ตอนที่ 749 พ่อลูกผู้บ้าบอ

ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ

ฝ่ายตรงข้ามไร้ยางอาย พวกเขาจะทำเช่นไรได้ล่ะ

ขับไล่พวกเขาไปตรง ๆ ก็ไม่ได้ สลัดทิ้งพวกเขาไปก็เปลืองพละกำลัง

แต่ก็โชคดีที่พวกเขาตามหลัง ยังนับว่าไม่ทำตัวนอกลู่นอกทาง

การเก็บสมุนไพรของมู่เฉียนซีและพวกเป็นไปอย่างราบรื่น ผู้อาวุโสโม่เปิดดูแผนที่และกล่าวว่า “ผลหวายมหาจักรพรรดิ อยู่แถวนี้นี่แหละ”

สุดท้ายเป็นผลให้หลานเยว่หรูและพวกไม่ตามพวกเขาแล้ว

มู่เฉียนซีขมวดคิ้วขึ้น ไปเอาผลหวายมหาจักรพรรดิก่อนแล้วค่อยว่ากัน

ผลหวายมหาจักรพรรดิเป็นสมุนไพรวิญญาณขั้นปฐพีชนิดหนึ่ง และเป็นระดับที่สูงมาก

ครั้งนี้พวกเขาเจอกับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ผู้พิทักษ์ระดับสี่ถึงสามตัว ผู้อาวุโสโม่และพวกก็เริ่มต่อสู้กับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ขึ้น

ตูม!

หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายต่อสู้ขึ้น หลานเยว่หรูและพวกก็เดินไปด้านหน้า พวกเขาเห็นเถาวัลย์ที่ทอดยาวและคดเคี้ยวไปมา บนเถาวัลย์นั้นมีดอกไม้สีขาวช่อใหญ่บานสะพรั่งอยู่ และในใจกลางดอกที่ใหญ่ที่สุดนั้นมีผลดุจดั่งมรกตอยู่ผลหนึ่ง

นี่ก็คือผลหวายมหาจักรพรรดินั่นเอง

คุณหนูใหญ่หลานกล่าวด้วยความตื่นเต้นว่า “เป็นเถาวัลย์ที่สวยงามมาก ผลและดอกก็สวยงามมาก ไปเด็ดมันมาให้ข้า ข้าจะเอามันไปปลูกในสวนของข้า”

“เจ้ากล้าเหรอ! นี่เป็นสิ่งที่พวกข้าค้นพบ” ไป๋อวี้ฉิงกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว

“ก็ข้าชอบนี่หน่า มอบมันให้ข้าได้หรือไม่ ข้าจะชดเชยอย่างอื่นให้พวกเจ้า” หลานเยว่หรูกล่าวด้วยท่าทีที่น่าสงสาร

องครักษ์เหล่านั้นรู้ว่าคุณหนูใหญ่ชอบ จึงได้ฉวยโอกาสในตอนที่ผู้อาวุโสสูงสุดและพวกกำลังรับมืออยู่กับสัตว์ศักดิ์สิทธิ์เข้าไปแย่ง

และแน่นอนว่าพวกเขาหน่วยสำนักปรุงยาก็ไม่ยอมให้กลุ่มผู้นำเจ็ดอสูรแย่งไปได้ จึงเข้าไปขัดขวางพวกเขาเอาไว้

“นี่เป็นสมุนไพรวิญญาณที่พวกข้าค้นพบ หากพวกเจ้ายังทำตัวไร้เหตุผลเช่นนี้ ก็อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจก็แล้วกัน!”

“ก็ข้าชอบนี่หน่า ต้องขอโทษพวกเจ้าด้วย” นึกไม่ถึงว่าหลานเยว่หรูจะพรวดออกไปแล้ว

ไป๋อวี้ฉิงกับอันซวนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้น รีบพรวดเข้าไปขวางนางเอาไว้ เดิมทีพวกเขาคิดว่าพลังของหลานเยว่หรูนั้นไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าพวกเขา คิดว่ามีกำลังเหลือล้นที่จะขวางนาง

ทว่า พวกเขาประเมินศัตรูต่ำเกินไปแล้ว ในขณะที่พวกเขาประมือกับหลานเยว่หรูนั้น ก็มีเข็มพิษขนาดเล็กและบางมากพุ่งไปทางพวกเขา

“อาวุธลับ!”

