บทที่ 1632 คนหลอกลวง

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1632 คนหลอกลวง

 

ท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกร!

 

มังกรจํานวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าโจมตีชายชราราวกับคลื่นน้ำ

 

หลังจากเข้าใจสถานการณ์ ฟางหยวนเลิกใช้วิธีบนเส้นทางแห่งกาลเวลาและเริ่มใช้วิธีอื่นๆ ในแง่นี้ฟางหยวนมีท่าไม้ตายที่มีประโยชน์มากมาย

 

ชายชรากันเสียงเย็นแต่ไม่แปลกใจ

 

ก่อนมาที่นี่เขาเตรียมตัวมาอย่างเพียงพอแล้ว เขารู้จักท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกรของฟางหยวน

 

“ปลาไหลจะทําสิ่งใดข้าได้” ชายชราลอยอยู่กลางอากาศและรอให้ฝูงมังกรเคลื่อนที่ใกล้เข้า

 

เสื้อคลุมเพลิงสุริยันลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของเขา

 

ฝูงมังกรเริ่มส่งเสียงคํารามที่แปลกประหลาด พวกมันกลายเป็นมันงงและบินไปรอบๆแบบสุ่ม

 

จากนั้นเปลวเพลิงก็ลุกไหม้ขึ้นบนร่างของฝูงมังกรและเผาทําลายพวกมัน

 

ชายชราไม่ขยับเขยื้อนแต่มังกรดาบบรรพกาลจํานวนมากกลับถูกเผาตาย พวกมันไม่เป็นภัยคุกคามต่อเขาแม้แต่น้อย

 

“ท่าไม้ตายอมตะเสื้อคลุมเพลิงสุริยัน!” รูม่านตาของฟางหยวนหดเล็กลง นี่คือพลังอํานาจที่แท้จริงของท่าไม้ตายนี้ มันสามารถป้องกันและโจมตีได้อย่างมีประสิทธิภาพ

 

“เช่นนั้นลองตราประทับเหล่าโป” ฟางหยวนคิด

 

เขาปลอมตัวเป็นมังกรดาบบรรพกาลและผสานตัวเองเข้าไปในกองทัพมังกรเพื่อเข้าใกล้ชายชรา

 

แต่ก่อนที่เขาจะสามารถปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโป เขากลับถูกค้นพบเนื่องจากกลิ่นอายอันยิ่งใหญ่ของท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโปรัวไหลออกมา

 

ชายชราพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนราวกับสายฟ้าโดยไม่เปิดโอกาสให้ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายของเขา

 

“บึม บึม บึม”

 

ชายชราโจมตีอย่างบ้าคลั่งแต่เกราะหวนคืนสะท้อนกลับทั้งหมด

 

ฟางหยวนไม่พูด เขาอดทนต่อการโจมตีของชายชรากระทั่งท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโปพร้อมใช้งาน

 

ชายชราระวังตัวมากขึ้น เมื่อฟางหยวนส่งตราประทับเหล่าโปออกไป ชายชราสามารถหลบ แต่มันยังปะทะไหล่ของเขาเล็กน้อย

 

ชายชรารู้สึกว่างเปล่าทันที ขณะเดียวกันเสื้อคลุมเพลิงสุริยันก็อ่อนแอลงสี่สิบส่วน

 

“เป็นท่าไม้ตายที่อัศจรรย์นัก แต่มันไม่สามารถทําลายเสื้อคลุมเพลิงสุริยันของข้า!” ชายชราเย้ยหยันขณะถอยกลับไปรักษาตัว

 

ความเร็วของเขาเหนือกว่าฟางหยวน มันยากที่ฟางหยวนจะโจมตีต่อเนื่อง

 

ชายชราสามารถพักหายใจ หลังจากชั่วครู่อาการบาดเจ็บของเขาก็หายเป็นปกติ เสื้อคลุมเพลิงสุริยันลุกไหม้ขึ้นอย่างรุนแรงอีกครั้ง

 

ท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโปน่ากลัวมาก ดังนั้นชายชราจึงไม่เปิดโอกาสให้ฟางหยวนสามารถใช้งานมันได้อีกต่อไป

 

เสื้อคลุมเพลิงสุริยันมีการป้องกันที่ยอดเยี่ยม ฟางหยวนรู้สึกเหมือนเขากําลังเผชิญหน้าอยู่กับเกราะหวนคืนของตนเอง

