TB:บทที่ 259 สิ่งนั้น
ประการแรกคือการปิดกั้นทางเศรษฐกิจ ประเทศที่นำโดยสหรัฐเริ่มจะปฎิเสธการค้ากับจีน
หากวิธีนี้ใช้การก่อนที่ “นิวเวิร์ล” จะออกมาละก็ อาจจะเกิดผลกระทบอย่างยิ่งยวดต่อโรงงานจำนวนมากในจีน ขนาดที่มีการปิดโรงงาน จำนวนคนตกงานที่มากมาย และอื่นๆตามมา
อย่างไรเสียหลังจากที่บริษัทเว่ยหลงและ “นิวเวิร์ล” ปรากฏมา ปรากฏการณ์นี้ได้พัฒนาขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ รัฐบาลจะให้เงินสมทบทุนถึงสองพันหยวนต่อเดือนให้เหล่าคนงานที่ไม่มีงานทำเนื่องจากการปิดกั้นทางเศรษฐกิจ แล้วจะสนับสนุนพวกเขาให้เข้า“นิวเวิร์ล”และมุ่งพัฒนาความสามารถของพวกเขา
พวกคนที่ตกงาน เมื่อเลิกจ้างงานแล้ว แม้จะได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐ แล้วได้ทั้งเงินและได้เล่นเกมส์ โดยปกติแล้วคงไม่มีคำบ่นใดๆ แม้จะมีผลกระทบมาก แต่คงไม่มีทางอื่นให้ทำแล้ว
ในตอนนี้ เหล่าคนต่างชาติที่มาโจมตีประเทศของพวกเขานั้น ตอนนี้ใครที่กล้าจะมาก่อปัญหาจะต้องตายด้วยน้ำมือคนจีนแน่ๆ
เขาทำอะไรไม่ได้ แน่สิ เหล่าเจ้าสัวทำได้เพียงแค่เจือจุนประเทศเท่านั้น
แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ว่าการปิดกั้นคงทำไม่ได้ตลอดไป
สุดท้ายแล้ว การปิดกั้นทางเศรษฐกิจคือดาบสองคม วิธีการนี้จะทำร้ายจีนได้พอๆกับทำร้ายสหรัฐเอง ยิ่งไปกว่านั้นแล้วความต้องการประเทศจีนในชีวิตประจำวันก็จำเป็นต่อทั้งโลก หากว่าของราคาถูกจากจีนไม่อาจจะนำเข้าได้ ราคาของสิ่งต่างๆในหลายประเทศจะต้องสูงขึ้น ประเทศเหล่านั้นคงเจอความลำบาก
เนื่องจากวิธีที่ประเทศเหล่านั้นใช้ มาลองดูสิว่าประเทศใดจะไปได้สักกี่น้ำ
อีกอย่างหนึ่งคือบริษัทได้เดินเกมอย่างรุนแรงเพื่อจะปิด “นิวเวิร์ล” อันเก่าของประเทศต่างๆที่ยึดถือตามสหรัฐ
ในตอนนั้นเองที่“นิวเวิร์ล”แทบจะกลายเป็นโลกอีกใบของมนุษยชาติ ที่ถ้าหากไม่ได้เข้าเล่นในทันที แล้วจะเป็นเรื่องใหญ่
ในเวลาต่อมา ชาวต่างชาติคงรู้ว่าประเทศพวกตนเองที่ไปปิดกั้นเศรษฐกิจของจีน และมีเป้าหมายคือการจะครอบครอบ“นิวเวิร์ล”ของเว่ยหลงเทคโนโลยี แม้ว่าการใช้งานเพื่อพัฒนาศักยภาพทางกายจะทรงพลังมากก็ตาม แต่คงไม่ถูกจริยธรรมนักหากจะเอามาครองเอง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการที่ในตอนนี้เล่นเกมนั้นไม่ได้
จากนั้นหลากประเทศได้ปรากฏตัวในอีเวนท์เกม เช่นเดียวกันประกาศให้ผู้มีอำนาจถอยลงจากอำนาจ
