ตอนที่ 283: การต่อสู้ที่รุนแรง โดย Ink Stone_Romance
เฉินเยี่ยนกระโดดลงจากรถ เห็นทางตอนที่กลับไปยังดีอยู่เลย ตอนนี้มีคนมาขุดถนนแล้ว เป็นดินใหม่ ชัดเจนว่ามีคนมาทำให้ถนนขาด
เพราะไร?
เวลานี้มีคนวิ่งออกมาจากสองฝั่งของหลุมไม่น้อยเลย
เฉินเยี่ยนตื่นตระหนก มองดูคนพวกนั้น เป็นวัยรุ่นทั้งหมด ดูจากการแต่งตัวก็รู้ว่าเป็นพวกนักเลง ในมือถือไม้ บางคนถือมีดสั้น เธอเข้าใจแล้ว คนพวกนี้พุ่งเป้ามาที่พวกเขา
ซินห้าวปกป้องเฉินเยี่ยนให้อยู่ด้านหลัง
“พี่ชาย พี่คนเดียว พวกเราสิบกว่าคนเลยนะ ได้ยินมาว่าพี่เป็นวรยุทธ์ ต่อสู้ได้ แต่ให้พี่ต่อสู้ยังไง จะสู้พวกเราคนมากมายขนาดนี้ได้หรือ? ฮาฮา วันนี้พวกเราพี่น้องไม่เพียงแต่จะตัดมือพี่ จะปู้ยี้ปู้ยำผู้หญิงพี่ต่อหน้าด้วย ดูว่าพี่จะทำยังไง!”
คนที่เป็นหัวโจกสีหน้าโหดเหี้ยม คำที่พูดออกมาทำให้คนตัวสั่นระริก
พุ่งเป้ามาที่พวกเขาจริงด้วย อีกทั้งยังรู้ว่าซินห้าวเป็นวรยุทธ์ หมายความว่าพวกเขารู้จักซินห้าวดี
ใครเรียกพวกเขามา? ใครที่มีความแค้นใหญ่หลวงกับพวกเขาขนาดนี้!
เฉินเยี่ยนกำเสื้อซินห้าวแน่น ซินห้าวต่อสู้เป็น แต่ฝ่ายตรงข้ามมีเป็นสิบคน อีกทั้งยังมีพรรคพวก มีตัวเองเป็นภาระแบบนี้ พวกเขาจะเอาตัวรอดไปได้ยังไง?
“รู้แล้วก็ส่งสมุดบัญชีออกมาซะ อย่าให้พวกพี่น้องข้าต้องมาเปลืองแรงเลย อีกเดี๋ยวเราจะได้ให้เจ้าเจ็บตัวน้อยหน่อย”
วัยรุ่นคนที่เป็นหัวโจกตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง
เฉินเยี่ยนดูแล้ว ที่ตรงนี้ข้างหน้าไม่มีหมู่บ้าน ข้างหลังไม่มีร้านค้า พวกเขาอยากประหยัดเวลา เลยมาถนนเส้นเล็กนี้ ไม่ได้ไปถนนใหญ่ ถนนเส้นเล็กนี้คนเดินไปมาน้อย อยากจะขอความช่วยเหลือก็ไม่ได้
เดี๋ยวก่อน พวกนี้รู้ได้ยังไงว่าพวกเขากลับไปเอาสมุดบัญชี?
มาเพื่อสมุดบัญชี?
ไม่ ไม่เพียงแต่สมุดบัญชี ฟังจากคำพูดพวกนี้แล้ว อีกฝ่ายก็เกลียดตัวเองและซินห้าวเช่นกัน
ใครนะ?
มีหนึ่งคนที่โผล่ขึ้นมาในสมองเฉินเยี่ยนตอนนี้
หรือว่าจะเป็นเธอ?
แต่เธอรักซินห้าวไม่ใช่หรือ? ทำไมจะต้องทำร้ายซินห้าวด้วย?
ทันใดนั้นเฉินเยี่ยนก็เข้าใจแล้ว มิน่าอีกฝ่ายไม่เคยลงมืออะไรเลย เธอวางแผนไว้ใหญ่ขนาดนี้ พ่อเธอเป็นคนในเมือง แล้วยังมีอำนาจ ตอนนั้นเธอก็ร่วมมือกับหัวหน้าจ้าว ตอนนี้เธอเลยวางหมากหาคนมาร้องเรียนซินชาน ทำให้ชื่อเสียงซินชานเสื่อมเสียและเกิดเรื่อง
ไม่มีพวกเขา บ้านซินและบ้านเฉินก็ไม่มีทางทำมาหากิน และจะกลายเป็นคนธรรมดา
ทำลายซินชานก็เท่ากับทำลายทุกอย่างของพวกเขา
ซินชานมีเรื่อง เธอและซินห้าวเสียโรงงานไปอีก คนบ้านซินและบ้านเฉินเดือดเนื้อร้อนใจ คนแก่พอร้อนรนก็จะเป็นอันตราย หรือทะเลาะกันจนเป็นเรื่องขึ้นมา กลัวว่าสองบ้านนี้ก็จบเห่แล้ว
ตอนนี้เห็นพวกเขาเอาสมุดบัญชีมา เลยหาคนมาขัดขวาง จะทำร้ายซินห้าวและเธอ จิตใจช่างโหดเหี้ยมเหลือเกิน!
