ติดตามผู้แปลได้ที่ Lazy Meow นิยายแปล
“ระวัง! เป็นแสงทำลายล้างอีกแล้ว ทำตามที่ข้าบอก ลำแสงนี้ช้ายิ่งกว่าช้า ขอเพียงพวกเจ้าไม่ใช่หอยทาก มันย่อมไม่โดนเจ้า แล้วก็อย่าวิ่งไปทั่ว” เซียวอวี๋จ้องดวงตายักษ์ที่กำลังจะยิงแสงออกมาพลางตะโกน
ครืน…..
เวลานี้เอง ลำแสงทำลายล้างก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง หากแต่คราวนี้ปรากฏในรูปแบบตัววี (/)
“บัดซบ! เปลี่ยนรูปแบบแล้ว คราวนี้เป็นสองสาย แต่อย่าตระหนก เพียงเพิ่มมาอีกสายเท่านั้น มันยังช้าเช่นเดิม” กล่าวจบลำแสงก็พุ่งเฉียดเซียวอวี๋ไป
“ผู้อาวุโสทั้งสาม หากไม่มีเวลาหลบก็ใช้เทเลพอตได้เลย ลำแสงพวกนี้ไม่มีผลกับเวทมิติ” เซียวอวี๋หันไปเตือนกลุ่มของจ้าวมนตรา
ทั้งสามผงกศีรษะเป็นเชิงรับรู้ขณะหลบหลีกลำแสงที่พุ่งเข้าใกล้ ขณะเดียวกันก็ยังไม่หยุดร่ายเวทโจมตีใส่คฑูน
“ธีโอดอร์ คงต้องใช้สิ่งนั้นแล้ว หากยังไม่ใช้สิ่งนั้นก็ยากจะทำอะไรเจ้านี่ได้” เฟอร์กูสันหันไปกล่าวกับธีโอดอร์
ธีโอดอร์พยักหน้าตอบ “ตกลง ขณะสู้กับพวกเรา มันก็ฟื้นฟูตัวเองไปด้วย เกรงว่าคงมีแต่เวทต้องห้ามที่จะจัดการมันได้”
“ผู้ใดจะลงมือก่อน?” ชัคคุนที่ฟังทั้งสองอยู่ก็กล่าวถาม อย่างไรก็ตาม การใช้เวทต้องห้ามเป็นเรื่องสำคัญ ลำดับการใช้ก็เช่นกัน
“ในพวกเราทั้งสามข้าอายุมากที่สุด ข้าเองก็แล้วกัน อย่างไรเสียข้าก็คงอยู่ได้อีกไม่นานนักหรอก เหอเหอ…” ธีโอดอร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม ขณะที่สายตาจ้องมองลำแสงทำลายล้างที่หมดฤทธิ์และจางหายไป เขายืดหลังตรงก่อนจะนำม้วนคัมภีร์ออกมาท่องคาถา
“ทั้งหมดปกป้องท่านธีโอดอร์ ถ่วงเวลาเอาไว้!” เซียวอวี๋รีบตะโกนสั่งการ
ในตอนนี้เอง คฑูนก็สัมผัสได้ถึงภัยคุกคามจากม้วนคัมภีร์ในมือของธีโอดอร์ มันรีบส่งหนวดจำนวนมากพุ่งเข้าโจมตีเพื่อขัดขวางทันที
อย่างไรก็ตาม เซียวอวี๋ มังกรน้อย กรอมและเหล่ายอดฝีมือขั้นที่หกรวมถึงอ้าวปาก็พุ่งเข้ารับมือกลุ่มหนวดที่โจมตีเข้ามา
เฟอร์กูสันและชัคคุนก็ไม่ได้อยู่ว่าง ทั้งสองร่ายเวทโจมตีเข้าใส่คฑูนอย่างต่อเนื่อง
จู่ๆทุกคนต่างก็รู้สัมผัสได้ถึงความผันผวนของเวทย์มนตร์อันรุนแรงราวกับสายน้ำอันเชี่ยวกรากลอยวนอยู่รอบกายของธีโอดอร์
แม้จะใช้ม้วนคัมภีร์เป็นสื่อนำ กระนั้นธีโอดอร์ก็ยังต้องใช้เวลาเระยะหนึ่งเพื่อปลดปล่อยเวทมนตร์ต้องห้าม
เมื่อเห็นว่าธีโอดอร์กำลังจะปลดปล่อยเวทมนตร์อันน่าพรั่นพรึง ชัคคุนก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง “ทุกคนรีบถอยออกไปให้ห่างจากเจ้าดวงตายักษ์!”
