ซวนเทียนโมอายุมากกว่าซวนเทียนหมิง2 ปี และถือได้ว่าเกิดหลังซวนเทียนฮั่ว พี่น้องของเขาเริ่มที่จะจัดการเรื่องของพระชายาเอกของพวกเขา นอกจากพี่หกก็หมดมุ่นอยู่กับตำราของเขา และพี่เจ็ดซึ่งเป็นเหมือนเทพเซียนเสมอ แม้พี่ห้าซึ่งห่างเหินในอดีตมีส่วนร่วมอย่างถูกต้อง ทว่าตำแหน่งของพระชายาเอกของตำหนักเซียงก็ยังคงว่างเปล่า
พี่ใหญ่และพี่รองทั้งคู่มีบุตรและเฟยหยูอายุมากแล้ว นี่ทำให้เขารู้สึกตัวเล็กน้อย ถึงเวลาแล้วที่เขาจะเลือกพระชายาเอก แต่ตำแหน่งนี้จะหาคนที่เหมาะสมยากสักหน่อย ดูเหมือนกับว่าไม่มีใครเหมาะสม แม้ว่าเขาพยายามสองสามครั้งในการดูใครสักคนก็ถูกขัดขวางโดยเฟิงหยูเฮง คนแรกก็คือเสี่ยวหยา คนที่สองก็คือกงซาน… เขากล่าวโทษกงซานอย่างไร้ยางอาย เชื่ออย่างดื้อรั้นว่าเชื่อว่าข้อบกพร่องทั้งหมดของเขาถูกหยิบยกขึ้นมาโดยเฟิงหยูเฮง
เอาละเฟิงหยูเฮงเป็นคนที่ทำลายสิ่งต่าง ๆ เขาจะแต่งงานกับเฟิงหยูเฮง !
เมื่อความคิดนี้เกิดขึ้นซวนเทียนโมก็หมกมุ่นอยู่ในภาวะคลั่งไคล้อย่างแท้จริง เขาเปิดหน้าต่างและให้ความรู้สึกหดหู่ทั้งหมดถูกกวาดออกไป สีหน้ามืดมนของเขาก็กลายเป็นความสว่างขึ้นเล็กน้อย
แต่งงานกับเฟิงหยูเฮง! ใช่ แต่งงานกับเฟิงหยูเฮง ! ซวนเทียนโมคิดว่าทำไมพระสนมหลี่ไม่สนใจความจริงที่ว่าเฟิงหยูเฮงแต่งงานแล้วและกำลังทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อจับคู่นางกับพี่หก ถ้าอย่างนั้นทำไมเขาถึงไม่เลือกเหมือนกัน ? เฟิงหยูเฮงเป็นดาวแห่งโชคลาภสำหรับราชวงศ์ต้าชุน นางไม่เพียงมีชื่อเสียงในหมู่ผู้คนเท่านั้น แต่นางยังมีความสามารถของนางเอง ไม่ต้องพูดถึงความสามารถของนางในฐานะหมอเทวดา แถมนางยังสามารถหลอมเหล็กได้อีก ผู้หญิงแบบนี้เท่านั้นที่เหมาะสมกับตำแหน่งฮองเฮา !
