เห็นวิญญาณสัตว์อสูรเต็มไปหมด สายตาระแวดระวังของสัตว์ร้ายทำให้ความกล้าของวิญญาณมนุษย์หดหาย พวกเขาพากันห่อไหล่และพยายามขดตัวอย่างเต็มที่ด้วยความกลัวว่าตัวเองจะจะถูกวิญญาณสัตว์อสูรพวกนั้นกินทั้งเป็น!