 

“จิตวิญญาณของชายชราผู้นี้ไม่ใช่จุดอ่อนของเขา แม้จะเป็นเพียงการเล็มหญ้า แต่ฟางหยวนก็ได้รับข้อมูลที่มีค่า

 

ตราประทับเหล่าโปมีเป้าหมายที่จิตวิญญาณของศัตรู แต่ชายชราเป็นผู้อมตะระดับแปดที่มีประสบการณ์และรากฐานที่ลึกล้ำ เขาไม่มีจุดอ่อนที่ชัดเจน การป้องกันจิตวิญญาณของเขาค่อนข้างแข็งแกร่ง

 

ฟางหยวนประเมินและตระหนักว่ากระทั่งตราประทับเหล่าโปจะโจมตีชายชราได้อย่างแม่นยํา แต่มันยังไม่สามารถฆ่าเขาในครั้งเดียว

 

ก่อนหน้านี้ฟางหยวนต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโปคู่กับท่าไม้ตายอมตะนําวิญญาณสู่ความฝันเพื่อจับกุมผู้อมตระะดับแปดของวังสวรรค์

 

แต่ในช่วงเริ่มต้นของการต่อสู้ ชายชราทําลายคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ของฟางหยวนและบังคับให้อิงอู๋เซี่ยหลับใหลอยู่ในอาณาจักรแห่งความฝัน

 

หากคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ยังอยู่ ฟางหยวนจะได้รับความช่วยเหลือจากอิงอู๋เซี่ยและมีโอกาสได้รับชัยชนะ

 

แต่ชายชรากลับซุ่มโจมตีและทําลายคฤหาสน์วิญญาณอมตะที่ไม่สมบูรณ์ตั้งแต่แรก นั่นทําให้ฟางหยวนตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

 

สถานการณ์ไม่เอื้อประโยชน์ต่อฟางหยวน เขาตกเป็นฝ่ายถูกซุ่มโจมตี เขาต้องหลบหนีเท่านั้น

 

ท่าไม้ตายอมตะหมื่นมังกร!

 

ฟางหยวนยังส่งกองทัพมังกรออกมา

 

ชายชราเป็นฝ่ายได้เปรียบแต่เขาไม่สามารถผ่อนคลายจิตใจหรือประมาท

 

เขาหรี่ตามองขณะที่ฟางหยวนซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางฝูงมังกรดาบบรรพกาลอีกครั้ง เขาควรค้นหาตัวจริงของฟางหยวนหรือกําจัดมังกรดาบบรรพกาลทั้งหมด

 

หากเขาไม่ฆ่าฟางหยวน ฝูงมังกรจะปรากฏขึ้นอย่างไม่รู้จบสิ้น แต่ชายชราตระหนักว่า “ข้าเกรงว่าวิธีการตรวจสอบของข้าจะไม่สามารถเปิดเผยท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคย ฟางหยวนเป็นคนเจ้าเล่ห์ เขาต้องมีแผนอื่น!”

 

ชายชราแสดงออกอย่างเย่อหยิ่งและดุร้าย แต่ในใจของเขากลับสงบมาก

 

เขามีประสบการณ์มากมาย แม้ตอนนี้เขาจะสามารถรักษาความได้เปรียบ แต่หากเขาพลาดพลั้ง ฟางหยวนอาจพลิกสถานการณ์

 

ชายชราคํารามขณะที่เปลวไฟพุ่งออกไปรอบๆราวกับทะเลเพลิง

 

ฝูงมังกรดาบบรรพกาลเริ่มละลายราวกับเทียนที่ถูกเผาไหม้

 

การตัดสินใจของชายชราทําให้ฟางหยวนรู้สึกกังวล

 

เขาลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะใช้กลยุทธ์ต่อไป เขาควบคุมฝูงมังกรดาบบรรพกาลพุ่งเข้าโจมตีค่ายกลวิญญาณอมตะ

 

ค่ายกลวิญญาณอมตะอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้อมตะภาคกลาง เมื่อพวกเขาเห็นฝูงมังกรจํานวนมหาศาลพุ่งเข้าโจมตี พวกเขาต้องการตอบโต้ แต่ชายชราเร่งติดต่อพวกเขา “อย่าเคลื่อนไหว! ฟางหยวนมีความสําเร็จบนเส้นทางแห่งกาลเวลาสูงมากและมีความสําเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาที่ไม่ธรรมดา ยิ่งใช้งานค่ายกลวิญญาณมากเท่าใด เขาก็จะพบข้อบกพร่องของมันมากเท่านั้น ข้าจะจัดการปลาไหลเหล่านี้เอง”

 

ชายชราไม่เปิดโอกาสให้ฟางหยวน เขาใช้ทะเลเพลิงกําจัดฝูงมังกรดาบบรรพกาลอย่างรวดเร็ว

 

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มเย็นชา ทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่อาณาจักรแห่งความฝัน

 

ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นกายาแห่งความฝัน!

 

เขาเปลี่ยนอาณาจักรแห่งความฝันเป็นกายาแห่งความฝัน

 

“โอ้ ไม่ ปีศาจตนนี้ช่างมีความพยายามนัก!” การแสดงออกของชายชราเปลี่ยนไป ฟางหยวนใช้กลยุทธ์มากมายและยากที่จะมองเห็นแผนการที่แท้จริงของเขา

 

ฟางหยวนเปิดทางเข้ามิติช่องว่างจักรพรรดิ เขาต้องการส่งร่างแยกบนเส้นทางแห่งกาลเวลา ดวงวิญญาณของอิงอู๋เซี่ย ไหลัวหลัน ไปหนิงปิง และเทพธิดาเมี่ยวหยินเข้าไปภายใน

 

แต่ในจังหวะนี้ชายชรากลับกรีดร้องด้วยความโกรธ “ปีศาจ อย่าแม้แต่จะคิด!”

 

“บึม!”

 

ท่าไม้ตายอมตะระเบิดออกมาอย่างรุนแรง

 

ฟางหยวนไม่จําเป็นต้องหันหลังกลับ เขารู้ว่านี่เป็นท่าไม้ตายอมตะสายโจมตีที่รุนแรงที่สุดของชายชรา

 

“ข้าต้องไม่ล้มเหลว!” ในช่วงเวลาสําคัญฟางหยวนทุ่มสุดตัว

 

เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเพื่อเร่งเวลาที่อยู่รอบตัวให้เดินเร็วขึ้น

 

เขานําคนอื่นๆเข้าไปในมิติช่องว่างจักรพรรดิและปล่อยให้การโจมตีของชายชราปะทะแผ่นหลังของเขา แรงกระแทกส่งเขาบินออกไปราวกับกระสุนปืนใหญ่ นี่ทําให้เขาสูญเสียน้ำในแม่น้ำหวนคืนไปสิบห้าส่วน ขณะเดียวกันฟางหยวนยังกระอักเลือดออกมาและรู้สึกเวียนศีรษะจากแรงกระแทก

 

นอกจากนั้นเขายังช่วยเหลือสมาชิกได้เพียงบางส่วนเท่านั้น เขาไม่สามารถเข้าถึงเทพธิดาเมี่ยวหยินที่หมดสติอยู่ นั่นทําให้นางถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

 

เทพธิดาเมี่ยวหยินตาย ณ จุดเกิดเหตุ

 

ฟางหยวนคํารามเสียงดังขณะที่เขาส่งฝูงมังกรดาบบรรพกาลพุ่งเข้าโจมตีค่ายกลวิญญาณอมตะ

 

ตอนนี้ชายชรารู้สึกกังวลเล็กน้อย เขาเริ่มโจมตีฟางหยวนอย่างบ้าคลั่ง

 

แต่ฟางหยวนมีเกราะหวนคืน เขาเพิกเฉยต่อชายชราอย่างสิ้นเชิงและให้ความสนใจกับการโจมตีค่ายกลวิญญาณอมตะเท่านั้น

 

“ฟางหยวน อย่าคิดว่าจะสามารถออกไป!” ชายชราคํารามขณะที่เปลวเพลิงกลืนกินฟางหยวนเข้าไป

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้ากําลังดิ้นรนอยู่หน้าประตูนรก!” ชายชราพุ่งเข้าโจมตีแผ่นหลังของฟางหยวนและส่งเขาบินออกไป

 

