ติดตามผู้แปลได้ที่ Lazy Meow นิยายแปล
ควบคู่กับเสียงอ้าวปา มังกรน้อยที่บินอยู่บนฟ้าก็คำรามออกมาพร้อมกัน ทำให้สภาวะของทั้งคู่ดูน่าเกรงขามยิ่ง
โถวปากุ้ยมองฉากนี้อย่างเย็นชา หอกในมือถูกกำแนบแน่น เปลวเพลิงที่ลุกโชนตามร่างของโถวปากุ้ยทำให้เขาดูราวกับเป็นราชาปีศาจ ในใจของเขาทราบดีว่าถึงเวลาลงมือแล้ว การปรากฏตัวของวิญญาณบรรพกาลทำให้แผนการของเขาถูกทำลายไม่มีชิ้นดี
“ด้วยนามแห่งเทพของข้า ขอจงทำลายอุปสรรคเบื้องหน้าทั้งมวล” โถวปากุ้ยตะโกน เขาขยับหอกพลางพุ่งโถมเข้าใส่อ้าวปา
เคร้ง เคร้ง เคร้ง…..
อ้าวปาย่อมไม่นิ่งเฉย เขากระชับดาบยักษ์ในมือก่อนเข้าปะทะกับโถวปากุ้ย ทว่าถึงแม้อ้าวปาเวลานี้จะมีพลังของวิญญาณบรรพกาลหนุนเสริม เขาก็ยังตกเป็นรอง
พลังของโถวปากุ้ยเวลานี้อยู่เหนือสามัญสำนึกของผู้คนไปแล้ว
“ตาย!” แววตาของโถวปากุ้ยคุโชนด้วยโทสะ
“เหอๆ อาศัยพลังอันน้อยนิดนี้น่ะหรือ?” อ้าวปาแค่นเสียง ร่างของเขาลอยขึ้นสูง เงาหมาป่าสีทองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่เบื้องหลัง ดาบยักษ์ในมือพลันมีเปลวเพลิงสีทองลุกพรึ่บขึ้นมา
ทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกันอีกคำรบ ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมอ่อนข้อ
เซียวอวี๋ที่เห็นฉากนี้ก็พลันหน้ามุ่ย เขาเรียกกรอม เมอีฟ และอิลิดันให้เข้าไปล้อมโถวปากุ้ยเอาไว้ ครั้งนี้เขาไม่คิดจะใช้การต่อสู้ตัวต่อตัวเพื่อจบศึก ยิ่งกำจัดโถวปากุ้ยได้เร็วก็ยิ่งช่วยชีวิตผู้คนได้มากขึ้น
จับโจรต้องจับหัวหน้า ตีงูต้องตีที่หัว นี่เป็นหลักพื้นฐานที่สุด
เซียวอวี๋สั่งให้มังกรน้อยร่อนลงบนพื้น ตัวเขากระโดดลงจากหลังมังกรน้อยพลางกระชับดาบคาริมดอร์ในมือ ขณะที่มังกรน้อยก็นำทอนฟาออกมาก่อนจะพุ่งเข้าหาโถวปากุ้ยพร้อมเซียวอวี๋
เดิมทีโถวปากุ้ยรับมือกับอ้าวปาคนเดียวก็ยังจัดการอีกฝ่ายไม่ลงแล้ว ตอนนี้ยังมีตัวตนทรงพลังมากมายพุ่งเข้าหาอีก โถวปากุ้ยรีบใช้สมองเค้นหาทางก่อนจะพุ่งไปซ้ายทีขวาทีพลางถอยร่นอย่างรวดเร็ว เกี้ยวสีดำที่เขาโดยสารมาถูกมังกรน้อยใช้ทอนฟาทุบพังเป็นเศษเล็กเศษน้อยไปแล้ว
ดาบทั้งสองของอิลิดันบินพุ่งฝ่าอากาศเข้าหาโถวปากุ้ย อิลิดันนั้นเป็นปีศาจ ดังนั้นเขาย่อมไม่กลัวอีกฝ่ายโจมตีใส่จิตวิญญาณ ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกยินดี ความสามารถเฉพาะของดาบคู่ของเขาถูกเปิดใช้ นี่จะทำให้เขายิ่งได้เปรียบโถวปากุ้ยที่เป็นปีศาจ
ครั้งนี้กรอมเองก็ลงมือเต็มที่ ความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ดาบแห่งเผ่าพันธุ์ออร์คถูกสำแดงออกมา ดาบยาวในมือถูกสะบัดจนเห็นเพียงเงาลางๆ ยิ่งเมื่อใช้ออกคู่กับทักษะวินด์วอร์คก็ทำให้เวลานี้ร่างกายของโถวปากุ้ยมีร่องรอยถูกฟันอยู่ทั่วทั้งร่าง
เมอีฟเวลานี้นับว่าน่ากลัวที่สุด นางอัญเชิญวิญญาณเทพทวงแค้นออกมาก่อนจะเรียกวิญญาณแค้นจำนวนนับไม่ถ้วนจากซากศพที่อยู่โดยรอบเข้าจัดการเหล่าทหารที่คิดจะเข้ามาช่วยโถวปากุ้ยจนมือไม้ปั่นป่วน
พวกทหารปีศาจนั้นแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อต้องเจอกับเหล่าวิญญาณบรรพกาล พวกมันก็ถูกพัวพันเอาไว้จนไม่อาจมาช่วยโถวปากุ้ย
ดังนั้นตอนนี้โถวปากุ้ยจึงต้องต่อสู้อยู่เพียงลำพัง
“ฮึ่ม…พวกสารเลว!”