แต่เธอรู้ได้ยังไงว่าตัวเองและซินห้าวกลับไปเอาสมุดบัญชี และยังสามารถเตรียมการหาคนมาได้ทันอีก?
เฉินเยี่ยนนึกถึงซุนหม่านเซียง ซุนหม่านเซียงสนิทกับซูเหม่ยลี่มาตลอด เป็นไปได้ว่าซุนหม่านเซียงเป็นคนบอกเธอ เฉินเยี่ยนเกลียดจริงๆ เมื่อไรแม่สามีคนนี้จะรู้เรื่องสักที
“ซูเหม่ยลี่ให้ผลประโยชน์อะไรพวกเธอ ให้เงินพวกเธอเท่าไร? พวกเราให้เป็นสองเท่า แล้วพวกเธอปล่อยเราไป”
เฉินเยี่ยนสงบสติตัวเองแล้วพูดออกไป
คนที่เป็นหัวโจกอึ้งไป แล้วยิ้มพูดขึ้นมา “น่าสนใจ แต่ถึงแม้เจ้าจะให้พวกข้าสองเท่า พวกข้าก็ไม่ต้องการ พวกผู้หญิงน่ารังเกียจ จะบอกความจริงพวกเจ้าให้ พวกข้าไม่ได้ทำเพื่อเงินอย่างเดียวเท่านั้น ตอนนั้นไอ้เจ้าหนุ่มนี้มาทำร้ายพี่น้องพรรคภูเขาดำของพวกข้าจนลำบากมาก วันนี้พวกเจ้ามาอยู่ในมือพวกข้าแล้ว พวกเจ้าจะคิดผ่านไปง่ายๆ หรือ? ฮาฮา”
ฟังเสียงฮึกเหิมของฝ่ายตรงข้ามแล้ว ใจเฉินเยี่ยนหนักอึ้ง ที่แท้เป็นพรรคภูเขาดำ แต่พวกเขาไม่ได้ปฏิเสธที่เฉินเยี่ยนบอกว่าเป็นซูเหม่ยลี่ ดูเหมือนเฉินเยี่ยนจะเดาถูก
เวลานี้เฉินเยี่ยนและซินห้าวต่างรู้ว่าพูดคุยไม่สำเร็จแล้ว ยากที่หลบเลี่ยงการต่อสู้
ส่วนสมุดบัญชี เฉินเยี่ยนกอดเอาไว้ เฉินเยี่ยนคิดขึ้นมา เอาสมุดบัญชีเก็บไว้ในหลุมอวกาศ แบบนี้จะได้ป้องกันสมุดบัญชีหาย
ถึงแม้สมุดบัญชีจะไม่เป็นไร แต่ในมือเฉินเยี่ยนไม่มีอาวุธ เวลานี้แม้แต่จะป้องกันตัวยังทำไม่ได้เลย
คนพวกนั้นกรูเข้ามา
เพราะคนเยอะ ถึงแม้ซินห้าวจะปกป้องเฉินเยี่ยน ก็ปกป้องไม่ไหว เฉินเยี่ยนโดนไม้ตีไปสองที
แต่ตอนนี้ซินห้าวสู้จนล้มไปสองคนแล้ว แย่งไม้มาอันหนึ่งให้เฉินเยี่ยนไว้ป้องกันตัว
คนพวกนี้ไม่ใช่นักเลงธรรมดา แต่ละคนโหดเหี้ยมมาก ต่อสู้ตีกันเป็นเรื่องปกติ ต่อให้ซินห้าวเก่งแค่ไหน ก็มีแค่เขาคนเดียว
อีกทั้งพื้นที่เล็ก ไม่เป็นผลดีกับซินห้าว
ถ้ามีแค่ซินห้าวคนเดียว เขาก็สามารถวิ่งหนีได้ แต่ตอนนี้มีเฉินเยี่ยน ซินห้าวไม่สามารถปล่อยให้เฉินเยี่ยนแล้ววิ่งหนีไปได้
เฉินเยี่ยนก็ไม่สามารถเอาซินห้าวหลบเข้าไปในหลุมอวกาศได้ ไม่ต้องพูดเรื่องที่อยู่ๆ ทั้งสองคนหายตัวไป กับซินห้าว เธอไม่รู้จะอธิบายยังไง
ตอนนี้มีหกคนล้อมซินห้าวอยู่ สองคนพุ่งไปหาเฉินเยี่ยน