หญิงสาวที่บอบบางเช่นนี้ แต่อาวุธลับที่ใช้กลับอำมหิตมาก

“โลวิญญาณน้ำแข็ง!” พลังธาตุวารีแผ่ซ่านออกมา มู่เฉียนซีใช้กำแพงน้ำแข็งสกัดกั้นอาวุธลับของหลานเยว่หรูไว้

ไป๋อวี้ฉิงกล่าวขึ้นด้วยความตกใจว่า “จอมภูตพลังธาตุวารี เทพธิดาของข้าก็เป็นจอมภูตพลังธาตุวารีเช่นกัน”

มู่เฉียนซีเดินไปข้างหน้าและกล่าวว่า “คุณหนูใหญ่หลาน ผลหวายมหาจักรพรรดินี้เป็นของของข้า หากมีใครกล้าแย่ง ข้าจะทำให้คนผู้นั้นเสียใจที่ได้มาเยือนบนโลกใบนี้ หากเจ้ากล้าก็ลองดู”

คิดจะแย่งสมุนไพรวิญญาณที่จะช่วยชีวิตเจ้าลามกเซี่ย อีกทั้งเหตุผลที่จะแย่งไปก็เป็นเพราะว่ามันผลหวายมหาจักรพรรดิสวย ดูท่าจะไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว

หลานเยว่หรูน้ำตาคลอเบ้าขึ้น “ขะ ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าก็แค่เห็นว่ามันสวยก็เลยอยากจะได้ก็เท่านั้นเอง ตกลงแล้วข้าทำผิดอะไร ?”

“คิดอยากจะได้ของของคนอื่น ก็ผิดแล้ว ยังมีหน้ามาถามข้าอีกว่าผิดอะไร สมองเจ้ากลวงหรือยังไง” แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของมู่เฉียนซี

ไป๋อวี้ฉิงกล่าว “ถ้าหากสมองเจ้ากลวง ข้าว่าน่าจะกลวงหลายที่เลยล่ะ ไม่รู้จริง ๆ ว่านางคิดจะวุ่นวายอะไร”

“บัดซบ นี่พวกเจ้ากล้ารังแกคุณหนูใหญ่ของพวกข้างั้นรึ” ในตอนนี้เอง เสียงตะคอกอันโกรธเกรี้ยวอีกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

จากนั้นกองกำลังกลุ่มใหญ่ก็มาถึง ความพร้อมของกองกำลังฝ่ายตรงข้ามนั้นไม่แพ้ผู้อาวุโสโม่เลย

ชายผู้เป็นผู้นำนั้นเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาคล้ายผู้หญิง ใบหน้าอ่อนโยนอย่างที่สุด สวมชุดคลุมยาวลายดอกไม้สีฟ้า

“บัดซบ! นึกไม่ถึงว่าจะมีคนกล้ารังแกบุตรสาวของข้า”

ทางฝ่ายนี้มีกำลังคนมาเสริม ทำให้สถานการณ์ของพวกเขานั้นแย่มาก

หลานเยว่หรูวิ่งเข้าไปซบอกผู้นำหลานราวกับลูกนก นางกล่าว “ท่านพ่อ ข้าอยากได้ผลสวย ๆ นั่น แต่พวกเขาไม่ให้ข้า ฮือ ฮือ ฮือ!”

“ข้อชอบมัน ชอบมันมาก ลูกนกห้าสีตัวนั้นก็บินหนีไปแล้ว หากข้าไม่ได้ผลสวย ๆ นี่อีก ชีวิตนี้ขอข้าจะมีความหมายใด”

ได้ยินหลานเยว่หรูร้องไห้สะอึกสะอื้นฟ้องทุกข์เช่นนี้ มู่เฉียนซีก็หมดคำพูด ใต้หล้านี้ช่างกว้างใหญ่ยิ่งนัก ไม่ว่าเรื่องใดก็เกิดขึ้นได้

แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของผู้นำหลาน เขากล่าว “ผลหวายมหาจักรพรรดิ เป็นผลหวายมหาจักรพรรดิจริง ๆ ด้วย”

แววตาของสองพ่อลูกฉายแววความโลภออกมาเหมือนกัน เชื้อไม่ทิ้งแถวจริง ๆ

“สหายสำนักศึกษาอันดับหนึ่งแห่งเหลยโจวทุกท่าน พวกเรามาปรึกษาหารือกันสักหน่อยได้หรือไม่”

หากดันทุรังต่อสู้ไปก็ไม่เป็นผล เขาคิดว่าค่อย ๆ ตกลงกันจะดีกว่า

ผู้นำหลานกล่าว “เจ้าดูสิว่าบุตรสาวของข้าน่าสงสารเพียงใด ใจข้าแทบจะสลายอยู่แล้ว นางก็แค่ชื่นชอบของสวยงามก็เท่านั้น ข้ารักบุตรสาวของข้าอย่างสุดซึ้ง ไม่ว่าสิ่งที่นางพึงพอใจก็จะทำในนางได้เสมอ หวังว่าทุกท่านคงจะเห็นใจหัวอกของคนเป็นพ่อนะ”

“ข้าสามารถใช้สมุนไพรวิญญาณอื่นมาแลกกับผลหวายมหาจักรพรรดินี่ ทุกท่านก็มอบผลหวายมหาจักรพรรดิผลนี้ให้ข้า ให้ข้าได้เอามันมาให้บุตรสาวของข้า อย่าให้นางร้องห่มร้องไห้เช่นนี้เลย”

“ลูกรัก หากเจ้ายังร้องไห้ต่อ ดวงใจของพ่อจะแตกสลายแล้วนะ……”

ถึงอย่างไรเสียสองพ่อลูกคู่นี้ก็แสดงความรักเกินจริงไปแล้ว ใบหน้าของมู่เฉียนซีดำคล้ำด้วยความไม่พอใจ ออกคำสั่งอย่างเด็ดเดี่ยวว่า “ชิงอิ่ง ไปเอาผลนั่นมาให้ข้าให้ได้”

ไม่ว่าผู้นำหลานจะเอาสิ่งใดออกมาแลก ก็ไม่อาจเทียบกับผลหวายมหาจักรพรรดิได้เลย

“ขอรับ!”