ประเทศในตะวันตกให้ความสนใจกับสิทธิมนุษย์และเสรีภาพ เหล่าพวกที่มีอำนาจสามารถจะทำต่อไปได้หากไม่มีผลกระทบใด หากว่ามีผลกระทบแล้ว พวกเขาคงต้องลงจากอำนาจ
สถานการณ์ดังกล่าวดำเนินไปกว่าสามเดือน ในที่สุดสหรัฐอเมริกาก็ไม่อาจทนจะปิดกั้นทางเศรษฐกิจต่อไปได้อีก สุดท้ายแล้ว อิทธิพลของ“นิวเวิร์ล”ก็มากเกินไป
ทางฝั่งจีนดูจะไม่มีปัญหาใด แต่ทางฝั่งนั้นยังจะมีการโค่นอำนาจอยู่ พวกเขาทำได้เพียงหาทางออกร่วมกันเท่านั้น
สำหรับอเมริกันหัวเก่าผู้อ่อนแอแล้วรัฐบาลจีนปฏิบัติกับพวกเขาอย่างสุภาพ หากว่าพวกเขาต้องการจะประนีประนอม พวกนั้นควรจะชดเชยค่าเสียหายทางเศรษฐกิจของสามเดือนที่ผ่านมาเสียก่อน ค่าทดแทนนั้นเป็นเงินจำนวนมากเสียด้วย และหลังจากนั้น พวกนั้นต้องแถลงการขอโทษและต้องทำการขอโทษที่ทำการปิดกั้นทางเศรษฐกิจอย่างจริงใจด้วย
การจะให้เงินทดแทนนั้นคงไม่มีอะไรมาก แต่คงเป็นการยากสำหรับพวกอเมริกันที่จะแถลงการขอโทษต่อสาธารณะ
หลังจากที่คุยกันต่อไปแล้ว รัฐบาลจีนจะเต็มใจขายอุปกรณ์เล่นนิวเวิร์ลให้พวกเขา
เนื่องจากจีนให้วิธีการไปแล้ว เป็นธรรมดาที่อเมริกาจะทำตาม อีกทั้งพวกเขาคงทำได้โดยไม่ต้องเสียเงินหรือขอโทษอีกด้วย
การขายอุปกรณ์นิวเวิร์ลทำให้พวกนั้นได้หน้าเล็กน้อย และเช่นเดียวกันนั้น พวกเขายังกล่าวได้ด้วยว่าความพยายามก่อให้ประสบผลสำเร็จไปบ้างแล้ว ไม่ใช่ว่านี่เป็นการขายอุปกรณ์หรือ เพราะไม่มีอุปกรณ์ให้ขายแล้วในจีน
อย่างไรเสียนี่เป็นแค่การหลอกลวงตัวเอง ทุกๆคนรู้หมดว่าการขายอุปกรณ์มีแต่จะทำให้จีนทำเงินได้มากกว่าเดิม
มีเพียงพวกอเมริกันหัวเก่าที่ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ พวกนั้นจะต้องมีแผนการตามมาแน่ๆ
เฉินหลงและจี้โม่ซีคุยกันมาสามสี่ชั่วโมงแล้ว เมื่อคิดได้ว่านี่คือเวลาเที่ยงคืนใน “เมืองแห่งหมอก” จี้โม่ซีทำได้แค่บอกเฉินหลงให้กลับบ้านไวๆเท่านั้น แล้วเขาจึงปิดวิดีโอไปอย่างไม่เต็มใจนัก
ถึงแม้ว่าจี้โม่ซีจะไม่รู้จักกองกำลังแปลกประหลาดในโลกแห่งความจริงที่มีในตอนนี้เพราะการเกิดขึ้นของ “นิวเวิร์ล” ก็ตาม
หลังจากที่วางสายกับจี้โม่ซีแล้ว เฉินหลงโทรไปหาครอบครัวเขา เมื่อครอบครับเฉินหลงได้ยินว่าเขากลับมาแล้ว ครอบครัวของเฉินหลงก็ลิงโลด สุดท้ายแล้วก่อนที่เฉินหลงจะหายตัวไป เขาบอกไปแค่พวกเจิ้งอี้เท่านั้น จากนั้นก็ไม่มีข่าวใดอีกเลย เมื่อได้รู้เรื่องที่ว่าเฉินหลงกลับมาแล้ว ครอบครัวของเขาจึงบอกให้เขารีบกลับมา