ได้ยินเสียงเตือนของชัคคุน ทุกคนต่างก็รีบถอยไปยังขอบถ้ำทันที
คฑูนที่รู้สึกได้ถึงอันตรายก็ยิ่งร้อนใจและส่งหนวดโจมตีธีโอดอร์มากกว่าเดิม อย่างไรก็ตาม เวทมนตร์ที่ธีโอดอร์ก็ก่อร่างจนเสร็จสมบูรณ์ในเวลานี้เอง…
ตูม…………
บอลพลังงานที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางหลายสิบเมตรพลันพุ่งไปทางคฑูนดุจกระสุนปืน อานุภาพที่มันปลดปล่อยออกมาระหว่างทางนั้นราวกับจะถล่มถล่มสวรรค์ทลายปฐพี
“ท่านย่ามันเถอะ! นี่มันระเบิดปรมาณูชัดๆ!” เซียวอวี๋หมอบร่างลงกับพื้นขณะที่ยกสองมือขึ้นกุมหัวไว้
ภาพที่ได้เห็นทำให้ทุกคนสั่นสะท้านไปถึงวิญญาณ
เวมนตร์ต้องห้ามบทนี้เป็นเวทมนตร์โจมตีเดี่ยว ไม่ใช่กลุ่ม ดังนั้นมันจึงมีเป้าหมายอยู่ที่คฑูนเพียงเป้าเดียว กระนั้นทุกคนก็ยังสามารถรับรู้ถึงระลอกพลังที่มันปลดปล่อยออกมาจนรู้สึกหน้ามืดตาลาย
หากโดนเวทนี้เข้าไปจะเป็นอย่างไร? เกรงว่าผู้โดนคงไม่ทันได้รู้สึกอะไรก่อนจะหายไปไม่เหลือฝุ่นน่ะสิ!
เวทมนตร์ต้องห้าม อานุภาพเช่นนี้ก็สมควรแล้วที่จะต้องควบคุมการใช้มัน
เมื่อบอลพลังงานพุ่งใส่คฑูนแล้วก็บังเกิดแสงสีขาวสว่างจ้าสิบวินาทีเต็ม และเมื่อทุกคนลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พวกเขาก็ก็เห้นว่าดวงตายักษ์ที่กลางห้องถูกระเบิดจนกระจุย ตำแหน่งเดิมของมันตอนนี้กลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้นแทนที่
“มารดามันเถอะ แค่เวทบทเดียวก็เป่าคฑูนเป็นจุณแล้ว!?” เซียวอวี๋ตาแทบถลนออกจากเบ้า แม้จะรู้ว่าเวทต้องห้ามนั้นรุนแรงมาก แต่เขาก็ไม่คิดว่ามันจะฆ่าคฑูนได้
เพราะอย่างไรเสียคฑูนก็เป็นถึงเทพโบราณ
ขณะที่เซียวอวี๋ยังสมองว่างเปล่า จู่ๆหนวดขนาดใหญ่หลายเส้นก็พุ่งทะลวงพื้นดินขึ้นมา
โฮก…………
คฑูนที่ยังมีชีวิตคำรามอย่างเดือดดาล เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้มันโมโหมาก เวทมนตร์ต้องห้ามรุนแรงมาก ร่างกายส่วนบนของมันถูกทำลายแทบจะไม่หลงเหลือ
“มารดามันเถอะ มันยังมีก๊อกสอง สหายทั้งหลาย! จัดการไอ้หนวดยุบยับนั่นให้สิ้นซาก!” เซียวอวี่ตะโกน
