อัจฉริยะสมองเพชร 天道图书馆
ตอนที่ 1761 หัวใจ
ก่อนหน้านี้ จางเซวียนเคยสงสัยว่าทำไมนักปราชญ์โบราณเหยียนชิงที่แม้จะเป็นนักปราชญ์โบราณที่แข็งแกร่งที่สุดในบริเวณนี้ ทั้งยังมีเครื่องรางลำดับแรกอยู่ในครอบครอง กลับกล้ายื่นข้อเสนอที่จะจัดสรรโควต้า ทั้งยังให้โอกาสกลุ่มอำนาจอื่นๆได้เข้าถึงมหาคัมภีร์แห่งฤดูใบไม้ผลิกับฤดูใบไม้ร่วงด้วย
แต่ตอนนี้ก็เข้าใจทันทีเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น
แม้จะมีเครื่องรางลำดับแรกอยู่ในมือ ก็ไร้ประโยชน์หาก 100 สำนักแห่งนักปราชญ์ไม่สามารถเปิดทางเข้าหอลำดับแรกได้
และกุญแจสำหรับเปิดหอลำดับแรกก็คือหัวใจของมิติรอบนอกทั้ง 6
เท่าที่จางเซวียนรู้ ดูเหมือนตอนนี้…ตัวเขาจะมีหัวใจอยู่ถึง 4 ใน 6 อัน
“จะว่าไป เครื่องรางน้อยก็ใช่ว่าจะไร้ประโยชน์เสียทีเดียว!” จางเซวียนตาโตเมื่อนึกได้
เขายังนึกสงสัยอยู่ตอนที่รู้ว่าท่านพ่อท่านแม่ของเขาถูกส่งทะลุมิติมายังบริเวณรอบนอกของหอลำดับแรกด้วยอำนาจของเครื่องรางฟ้าประทานในตำนานที่พวกเขามี เขาเคยคิดว่าเครื่องรางน้อยไม่ได้ทำงานตามหน้าที่ เพราะไม่น่ามีเหตุผลใดที่ทำให้เขาต้องถูกส่งทะลุมิติออกไปยังมิติรอบนอก แต่เมื่อมองกลับไป ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนไม่มีข้อผิดพลาด
เขาต้องเข้าสู่มิติรอบนอกเพื่อให้ได้หัวใจของมันมา เพราะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเปิดหอลำดับแรก ถ้าไม่อย่างนั้น ต่อให้มีเครื่องรางลำดับแรกอยู่ในมือ เขาก็ยังต้องยืนจนปัญญาอยู่ด้านนอกหอลำดับแรกอยู่ดีเพราะไม่อาจเปิดทางเข้าของมันได้
“เหล่านักปราชญ์โบราณถูกห้ามไม่ให้เข้าสู่มิติรอบนอกทั้ง 6 ผมจึงไม่อาจระบุได้ว่าตอนนี้หัวใจของมิติทั้ง 6 อยู่ที่ไหน แต่ข้อเท็จจริงที่ว่าหอลำดับแรกปรากฏให้เห็นแล้ว ก็แปลว่าหัวใจของมิติทั้ง 6 ถูกนำออกไปแล้วเช่นกัน ผมเชื่อว่าหัวใจเหล่านั้นจะต้องอยู่ในหมู่พวกเราที่อยู่ตรงนี้นี่แหละ ขอแค่พวกคุณเต็มใจจะนำมันออกมา ก็จะได้โควต้าหนึ่งที่สำหรับกลุ่มอำนาจของคุณเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน!” นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงประกาศ
ด้วยกฎเกณฑ์อันเข้มงวดที่ถูกนำมาใช้กับนักปราชญ์โบราณ เขาไม่อาจเดินทางภายในวิหารแห่งขงจื๊อได้อย่างอิสระเสรี จึงไม่แน่ใจนักว่าใครบ้างที่ได้ครอบครองหัวใจ
ถ้านักปราชญ์โบราณเหยียนชิงรู้ตำแหน่งที่อยู่ของหัวใจเหล่านั้น เขาคงเข้าถึงตัวผู้ครอบครองและ ดวลกันแล้ว แต่เพราะเขาไม่รู้ตำแหน่งที่อยู่ที่แท้จริงของมัน จึงทำให้ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรวบรวมฝูงชนในจัตุรัสเข้ามาและยื่นข้อเสนอที่จะจัดสรรปันส่วนโควต้าให้
“ทำไมไม่ให้ผมเริ่มก่อนล่ะ?”