สิ้นคำตอบรับของชิงอิ่ง ไม่นานนัก เขาก็ได้ปรากฏตัวขึ้นอยู่ข้างผลหวายมหาจักรพรรดิผลนั้น

ด้วยความเร็วที่เร็วมาก ทำให้สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ผู้พิทักษ์เหล่านั้นไม่ทันได้โจมตีเขา ชิงอิ่งจึงเอาผลหวายมหาจักรพรรดิผลนั้นมาได้

ร่างสีเขียวเคลื่อนไหวมาปรากฏข้างกายของมู่เฉียนซีอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด และได้ยื่นผลอันงดงามราวกับมรกตผลนั้นให้กับมู่เฉียนซี

“เฉียน ได้แล้ว!”

มู่เฉียนเก็บผลหวายมหาจักรพรรดิไว้ในแหวนมิติของตัวเองอย่างรวดเร็ว นางเอ่ยปากกล่าวว่า “ต้องขอโทษด้วย ต่อให้บุตรสาวของเจ้าชื่นชอบมากกว่านี้ แต่นั่นก็เป็นเรื่องของนาง ผลนี้เป็นของข้าแล้ว”

“ผู้นำหลานสามารถเป็นผู้นำคนที่สองของกลุ่มผู้นำเจ็ดอสูรได้ สมองคงไม่ได้กลวงหรอกกระมัง ผลหวายมหาจักรพรรดิผลนี้เป็นถึงสมุนไพรวิญญาณขั้นปฐพีที่ล้ำค่ามาก ทั่วทั้งแดนใต้ยากกว่าจะปรากฏขึ้นสักผล เจ้าเอามันให้บุตรสาวของเจ้าเพื่อแค่เป็นไม้ประดับให้กับนาง นางปรุงยาก็ไม่ได้ หากอยู่ในมือข้า มันก็จะเป็นของที่มีค่ามากขึ้น”

“ฮือ ฮือ ฮือ!” สิ้นคำพูดของมู่เฉียนซี หลานเยว่หรูก็ร้องห่มร้องไห้ออกมายกใหญ่

“ท่านพ่อ ท่านคิดว่าผู้หญิงที่ไม่ใช่นักปรุงยาไม่มีอนาคตที่สดใสไม่หรือไม่ ฮือ ฮือ ฮือ พวกเขาเป็นนักปรุงยาผู้สูงศักดิ์ แต่ข้ากลับไม่มีสิ่งใดเลย”

“นักปรุงยามีประโยชน์อันใด พวกเขามีความสวยเหมือนหรูเอ๋อร์หรือไม่ล่ะ ?” ผู้นำหลานเหลือบไปมองคนรุ่นเยาว์สามคนที่อยู่ตรงหน้า

อันซวนยังพออดทนได้ แต่ไป๋อวี้ฉิงนั้นทนไม่ได้แล้ว “ได้โปรดพวกเจ้าอย่ามาทำตัวบ้า ๆ บอ ๆ อยู่ที่นี่เลย รีบกลับไปยังกลุ่มผู้นำเจ็ดอสูรรักษาตัวให้ดีเถอะ ถึงแม้ว่าข้าจะรูปร่างหน้าตาไม่ดีเหมือนอย่างเจ้า แต่ข้าก็ไม่ได้ป่วยเป็นโรคประสาทเหมือนเจ้า ข้าเป็นคนร่างกายแข็งแรงดี”

“คนเป็นโรคประสาทเหมือนอย่างบุตรสาวของท่านเช่นนี้ ผู้นำหลาน ท่านไม่กังวลว่าบุตรสาวของท่านจะขายไม่ออกบ้างหรือไง ไม่เหมือนข้า มีพลังที่แข็งแกร่ง อีกทั้งยังเป็นนักปรุงยาอีกด้วย ชายที่อยากจะแต่งงานกับข้าก็มีอยู่ทั่วทั้งเมืองเหลยโจว……”

ถูกคนบ้าสองคนแทงใจดำเช่นนี้ ไป๋อวี้ฉิงก็กลายเป็นนักสู้ทันที

กลุ่มผู้นำเจ็ดอสูรอย่างนั้นเหรอ เรียกผู้นำประสาทก็ได้แล้ว

หลานเยว่หรูถูกด่าเช่นนี้ก็ยิ่งร้องห่มร้องไห้รุนแรงขึ้น ผู้นำหลานกล่าว “ผู้อาวุโสโม่ ท่านช่วยดูแลนักเรียนของท่านดีดีด้วย นึกไม่ถึงว่าจะปากดีด่าคนอื่นได้เช่นนี้ นี่คือธาตุแท้ของสำนักศึกษาอันดับหนึ่งแห่งเหลยโจวอย่างนั้นเหรอ”