แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1034
พูดจบ เฉินกั๋วจงก็ถามด้วยความสงสัย “ผมอยากรู้จริงๆว่าคุณเฉินผู้ลึกลับคนนั้นตกลงคือใคร? แล้วเขารู้จักกับเฉินเข่อเอ๋อร์สายเลือดของน้องสามได้อย่างไร?”
“เข่อเอ๋อร์อายุยังน้อย ดังนั้นอย่าถูกคนอื่นหลอกลวงเด็ดขาด!”
เฉินกั๋วเหลียงพยักหน้าและพูดว่า “พี่ใหญ่เป็นห่วงก็ถูก พวกเราต้องหาเวลาตักเตือนน้องสามสักหน่อย แต่ก่อนจะมีหลักฐานแน่ชัด พวกเราอย่าพึ่งผลีผลาม หากเขาแค่มาอวยพรวันเกิดของเข่อเอ๋อร์อย่างจริงใจล่ะ?”
“อืม น้องรองพูดถูก พวกเราคอยสังเกตการณ์อย่างสงบก่อน!” เฉินกั๋วจงพูดอย่างจริงจัง
ความโดดเด่นของเฉินเข่อซินชั่วขณะถูกเฉินเข่อเอ๋อร์แย่งไปทันที
เฉินเข่อซินยืนอยู่กับที่ สายตาที่มองเฉินเข่อเอJอร์นอกจากประหลาดใจแล้ว ที่มากกว่านั้นคือความสงสัย “แปลกมาก น้องไปรู้จักคนเหล่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? แล้วคุณเฉินผู้ลึกลับคนนั้นเป็นใครกันแน่?”
“ใครที่มีความสามารถยอดเยี่ยมถึงขนาดนี้ สามารถสั่งให้ผู้รับผิดชอบสูงสุดของน้ำชีวิตกับเจ้าของหอสมบัติ มาฉลองวันเกิดให้กับน้องสาวตัวเอง”
“หรือว่าเป็นเขาจริงๆ” เฉินเข่อซินผงะทันทีและส่ายหัว “ไม่ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด รู้สึกโมโหจนหน้ามืดแล้วจริงๆ เขาจะมีอำนาจมหาศาลเช่นนี้ได้อย่างไร? แม้แต่หลี่เฟิงก็ยังไม่สามารถออกคำสั่งสองคนนี้ได้ เว้นแต่เขาจะถูกผู้นำตระกูลหลี่รับเข้าสำนักอีกครั้ง!”
เฉินเข่อซินนึกถึงเฉินโม่ แต่ก็ถูกตัวเธอเองปฏิเสธอย่างรวดเร็ว เธอรู้สึกว่าเฉินโม่นอกจากแซ่เฉินแล้ว ไม่มีส่วนไหนคล้ายคลึงกับคุณเฉินท่านนั้นเลยแม้แต่น้อย
หลี่เฟิงนั่งอยู่ท่ามกลางผู้คน จ้องมองเฉินเข่อเอ๋อร์อย่างไม่แยแส แววตาปรากฏความอยากรู้อยากเห็นออกมา
“ตระกูลเฉินนี้ น่าสนใจดี”
เฉินเสี่ยวหยู่และรุ่นน้องเหล่านั้นเดิมทีที่เคยหัวเราะเยาะเฉินเข่อเอ๋อร์ ขณะนี้ทุกคนต่างก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง และแสดงสีหน้าที่เหลือเชื่อ
“นี่เกิดอะไรขึ้น? เฉินเข่อเอ๋อร์ทำไมถึงรู้จักบุคคลผู้มีอิทธิพลทั้งสองนี้ได้ไง? และคุณเฉินผู้ลึกลับท่านนั้นคือใครกันแน่? แล้วเฉินเข่อเอ๋อร์รู้จักเขาได้ยังไง?”
รุ่นน้องทุกคนในตระกูลเฉินมีคำถามอยู่เต็มสมอง และสีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ!
สำหรับรุ่นน้องของตระกูลเฉินเหล่านี้แล้ว เฉินเข่อเอ๋อร์ที่ไม่เคยมีชื่อเสียงโดดเด่นมาก่อน จู่ๆก็รู้จักบุคคลผู้มีอิทธพลทั้งสองท่านนี้ที่แม้แต่รุ่นพ่อของเธอก็ทำได้เพียงแหงนหน้ามองเท่านั้น เป็นเรื่องที่พวกเขารับไม่ได้จริงๆ
หรือมีความไม่สมดุลทางจิต
ดั่งเช่นขยะที่ทุกคนรู้จัก จู่ๆก็กลายเป็นอัจฉริยะที่ทุกคนทำได้เพียงแหงนหน้ามอง ช่องว่างที่แตกต่างเช่นนี้ ไม่ต้องพูดถึงรุ่นน้องของตระกูลเฉินแม้แต่รุ่นของเฉินกั๋วเหลียง ในช่วงเวลาสั้นๆก็ไม่สามารถยอมรับได้
ในช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังตกใจ และสงสัย นอกประตูก็มีเสียงดังมาตลอด
“เซวียเชียนเหอแห่งหนานหลิงได้รับคำสั่งจากคุณเฉินมาอวยพรวันเกิดให้กับคุณหนูรอง!”
“ฟางปู้ถงแห่งชิ่งหยางได้รับคำสั่งจากคุณเฉินมาอวยพรวันเกิดให้กับคุณหนูรอง!”
“……”
“จินเจิ้งเหอแห่งฮ่านหยางได้รับคำสั่งจากคุณเฉินให้มาอวยพรวันเกิดให้กับคุณหนูรอง!”
“หอการค้าโม่เจียแห่งจงไห่ได้รับคำสั่งจากคุณเฉินให้มาอวยพรวันเกิดให้กับคุณหนูรอง!”
“……”
ผู้คนจำนวนมากมีรูปร่างหน้าตาที่แตกต่างกัน ก้าวเดินเข้ามา และแต่ละคนก็มีออร่าโดดเด่นที่ไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสถานะของคนเหล่านี้ไม่ใช่เป็นคนธรรมดา
คราวนี้ผู้ชมต่างเงียบสงบ!
ทุกคนมองไปที่เซวียเชียนเหอกับคนเหล่านั้นด้วยความตกใจ โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
จนกระทั่งเซวียเชียนเหอและคนอื่นๆเดินไปอยู่ตรงหน้ากับเฉินเข่อเอ๋อร์ และมอบของขวัญวันเกิดให้กับเฉินเข่อเอ๋อร์ ทุกคนจึงได้สติกลับคืนมา
ตามด้วย เสียงฮือฮาทั้งงาน!
“เซวียเชียนเหอแห่งหนานหลิง? นั่นคือคุณท่านเซวียของตระกูลเซวียแห่งหนานหลิง! เขาถึงกลับมาด้วยตนเองเพื่อมาฉลองวันเกิดให้กับรุ่นน้องของตระกูลเฉิน!”
ผู้อาวุโสของตระกูลยู่แห่งหนานซูอ้าปากค้าง ด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
“ฟางปู้ถงแห่งชิ่งหยาง เขาเป็นคนที่ร่ำรวยอันดับต้นๆของชิ่งหยาง เมื่อก่อนฉันอยากจะคุยธุรกิจมูลค่าห้าสิบล้านกับเขา แต่กลับถูกเขาปฏิเสธเพราะธุรกิจนี้เล็กเกินไป” อาวุโสในหนานซูแห่งตระกูลชนชั้นสูงในท้องถิ่นอีกคนหนึ่งพูดแล้วก็ยิ้มอย่างขมขื่น