เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 876
“ฟาดฟัน!”
กระบี่โจมตีออกมา ตัวหลัวตานกลายเป็นแสงสายฟ้าสีทอง
ชิ้ง!
สายฟ้าสีทองร่วงลงบนท้องของศิษย์พี่ใหญ่ สายฟ้าโดนพลังที่มองไม่เห็นขวางไว้หนึ่งฟุตอีกแล้ว
ศิษย์พี่ใหญ่ใช้ฝ่ามือตบลงบนกระบี่ของหลัวตานอย่างนิ่งๆ ทันใดนั้นกระบี่สายฟ้าสีทองโดนตบจนแตกเป็นเสี่ยงๆ ตัวของหลัวตานก็สั่นสะเทือนไปด้วย
แววตาหวาดกลัวเล็กน้อย ตัวของหลัวตานมีสายลม พัดมาด้านหลังศิษย์พี่ใหญ่
พลิกมือทั้งสองข้าง กระบี่สองเล่มปรากฏออกมา
มือซ้ายเป็นกระบี่สายฟ้าสีทอง!
มือขวาเป็นกระบี่ลม!
กระบี่คู่รวมตัวกัน ทำลายความว่างเปล่า!
พลังสองพลังกลายเป็นพายุทอร์นาโดสายฟ้า ร่วงลงกลางหลังของศิษย์พี่ใหญ่
ครั้งนี้สายฟ้าทำลายพลังที่มองไม่เห็นหนึ่งฟุตได้แล้ว อีกนิดเดียวจะโดนผิวหนังของศิษย์พี่ใหญ่แล้ว
ศิษย์พี่ใหญ่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ยกมือขวาขึ้นมา กดลงกลางอากาศ
ทันใดนั้น ทุกคนรู้สึกว่าพื้นที่รอบๆ ยุบลงไปเพราะการกระทำนี้ หลัวตานโดนกดลงบนพื้นทันที
หลุมรูปคนปรากฏขึ้นชัดเจน!
หลัวตานโมโหแล้ว เขาแผดเสียงออกมา “สามสายฟ้ารวมตัว!”
สายฟ้าเพลิงบนท้องฟ้าผ่าลงมา ผ่าลงมาบนตัวของหลัวตานเต็มๆ
สีเขียว สีแดง สีทองสลับกันไปมา ขนและผมของหลัวตานลุกชันทั้งตัว จ้องศิษย์พี่ใหญ่เขม็ง
ตอนนี้ศิษย์พี่ใหญ่สัมผัสถึงอันตรายที่ใกล้มาถึง ในที่สุดเขาปล่อยพลังปราณของตัวเองออกมา
เมื่อพลังปราณธาตุดินออกมา ทุกคนในที่นี้เห็นอย่างชัดเจนว่า สิ่งที่อยู่ด้านหน้าศิษย์พี่ใหญ่หนึ่งฟุตคืออะไร นั่นเป็นพลังธาตุดินที่โดนกดถึงขั้นสุด เหมือนกับเปลือกหนึ่งชั้น ปกคลุมศิษย์พี่ใหญ่เอาไว้
หานเฟิงพูดอย่างตกใจ “ศิษย์พี่ใหญ่คิดกระบวนท่าแบบนี้ออกมาได้ด้วยเหรอ”
อาจารย์เต้ากวงพูดว่า “ฉันค่อนข้างตกใจว่าเขาทำได้ยังไง พกพลังขั้นสุดยอดแบบนี้ออกไปเดินทั่วทุกวันเหรอ”
ศิษย์พี่ใหญ่จู่โจมด้วยหมัด โดนตัวหลัวตานเต็มๆ
ใบหน้าหลัวตานบิดเบี้ยว แต่เขาก็ซัดหมัดกลับมาใส่หน้าศิษย์พี่ใหญ่เหมือนกัน
เดิมทีความเร็วของสายฟ้า ควรเร็วจนเหลือแค่สายฟ้าเดียวสิถึงจะถูก
แต่หมัดของหลัวตานเข้ามาถึงบริเวณด้านหน้าศิษย์พี่ใหญ่หนึ่งฟุตก็ช้าลงทันที
ราวกับการเคลื่อนไหวช้าอย่างไรอย่างนั้น ค่อยๆ ทะลุทีละนิด ค่อยๆ ร่วงลงบนหน้าศิษย์พี่ใหญ่ทีละนิด
การเคลื่อนไหวช้าจนน่าสงสาร แต่ทั้งสองฝ่ายไม่มีท่าทีจะหลบเลย
ตู้ม พลังสองพลังพุ่งขึ้นสูง
พลังชี่แผ่กระจาย เหมือนคลื่นซัดลงบนตัวทุกคน
จู่ๆ ใบหน้าศิษย์พี่ใหญ่ซีดลงเล็กน้อย อาจารย์เต้ากวงเห็นรายละเอียดนี้ จึงรีบพูดว่า “แย่แล้ว!”
จู่ๆ หลัวตานก็สัมผัสได้ว่าเหมือนพลังของอีกฝ่ายอ่อนแอลงเล็กน้อย
แววตาสว่างวาบ สายฟ้าสามสีบนท้องฟ้าผ่าลงมาพร้อมกัน สายฟ้าหนึ่งระเบิดออกมาจากตัวเขาแล้วพุ่งเข้าไป
“สายฟ้าระเบิด!”
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
เสียงระเบิดกลบหูของทุกคน
ศิษย์พี่ใหญ่โดนสายฟ้าสามสีระเบิดใส่จนปลิว
ศิษย์พี่ใหญ่หล่นลงบนพื้น พลังปราณบนตัวทลายลงตามไปด้วย เลือดไหลออกมาจากมุมปาก
หลัวตานยกมือขึ้น เตรียมจะเร่งเครื่องเอาชนะให้ได้
แต่ขณะนั้นอาจารย์เต้ากวงออกมาพูดว่า “พอแล้ว!”
หลัวตานชะงักไป แต่เขาก็ยังไม่กล้าลงมือใส่อาจารย์เต้ากวง จึงชักหมัดกลับมา
อาจารย์เต้ากวงประคองศิษย์พี่ใหญ่ขึ้นมาแล้วพูดว่า “อาการบาดเจ็บเพิ่งหาย จะอวดเก่งอะไร”
ศิษย์พี่ใหญ่ยิ้มแหยแล้วพูดว่า “ขอโทษที่ทำให้คณะหนึ่งเดียวอับอายครับ”
หานเฟิงเดินเข้ามาตรวจสอบในร่างกายของศิษย์พี่ใหญ่ พบว่าแท้จริงแล้ว เส้นลมปราณและกระดูกของศิษย์พี่ใหญ่อ่อนแอจนน่าสงสาร
เพิ่งหายจากอาการบาดเจ็บสาหัสแท้ๆ พละกำลังอ่อนแอลงไปมากกว่า 30 เปอร์เซ็นต์
ลากร่างกายแบบนี้มาสู้กับคน ศิษย์พี่ใหญ่พยายามสุดชีวิตแล้ว
อาจารย์ฮั่วซานลุกขึ้นพูดว่า “เต้ากวง นายหมายความว่ายังไง ขัดขวางการประลองเหรอ”