เมื่อเห็นว่าฝูงชนไม่มีการเคลื่อนไหว นักปราชญ์เหยียนชิงยิ้มน้อยๆก่อนจะเคาะนิ้วตรงหน้า แล้วหนังสือเล่มหนึ่งก็ปรากฏ เขาพลิกมันอย่างแผ่วเบา
ฟิ้ววววว!
หนังสือเล่มนั้นพุ่งตรงเข้าสู่หอลำดับแรก มันพอดีกันกับช่องที่อยู่บริเวณด้านข้างของทางเข้า ก่อนจะเรืองแสงนวลออกมา ดูเหมือนจะส่งสัญญาณว่านี่เป็นการจับคู่ที่ถูกต้อง
จางเซวียนจับตามองทางเข้าอย่างถี่ถ้วน เขาเห็นทั้ง 2 ด้านของทางเข้ามีช่องอยู่ด้านละ 3 ช่อง ซึ่งก็หมายถึงหัวใจทั้ง 6 ของมิติรอบนอก
“นั่นคือหัวใจของมิติมหาสมุทรตำรา ซึ่งเชื่อมโยงกับหอวรรณคดีของนักปราชญ์ขุย, 100 สำนักแห่งนักปราชญ์ของพวกเราได้มันมา เราจึงได้โควต้าอีกที่หนึ่ง” นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงพูด
100 สำนักแห่งนักปราชญ์ได้โควต้า 5 ที่เนื่องจากพวกเขามีเครื่องรางลำดับแรกอยู่ในครอบครองและเพิ่งจะได้เพิ่มมาอีกหนึ่งที่ ด้วยสิ่งนี้ พวกเขาจึงคว้าโควต้าไปเกือบครึ่งของโควต้าที่มีอยู่ทั้งหมด 15 ที่ พูดอีกอย่างก็คือ ไม่ว่าโควต้าที่เหลือจะถูกกระจายออกไปอย่างไร พวกเขาก็จะยังคงเป็นผู้ชนะ จึงไม่มีเหตุใดให้ต้องกังวล
หลังจากได้โควต้าจากการนำหนังสือใส่เข้าไปในช่องแล้ว นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงก็หันมาพูดกับคนที่เหลือ “ผู้ที่มีหัวใจอันอื่นๆ ผมขอให้พวกคุณนำมันออกมา อย่าได้กังวล เหล่านักปราชญ์โบราณจาก 4 กลุ่มอำนาจก็อยู่ที่นี่ ไม่มีใครกล้าฉกฉวยทรัพย์สมบัติและโควต้าของคุณหรอก แต่ถ้าคุณรู้สึกว่าระดับวรยุทธของคุณยังอ่อนด้อยเกินไปและอยากขอสละสิทธิ์โควต้า ก็สามารถแลกเปลี่ยนมันเป็นทรัพยากรล้ำค่าอื่นๆได้ ตราบใดที่อยู่ในขอบเขตที่พวกเราทำได้, 100 สำนักแห่งนักปราชญ์ก็เต็มใจจะตอบสนองความต้องการของพวกคุณ”
“เอ่อ…”
“แล้วหัวใจที่เหลืออยู่ที่ไหน?”
“ถ้าผมรู้เสียก่อนนะ จะทุ่มสุดตัวเพื่อหาหัวใจมาให้ได้ อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะได้สัก 1 ที่ให้กลุ่มอำนาจของผม…”
“ใครจะไปรู้ล่ะว่า 6 มิติรอบนอกจะมีบทบาทสำคัญขนาดนี้?”
…..