สิ้นเสียงของเซียวอวี๋ ดวงตายักษ์ก็ค่อยๆงอกขึ้นมาอีกครั้ง หากแต่ครั้งมีมีดวงตาขนาดเล็กจำนวนมากผุดขึ้นมาล้อมรอบตาดวงใหญ่ด้วย ลำแสงทำลายล้างหลายสิบเส้นพลันยิงเข้าถล่มกองทัพฝ่ายมนุษย์
“ระวัง หลบเร็ว!” ทั้งสนามรบกลายเป็นปั่นป่วนวุ่นวาย นักรบฝ่ายมนุษย์เริ่มล้มตายอย่างรวดเร็ว
“อดทนไว้! พวกเราต้องทนให้ได้! มารดามันเถอะ มันเพียงแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย ที่นี่มีผู้อาวุโสทั้งสามท่านอยู่ ขอเพียงพวกเราถ่วงเวลาอีกหน่อย พวกเขาต้องฆ่าเจ้าอัปลักษณ์นี่ได้แน่!” เซียวอวี๋ตะโกนปลุกใจ
เสียงของเซียวอวี๋ที่ย้ำว่าสามจ้าวมนตรายังอยู่กับพวกเขาที่นี่ทำให้พวกเขาเยือกเย็นลง ยิ่งเมื่อคิดถึงอานุภาพของเวทต้องห้ามเมื่อครู่ด้วยแล้วก็ยิ่งมีกำลังใจ
เมื่อมีเวทมนตร์ต้องห้ามอยู่ ต่อให้ศัตรูจะแข็งแกร่งกว่านี้ หากโดนเวทแบบเมื่อครู่อีกสักสองสามบทก็ต้องตายเป็นแน่
พวกเขายังไม่ทราบว่าการร่ายเวทต้องห้ามต้องจ่ายด้วยสิ่งใดบ้าง ทั้งยังร่ายได้อย่างจำกัด หากนำออกมาใช้หลายครั้ง ตัวผู้ร่ายเองคงทนไม่ไหวเสียก่อน
หลังจากที่ธีโอดอร์ร่ายเวทต้องห้ามออกไป เขาจำเป็นต้องพักฟื้นฟูอย่างน้อยหนึ่งเดือน มิเช่นนั้นร่างกายของเขาคงรับพลังอำนาจของมันไม่ไหวและตกตายในที่สุด
อย่างไรก็ตาม คนอื่นๆไม่รู้เรื่องนี้ ในมุมมองของพวกเขาแล้ว เวทต้องห้ามก็คือเวทไม้ตายเฉพาะตัวของผู้แข็งแกร่งที่ใช้ออกได้ตามใจนึก
นักรบทุกคนต่างโจมตีหนวดรยางค์ที่พุ่งเข้าใส่ เทียบกันแล้วทางฝั่งกองทัพมนุษย์นั้นได้เปรียบในด้านจำนวน และเหล่ายอดฝีมือก็นับว่ามีบทบาทในการกำจัดหนวดเส้นที่มีขนาดใหญ่
ด้วยการช่วยเหลือของเหล่านักรบ จ้าวมนตราทั้งสามก็ออมแรงลงไปมาก
ในตอนนั้นเอง เฟอร์กูสันก็เริ่มเตรียมเวทต้องห้ามของตน ในเวลาเช่นนี้ไม่มีตัวเลือกอื่นอีกแล้ว มีเพียงเวทมนตร์ต้องห้ามเท่านั้นที่จะฆ่าคฑูนได้
เสียงร่ายเวทพลันดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้องโถง……..