ซวนเทียนโมเต็มไปด้วยความสุขในขณะที่เขาพอใจอย่างมากกับความคิดที่ฉับพลันในการมองหาพระชายาเอก ในขณะเดียวกันเขาก็เริ่มคิด วิธีเดียวที่จะให้เฟิงหยูเฮงกลายเป็นผู้หญิงของเขาคือการทำให้ซวนเทียนหมิงตายก่อน “นี่เป็นเรื่องยาก ! ” เขาพึมพำกับตัวเองแล้วหลับตา ขณะที่เขาเริ่มวางแผนเขาคิดว่าเขาควรพูดคุยเรื่องนี้กับมารดาของเขาในครั้งต่อไปที่เขาเข้าไปในพระราชวังของฮ่องเต้
ทุกวันนี้พระราชวังในมีชีวิตชีวามากผู้ได้รับความโปรดปรานเช่นพระสนมหยวนชูดูเหมือนจะอนุญาตให้สมาชิกในตำหนักในได้มีความหวัง ดังนั้นพวกนางทุกคนพยายามคิดหาวิธีที่จะเข้าไปในห้องโถงจาวเหอ ถ้าไม่เช่นนั้นพวกนางจะส่งน้ำแกงและอาหารเสริมทั้งหมดไปยังห้องโถงสวรรค์ ฉากที่หายไปนานกว่า 20 ปีเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
แต่ฮ่องเต้ก็ยังคงใจแข็งและโปรดปรานเพียงพระสนมหยวนชูเท่านั้นไม่ว่าจะเป็นห้องโถงจาวเหอหรือห้องโถงสวรรค์ นอกจากพระสนมหยวนชูแล้ว ไม่มีผู้หญิงคนอื่นเข้ามาได้ ไม่ว่าพวกนางจะส่งอะไรมาก็ตาม ฮ่องเต้จะไม่แตะต้องพวกมัน
ผู้คนดูเหมือนจะค่อยๆ เข้าใจว่าการมุ่งไปที่ฮ่องเต้โดยตรงจะไม่ได้ผล ในปัจจุบันคนที่พวกเขาควรจะประจบประแจงคือพระสนมหยวนชู แต่มันยากเกินไปที่จะมุ่งตรงไปที่พระสนมหยวนชู มีคนจำนวนมากมาเยี่ยมและเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นห้องทั้งห้องที่เต็มไปด้วยผู้คนและแต่ละคนพยายามที่จะพูด มันดูราวกับว่าพวกนางใช้เวลาส่วนใหญ่ในการโต้ตอบกับพระสนมหยวนชู แต่พวกนางใช้เวลาส่วนใหญ่จะสามารถพูดคำหนึ่งหรือสองคำและส่วนใหญ่เป็นคำพูดที่ไร้ประโยชน์ ท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้ช่องทางที่ซ่อนอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายใช่ไหม ?
มีบางคนเปลี่ยนเส้นทางไม่ได้มุ่งตรงไปที่พระสนมหยวนชู แต่ก็ไม่มีพระสนมหลี่ ไม่ต้องพูดถึงว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกันได้อย่างไร แต่ก่อนที่พระสนมหยวนชูก็ได้เลื่อนตำแหน่งกลับมา พระสนมหลี่ที่ได้รับตำแหน่งกลับมาเช่นกัน ฮ่องเต้ได้เลื่อนตำแหน่งพี่น้อง 2 คนติดต่อกัน มีการเชื่อมโยงบางอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อตอนที่พระสนมหลี่ได้รับสถานะเดิม ความสัมพันธ์ระหว่างสองพี่น้องก็ดีขึ้นเล็กน้อย พวกนางได้ยินมาว่าให้สิ่งดี ๆ และเงินแก่นาง และนางก็ค่อนข้างใกล้ชิดกับน้องสาวของนาง
ดังนั้นผู้คนจำนวนมากจึงเบนเข็มไปหาพระสนมหลี่ตำหนักจางหนิงไม่สามารถพบความสงบสุขได้ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ
ในตอนแรกพระสนมหลี่อยากรู้อยากเห็นและได้ต้อนรับพวกนางเป็นเวลาสองสามวันไม่ช้านางเริ่มพบว่ามันไม่น่าสนใจ นอกจากนี้นางไม่เคยมีชีวิตอยู่อย่างมีชีวิตชีวา ดังนั้นตำหนักจางหนิงจึงปิดประตูและปฏิเสธที่จะต้อนรับแขกหลังจากสองวัน
