บทที่ 352
หญิงสาวเห็นเขาสปอร์ต ในใจที่ปิดกั้นอยู่แทบจะหายหมดสิ้น รอแค่เข้าใจอู๋ฉีลึกซึ้งมากกว่านี้ จากนั้นก็จะคืบหน้าอีกขั้นหนึ่ง
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของอู๋ฉี ดังขึ้นมาทันที เขาก้มลงมอง พบว่าเป็นสายของหลิวเยว่ อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
ผู้หญิงคนนี้ ทำไมยังไม่ไปตาย? แม่งน่ารำคาญจริงๆ!
หญิงสาวเห็นเขามีสีหน้าแปลก จึงถามขึ้นอย่างสงสัย “คงไม่ใช่แฟนโทรมานะ?”
“ไม่ใช่ไม่ใช่” อู๋ฉีรีบอธิบาย “แฟนเก่านอกใจ แต่เธอยังมาตามตื้อผมไม่ปล่อย”
พูดจบ เขาก็ถอนหายใจ พูดว่า “คนสวยรอผมสักครู่นะ ผมไปรับโทรศัพท์เดี๋ยวกลับมา”
“ค่ะ”
อู๋ฉีหยิบโทรศัพท์มือถือ แล้วเดินออกไปจากบาร์ จากนั้นรับโทรศัพท์ ด่าทันทีที่อ้าปาก “ของสกปรกอย่างเธอยังโทรมาหาผมทำไม? หรือว่าคุณยังทำให้ผมอับอายขายหน้ามากไม่พอหรอ!”
ในเวลานี้หลิวเยว่ที่กำลังเปิดลำโพงอยู่ เย่เฉินที่ได้ยิน ทันใดนั้นก็โกรธขึ้นมา
ไอ้สารเลวนี่ ไม่มีเวลาไหนที่ไม่ใช้จิตวิทยาของตัวเอง! เพียงแค่อยากให้หลิวเยว่รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนสกปรก ให้หลิวเยว่ตัดสินใจละทิ้งชีวิตของตัวเอง!
แต่ว่า เขาคิดไม่ถึง ตอนนี้หลิวเยว่หลุดพ้นจากจิตวิทยาของเขาจนหมดสิ้นแล้ว
แต่ว่าหลิวเยว่ก็ยังทำตามคำสั่งของเย่เฉินอย่างว่าง่าย อ้าปากพูด “อู๋ฉี ฉันเตรียมตัวที่จะไปตาย ขอเพียงแค่ฉันตาย คุณถึงจะหลุดพ้นจากความอับอาย … ”
อู๋ฉีพูดอย่างรำคาญ “งั้นเธอก็รีบไปซะ แม่งอย่าได้มาทำร้ายผมอีก!”
เย่เฉินพิมพ์ข้อความลงในโทรศัพท์มือถือ แล้วส่งให้หลิวเยว่
หลิวเยว่อ่านตามที่เย่เฉินพิมพ์ในโทรศัพท์ “ถ้าอย่างนั้นคุณมาพบฉันที่สระน้ำได้ไหม ก่อนฉันจะไป ฉันยังมีของขวัญอยากจะให้คุณ… ”
อู๋ฉีรีบพูดทันที “ไม่ต้อง! ผมไม่อยากเจอคุณอีก ได้เจอคุณจะทำให้ผมรู้สึกขยะแขยง ! ทำให้ผมคลื่นไส้อยากจะอาเจียน ผมอยากจะชกหน้าตัวเองทำไมถึงไปหลงรักผู้หญิงสกปรกอย่างคุณได้!”
หลิวเยว่อืมคำเดียว เย่เฉินก็ส่งคำพูดมาอีกเป็นชุด
เธอก็อ่านตาม “ในเมื่อคุณไม่ยอมมา งั้นพวกเราก็เลิกกันเถอะ จากนี้คุณก็ไปตามทางของคุณ ฉันก็ไปตามทางของฉัน ถ้าหากเราสองคนเจอกันที่โรงเรียน ก็หวังว่าคุณจะแกล้งทำเป็นไม่รู้จักฉัน ขอบคุณ ”
อู๋ฉีช็อคตะลึง
นี่มันอะไรกัน? !
หลิวเยว่ถูกตัวเองล้างสมองไปหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? !
ทำไมจู่ๆเธอถึงได้สติล่ะ? แถมยังจะบอกเลิกกับตัวเองอย่างนิ่งสงบขนาดนี้? !
แม่ง นี่ไม่ใช่ตบหน้าตัวเองหรอ? ! ความพยายามทั้งหมดของตัวเองก่อนหน้านั้น งั้นก็เสียแรงเปล่าหมดแล้วล่ะสิ?
ดังนั้นเขาจึงรีบขอร้อง “เยว่เยว่ ทำไมคุณใจร้ายขนาดนี้ ทำร้ายผมแล้ว ยังจะเลิกกับผมอีก หรือว่าคุณต้องการที่จะทำร้ายจิตใจผมจนถึงที่สุดแล้วทิ้งผมไปคุ ณจะทำให้หัวใจผมสลายจริงๆเหรอ?”
หลิวเยว่ดูที่โทรศัพท์ของเย่เฉิน อ่านทุกคำพูดที่เย่เฉินเขียนส่งให้ตัวเองใหม่ พูดว่า “ แล้วคุณไม่ได้ทำร้ายจิตใจฉันหรอ ฉันเตรียมตัวจะไปตายแล้ว ความหวังเดียวก็คือได้เจอคุณก่อนตาย ให้ของขวัญคุณชิ้นหนึ่ง ทำไมคุณถึงรับปากฉันไม่ได้ ในเมื่อคุณไม่รับปากฉัน งั้นฉันก็คงทำได้แค่เลิกกับคุณ! ”
เมื่ออู๋ฉีได้ยินเช่นนี้ เขาก็รีบพูดขึ้นมาทันที “อย่าอย่าอย่า! อย่าเลิกกับผม! คุณอยากพบผมใช่ไหม? งั้นผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้！อยู่ที่สระน้ำ ใช่ไหม? ”
หลิวเยว่อืมคำเดียว พูดว่า “ใช่!”