หลังจากที่ได้คุยกับครอบครัวอีกครั้งแล้ว เฉินหลงได้หลับเป็นครั้งแรกในโรงแรมเล็กๆแห่งหนึ่งที่หลังจาก จากโลกไปนานถึง 2 ปี
เมื่อได้นอนในโรงแรมเล็กๆแล้ว เฉินหลงเห็นมนุษย์หมาป่าและปิศาจในชุดคลุมสีดำอยู่ในป่าหลังเก่าใกล้กับแม่น้ำเทมส์ที่ “เมืองหลวงแห่งหมอก” อันเก่าแก่
ในบ้านหลังเก่า ในห้องที่ไร้แสงไฟ มนุษย์หมาป่าที่เฉินหลงเห็นนอนแผ่หลาบนเตียง มันมีแผลบาดเจ็บจากแสงศักดิ์สิทธิ์ที่บาทหลวงวาติกันฝากไว้ที่ แผลคงแผดเผา
“วาติกัน รอฉันก่อนนะ ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมด” มนุษย์หมาป่ากัดฟันขณะที่ทนความแสบร้อนจากแสงศักดิ์สิทธิ
ข้างๆมนุษย์หมาป่า มีชายที่ซ่อนตัวเองในชุดคลุมพ่อมดสีดำ มีเพียงดวงตาสีเขียวที่โผล่พ้นเสื้อคลุมออกมา เขากล่าวด้วยเสียงอันเบา “โอคลีย์ พลังของนายไม่ใช่คู่มือของพวกผู้พิพากษาเลยแม้แต่น้อย คงจะดีกว่าหากนายจะพัฒนาพลัง ตอนนี้ฉันคงช่วยนายไม่ได้หากนายไม่ได้เป็นมนุษย์หมาป่าชั้นสูงที่หาได้ยากแบบนี้ แผนการของกองกำลังแห่งความมืดในตอนนี้คือการพัฒนาเหล่าศิษย์และถนอมสุขภาพของพวกเขา ใช่แล้วล่ะ คำสุภาษิตของจีนช่างครอบคลุมและลึกซึ้ง ตราบใดที่แผนการของเราสมบูรณ์ พวกเราจะย่ำเหยียบพวกวาติกันและเหล่าผู้พิพากษาพวกนั้น”
“ลอร์ดเจอร์กัส โอคลีย์รู้นะว่าโอคลีย์ไม่อาจจะประมาทได้แล้ว” โอคลีย์พยักหน้า
เจอร์กัสมองโอคลีย์ด้วยความพึงพอใจ แสงสีดำพลันปรากฏขึ้นมาในมือเขา แล้วเขาก็กดลงไปบนอกของโอคลีย์
แสงสีดำค่อยๆดับไปในแสงศักดิ์สิทธิที่แผดเผาโอคลีย์อยู่
แสงนั่นดับไป และสีหน้าอันเจ็บปวดของโอคลีย์ก็หายไปอย่างเชื่องช้า
ตอนนั้นเองทีแสงจันทร์เต็มดวงจากหน้าต่างของบ้านหลังเก่าสาดเสี้ยวแสงเข้ามา ผาดบนอกของโอคลีย์ ผิวหนังที่เดิมมีบาดแผลพลันฟื้นฟูกลับมาด้วยความไวที่ไม่อาจเห็นได้ด้วยตา
ไม่นาน โอคลีย์ก็ฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บ
เมื่อเห็นว่าความเจ็บปวดของโอคลีย์ฟื้นฟูขึ้นมาแล้ว เจอร์กัสอดไม่ได้ที่จะยิ้ม
“มนุษย์หมาป่าเลือดบริสุทธิ์นั้นสมควรกับความรักใคร่ของเทพจันทรา เลยสามารถจะรับคำอวยพรจากเทพเจ้าแห่งจันทราได้ คงจะเยี่ยมไปเลย หากว่าความสามารถนี้จะมาเป็นของฉัน แต่หากว่าเรื่องนี้เจรจาได้ พลังของฉันคงเพิ่มขึ้นมากๆ แล้วสภาแห่งความมืดคงแข็งแกร่งยิ่งกว่าวาติกัน” เมื่อครุ่นคิดเรื่องนี้แล้ว บนใบหน้าเขาจึงมีความคาดหวังปรากฏขึ้น