เกิดการหารืออย่างเข้มข้นในหมู่ฝูงชน นักรบที่อยู่บริเวณนั้นต่างมองหน้ากัน หวังจะได้รู้ว่าหัวใจอยู่ที่ไหนและใครเป็นคนนำมันไป
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครก้าวออกมา รอยย่นปรากฏขึ้นบนหน้าผากของนักปราชญ์โบราณเหยียนชิง เขาหว่านล้อมต่อไป “พวกคุณกังวลว่าเราจะไม่รักษาสัญญาหรือ? มีนักปราชญ์โบราณตั้งมากมายอยู่ที่นี่ พวกเราเอาเกียรติเป็นประกันเลยว่า ไม่ว่าหัวใจชิ้นนั้นจะเป็นของล้ำค่ารูปแบบไหน เราก็จะใช้มันเพียงเพื่อเปิดหอลำดับแรกเท่านั้น ทันทีที่ทางเข้าหอลำดับแรกถูกเปิดออก เราจะคืนมันให้คุณทันที!”
ถ้าเขามีหัวใจอยู่ในครอบครอง ก็คงจะเปิดหอลำดับแรกไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาพูดจาหว่านล้อมอยู่แบบนี้
ในตอนนั้น เสียงน่าขยะแขยงเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากกลุ่มเผ่าพันธุ์ปีศาจ
“ผมรู้ว่าหัวใจของมิติผืนป่าและมิติผืนทรายอยู่ที่ไหน”
ผู้พูดไม่ใช่ใครอื่นนอกจากตาเฒ่าหยู
นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงหันขวับอย่างร้อนรนและถามว่า “มันอยู่ที่ไหน?”
หากหัวใจหายไปเพียงอันเดียว พวกเขาก็จะไม่มีทางเปิดหอลำดับแรกและเข้าไปด้านในได้ หรือพูดอีกอย่างก็คือ การเดินทางครั้งนี้จะต้องหยุดชะงัก
“มันอยู่ในมือของเจ้าหนุ่มที่ทำให้เหล่าทายาทของนายใหญ่สีขาวยอมจำนนได้นั่นแหละ!” ตาเฒ่าหยูอยู่คำราม
“เขาหรือ?”
นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงกับนักปราชญ์โบราณคนอื่นๆหันขวับมามองจางเซวียน
เห็นทุกสายตาจับจ้องที่เขา จางเซวียนได้แต่เกาหัวอย่างกระอักกระอ่วน เขากำลังพยายามประเมินสถานการณ์ ก็พอดีกับที่ตาเฒ่าหยูฉุดเขาออกมา
“สหายน้อยของผม ไม่ทราบว่าผมจะขอถามได้ไหมว่าหัวใจของมิติผืนป่าและมิติผืนทรายอยู่กับคุณหรือเปล่า?” นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงตั้งคำถาม
รู้ดีว่าไม่มีทางปิดบังได้อีกต่อไป จางเซวียนตอบตามตรง “ผมเชื่อว่าอย่างนั้น แต่หัวใจของทั้งสองมิติที่ว่าเป็นสิ่งมีชีวิต ผมจึงออกจะสงสัยเล็กน้อยว่ามันจะพอดีกับช่องที่อยู่ตรงนั้นหรือเปล่า”
หัวใจของมิติผืนป่าคือ 5 อสูรผู้ยิ่งใหญ่ ส่วนหัวใจของมิติผืนทรายคือรากไม้ ในเมื่อพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิต แล้วจะเข้าไปอยู่ในช่องข้างประตูได้หรือ?
“ไม่สำคัญหรอกว่าพวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่ แค่คุณนำมันออกมา พวกมันก็จะสวมได้พอดีกับช่องที่อยู่ด้านข้างหอลำดับแรก” นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงตอบ
“ผมเข้าใจแล้ว…” จางเซวียนพยักหน้า
เขาสะบัดข้อมือ จากนั้นก็นำ 5 อสูรผู้ยิ่งใหญ่ออกมา
ฟึ่บ!