ด้วยความสงบสุขนี้นางจึงมีเวลาคิดถึงบางอย่าง เริ่มต้นจากตอนที่ฮ่องเต้ได้ปล่อยองค์ชายแปด ทุกเหตุการณ์ได้ติดอยู่ในใจของนาง ทิ้งความรู้สึกแปลก ๆ ที่นางไม่สามารถบรรยายได้
พระสนมหลี่ไล่นางกำนัลออกไปแล้วนั่งบนเตียงในห้องนอนของนาง นางค้นหาตุ๊กตาใต้เตียง นางดึงออกมาสองร่าง ร่างนั้นใช้ฝ้ายสีขาวและพวกมันก็เต็มไปด้วยเข็ม หนึ่งในนั้นมีชื่อและรายละเอียดของซวนเทียนหมิง และอีกร่างหนึ่งเป็นฮ่องเต้
นางต้องการให้ซวนเทียนหมิงตายนี่คือสิ่งที่พระสนมหยวนชูเตือนนางไว้ มีเพียงความตายของซวนเทียนหมิงเท่านั้นที่จะทำให้เฟิงหยูเฮงแต่งงานใหม่ เหตุผลที่นางแทงชื่อของฮ่องเต้ ไม่ใช่ว่านางต้องการให้ฮ่องเต้ตายอย่างรวดเร็ว นางแค่หวังว่าเขาจะล้มป่วย เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ตุ๊กตาที่มีชื่อฮ่องเต้นั้นมีเข็มน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด นางหวังเพียงว่าเขาจะล้มป่วยและไม่ได้สาปแช่งเขาให้ตาย
ในขั้นต้นเมื่อมีการประกาศว่าฮ่องเต้ประชวรนางรู้สึกว่าคำสาปของนางได้ผล และนางก็เริ่มจริงจังมากขึ้นด้วยการสาปแช่งซวนเทียนหมิง นางใช้เวลาสองคืนติดต่อกันโดยไม่นอนเพื่อจัดการแทงเข็มใส่ตุ๊กตาตัวเล็ก ๆ ต่อไป น่าเสียดายหลังจากสองสามวันไม่ได้เกิดอะไรขึ้นกับซวนเทียนหมิง แต่ฮ่องเต้กลับเปลี่ยนไป การเปลี่ยนแปลงนี้ไม่สอดคล้องกับสิ่งที่นางต้องการ แต่มันกลับกลายเป็นสิ่งที่นางต้องการเห็นน้อยที่สุด เห็นได้ชัดว่าเมื่อนางแทงร่างของฮ่องเต้ มันก็หวังว่าจะทำให้เกิดความเจ็บป่วย ในเวลาเดียวกันนางก็หวังว่าฮ่องเต้จะเปลี่ยนใจเมื่อมาหานาง นางหวังว่านางจะสามารถได้รับความโปรดปรานหลังจากกลับคืนสู่ตำแหน่ง มันเป็นอย่างได้ได้อย่างไร ?
เมื่อถึงจุดนี้พระสนมหลี่ก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อมองไปที่ร่างเล็ก ๆ ที่นางถืออยู่ ทันใดนั้นนางก็รู้สึกว่ามันเป็นไปได้ที่เป็นการทวงคืน ย้อนกลับไปเมื่อกงซานได้ทำความดี ฮ่องเต้ก็มอบความชอบให้นางแทนที่จะมอบให้กับพระสนมหยวนชู ตอนนี้นางใช้ตุ๊กตาเพื่อสาปแช่งฮ่องเต้ และผลประโยชน์ทั้งหมดได้ถูกมอบให้พระสนมหยวนชู เป็นไปได้ไหมว่านี่เป็นผลของกรรม ? นางเป็นหนี้พระสนมหยวนชูหรือไม่
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้พระสนมหลี่รู้สึกว่ามันเป็นสิ่งมีเหตุมีผล ดังนั้นนางจึงเริ่มแทงอีกรอบ เมื่อคิดว่านางได้ชำระกรรมเสร็จสิ้นแล้ว ก็ถึงเวลาที่นางจะได้รับผลประโยชน์ นางลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นางควรจะแทงร่างของฮ่องเต้ต่อไปหรือไม่ ? ถ้านางยังคงเหมือนเดิมมาก่อน นางกังวลว่าสุขภาพของฮ่องเต้จะแย่ลงเรื่อย ๆ และมันจะทำให้บัลลังก์ถูกส่งมอบให้กับองค์ชายแปด นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่นางต้องการเห็น.novel-lucky
