ลูกผสมที่เหลือพยักหน้าอย่างเห็นด้วยพวกมันรีบแบ่งกำลังออกเป็นสองส่วนทันทีด้วยความตื่นเต้น ท่าทางมั่นใจเต็มเปี่ยมว่าพวกมันจะสยบทีมเขี้ยวหมาป่าลงได้
”เราแบ่งเป็นสองทีมทีมนึงสี่ร้อยคนและอีกทีมสามร้อยคน ฝั่งชูฮันมีทหารสามร้อยคนเท่านั้น ยิ่งถ้าแบ่งออกเป็นสองทีมพวกชูฮันก็เหลือทีมละไม่เท่าไหร่เอง”
”ไม่ว่ากรณีไหนเราก็มีอัตราการชนะสูงกว่า”
”สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเวลามันลากยาวมาสิบกว่าวันแล้วทหารพวกนั้นไม่ได้กินอาหารเต็มอิ่มมานานเท่าไหร่แล้ว? พวกมันจะมีแรงสู้รึเปล่า หึ?”
”อาจจะต้องแทะเปลือกไม้กิน!”
”ฮ่าฮ่าฮ่า!ไป! จัดการพวกเขี้ยวหมาป่าให้สิ้นซาก!”
ลูกผสมเจ็ดร้อยตัวแบ่งเริ่มทำการแบ่งทีมพวกมันต่างตื่นเต้นกันอย่างมากเพราะไม่ว่าจะมองมุมไหน โอกาสสำเร็จของพวกมันก็สูงมากอยู่ดี
หลังจากนั้นลูกผสมทั้งสองทีมก็แยกย้ายกันไปทีมละเส้นทางแต่ละทีมก็มุ่งหน้าไปยังเส้นทางที่พวกมันต้องมุ่งหน้าไป ทำให้ระยะห่างของทั้งสองทีมเริ่มไกลกันออกไปเรื่อยๆ
และตามทางของเส้นทางทั้งสองเส้นก็มักจะมีร่องรอยประปรายให้เห็นอยู่เป็นช่วงๆราวกับว่าฝ่ายชูฮันกำลังวิ่งหนีพวกมันอยู่
ตกบ่ายของวันเดียวกันลูกผสมระยะ 7 นำทีมที่มีลูกผสมสามร้อยตัวมุ่งหน้าเข้าไปยังป่าลึก และครั้งนี้การเดินทางของพวกมันก็ต้องหยุดอย่างกระทันหันเพราะภาพที่ปรากฏเบื้องหน้า
นั่นก็เพราะว่าภาพด้านหน้าที่ปรากฏคือเส้นทางที่แยกออกเป็นสองเส้น!
แถมมันก็ไม่มีร่องรอยอะไรเหลือให้ตามแล้วแสดงว่าในสองเส้นทางตรงหน้านี้จะต้องมีเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งที่พวกมันจะได้เจอกับชูฮัน…ขึ้นอยู่กับว่ามันจะเลือกทางไหน จะได้ไปเจอกับชูฮันหรือว่าคว้าน้ำเหลว
คงต้องพึ่งแต่โชค!
”แม่งเอ๊ย!”ลูกผสมระยะ 7 กัดฟันแน่นและตัดสินใจเลือกในช่วงเวลาสำคัญ มันไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าชูฮันเลือกเส้นทางไหนไปกันแน่
”ต้องแบ่งทีมอีกและแยกไปคนละทาง?”ลูกผสมตัวหนึ่งถามออกมาด้วยท่าทางหัวเสีย
”ไม่!”ลูกผสมระยะ 7 รีบค้านทันที “ถ้าเป็นทีมนักฆ่าขนนกที่รออยู่ แล้วถ้าพวกเราแบ่งออกเป็นสองทีมอีก จำนวนลูกผสมของแต่ละทีมจะทำให้เราไม่สามารถรับประกันชัยชนะได้”
”หรือไม่ก็…”ลูกผสมตัวหนึ่งแนะนำ “ถ้าเราสำรวจถนนทั้งสองเส้นพร้อมกันไปอย่างช้าๆ แต่ละทีมจะต้องมีลูกผสมที่วิ่งเร็วที่สุดคอยเตรียมตัวเอาไว้ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ให้รีบวิ่งมาส่งข่าวอีกทีมให้ตามมาช่วยทันที”
ทันทีที่แผนการนี้ถูกนำเสนอลูกผสมทั้งสามร้อยตัวก็เห็นด้วยเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะมายอมแพ้ที่นี้ เพียงเพราะว่าพวกเขาไม่กล้าฉวยโอกาสตรงหน้า
ดังนั้นกลุ่มลูกผสมจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องแบ่งออกเป็นสองทีมอีกครั้ง
ลูกผสมสามร้อยตัวถูกแบ่งครึ่งเพื่อไปคนละเส้นทางอีกครั้งโดยครั้งนี้แต่ละทีมจะมีลูกผสมแค่หนึ่งร้อยห้าสิบตัวเท่านั้น
ดังนั้นท้ายที่สุดทีมแรกที่จะไปปรากฏตัวบนสนามรบของชูฮันก็จะมีจำนวนลูกผสมเพียงแค่หนึ่งร้อยห้าสิบตัวเท่านั้น!
