กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1056
มันน่าขยะแขยงมากเพราะเลือดของโจอี้เปื้อนไปทั่วกางเกงของเจย์เดน!
เจย์เดนเตะเขาออกไปและตะโกนอย่างโกรธจัด “หยุดเลย ไอ้บ้าเอ้ย! นี่แกบ้าไปแล้วเหรอ? แกอยากตายมากรึไง? รถฉันกลายเป็นรถแกตั้งแต่เมื่อไร?! ไอ้เวรนี่!”
โจอี้คิดว่าเจย์เดนเป็นหนึ่งในเจ้าหนี้ของแม็กซ์และกำลังพยายามเอารถออกไปเป็นหลักประกัน เขาจึงรีบวิ่งไปข้างหน้าและเกาะขาของเจย์เดนอีกครั้ง ก่อนจะตะโกนว่า “ไม่ รถคันนี้เป็นของผม! มันเป็นของผม! คุณเอามันไปไม่ได้!”
เจย์เดนรู้สึกฉุนเฉียวอย่างมาก เขาคว้าคอของโจอี้และตบหน้าโจอี้หลายครั้ง พร้อมสาปแช่งว่า “แกมันบ้าไปแล้วใช่ไหม? แกไม่เห็นเหรอ ว่าฉันมีกุญแจ รถของฉันกลายเป็นของแกตั้งแต่เมื่อไร?”
โจอี้คร่ำครวญเสียงดัง “ไม่! นี่คือรถของแม็กซ์! เขาเป็นหนี้ผมหกแสนเหรียญและผมต้องการหนี้นั่นด้วยรถคันนี้ ไม่ได้นะ คุณขับมันออกไปไม่ได้! ผมตายแน่ ถ้าคุณทำแบบนั้น!”
“ไอ้เวรนี่!” เจย์เดนชกหน้าเขาอีกครั้งแล้วตะโกนว่า “แกนี่มันบ้าไปแล้วจริง ๆ สินะ! ฟังให้ดี นี่คือรถของฉัน! ไอ้สารเลวแม็กซ์นั่น มันชนท้ายรถฉัน! ฉันเอารถไปให้มันซ่อม แต่ตอนนี้มันตายแล้ว ฉันมาเอารถคืน! รถของฉัน! ถ้าแกพล่ามอะไรอีก ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้!”
“ไม่ มันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้! มันเป็นไปไม่ได้! แม็กซ์มีรถยนต์สองคัน หนึ่งคันเป็นเบ็นซ์ และอีกคันเป็นแฟตัน เขาขับรถเบ็นซ์ไปชนอะไรเข้า ดังนั้นเขาจึงขับแฟตันแทน และเขายังเป็นหนี้ผมอยู่! ตอนนี้เขาตายแล้ว ผมต้องชดใช้หนี้ด้วยรถคันนี้! ถ้าคุณไม่ให้รถผม ก็ฆ่าผมไปเลย! ผมคงไม่มีชีวิตอยู่ ถึงพรุ่งนี้อยู่ดี!”
เจย์เดนก็กำลังจะสติแตกเช่นกัน
เขาไม่ได้คาดหวังว่าชายคนนี้จะดื้อด้านถึงขนาดไม่ยอมอะไรเลย เขายังกล้าที่จะจับขาของเจย์เดนไม่ปล่อย แม้จะเป็นสภาพหลังจากที่เขาถูกทุบตีจนน่าสังเวชเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม เจย์เดนไม่สามารถฆ่าเขาได้ ในตอนกลางวันแสก ๆ เขาไม่ได้มีอำนาจและมีอิทธิพลมากพอที่จะปกปิดมันได้ถ้าเขาทำ…
ทั้งหมดที่เขาต้องการทำตอนนี้ คือการกำจัดคนบ้าคนนี้ออกไป เขาจึงอุ้มโจอี้ไปที่ท้ายรถแฟตัน เหมือนอุ้มลูกไก่ เขาชี้ไปที่ท้ายรถตรงรอยที่ถูกชน แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “แหกตาดูซะ! เห็นนี่ไหม? มันยุบลงไปใช่ไหม? ทำไมน่ะเหรอ? เพราะว่า ไอ้โง่งี่เง่าแม็กซ์ ได้ชนท้ายรถแฟตันที่น่าสงสารของฉัน ด้วยเบ็นซ์ของมันเมื่อวานนี้! ตอนนี้เชื่อฉันยัง?”
ใบหน้าะของโจอี้ที่เปื้อนเลือดเลอะเทอกำลังตื่นตระหนก แต่เขายังคงส่ายหัวอย่างดื้อดึงและพูดว่า “ไม่ ผมไม่เชื่อ! ไม่จริง! รถคันนี้เป็นของแม็กซ์! ผมต้องการมันเพื่อชดใช้หนี้ของผม! เอามันไปไม่ได้!”
เจย์เดนรู้สึกหมดหนทาง
เขาควรทำอย่างไร? เขาไม่สามารถฆ่าโจอี้ได้จริง ๆ ใช่ไหม?
แต่ต่อให้เตะต่อยอย่างไรก็ตาม โจอี้ก็ไม่ยอมปล่อยเขา! เขาเกาะติดกับเจย์เดนราวกับโคอาล่าเกาะต้นไม้! เขาจะปล่อยให้โจอี้ทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้!
เจย์เดนชี้ไปที่คนของเขาและพูดว่า “เฮ้ วู้ดดี้ ไปเอาเล่มทะเบียนรถโชว์ความเป็นเจ้าของรถแฟตัน ในช่องเก็บของหน้ารถออดี้มาที! เร็วเข้า!”
ชายคนนั้นรีบหยิบเล่มทะเบียนรถ ตามคำสั่งของเจย์เดนทันที
เจย์เดนเปิดเล่มทะเบียนรถ ยื่นให้โจอี้ ชี้ไปที่หมายเลขทะเบียนรถ แล้วพูดว่า “เห็นนี่ไหม เพื่อน? ดูให้ชัด ๆ ว่าเลขทะเบียนรถในเล่มนี้ เหมือนกับแฟตันคันนี้หรือเปล่า?”
เล่มทะเบียนรถแสดงให้ความเป็นเจ้าของรถยนต์ เปรียบเสมือนบัตรประจำตัวของรถยนต์ โดยบันทึกข้อมูลทั้งหมดของรถ รวมทั้งเลขทะเบียนรถ หมายเลขโครง หมายเลขเครื่องยนต์ วันที่และสถานที่จดทะเบียน และเจ้าของรถ
โจอี้เหล่มองและดูรายละเอียดด้วยความสิ้นหวัง เพียงชำเลืองมองเพียงครั้งเดียวเขาก็รู้สึกเหมือนตกลงไปในหลุมน้ำแข็งที่ทั้งหนาวเย็นและปีนกลับขึ้นมาไม่ได้!
ไม่เพียงแต่หมายเลขป้ายทะเบียนในเล่มเท่านั้นที่ตรงกับรถแฟตัน แต่ชื่อเจ้าของในเล่มยังเป็น เจย์เดน มาร์เกซ ไม่ใช่ แม็กซ์ ไวแอตต์!