ดังนั้นพระสนมหลี่จึงเปลี่ยนใจและแทงเฉพาะตุ๊กตาตัวแทนของซวนเทียนหมิงดึงเข็มทั้งหมดออกจากร่างกายตุ๊กตาของฮ่องเต้ นางยังส่งชื่อของตุ๊กตาเพื่อเตรียมให้จูเอ่อเผามัน
ในเวลานี้นางได้ยินเสียงของจูเอ่อมาจากข้างนอกห้องนอนนางดุนางกำนัล “ข้าบอกพวกเจ้าไปแล้ว แม้ว่าเราจะย้ายเข้ามาที่ตำหนักจางหนิง แต่สิ่งต่าง ๆ ต้องไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ ถ้าตำหนักชุนชานต้องการรังนกที่กินได้ก็จงส่งให้นาง เจ้าจะแข่งขันกับพวกเขาเพื่ออะไร มันน่ารำคาญหรือไม่ มีรังนกกินได้มากมาย เตรียมอีกที่หนึ่งไว้”
“แต่เดิมสิ่งนั้นได้ถูกเตรียมไว้เพื่อพระสนมหลี่”นางกำนัลไม่พอใจ “ข้าเพิ่งกลับมารับบางสิ่งบางอย่าง เมื่อข้ากลับถึงที่นั่น นางกำนัลจากตำหนักชุนชานยืนกรานที่จะเอารังนกที่ได้เตรียมไว้ให้เรา เนื่องจากพวกเขาได้รับความโปรดปราน มีอะไรที่พวกเขาไม่สามารถรับได้ ? ทำไมพวกเขาต้องขโมยจากคนอื่น ? ”
จูเอ่อถอนหายใจและคิดกับตัวเองว่านางกำนัลคนนี้ไม่ได้อยู่ในพระราชวังนานพอความคิดของคนเหล่านั้นในพระราชวังของฮ่องเต้คงไม่ง่ายพอสำหรับนางกำนัลที่จะเข้าใจ ดังนั้นนางจึงบอกนางกำนัลในตำหนักว่า “ยิ่งพวกนางได้รับความโปรดปรานมากเท่าไหร่ พวกนางก็ยิ่งอยากลองและโอ้อวดอำนาจของตนต่อหน้าคนอื่นโดยไม่คำนึงถึงวิธีการ เช่นเดียวกับเหตุการณ์นี้ เจ้าคิดว่ารังนกเป็นของเรา แต่พวกนางต้องการขโมยสิ่งของของเรา เช่นนี้เท่านั้นที่พวกนางสามารถอวดว่าเจ้านายของพวกนางมีเกียรติแค่ไหน เอาล่ะ หยุดร้องไห้ เพียงแค่ไปเอาใหม่ พวกเขาคงเตรียมไว้ให้ ตอนนี้ตำหนักชุนชานมีอำนาจมาก มันจะดีที่สุดถ้าเราหลีกเลี่ยงการทำผิดกฎ”
พระสนมหลี่รู้สึกไม่พอใจจากสิ่งที่นางได้ยินดังนั้นนางจึงเรียกจูเอ่อเข้ามาข้างใน และถามว่า “คนของตำหนักชุนชานรังแกพวกเราจริง ๆ หรือ ? ”
จูเอ่อกลัวว่านางจะคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นนางจึงอธิบายอย่างรวดเร็วว่า “มันไม่ใช่แค่มุ่งมาที่เราเท่านั้นเจ้าค่ะ ทุกวันนี้ตำหนักเกือบทั้งหมดอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกัน ท้ายที่สุดพระสนมหยวนชูเพิ่งกลับมาได้รับตำแหน่ง นางกำนัลของนางพึ่งจะได้ลืมตาอ้าปาก เป็นที่เข้าใจกันว่าพวกเขาต้องการโอ้อวดอำนาจของพวกเขา ท่านอยู่ในพระราชวังมานานแล้ว เราสามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ และมันไม่คุ้มค่าที่จะสร้างความวุ่นวายเจ้าค่ะ”
พระสนมหลี่ไม่ได้พูดอะไรนางจะไม่เถียงกับบ่าวรับใช้บางคน นางแค่คิดกับตัวเอง พระสนมหยวนชูว่าทำหน้าที่เป็นฝ่ายค้านของนางอีกครั้งหรือไม่ ? คนหนึ่งการต่อสู้เพื่อองค์ชายหก และคนหนึ่งการต่อสู้เพื่อองค์ชายแปด แต่มีเพียงบัลลังก์เดียวเท่านั้น ในท้ายที่สุดนางยังคงเป็นศัตรูกัน