เลือดไหลออกมาจากทวารทั้งเจ็ดของฟางหยวน เขาอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชมาก แต่ดวงตาของเขายังเย็นชาราวกับน้ำแข็ง เขายังโจมตีค่ายกลวิญญาณอมตะอย่างไม่หยุดยั้ง

 

“ไร้ประโยชน์! เจ้าไม่สามารถทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะนี้ ดูแม่นาหวนคืนของเจ้า มันกําลังจะถูกใช้ไปจนหมด!” ชายชราเย้ยหยันและยิ่งโจมตีฟางหยวนมากขึ้น

 

แม้เกราะหวนคืนจะสามารถสะท้อนการโจมตีทั้งหมด แต่ชายชรามีเสื้อคลุมเพลิงสุริยัน เขา สามารถต่อต้านการโจมตีที่ถูกสะท้อนกลับมา

 

คํากล่าวของเขาไม่ผิด ฟางหยวนต่อสู้มานาน แม่น้ำหวนคืนถูกใช้ไปมากแล้ว เมื่อเวลาผ่านไปเกราะหวนคืนของเขาจะบางลงเรื่อยๆ

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่ฟางหยวนคํารามและเตรียมใช้ท่าไม้ตายอมตะตราประทับเหล่าโปอีกครั้ง

 

รูม่านตาของชายชราหดเล็กลง เขาหยุดโจมตีและเริ่มป้องกันตัว

 

ฟางหยวนสะบัดฝามือออกไป อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้โจมตีชายชราแต่ยิงไปที่ค่ายกลวิญญาณอมตะ

 

“อา…” ผู้อมตะระดับเจ็ดที่ควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะเสียชีวิตทันที

 

“อันใด!?” ผู้อมตะภาคกลางคนอื่นๆตกตะลึงและรู้สึกพูดไม่ออก

 

ฟางหยวนค้นพบแกนกลางของค่ายกลวิญญาณอมตะและสามารถสังหารคนควบคุมได้อย่างรวดเร็ว

 

ตราประทับเหล่าโปสามารถสังหารผู้อมตะระดับแปดโดยไม่ต้องกล่าวถึงผู้อมตะระดับเจ็ดเหล่านี้

 

“เร็วเข้า ซ่อมแซมรูช่องโหว่!” กลุ่มผู้อมตะภาคกลางตะโกน

 

อีกด้านหนึ่งชายชราคํารามและพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนอีกครั้ง

 

ฟางหยวนใช้เกราะหวนคืนปกป้องตนเอง

 

ด้วยกลยุทธ์ที่หลากหลาย ค่ายกลวิญญาณอมตะของวังสวรรค์เริ่มพังทลายลงที่ละน้อย มันไม่สามารถต่อต้านการคลี่คลายของฟางหยวน

 

“เป็นไปได้อย่างไร?” ทุกคนตะลึงกับความสามารถในการอนุมานของฟางหยวน

 

“เร็ว ตรงนั่น!” บางคนตะโกน

 

ฟางหยวนหัวเราะ “ลาก่อน”

 

“เจ้าออกไปไม่ได้!” เปลวเพลิงลุกไหม้ขึ้น ชายชราพยายามซ่อนรูช่องโหว่ที่อยู่ด้านหลัง

 

ผู้อมตะภาคกลางถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

แต่ฟางหยวนยังพุ่งตรงเข้าหาชายชราและกล่าวด้วยเจตนาสังหาร “จงหายไป”

 

ชายชราหัวเราะ “ไร้ประโยชน์ เจ้าไม่สามารถจัดการเสื้อคลุมเพลิงสุริยันของข้า!”

 

ระยะห่างระหว่างพวกเขาลดลงเรื่อยๆ

 

ผู้อมตะภาคกลางบางคนตะโกน “ปิดกั้นฟางหยวน เราต้องการเวลาเพียงห้าลมหายใจ!”

 

ชายชราเย้ยหยัน “ไม่ใช่เพียงห้าลมหายใจ แม้จะดือ?”

