กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1101
ในที่สุดแคลร์ก็ตื่นตอนเจ็ดโมงเช้า เธอนอนหลับสบายกว่าที่เคยเป็นมาก่อน เธอไม่ฝันหรือตื่นเลยสักครั้งตลอดทั้งคืน ดูเหมือนเธอจะหลับลึกตลอดทั้งคืนเลยทีเดียว ดังนั้นวันนี้เธอจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
เธอไม่เห็นชาร์ลีหลังจากที่ตื่นนอนแล้วแต่แคล์ก็ไม่แปลกใจ นั่นเป็นเพราะชาร์ลีตื่นนอนก่อนเธอทุก ๆ วันอยู่แล้ว
เนื่องจากเธอรู้อยู่แล้วว่าชาร์ลีจะพาเธอไปเก็บผักและผลไม้ในวันนี้ แคลร์จึงอารมณ์ดีมากและตั้งตารอ
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย แคลร์ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดกีฬา แล้วจึงเดินลงมาข้างล่าง
เธอคิดว่าชาร์ลีคงกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ เธอคาดหวังว่าจะออกเดินทางไปย่านชนบทหลังจากที่พวกเขาทั้งคู่ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ลีจะรอเธออยู่ในห้องนั่งเล่น
เมื่อชาร์ลีมองเห็นแคลร์ลงมาข้างล่าง เขาก็รีบทักทายเธอและยิ้มให้ “ที่รัก! เรารีบออกไปเก็บผักผลไม้กันเถอะตอนนี้!”
แคลร์ประหลาดใจจึงถามขึ้นว่า “เอ๊ะ? เราจะเดินทางตอนนี้เลยหรือคะ? เรายังไม่ได้ทานมื้อเช้ากันเลย…”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะตอบ “ทำไมเราต้องทานมื้อเช้าตอนนี้ด้วยล่ะครับ? เดี๋ยวเราค่อยทานตอนกลับมาแล้วก็ได้นะ”
จากนั้นชาร์ลีก็ยื่นมือมาจับมือของแคลร์ไว้ขณะที่เดินนำเธอออกนอกประตูไป
แคลร์รู้สึกว่าหัวใจของเธอกำลังเต้นรัวเมื่อจู่ ๆ ชาร์ลีก็จับมือเธอไว้ ใจหนึ่ง เธอก็ทั้งเขินและอาย แต่อีกใจหนึ่ง เธอกลับประหลาดใจในเวลาเดียวกัน เธอจึงอดไม่ได้ที่จะถาม “ชาร์ลีคะ เราจะขับรถไปย่านชนบทเพื่อเก็บผักผลไม้กันนะ มันต้องใช้เวลาครึ่งวันเลยนะคะกว่าเราจะกลับถึงบ้าน แล้วเราจะทำยังไงถ้าเกิดหิวขึ้นมาเพราะเราไม่ได้ทานอะไรเลยตอนนี้?”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะตอบ “แล้วคุณจะรู้เองตราบใดที่คุณมากับผม ผมจัดเตรียมเรื่องสำคัญทุกอย่างเอาไว้หมดแล้วครับ”
แคลร์ถามอย่างสงสัย “คุณเตรียมอาหารเช้าไว้ที่บ้านโรงนาที่นั่นหรือคะ?”
ชาร์ลีดึงแคลร์ออกมาด้านนอกประตูก่อนจะยิ้มและพูดว่า “มาเถอะน่า ปิดตาก่อนนะครับ”
แคลร์ประหลาดใจมากขึ้นในตอนนี้ “ชาร์ลีคะ ไม่เร็วเกินไปหน่อยหรือคะ ที่จะขอให้ฉันปิดตาตอนนี้น่ะ?”
ชาร์ลียิ้มและพูดว่า “เร็วที่ไหน? มันไม่เร็วเลยสักนิด เดี๋ยวคุณก็รู้เองครับ”
แคลร์ทำได้เพียงแค่ยิ้มขณะที่ปิดตาและพูดอย่างแผ่วเบา “ก็ได้ค่ะ เพราะวันนี้คุณจะพาฉันไปเก็บผักผลไม้หรอกนะ ฉันจะเชื่อฟังคุณก็แล้วกัน”
ชาร์ลียิ้ม “คุณไม่ได้รับอนุญาตให้แอบดูนะครับ”
แคลร์ตอบด้วยท่าทีจริงจัง “อย่าห่วงเลยค่ะ ฉันจะไม่แอบดู! อย่างไรเสีย ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเรื่องเซอร์ไพรซ์มากค่ะ!”
“ดีครับ”
ชาร์ลีจับมือที่อ่อนนุ่มและบอบบางของแคลร์ไว้ ขณะที่พาเธอออกจากตัวบ้านและตรงไปยังสนาม
ขณะนี้มีต้นไม้และต้นผักมากกว่าหนึ่งเอเคอร์ถูกปลูกเอาไว้บริเวณด้านตะวันออกของสนาม ยิ่งไปกว่านั้น ต้นไม้และต้นผักต่าง ๆ เหล่านี้ล้วนได้รับการคัดสรรมาอย่างดีโดยซีค ต้นพันธุ์ผลไม้จึงไม่เพียงแต่จะโตไวเท่านั้น แต่มันยังไม่มีแมลงรบกวนเลยแม้แต่ตัวเดียว ผลของมันมีสีสวยสดใสและใบก็ยังเป็นสีเขียวเข้มอีกด้วย ต้นไม้ต่าง ๆ เหล่านี้ดูน่าตื่นตาตื่นใจมากเพราะน้ำค้างในยามเช้า
ชาร์ลีนำแคลร์ออกไปยังสวนผัก ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “ที่รัก คุณเปิดตาได้แล้วตอนนี้”
แคลร์ถามอย่างแปลกใจ “พวกเราจะไม่ขึ้นรถกันก่อนหรือคะ? คุณอยากให้ฉันเปิดตาก่อนจะขึ้นรถหรือ?”
“ถูกต้องครับ” ชาร์ลียิ้มขณะที่พูด “คุณควรเปิดตานะ เพราะผมสั่งให้คุณเปิดตาได้แล้ว”
แคลร์ยิ้มและตอบว่า “ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ ฉันจะเปิดตาแล้วนะคะ”
หลังจากนั้น แคลร์ก็เปิดตาของเธอช้า ๆ
ทันทีที่เปิดตา พระอาทิตย์ซึ่งกำลังขึ้นในยามเช้าทางทิศตะวันออกได้ส่องแสงสว่างเข้ามาที่ตาของเธอ แคลร์มึนงงอยู่ครู่หนึ่งและยังมองอะไรได้ไม่ชัดเจนนัก
จากนั้นการมองเห็นของเธอก็กลับคืนมา
เวลานั้นเองที่เธอกลับต้องประหลาดใจเมื่อได้เห็นสวนผักผลไม้ซึ่งสวยสมบูรณ์แบบและไร้ที่ติอยู่ตรงหน้า!
เธออุทานออกมาด้วยความแปลกใจ!
หลังจากนั้นเธอก็ปิดปากด้วยมือทั้งสองข้าง