ถึงแม้เวลาปกติซินห้าวจะสอนเฉินเยี่ยนบ้าง แต่ให้เฉินเยี่ยนสู้กับสองคน นั่นเป็นไปไม่ได้
ถึงแม้เฉินเยี่ยนจะโบกไม้เหมือนคนบ้า แต่ก็ยังโดนอีกคนตีไม้เข้าที่ขา เกิดเสียงแล้วล้มลงไป
คนหนึ่งเห็นเฉินเยี่ยนล้มลงแล้ว เลยเอาไม้ตีไปที่แขนเฉินเยี่ยนอีก เฉินเยี่ยนกำไม้ในมือไม่ไหว คนนั้นเลยโผเข้าไป โผขึ้นมาบนตัวเฉินเยี่ยน จากนั้นสองมือบีบคอเฉินเยี่ยน
“ถอดเสื้อผ้าเธอออกมา ข้าจะให้ทำต่อหน้า ผู้หญิงของมัน ให้มันดู”
คนนั้นใช้ขาทับแขนเฉินเยี่ยน คนที่สองมือบีบคอเฉินเยี่ยนพูดเสียงดัง
อีกคนพอได้ยิน ก็วางไม้ลงแล้วแสยะยิ้มเดินมาข้างหน้า เตรียมจะดึงทึ้งเสื้อผ้าเฉินเยี่ยน
เฉินเยี่ยนต่อต้านสุดชีวิต สองขาถีบไม่หยุด ห้ามคนเข้าใกล้เธอ แต่คอเธอโดนบีบอยู่ หายใจเอาอากาศไม่ได้ สมองขาดอากาศ เธอรู้สึกว่าเธอใกล้จะเป็นลมแล้ว สามัญสำนึกที่ไม่อยากโดนรังแกคอยฉุดรั้งเธอไว้อยู่
คนนั้นยังไม่ได้ถอดเสื้อผ้าเฉินเยี่ยน เพราะซินห้าวเข้ามา เขาถีบใส่ผู้ชายที่จะถอดเสื้อผ้าเฉินเยี่ยน จากนั้นสองมือชกเข้าใส่ท้ายทอยของผู้ชายที่บีบคอเฉินเยี่ยนอยู่
คราวนี้ซินห้าวต่อสู้จริงจังมาก ผู้ชายที่บีบคอโดนซินห้าวชกเข้าไป ทนความเจ็บปวดไม่ไหว ปล่อยเฉินเยี่ยน แล้วสลบไป
ส่วนตอนนี้คนที่ตีซินห้าวพุ่งเข้ามาแล้ว แย่งไม้มา แล้วชักมีดขึ้นมา
ซินห้าวกอดให้เฉินเยี่ยนหลบ แต่ไม่สามารถหลบได้หมด ไหล่ซินห้าวโดนแทงเข้าไปหนึ่งด้าม ต้นขาก็โดนอีกหนึ่งแผล
ที่จริงไม่ใช่ว่าเขาหลบไม่ได้ แต่ถ้าเขาหลบแล้ว แต่เฉินเยี่ยนหลบไม่ได้ มีคนกอดขาเฉินเยี่ยนไว้ พวกเขาขยับไม่สะดวก คนเยอะไป เขารับมือไม่ไหว
ถ้าเขาหลบ มีดจะมาโดนตัวเฉินเยี่ยน แบบนั้นคนที่บาดเจ็บก็คือเฉินเยี่ยน เขายอมที่จะบาดเจ็บเอง
เลือดสดสีแดงทิ่มแทงตาเฉินเยี่ยน ก่อนหน้านี้เธอเตรียมจะหลบเข้าไปในหลุมอวกาศ แต่เพราะเธอโดนคนจับไว้ เลยเข้าไปไม่ได้ ถ้าจะเข้าไปในหลุมอวกาศ ตัวเธอต้องเป็นอิสระ แต่เพราะเธอ ซินห้าวเลยโดนแทงไปสองที
ถ้าซินห้าวเป็นอะไรไป เฉินเยี่ยนไม่กล้าคิดเลยว่าเธอจะเป็นอย่างไร
“ไม่ต้องสนใจฉัน คุณไปสู้กับพวกนั้น”
เสียงเฉินเยี่ยนแหบแห้ง แต่กลับมีความกดดันที่อยากจะระเบิดออกมา