และตอนนี้ทีมลูกผสมที่มีลูกผสมหนึ่งร้อยห้าสิบตัวมาปรากฏตัวที่บึงกว้างแห่งหนึ่งโดยมีลูกผสมระยะ 6 เป็นคนนำทั้งทีม
”รีบกลับไปยังทางเดิมเร็ว!”ลูกผสมระยะ 6 รีบนำทีมกลับหลังหัน ตั้งใจจะกลับไปยังเส้นทางเดิมขณะในใจกังวลอย่างมาก ดูเหมือนว่าเส้นทางที่ชูฮันใช้หนีไปจริงๆจะเป็นอีกเส้นทางที่อีกทีมเลือกไป
พวกมันจะต้องรีบกลับไปสมทบกับอีกทีมให้ได้เร็วที่สุด!
แต่ในจังหวะที่พวกมันกำลังกลับหลังหันนั้นเองมันก็เป็นเวลาเดียวกับที่ทุกคนประมาทและปล่อยการระวังตัวลง ทำให้พวกมันไม่ทันสังเกตเห็นสิ่งที่อยู่ด้านหลัง
ในเวลานั้นเองบึงน้ำกว้างที่นิ่งสนิทจู่ๆก็มีคนจำนวนราวสามร้อยคนโผล่ขึ้นมาราวกับหายตัวได้!
ซ่า!
เสียงแตกกระจายของน้ำอย่างรุนแรงจนดังก้องไปทั่วป่าลึกสร้างความตกใจให้กับทีมลูกผสมตรงหน้าไม่น้อยเลย
น่าเสียดายที่ทุกอย่างมันสายไปแล้ว!
ซูเฟิงเป็นคนเปิดการต่อสู้ก่อนเขาฟาดปืนไรเฟิลด้ามยาวใส่หัวของลูกผสมระยะ 6 อย่างรวดเร็ว!
”ตายซะ!”หลี่บี๋เฟิงตะโกนอย่างคนคลั่ง เขารัวหมัดใส่ลูกผสมระยะ 5 จนอีกฝ่านล้มลงอย่ารวดเร็ว
ทหารที่เหลือของเขี้ยวหมาป่าเองก็ต่างดุเดือดและบ้าคลั่งไม่ต่างกันตรงกันข้ามกับการซ่อนตัวนิ่งๆอยู่ในบึงน้ำก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ทำให้ฝ่ายลูกผสมที่อยู่บนพื้นดินทำได้แต่เพียงตั้งรับอย่างเดียว!
ภายในพริบตาเดียวถนนทั้งเส้นก็แทบไม่เหลือเค้าเดิมให้เห็นเพราะลูกผสมบางตัวที่ไม่ได้มีระยะสูงและเมื่อต้องเผชิญหน้ากับมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ระยะสูงอย่างซูเฟิงจึงตายอย่างน่าอนาถ มีชิ้นส่วนร่างกายกระจัดกระจายตามพื้น บางส่วนก็ได้รับบาดเจ็บรุนแรง
”นับจำนวนได้แล้ว!”ลูกผสมตัวหนึ่งที่อยู่ด้านหลังตะโกนร้องขึ้นมาอย่างตกใจกับสิ่งที่พึ่งรับรู้ “พวกมีทหารทั้งหมดสามร้อยคน พวกมันไม่แยกกันไปคนละทาง!”
”เร็วเข้า!”ลูกผสมระยะ 6 ที่เป็นคนนำทีมตะโกนสั่งจากทางด้านหลังขณะพยายามต้านการโจมตีจากซูเฟิง ส่งคนไปตามอีกทีมมาช่วย! เร็ว!”
