บทที่ 1923 - องค์จักรพรรดิคลั่ง การรักษา

Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล

เวชมหาจักรวรรดิเวชสวรรค์?
  ชิงสุ่ยยังคงไม่ลืมความสามารถของเขาและด้วยความแข็งที่พัฒนาขึ้นในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา มันทำให้ชีวิตของเขาค่อนข้างมั่นคง จึงไม่ค่อยมีเวลาได้นำความสามารถในการรักษาออกมาใช้ ยกเว้นตอนช่วยเหลือคนใกล้ชิด แน่นอนว่าคนเหล่านี้จะต้องได้รับยาที่ดีที่สุดที่เคยมีบนโลกใบนี้
  ในส่วนของหอคอยจักรพรรดิชิงสุ่ยไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องสำคัญอีกต่อไป หากจะพูดให้ชัดเจน หอคอยจักรพรรดิที่อยู่ในเมืองหลินห่าย ถือว่าเป็นของเทียนยี่และอวี้เนียงโดยสมบูรณ์
  ความสามารถทางการแพทย์ของเทียนยี่เป็นที่โด่งดังรู้จักกันดีในหมู่คนเมืองหลินห่ายจะเรียกได้ว่ามีชื่อเสียงโด่งดังกว่าชิงสุ่ยแต่ถ้าหากพูดกันในกลุ่มของชิงสุ่ย ชิงสุ่ยก็ยังคงเป็นคนที่ควรมีชื่อเสียงมากที่สุด
บทที่ 1923 – องค์จักรพรรดิคลั่ง การรักษา?
  เวชมหาจักรวรรดิเวชสวรรค์?
  ชิงสุ่ยยังคงไม่ลืมความสามารถของเขาและด้วยความแข็งที่พัฒนาขึ้นในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา มันทำให้ชีวิตของเขาค่อนข้างมั่นคง จึงไม่ค่อยมีเวลาได้นำความสามารถในการรักษาออกมาใช้ ยกเว้นตอนช่วยเหลือคนใกล้ชิด แน่นอนว่าคนเหล่านี้จะต้องได้รับยาที่ดีที่สุดที่เคยมีบนโลกใบนี้
  ในส่วนของหอคอยจักรพรรดิชิงสุ่ยไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องสำคัญอีกต่อไป หากจะพูดให้ชัดเจน หอคอยจักรพรรดิที่อยู่ในเมืองหลินห่าย ถือว่าเป็นของเทียนยี่และอวี้เนียงโดยสมบูรณ์
  ความสามารถทางการแพทย์ของเทียนยี่เป็นที่โด่งดังรู้จักกันดีในหมู่คนเมืองหลินห่ายจะเรียกได้ว่ามีชื่อเสียงโด่งดังกว่าชิงสุ่ยแต่ถ้าหากพูดกันในกลุ่มของชิงสุ่ย ชิงสุ่ยก็ยังคงเป็นคนที่ควรมีชื่อเสียงมากที่สุด  หอคอยจักรพรรดิปิดทำการมาเป็นเวลายาวนานแล้วเว้นเสียแต่จะเป็นเหตุฉุกเฉินจำเป็นต้องรักษาจริงๆ หอคอยจักรพรรดิก็ไม่เคยปฏิเสธการให้ความช่วยเหลือผู้อื่น แต่ด้วยการปิดตัวของมัน ท้ายที่สุดผู้คนที่มารักษาก็เลือนลางจางหายไป เหตุผลสำคัญที่ผู้คนเลือกที่จะหนีจากหอคอยจักรพรรดิ คงเป็นเพราะแรงกดดัน และความปลอดภัยของตนเอง
  หลินเสินหนานจากไป ชิงสุ่ยเริ่มเตรียมตัวมุ่งหน้าสู่เป้าหมายของตน เขาจำเป็นต้องฝึกฝนและขัดเกลาฝีมือการรักษา เพื่อใช้พวกมันทั้งสองสร้างเอกลักษณ์ให้กับตนเอง ด้วยวิธีนี้ ศัตรูในอนาคตของเขาก็จะน้อยลง
  ในวันนี้ชิงสุ่ยใช้โอกาสในการรับประทานอาหารเพื่อพูดคุยกับทุกคน “นี่ก็ถึงเวลาแล้วที่หอคอยจักรพรรดิจะต้องดำเนินงานต่อ เราจะต้องเปิดทำการเพื่อสาธารณะชน”
  ทุกคนต่างตกใจในคำพูดของชิงสุ่ยถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น เหลียนหลิงเฟิงก็ยังกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูสนุกสนาน “ข้ารู้อยู่แล้วว่าวันนี้จะต้องมาถึง ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คุณชายชิงของพวกเราก็ยังเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเสมอ”
  เทียนยี่สีหน้าและดวงตาทอแสงสดใสตัวของเขาอุทิศทั้งกายและใจให้กับการรักษาผู้คน ก่อนหน้านี้เขากังวลกลัวว่าคนอื่นจะได้รับอันตรายไปด้วย เขาจึงตัดสินใจปิดหอคอยจักรพรรดิ แต่ตอนนี้ภัยพิบัติกำลังจะจากไป
  ”หอคอยจักรพรรดิถูกสร้างขึ้นเพื่อรักษาและช่วยเหลือผู้คน พวกเราจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ทุกรูปแบบ และเราก็จะไม่เลือกอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง”ชิงสุ่ยยิ้มจ้องมองเทียนยี่ขณะกล่าว
  เทียนยี่พยักหน้าคำพูดของชิงสุ่ยมีอิทธิพลต่อเขาค่อนข้างมาก แม้ว่ามันจะเป็นเพียงประโยคธรรมดา แต่ก็ทำให้เทียนยี่ตัดสินใจได้หลายอย่าง เขาคิดเรื่องนี้มาโดยตลอด แต่เขามีรากฐานที่มั่นคง หากเขายังดื้อดึง เขาจะกลายเป็นตึกระฟ้า ที่พร้อมจะถล่มทุกเวลาเพราะรากฐานที่อ่อนแอ  ชิงสุ่ยได้ช่วยให้รากฐานของเขามั่นคงแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เขาเคยยืน
  หลังจากเพลิงเมื่ออาหารจนเสร็จสิ้นทุกคนก็จุดประทัดป่าวประกาศเรื่องการเปิดประตูต้อนรับผู้คนของหอคอยจักรพรรดิอีกครั้ง
  เสียงประทัดดังสั่นสะเทือนไปทั่วพื้นที่มุมเมืองหลังจากผ่านไปไม่นาน หอคอยจักรพรรดิก็กลับมาเต็มไปด้วยผู้คน ผู้คนที่ต้องการความช่วยเหลือ
  ”หลังจากปิดตัวไปอย่างยาวนานในที่สุดหอคอยจักรพรรดิก็กลับมาเปิดสักที สงครามระหว่างพวกเขาจบสิ้นแล้วอย่างนั้นเหรอ? พวกมันทำอะไรกับหอคอยจักรพรรดิบ้าง?”ผู้คนมากมายเริ่มถามด้วยความสงสัย
  ”ข้ามั่นใจว่าสงครามจะสงบแล้วหอคอยจักรพรรดิถึงเปิดทำการต่อได้”คนที่ยืนอยู่ด้านข้างกล่าวออกความคิดเห็น
  ”คนของหอคอยจักรพรรดิเลือกปิดหอคอยจักรพรรดิเพราะถูกกดดันแต่ตอนนี้พวกเขาได้รับความช่วยเหลือแล้ว มันคงเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกเขากลับมาเปิดหอคอยจักรพรรดิอีก”
  ”อย่างไรก็ตามมันก็ดีแล้วล่ะในเมื่อหอคอยจักรพรรดิกลับมาเปิดบริการ พวกเราจะได้มีที่รักษาดีๆสักที”
  ……………………..
  คำพูดของผู้คนมากมายเข้ามาในหูของชิงสุ่ยบางคำพูดก็เป็นเรื่องดี บางคำพูดก็ไม่ใช่เรื่องดีนัก ซึ่งเขาและเทียนยี่ก็ไม่เคยเก็บมาใส่ใจ
  วันนี้ถือเป็นวันดีที่หอคอยจักรพรรดิกลับมาเริ่มต้นใหม่ฉะนั้นการรักษาทั้งหมดในวันนี้ไม่เสียค่าใช้จ่าย
  ชิงสุ่ยลงมือรักษาผู้คนด้วยตัวเอง
  ผู้คนจากต่างทวีปเดินทางไหลมาที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับชิงสุ่ยแม้ว่าจะมีจำนวนไม่มากแต่ชิงสุ่ยก็รู้สึกประทับใจ
  นายน้อยที่2 ตระกูลฮัว เดินทางมาที่นี่เช่นกัน ซึ่งเขาก็เป็นหนึ่งคนที่ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจ
  ”เป็นอะไรเหรอ?หรือว่าเจ้าจะไม่ต้อนรับข้า?”นายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวยิ้มขณะกล่าว
  การเจอกันครั้งแรกของนายน้อยที่2 แห่งตระกูลฮัวอาจสร้างความโกรธเคืองให้กับชิงสุ่ย แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจมันอีกแล้ว คนคนหนึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้เสมอ ชิงสุ่ยจึงยิ้มด้วยรอยยิ้มที่เบ่งบาน “ข้ายินดีต้อนรับเจ้าเสมอ”
  ชิงสุ่ยเองก็รู้ว่าความคิดของเขานั้นเปลี่ยนไปจากเดิมมากแต่ก่อนนายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวต้องการแย่งชิงหญิงสาวจากตัวชิงสุ่ยการทำให้เกิดการขัดแย้งครั้งยิ่งใหญ่ ในตอนนั้นนายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวเป็นเพียงแค่เด็กเหลือขอโลภมากใช้อำนาจ ซึ่งปัจจุบันตัวของนายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวเองก็มองย้อนกลับไปในอดีต แล้วพบว่าทุกอย่างที่เขาเคยทำมันเป็นเรื่องตลก มันเป็นเรื่องที่โง่และปัญญาอ่อนมาก
  ในปัจจุบันนายน้อยที่2 แห่งตระกูลฮัวไม่เพียงแต่จะมีความหล่อเหลา เขายังมีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าแต่ก่อน จนเขาได้กลายเป็นแรงบันดาลใจ เป็นหลักการ เป็นแบบอย่างให้กับผู้อื่น
  ทั้งสองนั่งลงใต้ต้นหลิวนั่งพูดคุยและเพลิดเพลินกับน้ำชาในมือ
  ”บอกความจริงข้ามาเถอะข้ามั่นใจว่าเจ้าไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อแสดงยินดีกับการเปิดหอคอยจักรพรรดิอีกครั้งอย่างแน่นอน”ชิงสุ่ยกล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม
  ”ฮ่าฮ่า ฮ่า ข้ารู้อยู่แล้วว่าข้าไม่มีทางปิดบังอะไรจากเจ้าได้ ครั้งนี้ข้ามาที่นี่เพื่อขอให้ช่วยรักษาอาการเจ็บป่วยของใครบางคน”นายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวยิ้มขณะจิบน้ำชา
  ”โอ้ก่อนหน้านี้เจ้าทำเพื่อผู้นำเทวะตงฟ่าง ข้าสงสัยเหลือเกินว่าครั้งนี้จะเป็นใคร?”ชิงสุ่ยกล่าวถาม  ”คุณชายชิงรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับองค์จักรพรรดิคลั่งบ้างหรือไม่?” นายน้อยที่ 2 แห่งตระกูลฮัวกล่าวก่อนจะจ้องมองชิงสุ่ย
  ”องค์จักรพรรดิคลั่ง?”
  ชิงสุ่ยตกตะลึงอย่างมากเมื่อได้ยินชื่อขององค์จักรพรรดิคลั่งเขาเองก็เพิ่งเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับองค์จักรพรรดิคลั่งจากปากของหลินเสินหนาน องค์จักรพรรดิคลั่งคือคนที่องค์จักรพรรดิเชื่อใจแล้วเป็นคนสำคัญที่คอยดูแลมหาจักรวรรดิราชันย์ปราชญ์ และหากนับตามคำพูดของหลินเสินหนาน องค์จักรพรรดิคลั่งจะต้องเป็นคนที่มีความคิดเรียบง่ายไม่ซับซ้อน มันเกิดอะไรขึ้นทำไมบุคคลคนนี้ถึงต้องการการรักษา?