กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1084
คริสโตเฟอร์ขมวดคิ้วขณะที่พูดขึ้นว่า “นี่เราจะปล่อยพวกพาร์กเกอร์และพวกเวดไปง่าย ๆ แบบนี้หรือ?”
ฮันนาห์ตอบ “ฉันสร้างปัญหาเรื่องอื่นให้พวกมันได้ค่ะ อีกอย่าง ตระกูลเว็บบ์ก็เตรียมการเล่นงานพวกมันอยู่เบื้องหลังแล้วด้วย ฉันจะล้างแค้นมันด้วยตัวฉันเองอย่างแน่นอน ไม่ว่ายังไง พวกเราไม่ควรหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาพูดอีกจะเป็นการดีกว่าค่ะ”
ที่จริงแล้ว ฮันนาห์แอบกังวลอยู่ในใจ ถ้าหากเหมืองถ่านหินถูกยกขึ้นมาพูด และถ้าอดีตของเธอกับผู้คุมเหมืองถูกเปิดโปงขึ้นมา เธอจะยังมีที่ยืนในครอบครัววิลสันได้อย่างไร?
คริสโตเฟอร์รู้สึกว่าที่ฮันนาห์พูดมาก็มีเหตุผล ดังนั้น เขาจึงพยักหน้าเบา ๆ ก่อนจะพูด “ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ทุกคนจงเข้าใจ และในอนาคตก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้ก็แล้วกัน”
***
วันต่อมา สมาชิกทั้งห้าคนของครอบครัววิลสันก็กลับไปยังโอลรัส ฮิลล์ ด้วยรถยนต์ที่จัดโดยตระกูลเว็บบ์
ขากลับ ตระกูลเว็บบ์ไม่ได้จัดเตรียมเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวเพื่อส่งพวกเขากลับ ไม่แม้แต่จะจัดรถโรลส์รอยซ์ให้พวกเขานั่ง แต่กลับเป็นรถบูอิค จีแอลแปดแทน
คุณท่านวิลสันไม่พอใจมากเมื่อเธอเห็นรถบูอิค จีแอลแปด
เมื่อตอนที่พวกเขามาที่นี่ ตระกูลเว็บบ์ส่งรถโรลส์รอยซ์มารับถึงสนามบิน เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวพามาส่งถึงซัดเบอรี และรถโรลส์รอยซ์อีกคันพามาส่งที่คฤหาสน์ตระกูลเว็บบ์
เหตุการณ์นั้นและการต้อนรับช่างน่าประทับใจและน่าพึงพอใจเป็นอย่างมาก
มันช่างแตกต่างจากตอนนี้เหลือเกิน ตระกูลเว็บบ์จัดรถพัง ๆ มูลค่าสองหรือสามแสนดอลลาร์ไปส่งคนทั้งห้า
ความรู้สึกของการนั่งในรถคันนี้ช่างแตกต่างจากการนั่งในรถโรลส์รอยซ์ลิบลับ
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากรถคันนี้ถูกขับโดยคนขับรถที่ทำทำงานกับตระกูลเว็บบ์ เธอจึงไม่กล้าพูดอะไรออกมา
การเดินทางด้วยรถยนต์จากซัดเบอรีถึงโอลรัส ฮิลล์ใช้เวลาประมาณสี่หรือห้าชั่วโมง ดังนั้น มันจึงเป็นเวลาหลังเที่ยงแล้ว เมื่อพวกเขาไปถึงโอลรัส ฮิลล์
คนขับรถขับพาพวกเขามายังหน้าทางประตูทางเข้าวิลล่าคอมมิวนิตี้แห่งธอมป์สัน เฟิร์ส ก่อนจะมอบบัตรผ่านต่าง ๆ หลายใบและกุญแจให้ หลังจากนั้น เขาก็พูดว่า “นายท่านเว็บบ์ต้องการให้คุณย้ายเข้ามายังวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สวันนี้เลย ท่านจะจัดการส่งคนมาและทำเรื่องการลงทุนกับวิลสันกรุ๊ปในวันพรุ่งนี้”
“ยอดเยี่ยม!” คุณท่านวิลสันตื่นเต้นและก้มศีรษะขณะพูด “โปรดช่วยฉันแสดงความขอบคุณนายท่านเว็บบ์ด้วยนะคะ ฝากบอกท่านว่า พวกเราจะทำให้ดีตามที่ท่านหวังไว้เลยค่ะ!”
คนขับรถพยักหน้าก่อนจะขับรถจากไป
สมาชิกทั้งห้าคนของครอบครัววิลสันรูดบัตรผ่าน ก่อนจะย่างเท้าเข้าสู่วิลล่าคอมมิวนิตี้แห่งธอมป์สัน เฟิร์ส
พวกเขาทุกคนอดไม่ได้ที่จะถอนใจในความคิดของตัวเอง เมื่อได้กลับมาเยือนธอมป์สัน เฟิร์สอีกครั้ง
ในอดีตที่ผ่านมา ตอนที่พวกเขามาที่ธอมป์สัน เฟิร์สนั้น พวกเขาต่างก็มีความอิจฉาและริษยา
อย่างไรก็ตาม ชีวิตก็มีทั้งขึ้นและลง ในที่สุด ตอนนี้ พวกเขาก็ได้เป็นเจ้าของวิลล่าชั้นหนึ่งแห่งธอมป์สัน เฟิร์สแล้ว
คนที่ตื่นเต้นมากที่สุดในหมู่พวกเขาก็คงไม่มีใครเกินคุณท่านวิลสัน หญิงชราตั้งตารอที่จะได้อยู่ที่ธอมป์สัน เฟิร์สมานานแสนนาน!
จากนั้น คุณท่านวิลสันก็เดินตรงกลาง แฮโรลด์ และเวนดี้ผู้เป็นหลานสาวต่างก็ช่วยประคองหญิงชราไว้อยู่ข้าง ๆ ในเวลานี้ คริสโตเฟอร์และฮันนาห์ต่างก็จับมือกันเพื่อแสดงความรักใคร่ที่มีต่อกัน
คุณท่านวิลสันรู้สึกราวกับเป็นราชินีขณะกำลังเดินเข้าสู่วิลล่าคอมมิวนิตี้ระดับหรูหราอลังการ เธอรู้สึกถึงความองอาจและมีความมั่นใจถึงขีดสุดก็ตอนนี้เอง
เธอตื่นเต้นจนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “มันคงจะดีนะ ถ้าฉันบังเอิญเจอนังเอเลน! ฉันอยากทำให้มันรู้สึกอึดอัดมากที่สุดเท่าที่จะมากได้!”
เวนดี้ยิ้มก่อนจะพูดว่า “คุณย่า อย่าลืมนะคะว่าคุณย่าทำขามันหัก พนันได้เลยว่าตอนนี้มันคงกำลังนอนร้องไห้อยู่ในบ้านแหง ๆ”
แล้วทุกคนก็หัวเราะออกมา
ตอนนี้เองที่จู่ ๆ แฮโรลด์ก็ชี้นิ้วไปยังทางเดินสีเขียวบริเวณข้างถนนด้านหน้าพวกเขา เขาชี้ไปยังผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีไม้ค้ำยันรักแร้ข้างหนึ่งอยู่ที่มือ “บ้าชะมัด! นั่นมันนังเอเลนไม่ใช่เหรอ?”