เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 875
ศิษย์พี่ใหญ่ยกมือขึ้นมา แรงกระเพื่อมสีเหลืองมัสตาร์ดกระเพื่อมอยู่บนตัว
ระยะเวลาแค่หนึ่งปี ศิษย์พี่ใหญ่ผอมลงไม่น้อยเลย แม้ตอนนี้ยังดูอ้วนอยู่ แต่เป็นคนอ้วนที่มีสัดส่วน
วิทยายุทธก็ไม่ได้ยกระดับเท่าไร ตอนนี้อยู่แค่แดนปราณชีวิตขั้นต้นเท่านั้น
เส้นทางวิถีบู๊ ทำได้เพียงปีนขึ้นไปให้สูงขึ้นเรื่อยๆ จะหยุดพักไม่ได้ แค่คุณเดินช้าลง คนข้างหลังจะอยู่เหนือคุณอย่างรวดเร็ว
ดูพลังปราณบนตัวศิษย์พี่ใหญ่ ใบหน้าหลัวตานมีรอยยิ้มไม่สบอารมณ์
“ดูเหมือนคนที่เคยเป็นอันดับหนึ่งของสถาบัน ตอนนี้หมดสภาพอย่างแท้จริงแล้ว”
หลัวตานปล่อยพลังปราณบนตัวออกมาเช่นกัน แสงสว่างสามแสงรวมตัวบนตัวเขาพร้อมกัน มีแสงสายฟ้ากะพริบขึ้นมา
ทุกคนพูดอย่างตกใจว่า “วิถีบู๊สายฟ้าอีกแล้ว”
ศิษย์พี่ใหญ่ขมวดคิ้วแน่นแล้วพูดว่า “วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ นายฝึกจนได้สายฟ้าสามสีแล้วเหรอ”
หลัวตานพูดอย่างเยาะเย้ยเล็กน้อย “สายตาไม่เลวนี่ ใช่ ตอนนี้ฉันมีสายฟ้ารวมสามสายฟ้าแล้ว นายแน่ใจเหรอว่าจะสู้กับฉัน ฉันบอกไปแล้วว่านายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน”
ขณะนั้นศิษย์พี่ใหญ่หัวเราะ แต่รอยยิ้มของเขา เฉยเมยและราบเรียบมาก
ราวกับว่าถึงเป็นวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุของหลัวตาน สำหรับเขามันก็แค่นั้น
“พละกำลังของนายก้าวหน้าขึ้นจริงๆ”
ตอนนี้ศิษย์พี่ใหญ่ถอยหลังไปหนึ่งก้าว ขจัดพลังปราณบนตัวออกไป
หลัวตานมองศิษย์พี่ใหญ่อย่างไม่เข้าใจ แล้วพูดว่า “นายยอมแพ้แล้วเหรอ”
ศิษย์พี่ใหญ่ยิ้ม ไม่พูดอะไร
หลัวตานก็ขี้เกียจพูดไร้สาระกับศิษย์พี่ใหญ่ เมื่อสะบัดมือมีกระบี่ยาวสายฟ้าปรากฏขึ้นในมือ
“สายฟ้าฟาด!”
เมื่อสะบัดกระบี่ ค่ายกลแสงสายฟ้าผูกมัดศิษย์พี่ใหญ่เอาไว้อย่างนั้น
แต่เมื่อแสงสายฟ้าเหล่านี้ เข้าใกล้ด้านหน้าศิษย์พี่ใหญ่หนึ่งฟุต มันก็หยุดลง ไม่สามารถเข้าใกล้ได้อีกแม้แต่นิดเดียว
แม้ด้านนอกตัวมีแสงสายฟ้ามากมาย ฉันยืนตระหง่านไม่ไหวติง
หลัวตานขมวดคิ้วเล็กน้อย เหตุการณ์แบบนี้อยู่เหนือความคาดหมายของเขา
พวกหานเฟิงกับฉู่สิงอึ้งไป พวกเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าศิษย์พี่ใหญ่ใช้กระบวนท่าอะไร
หานเฟิงถามอาจารย์เต้ากวงเบาๆ ว่า “อาจารย์ ศิษย์พี่ใหญ่เรียนกระบวนท่าใหม่อีกแล้วเหรอ”
อาจารย์เต้ากวงส่ายหน้าพูดว่า “เปล่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาใช้กระบวนท่าอะไร”
หลัวตานใช้กระบี่แทงไปตรงตำแหน่งหัวใจของศิษย์พี่ใหญ่ แสงกระบี่พลุ่งพล่าน สายฟ้าดุเดือด
ศิษย์พี่ใหญ่ยังคงนิ่ง เมื่อกระบี่ของหลัวตานแทงมาตรงหน้าศิษย์พี่ใหญ่ได้หนึ่งฟุต ก็โค้งงอขึ้นมาเอง
หลังจากนั้น ศิษย์พี่ใหญ่ผลักหลัวตานเบาๆ ฝ่ามือไม่ได้แตะโดนหลัวตานเลยด้วยซ้ำ
แต่หลัวตานเหมือนโดนภูเขาลูกใหญ่ชน กระเด็นถอยหลังออกไป
พลั่ก!
หลัวตานพยายามบิดตัวกลางอากาศ กระบี่สายฟ้าในมือปักลงบนพื้น
ทันใดนั้น หลัวตานมองหน้าอกอย่างละเอียด ตรงนั้นมีรอยฝ่ามือปรากฏขึ้นชัดเจน เกือบกดลงมาในเนื้อของเขาแล้ว
พวกอาจารย์เริ่มสนใจ จ้องศิษย์พี่ใหญ่อยู่อย่างนั้น อาจารย์เซินถูพูดว่า “ไม่เคยเห็นวิชานี้มาก่อน”
อาจารย์อู๋โฉวพูดว่า “มีแนวโน้มของเขตวิถีอยู่บ้าง แต่ทำไมมีแต่ข้างหน้าหนึ่งฟุตล่ะ”
“ไม่เข้าใจ ไม่รู้”
อาจารย์เสวียนคงก็ส่ายหน้าพูดออกมา
อาจารย์ที่อยู่ในนี้ ไม่มีใครสามารถพูดวิชาของศิษย์พี่ใหญ่ออกมาได้สักคน
ตอนนี้หลัวตานเก็บความอวดดี มองศิษย์พี่ใหญ่แล้วพูดว่า “มีฝีมือตามคาด วิชานี้คือเพลงเต๋าหนึ่งเดียวของคณะหนึ่งเดียวเหรอ”
ศิษย์พี่ใหญ่กระแอมสองทีแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ เป็นวิชาที่ฉันศึกษาออกมาเอง ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงทำให้สมบูรณ์ ถ้านายสามารถทำลายกระบวนท่านี้ของฉันได้ ฉันจะยอมแพ้”
“ได้!”
หลัวตานพูดเสียงดัง
กลางท้องฟ้า สายฟ้าสีทองฟาดลงมา
ทันใดนั้น มีแสงสีทองปกคลุมตัวหลัวตานอยู่หนึ่งชั้น พลังสายฟ้าสีทอง ทำให้หลัวตานเหมือนเทพสายฟ้าลงมาบนโลก
บทที่ 874
บทที่ 876