โถวปากุ้ยคำรามแล้วคำรามอีกราวกับคนเสียสติ เพราะตอนนี้เห็นได้ชัดว่าสถานการณ์กำลังโน้มเอียงไปทางฝ่ายกองทัพพันธมิตรมนุษย์ สภาพของตัวเขาในตอนนี้คล้ายกับธนูที่ยิงออกไปแล้ว โถวปากุ้ยถูกกลุ้มรุมจนไม่มีโอกาสหลบหนี
ในเวลานี้เอง ทัพพยัคฆ์ก็เริ่มกวาดผ่านสนามรบ ด้วยการสนับสนุนจากทัพอากาศของเซียวอวี๋ ทัพพยัคฆ์ก็สามารถพุ่งตะลุยไปในทัพศัตรูได้อย่างสะดวกดาย การพุ่งชนของทัพม้าจำนวนมากทำให้พวกทหารทมิฬถูกย่ำเป็นเศษเนื้อเลอะเลือน
เมื่อเห็นท่าไม่ค่อยดี ทหารทมิฬบางส่วนก็เริ่มหลบหนี
“โลกใบนี้ถูกลิขิตให้มอดไหม้และต้องถูกทำลาย!” โถวปากุ้ยคำราม ทันใดนั้นฝนเพลิงก้กระหน่ำตกลงมาบริเวรรอบกายของเขา
“ถอยก่อน!” เห็นพลังอันแข็งแกร่งที่แฝงมากับลูกไฟเหล่านี้ เซียวอวี๋ก็รีบบอกให้ทุกคนถอยออกห่าง ฝนเพลิงครั้งนี้รุนแรงกว่าฝนเพลิงทั่วไป หากมันตกใส่ผู้คน คนผู้นั้นจะกลับกลายเป็นเถ้าถ่านในเวลาไม่นาน
ฝนเพลิงห่านี้ กระทั่งเผ่าพันธุ์มังกรก็ยังถูกเผา หากฝนนี้กระทบลงบนร่าง บริเวณที่ถูกฝนนั้นก็จะเกิดเป็นหลุมบ่อขึ้นมา ซึ่งนี่แสดงให้เห็นความรุนแรงของฝนเพลิงห่านี้
ทุกคนต่างก็เคลื่อนกายถอยฉากออกมาทันที ดังนั้นจึงรับความเสียหายไปไม่มาก เมื่อเห็นโอกาสพลิกสถานการณ์ โถวปากุ้ยก็คำราม หอกในมือถูกแทงออกเป็นพัลวัน ก่อนจะพุ่งไปยังทิศทางหนึ่ง เขาต้องการจะหนี
แต่ผู้ใดจะยอมให้เขาหลบหนีไปเช่นนี้เล่า? มีเพียงโถวปากุ้ยตกตายที่นี่เท่านั้นจึงยุติสงครามได้ มังกรน้อยครางเสียงต่ำก่อนจะเป็นคนแรกที่เหวี่ยงทอนฟาฟาดเข้าใส่โถวปากุ้ย
ตอนนี้มังกรน้อยใช้ทอนฟาได้อย่างชำนาญแล้ว ไม่เหมือนช่วงแรกที่ใช้ออกติดๆขัดๆ ทอนฟาของมังกรน้อยเวลานี้นับว่ามีความแม่นยำสูงยิ่ง
เห็นทอนฟาฟาดเข้าใส่ โถวปากุ้ยรีบโยกตัวหลบ แต่มังกรน้อยก็ตามมาซ้ำจนฟาดโถวปากุ้ยร่วงหล่นจากกลางอากาศ
มังกรน้อยรีบพุ่งตามเข้าไปฟาดทอนฟาเข้าใส่อย่างดุดัน โถวปากุ้ยได้แต่กัดฟันยกหอกขึ้นต้าน เมื่อเป็นเช่นนี้ก็เท่ากับดับโอกาสหลบหนีของเขาไป
ตอนนี้คนอื่นๆก็ตามมาถึง ทั้งหมดเข้ากลุ้มรุมโถวปากุ้ยอีกครั้ง การปะทะเกิดขึ้นอย่างดุเดือด พวกทหารทมิฬที่อยู่โดยรอบต่างก็โดนลูกหลงบางเจ็บล้มตายอย่างต่อเนื่อง….