 

ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขากลายเป็นแข็งค้าง เขามองฟางหยวนที่กําลังเตรียมท่าไม้ตายอมตะด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

 

กลิ่นอายของเขาถูกปกปิดไว้อย่างสมบูรณ์

 

เขาประกบฝ่ามือทั้งสองข้างกลางหน้าอก ต่อมาเขายกฝ่ามือข้างขวาขึ้นเหนือศีรษะ

 

“ท่าไม้ตายนี้…” ชายชราไม่สามารถเผยรอยยิ้มได้อีกต่อไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวลและหวาดกลัว

 

มันคือท่าไม้ตายอมตะดาบห้าดัชนี

 

ลมหายใจแรก

 

ดาบแรก!

 

แสงดาบพุ่งออกมาจากนิ้วโป้งของเขารวดมาก!

 

ความเร็วของแสงดาบเหนือความคาดหมาย

 

เมื่อมันถูกยิงออก มันก็พุ่งเข้าปะทะหน้าผากของชายชราทันที

 

ร่างของชายชราสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรง เสื้อคลุมเพลิงสุริยันอ่อนแอลงห้าสิบส่วน

 

ลมหายใจที่สอง

 

ดาบที่สอง!

 

ชายชราคํารามและระเบิดพลังออกมาอีกครั้ง

 

แสงดาบทําให้เสื้อคลุมเพลิงสุริยันอ่อนแอลงอีกหน

 

ลมหายใจที่สาม

 

ดาบที่สาม!

 

ใบหน้าของชายชรากลายเป็นซีดเผือด เขากัดฟันแน่นและพยายามขยายพลังอํานาจของเสื้อคลุมเพลิงสุริยัน ก่อนหน้านี้มันมีขนาดเท่ารถม้า แต่ตอนนี้มันมีขนาดเท่าบ้าน

 

ชายชราคําราม “นี่เป็นจุดสูงสุดของเสื้อคลุมเพลิงสุริยันของเข้า เข้ามา! การโจมตีของเจ้าไม่สามารถทะลวงผ่านมัน!”

 

ทันทีที่ชายชรากล่าวจบ แสงดาบก็พุ่งเข้าระเบิดทําลายเสื้อคลุมเพลิงสุริยันของเขาและทําให้มันกลับสู่สภาพเดิม

 

ดาบห้าดัชนีจะทรงพลังขึ้นทุกครั้งที่ปล่อยออกมา

 

ลมหายใจที่สี่

 

ดาบที่สี่

 

ชายชราปิดกั้นดาบเล่มที่สี่อย่างหมดสิ้นหนทาง เขาต้องล่าถอยออกไปขณะที่เขาแทบไม่สามารถคงสภาพเสื้อคลุมเพลิงสุริยันเอาไว้

 

ลมหายใจที่ห้า

 

ฟางหยวนหัวเราะคิกคัก “เสื้อคลุมอันใด ช่างน่าขันนัก หลี่ฮวง เจ้าสามารถเริ่มเตรียมงานศพของเจ้าตั้งแต่ตอนนี้ มันกําลังจะจบ ดาบที่ห้า!”

 

หัวใจของชายชราแทบกระโดดออกมาจากหน้าอก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “ไม่โม้ชิง อย่าคิดว่าจะสามารถฆ่าข้า!”

 

เปลวไฟลุกไหม้ขึ้น เขาแยกร่างหลายสิบร่างและบินหนีไปทุกทิศทาง

 

ฟางหยวนไม่สนใจ เขาบินออกจากรูช่องโหว่และกลับสู่สายธารแห่งกาลเวลาทันที

 

เพียงเมื่อฟางหยวนจากไป ค่ายกลวิญญาณอมตะก็ปิดรูช่องโหว่และผนึกพื้นที่ภายในเอาไว้อย่างแน่นหนาอีกครั้ง

 

แต่ฟางหยวนหนีไปแล้ว ภายในค่ายกลวิญญาณอมตะกลายเป็นเงียบสนิท

 

ผู้อมตะภาคกลางตะลึง

 

ร่างแยกเพลิงหายไปและทิ้งไว้เพียงร่างหลักของชายชราเท่านั้น

 

ตอนนี้ใบหน้าของเขากลายเป็นแดงกําด้วยความโกรธ ความกลัว ความอัปยศ ความเกลียดชัง และเจตนาสังหาร

 

ชายชราเงยหน้าคํารามเสียงดัง

 

“ดาบเล่มที่ห้าอยู่ที่ใด!?”

 

“ฟางหยวน!”

 

“คนหลอกลวง!”