ราวกับถูกดึงดูดจากพละกำลังลึกลับบางอย่าง ร่างของ 5 อสูรผู้ยิ่งใหญ่ถูกดูดให้ลอยเข้าสู่ทางเข้าหอลำดับแรก พร้อมกันนั้น ร่างของพวกมันก็หดเล็กลงจนดูเหมือนเข็มทิศหยินหยางที่มีรูปกลม
แผ่นกลมนั้นใส่ลงไปได้พอดีกับช่องว่างที่มีอยู่ จากนั้นก็เรืองแสงนวลออกมา
“เอ่อ…”
จางเซวียนอัศจรรย์ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะชะงักไปครู่หนึ่ง
เมื่อเห็นว่าได้ผล นักปราชญ์เหยียนชิงถอนหายใจอย่างโล่งอก “ในเมื่อคุณคือผู้ครอบครองหัวใจของมิติผืนป่า คุณก็จะได้โควต้าหนึ่งที่สำหรับสภาปรมาจารย์ ซึ่งถ้าหัวใจของมิติผืนทรายยังอยู่กับคุณด้วยล่ะก็ คุณควรรีบนำออกมันออกมานะ”
จางเซวียนพยักหน้ารับ
เขาสะบัดข้อมือ แล้วรากไม้ก็มาอยู่ในมือของเขา
เหมือนกันกับ 5 อสูรผู้ยิ่งใหญ่ รากไม้ถูกดึงดูดอย่างรวดเร็วสู่ทางเข้าหอลำดับแรก ก่อนจะแทรกตัวเข้าสู่ช่องว่างช่องหนึ่ง แสงที่เรืองออกจากทางเข้านั้นเข้มข้นขึ้นทันที ราวกับจะเฉลิมฉลองการเปิดออกของหอลำดับแรก
“เยี่ยมเลย!” นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น “เรายังขาดหัวใจของมิติยาพิษ มิติพงไพรโขดหิน และมิติแห่งฤดูกาลทั้ง 4…ผมขอเชิญใครก็ตามที่มีหัวใจเหล่านี้อยู่ในครอบครอง กรุณาก้าวออกมาและช่วยพวกเราเปิดหอลำดับแรกด้วย”
เสียงของเขาดังก้องไปทั่วทั้งจัตุรัส แต่ก็ไม่มีใครในหมู่ฝูงชนที่ก้าวออกมา ราวกับว่าหัวใจของอีก 3 มิติรอบนอกได้หายวับไปอย่างไร้ร่องรอย
“หรือว่านักรบที่ได้หัวใจของทั้ง 3 มิตินั้นไปจะไม่ได้เข้าสู่จัตุรัสแห่งนี้ หรือบางที หัวใจทั้ง 3 อันอาจยังไม่ถูกค้นพบหรือเปล่า?”
“เป็นไปไม่ได้หรอก เพราะถ้าหัวใจยังไม่ถูกนำออกไป ประตูของทั้ง 6 มิติรอบนอกจะไม่มีทางเชื่อมโยงถึงกันได้!”
…..
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครก้าวออกมา เหล่านักปราชญ์โบราณที่อยู่บริเวณนั้นได้แต่ขมวดคิ้ว
นักปราชญ์โบราณเหยียนชิงสูดหายใจลึกและประกาศอีกครั้ง “ขอให้ผมได้สร้างความมั่นใจให้กับพวกคุณนะ ว่าใครก็ตามที่มีหัวใจอยู่ในครอบครองจะไม่มีวันถูกทำร้ายเด็ดขาด ผม, เหยียนชิง ขอให้คำสัญญาด้วยเกียรติของ 100 สำนักแห่งนักปราชญ์ว่าจะรับประกันความปลอดภัยให้คุณ และผู้ใดก็ตามที่กล้าโจมตีคุณจะต้องเผชิญกับความโกรธเกรี้ยวของผม!”
จากนั้น ความกังวลก็หยั่งรากลึกลงในหัวใจของเขา เพราะทุกอย่างดูจะไม่เป็นไปตามแผน ตราบใดที่ผู้ได้ครอบครองหัวใจยังคงไม่ยอมก้าวออกมา หอลำดับแรกก็จะไม่มีทางเปิดออกได้ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้ พวกเขาคงต้องหาวิธีอื่น
นักปราชญ์เหยียนชิงกำลังจะกล่าวยืนยันเพื่อให้ความมั่นใจอีกครั้ง ก็พอดีกับที่จางเซวียนยกมือขึ้นอย่างเหนียมๆและพูดว่า “ผมคิดว่าหัวใจของมิติยาพิษและและมิติแห่งฤดูกาลทั้ง 4 อยู่กับผมนะ”
“พวกมันอยู่กับคุณ? แปลว่าคุณคนเดียวได้หัวใจของทั้ง 4 มิติรอบนอกมาเลยหรือ?”
ความเงียบงันครอบคลุมไปทั่วบริเวณนั้น