ลูกผสมสองตัวที่มีความเร็วที่สุดรีบพุ่งตัวทันทีพยายามจะย้อนกลับไปเส้นทางเดิมเพื่อติดต่อลูกผสมอีกทีมให้รีบมาช่วย
แต่ในขณะนั้นเองจู่ๆก็มีชายคนหนึ่งที่โผล่ขึ้นมาจากไหนไม่รู้พร้อมกับขวานยักษ์สีดำมืด สีหน้าทมึงขณะยืนขวางกั้นทางออกของถนนเอาไว้และเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “จะไปไหน?”
”ชูฮัน!”ลูกผสมทั้งสองตัวตะโกนร้องเสียงดังพร้อมๆกัน ตาของพวกมันจ้องขวานยักษ์ตรงหน้าไม่วางตา สมองหยุดทำงานทันที
ลูกผสมระยะ6 ที่เป็นตัวนำทีมที่กำลังต้านการบุกของซูเฟิงอย่างลำบากอยู่ก็มองเห็นภาพชูฮันจากทางด้านหลังของซูเฟิงพอดี ทันใดนั้นมันก็เข้าใจแล้วว่า…
ทั้งหมดนี้คือแผนการที่วางไว้ตั้งแต่แรก!
ทั้งร่องรอยการเคลื่อนที่การแบ่งทหารออกเป็นสองทีมและแยกไปทีมละเส้นทาง จากเดิมที่ทีมลูกผสมของมันมีทั้งหมดเจ็ดร้อยตัวซึ่งเป็นทีมที่สมบูรณ์แบบอยู่แล้วกลับต้องกระจัดกระจายกันไปคนละทางเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยภายในวันเดียวกันแบบนี้
แล้วพวกเขาที่เหลือลูกผสมเพียงหนึ่งร้อยห้าสิบตัวต้องต่อสู้กับทหารเขี้ยวหมาป่าสามร้อยคนซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความดุดันได้อย่างไร?
นี้มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแต่มันคือความตายที่รออยู่!
พวกเขาตกหลุมพรางของชูฮันเข้าเต็มๆ!
”เฮ้เฮ้!” ชูฮันมองลูกผสมสองตัวที่มีท่าทีหวาดกลัวที่ได้เห็นเขา ชูฮันส่งยิ้มปีศาจให้ลูกผสมทั้งสองก่อนจะตะโกนสั่งด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยพลังอำนาจ “เขี้ยวหมาป่าทุกคนฟัง เริ่มการกำจัดลูกผสมทั้งทีมได้!”
พั้วะ!
ขวานยักษ์ที่ฟาดลงมาอย่างแรงใส่ลูกผสมระยะ5 ทั้งสองตัวอย่างพร้อมกัน และพริบตาเดียวกระโหลกของลูกผสมทั้งสองตัวก็ลอยขึ้นในอากาศตามมาด้วยเลือดที่พุ่งกระจายเป็นเส้น!
”ตาย!!!”ทหารทั้งสามร้อยคนตะโกนร้องกู่ก้องและเริ่มการโจมตีรุนแรงกว่าเดิมเท่าตัว
ทหารเขี้ยวหมาป่าทั้งสามร้อยคนจับคู่กันจัดการลูกผสมหนึ่งร้อยห้าสิบตัวส่งผลให้ลูกผสมที่ต้องรับมือกับเขี้ยวหมาป่าสองคนนั้นเสียเปรียบทั้งด้านจำนวนและเรื่องการทำงานร่วมกันอย่างคล่องแคล่ว แม้ว่าลูกผสมส่วนใหญ่จะเป็นลูกผสมระยะสูงหากเหล่าเขี้ยวหมาป่าทั้งหลายก็ไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด
ดังนั้นในเวลานี้กลุ่มลูกผสมที่เจอกับทีมของชูฮันต่างกำลังกัดฟันสู้ ในใจร้องอ้อนวอนขอความเมตตาเพราะอยากจะมีชีวิตรอดเป็นครั้งแรก
ภายใต้การนำของชูฮันทีมลูกผสมก็อยู่ต่อไปได้ไม่นานทั้งหมดก็ถูกสังหารหมู่อย่างราบคาบ
มันมีแต่ความน่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้วางแผนการรบล่วงหน้าได้นานเท่าไหร่เพราะเวลาที่กระชั้นชิดทำให้การต้องต่อสู้กับลูกผสมระยะสูงจำนวนมากส่งผลให้เกิดการสังเวยในหมู่ทหารสามร้อยคนของเขี้ยวหมาป่า
จากทหารทั้งหมดสามร้อยคน…ตาย10 คน…บาดเจ็บรุนแรง 20 คน…และบาดเจ็บเล็กน้อย 50 คน!
��