“ดูเหมือนว่าข้าควรเริ่มแทงร่างของพระสนมหยวนชู”พระสนมหลี่ยังคงถือรูปของซวนเทียนหมิง และกล่าวกับจูเอ่อว่า “ไปหาผ้าอีกซักหน่อย ข้าจะสร้างอีกอัน”
จูเอ่อแนะนำนาง“ท่านไม่สามารถแทงพวกมันได้ ? หากพวกมันถูกค้นพบโดยใครบางคน มันจะเป็นเรื่องนะเจ้าคะ สิ่งที่ฮ่องเต้รังเกียจมากที่สุดคือเรื่องนี้ ความผิดพลาดเดียวกันสามารถทำได้ 1 ครั้งหรือ 2 ครั้ง แต่ไม่มากไปกว่านั้น พระองค์ได้ทำผิดสองครั้งแล้ว หากมีครั้งที่ 3 มันจะ…”
“จะนำไปสู่ความตายจริงหรือ? ” พระสนมหลี่กล่าวเยาะเย้ยว่า “ข้าไม่กลัว จูเอ่อมีเพียงเจ้ากับข้าเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ตราบใดที่เจ้าไม่กระจายข่าวไป มันจะเป็นไปไม่ได้ที่เรื่องนี้จะรั่วไหลออกไป” สายตาเย็นชาของนางกวาดไปทั่วใบหน้าของจูเอ่อ ทำให้จูเอ่อสั่นด้วยความกลัว
“ท่านกำลังทำอะไรอยู่เจ้าคะ? ” จูเอ่อกระทืบเท้าของนาง “ข้าอยู่กับท่านตั้งแต่ที่ท่านเข้ามาในพระราชวัง ข้าเคยทรยศท่านหรือไม่ ? ข้าพูดว่านี่คือเพื่อประโยชน์ของท่าน แต่ถ้าท่านยืนยันที่จะทำสิ่งนี้ ข้าก็จะช่วยเจ้าค่ะ” นางหันไปหาผ้าจากข้างในตู้เสื้อผ้า จากนั้นนางแสดงความอยากรู้อยากเห็นของนาง และถามว่า “พระองค์เรียนรู้สิ่งเหล่านี้จากที่ไหนเจ้าคะ ? พวกมันมีได้ผลจริง ๆ หรือ ? ” หากพวกมันได้ผลจริง ๆ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาสามารถวางองค์ชายหกบนบัลลังก์ได้ ?
พระสนมหลี่กล่าวอย่างลับๆ ว่า “นี่เป็นทักษะลับที่ข้าเรียนรู้อย่างลับ ๆ ที่บ้าน”
เนื่องจากสถานการณ์ในราชสำนักมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ซวนเทียนหมิงและซวนเทียนฮั่วจึงยุ่งมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา มันมักจะเป็นกรณีที่ไม่สามารถเห็นหน้าพวกเขาได้ตลอดทั้งวัน เฟิงหยูเฮงได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ในราชสำนัก ตัวอย่างเช่นขุนนางเหล่านี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายองค์ชายแปดได้ขอความคุ้มครองจากเขาอีกครั้ง สำหรับครอบครัวที่บอกว่าครอบครัวของพวกเขาทำในสิ่งที่กงซานพูดไว้ องค์ชายแปดพาพวกเขากลับเข้ามา ตัวอย่างเช่น ส่วนหนึ่งของผู้ที่ยังไม่ได้เลือกข้าง เลือกที่จะยืนเคียงข้างองค์ชายแปด พวกเขาทั้งหมดเชื่อว่าฮ่องเต้ถึงวัยถดถอยของเขา สุขภาพของเขาไม่ดีมากและเขาเลือกที่จะแสดงความโปรดปรานต่อพระสนมหยวนชูและบุตรชายของพวกเขาในเวลาเช่นนี้ ในอนาคตเขาจะเป็นคนที่ถูกเลือก สำหรับพวกเขา องค์ชายเก้าได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว
พวกผู้ชายยุ่งกับเรื่องในราชสำนักโดยธรรมชาติแล้วผู้หญิงจะยุ่งกับเรื่องต่าง ๆ ในลานด้านใน ดังนั้นเฟิงหยูเฮงจึงหางานที่จะบรรเทาความเบื่อหน่ายของพระชายาหยุน…