กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1102
แล้วแคลร์ก็มองชาร์ลีซึ่งกำลังยืนเคียงข้างเธอด้วยความประหลาดใจและมีความไม่อยากจะเชื่ออยู่บนใบหน้า
“นี่… ฉัน… ฉันไม่ได้กำลังฝันไปใช่ไหมคะ? ชาร์ลี ทำไมถึงได้มีสวนผักผลไม้อยู่ในบ้านเราด้วยล่ะ?!”
ชาร์ลีมองเธอด้วยความรักใคร่ก่อนจะยิ้มและพูดว่า “เด็กโง่ แน่นอนสิ คุณไม่ได้กำลังฝันไป คุณไม่ได้ชื่นชอบการเก็บผักผลไม้หรอกเหรอ? ผมให้คนหาพันธุ์ผักและผลไม้ที่ดีที่สุดในโอลรัส ฮิลล์มาให้เลยนะ ผมจะดูแลแปลงผักให้คุณด้วยในอนาคต จะได้แน่ใจว่ามันจะออกดอกออกผลมาเยอะ ๆ ให้คุณเก็บได้ตลอดทั้งสี่ฤดูในหนึ่งปีเลย!”
แคลร์ซาบซึ้งมากจนดวงตากลายเป็นสีแดง
เธอไม่เคยฝันมาก่อนเลยว่าสามีของเธอจะเตรียมเซอร์ไพรซ์ชิ้นใหญ่ไว้ให้เธอ!
ตอนที่เธอยังเด็ก เธอเฝ้าฝันมาตลอดที่จะได้ปลูกผักผลไม้บริเวณสนามหน้าบ้านของตัวเอง เธอคงจะพอใจที่สุดแล้ว ถึงแม้มันจะเป็นแค่เพียงต้นมะเขือเทศหรือพริก
อย่างไรก็ตาม คุณท่านวิลสันไม่เคยให้โอกาสนี้กับเธอเลยสักครั้ง
โดยไม่คาดฝัน สามีของเธอก็ได้มอบสวนผักผลไม้ที่ทั้งใหญ่และสวยงามให้เธอในชั่วข้ามคืน
แคลร์ยิ่งรู้สึกซาบซึ้งขึ้นไปอีกเพราะคำมั่นสัญญาที่เต็มไปด้วยความรักของชาร์ลีที่มอบให้เธอ
แม้ว่าชาร์ลีจะทำสิ่งต่าง ๆ มากมายในอดีตให้เธอ แต่เขาไม่เคยทำสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกอ่อนไหวมากขนาดนี้มาก่อน
ความรู้สึกที่เธอมีในขณะนี้ราวกับว่าสามีของเธอได้มอบทะเลดอกไม้ให้เธอในขณะที่เธอคาดหวังว่าเขาจะมอบดอกไม้ให้เธอหนึ่งดอกเท่านั้น
มันรู้สึกราวกับว่าเธอคือเจ้าของโลกใบนี้ในชั่วพริบตา
ถึงแม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะเป็นแค่เพียงผลไม้และต้นผัก ไม่มีดอกกุหลาบที่แสนโรแมนติกเลยสักดอก ในสายตาของแคลร์ ต้นผักและผลไม้เหล่านี้ทำให้เธอรู้สึกอ่อนไหวและตื่นเต้นมากกว่าดอกกุหลาบที่สวยที่สุดในโลกเสียอีก
ณ เวลานี้ แคลร์รู้สึกตื่นเต้นมากกว่าที่เธอเคยรู้สึกเมื่อตอนที่เห็นงานแต่งงานหรูหรายิ่งใหญ่ที่ชาร์ลีจัดเตรียมให้เธอที่สวนลอยฟ้าในแชงกรีลาเสียอีก
ชาร์ลีซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ได้ยื่นตะกร้าไม้ไผ่ใบเล็ก ๆ และประณีตให้แก่แคลร์ เขายิ้มให้ขณะที่พูดขึ้นว่า “ที่รัก คุณจะไม่เริ่มเก็บผักและผลไม้เลยเหรอ? คุณกำลังรออะไรอยู่? ผักและผลไม้ทุกชนิดที่นี่ถูกปลูกแบบออแกนิคและไม่มีแมลงรบกวนเลยสักนิด คุณเลือกเก็บผักและผลไม้ได้โดยไม่ต้องกังวลเลยนะ”
แคลร์รู้สึกซาบซึ้งมาก เธอมองดูชาร์ลีก่อนจะโผเข้าสู่อ้อมแขนของเขาโดยไม่รู้ตัว เธอโอบแขนรอบเอวเขาขณะที่พูด “ที่รักคะ ขอบคุณ ขอบคุณที่ทำทุกอย่างนี้เพื่อฉันนะคะ ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกเลยล่ะค่ะ”
ชาร์ลีสัมผัสแก้มของเธอเบา ๆ ด้วยความเสน่หา “เด็กโง่ คุณเป็นภรรยาของผมไม่ใช่เหรอ? ทำไมต้องขอบคุณผมด้วยล่ะ? ตราบใดที่คุณมีความสุข ผมก็มีความสุขเช่นกัน”
ขณะที่พูด ชาร์ลีก็มองมายังแคลร์ซึ่งตอนนี้ยืนอยู่ใกล้เขาเหลือเกิน และจู่ ๆ เขาก็รู้สึกถึงแรงกระตุ้นอันแรงกล้า
ด้วยจำนนให้กับสิ่งเร้า ทันใดนั้นเขาก็ก้มหน้าลงมาและจูบริมฝีปากแคลร์อย่างนุ่มนวล
เวลานั้นเองที่ความรู้สึกนึกคิดของแคลร์ก็ว่างเปล่าในทันที
นี่คือจูบแรกของแคลร์และจู่ ๆ มันก็ถูกชาร์ลีฉกฉวยไป!
แต่ทว่าเธอกลับไม่รู้สึกโกรธเขาเลย
เธอเงยหน้ามองชาร์ลีผู้หล่อเหลาและอ่อนโยน แล้วจู่ ๆ เธอก็รู้สึกถึงความสุขในหัวใจแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
กลับกลายเป็นว่าที่จริงแล้ว มันรู้สึกดีมากที่ได้เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีความสุขอยู่ในอ้อมแขนของสามีตัวเอง
ถึงแม้ว้าเธอจะมีความสุขเป็นอย่างมาก แต่เธอก็ยังรู้สึกเขินอายเล็กน้อย
หลังจูบที่นุ่มนวลของชาร์ลีผ่านพ้นไป แคลร์ก็ดันชาร์ลีออกอย่างตื่น ๆ เธอจับผมยืดออกอย่างประหม่าก่อนจะพูดขึ้นว่า “งั้น… ฉันจะไปเก็บผลไม้กับผักแล้วนะคะ…”
ชาร์ลีกอดเธอเบา ๆ แล้วพูด “ผมจะไปกับคุณด้วย ที่รัก!”
แคลร์หน้าแดงก่อนจะผลักตะกร้าไม้ไผ่ใส่มือเขา จากนั้นเธอก็พูดอย่างอาย ๆ “ถ้าอย่างนั้น คุณก็มากับฉัน ