ผู้ที่ทรงพลังเหนือผู้ใด เต็มเปี่ยมไปด้วยความองอาจสง่างาม ความหมายที่แท้จริงของคำว่า……
การกลับมาของราชา!
จวินอู๋เหยาเลิกคิ้วมองอูจิ่วและจ้าววิญญาณตัวปลอมที่ตกตะลึงนิ่งงันเป็นไก่ไม้ ดวงตาสีม่วงหรี่ลงอย่างเกียจคร้าน ไม่ได้ระแวดระวังตัวเลยแม้แต่น้อย ราวกับคนทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นเด็กไร้อาวุธที่ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะทำให้เขามองดูอย่างจริงจัง
“จักรพรรดิแห่งความมืด ทำไมเจ้า……” จ้าววิญญาณตัวปลอมที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจเมื่อครู่นี้และคิดว่าตนนั้นไร้เทียมทาน บัดนี้กำลังจ้องมองจวินอู๋เหยาอย่างไม่เชื่อสายตา ก่อนหน้านี้เขายโสเท่าใด ตอนนี้เขาก็กำลังหวาดกลัวเท่านั้น!
ในโลกนี้ คนเพียงผู้เดียวที่รวมอาณาจักรกลางให้เป็นหนึ่ง
บัญชาการอาณาจักรแห่งความมืด ต่อสู้กับสี่ดินแดน ปราบปรามเก้าอาราม กวาดล้างสิบสองวิหาร……ทำให้สิ่งมีชีวิตนับสิบล้านก้มหัวยอมจำนนอยู่ใต้การปกครองของเขา ผู้ปกครองเพียงหนึ่งเดียวของอาณาจักรกลาง จักรพรรดิแห่งความมืด!.novel-lucky.
ต่อหน้าจวินอู๋เหยา แม้แต่จ้าววิญญาณตัวปลอมที่มั่นใจและหยิ่งยโสก็ยังอดไม่ได้ที่จะเผยแววตาหวาดกลัว
ถึงจะตีพวกเขาให้ตาย พวกเขาก็ไม่เคยคิดว่าจวินอู๋เหยาจะปรากฏตัวที่นี่จริงๆ!!
“ข้าอนุญาตให้เจ้าพูดแล้วหรือ?” ดวงตาสีม่วงของจวินอู๋เหยากวาดมองร่างของจ้าววิญญาณตัวปลอม เขายกมือขึ้นและหมอกสีดำก็พุ่งตรงไปที่ใบหน้าของจ้าววิญญาณตัวปลอมทันที!
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงดังตูมก้องห้องโถงใหญ่!
จ้าววิญญาณตัวปลอมถูกหมอกสีดำกระแทกจนตัวลอย ร่างสูงของเขากระแทกเข้ากับบัลลังก์ที่อยู่ข้างหลัง ใบหน้าที่คลุมด้วยชั้นพลังวิญญาณของเขาพลันเกิดรอยร้าวกระจายไปทั่ว!
จ้าววิญญาณตัวปลอมล้มลงบนพื้นอย่างแรง และพบว่าตัวเองไม่สามารถลุกขึ้นได้
อูจิ่วที่อยู่ด้านข้างหวาดกลัวจนสั่นไปทั้งตัว ท่าทางเหมือนลูกนกที่สะดุ้งตกใจ
ตอนที่เขาแฝงตัวอยู่ข้างกายจ้าววิญญาณเล่นบทเป็นศิษย์ที่เชื่อฟัง เขาเคยเห็นความยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิแห่งความมืดมาแล้ว แต่การต่อสู้ระหว่างจักรพรรดิแห่งความมืดและจ้าววิญญาณนั้นมีเพียงครูวิญญาณคนเดียวที่เคยเห็น ทำให้เขาไม่รู้เกี่ยวกับพลังของจักรพรรดิแห่งความมืดเลย สิ่งเดียวที่รู้คือตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดมาที่โลกวิญญาณนั้น โลกวิญญาณถูกสยบอยู่แทบเท้าของเขาภายในเวลาเพียงครึ่งชั่วโมง
ครึ่งชั่วโมง……
เวลาที่ใช้ในการต่อสู้ระหว่างจักรพรรดิแห่งความมืดและจ้าววิญญาณคือชั่วพริบตาเท่านั้น
ความแข็งแกร่งที่สุดจะหยั่งถึงนั้นทำให้วิญญาณทุกตนในโลกวิญญาณตัวสั่นสะท้าน
เมื่ออูจิ่วได้เห็นพลังของจวินอู๋เหยากับตาตัวเอง ความหวาดกลัวก็ครอบงำทั่วร่างของเขา ขาทั้งสองของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เรี่ยวแรงที่จะยืนพลันหดหาย อูจิ่วทิ้งตัวลงคุกเข่ากับพื้นเสียงดังตุบ ดวงตาหวาดกลัวจ้องมองไปยังจวินอู๋เหยาที่ยืนสงบนิ่ง
จ้าววิญญาณตัวปลอมแข็งแกร่งเพียงใด อูจิ่วรู้ดียิ่งกว่าใคร แม้จะปะทะกับจ้าววิญญาณในช่วงที่แข็งแกร่งที่สุด จ้าววิญญาณตัวปลอมก็ยังแข็งแกร่งมากพอที่จะต่อสู้ได้
แต่ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง เมื่ออยู่ต่อหน้าจวินอู๋เหยา ก็ไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่ฝ่ามือเดียว!
แค่ยกมือนิดหน่อย ก็สร้างความเสียหายที่ทรงพลังขนาดนั้นได้แล้ว……ความกลัวที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนไหลท่วมท้นหัวใจของอูจิ่ว คนที่แข็งแกร่งเกินจินตนาการเช่นนั้น……พวกเขาจะสู้ได้อย่างไร?
อย่าว่าแต่จะสู้เลย เมื่ออยู่ต่อหน้าจวินอู๋เหยา อูจิ่วไม่กล้าแม้แต่จะคิดหนีด้วยซ้ำ
พลังของจวินอู๋เหยาไม่เพียงแต่ทำให้อูจิ่วกลัวจนวิญญาณไม่อยู่กับร่างเท่านั้น แม้แต่ตู๋เถิงและมังกรเพลิงก็จ้องมองด้วยดวงตาเบิกกว้าง พวกมันก็เหมือนกับอูจิ่ว ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างจวินอู๋เหยาและจ้าววิญญาณ ในใจพวกมันคิดมาตลอดว่าความห่างชั้นระหว่างจักรพรรดิแห่งความมืดและจ้าววิญญาณไม่ได้แตกต่างกันจนเกินจินตนาการ