ลู่ฝานหมดคำจะพูด ถ้าจุดเล็กๆ เป็นเขตเขตหนึ่ง งั้นจากเขตตงหวาถึงเมืองหลวง ต้องผ่านจุดเล็กมากมายนับพันนับหมื่น
ประเทศอู่อานแสนแปดพันเขต เป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน
พื้นที่หนึ่งเขต นกไม่สามารถบินอพยพไปทางใต้ได้ เขตเป็นพันเป็นหมื่น ถึงนั่งนกปิดฟ้า บินสัก 8-10 ปี ก็บินไม่ถึง
ท่านผอ.ท่าทางรับไม่ได้ของลู่ฝาน ก็หัวเราะอย่างมีความสุข หัวเราะจนฟันจะร่วงแล้ว
ลู่ฝานมองสีหน้าของท่านผอ. สีหน้าไม่สู้ดีเข้าไปอีก
ท่านผอ.มองสีหน้าไม่สู้ดีของลู่ฝาน จู่ๆ ก็พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ทำไม นายจะต่อยฉันเหรอ”
ลู่ฝานอึ้งไป ยังไม่ทันพูดอะไร
ท่านผอ.ก็ซัดหมัดเข้ามา หมัดยังไม่ทันโดน ลู่ฝานรู้สึกว่ากล้ามเนื้อทั้งตัวเริ่มสั่นอย่างรุนแรง
พลังอันแข็งแกร่งเหมือนภูเขาขนาดใหญ่ชนในแนวขวาง ทำให้เขาต้องซัดหมัดออกมา
ลู่ฝานแผดเสียง แล้วซัดหมัดออกมา
พลั่ก!
เสียงดังอึกทึกไปทั่ว หมัดของลู่ฝานซัดลงบนฝ่ามือของท่านผอ.
เห็นได้ด้วยตาเปล่า ตัวของท่านผอ.เหมือนน้ำกระเพื่อม
“พลังหมัดดี พละกำลังดี พลังชี่ดี ดูเหมือนนายฝึกพลังความเป็นความตายวนเวียนสำเร็จแล้ว ที่ให้นายเข้าคุกใต้ดินในตอนนั้น เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องจริงๆ”
ท่านผอ.มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง
ลู่ฝานเพิ่งรู้ตัว ท่านผอ.กำลังลองเชิงพลังของเขา
ลู่ฝานมีรอยยิ้มมุมปาก เขาพูดว่า “วิชาระดับฟ้าเป็นวิชาที่คนฝึกฝน อยากฝึกก็ฝึกได้อยู่แล้ว”
ท่านผอ.หัวเราะแล้วพูดว่า “ถ้านักเรียนคนอื่นในสถาบันได้ยินคำพูดของนาย คงอับอายจนฆ่าตัวตายเลยมั้ง วิชาระดับฟ้ายังฝึกสำเร็จได้ ดูเหมือนอนาคตนาย คงกว้างใหญ่กว่าฉัน อย่างน้อยตอนฉันอายุเท่านาย แทบจะไม่กล้ามองวิชาระดับฟ้าเลย หวังว่าหลังจากนายไปเมืองหลวง นายจะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ออกมาได้”
ลู่ฝานชักหมัดกลับมา พูดอย่างนอบน้อมว่า “ท่านผอ.ช่วยแนะนำวิธีไปเมืองหลวงด้วยครับ”
ท่านผอ.ยิ้มแล้วพูดว่า “พูดอย่างนี้แต่แรก ฉันก็บอกนายไปแล้ว ฟังให้ดี อยากไปเมืองหลวงในเวลาที่สั้นที่สุด มีเพียงสองวิธีเท่านั้น วิธีแรกคือกำหนดจุดค่ายกลเคลื่อนฟ้า ส่วนอีกวิธีคือสิ่งที่เดินทางผ่านมิติ”
ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “ผมเคยเห็นค่ายกลเคลื่อนฟ้า ที่เขตตงหวามีจุดค่ายกลเคลื่อนฟ้าไปเมืองหลวงเหรอครับ แล้วสิ่งที่เดินทางผ่านมิติคืออะไรครับ”
ท่านผอ.พูดว่า “จุดค่ายกลเคลื่อนฟ้าที่ไปเมืองหลวงน่าจะไม่มี ถึงมีก็น่าจะมีแค่ที่เปิดจากเมืองหลวง ไม่สามารถเปิดจากทางนี้ได้ ดังนั้นจึงไม่ต้องคิดเรื่องนี้เลย ส่วนสิ่งที่เดินทางผ่านมิติ เป็นของที่สามารถผ่านอากาศธาตุ มันสามารถทำให้นายเข้าสู่อุโมงค์ข้ามมิติ เดินทางตามพลังฟ้าดิน ระดับความเร็วได้ถึงหมื่นลี้ในพริบตาเดียว มีมันไปเมืองหลวง ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย”
ลู่ฝานฟังอย่างตั้งใจ หมื่นลี้ในพริบตา นี่มันความเร็วระดับไหนกัน เขารีบถามว่า “งั้นที่ไหนมีสิ่งที่เดินทางผ่านมิติครับ”
ท่านผอ.จ้องลู่ฝานอยู่นาน หลังจากนั้นก็สะบัดมือ รถม้าที่ไม่มีม้า ปรากฏอยู่ข้างหน้าลู่ฝาน
รถม้าสีดำขลับ เหมือนสร้างจากเหล็กดำ
ท่านผอ.พูดว่า “นี่คือสิ่งที่เดินทางผ่านมิติ รถม้าผ่านมิติ”
ลู่ฝานสีหน้าตื่นเต้นทันที เขามองท่านผอ.แล้วพูดว่า “ขอบคุณท่านผอ.มากครับ”
ท่านผอ.ยิ้มแล้วพูดว่า “ไปเมืองหลวงครั้งนี้ ไม่ใช่แค่หนทางไกลเป็นร้อยเป็นหมื่นลี้ ลู่ฝาน จำเอาไว้ว่าต้องระวังทุกเรื่อง”
ลู่ฝานก้มตัวต่ำคำนับท่านผอ. แล้วพูดว่า “รับรองว่าทำสำเร็จตามคำสั่งของท่านผอ.แน่นอนครับ”
ท่านผอ.ยิ้มแล้วพูดว่า “ต้องอย่างนี้สิ จำไว้ว่าหลังจากถึงเมืองหลวง มาหาฉันที่ตระกูลเทียนด้วย”
ลู่ฝานคำนับแล้วตอบรับ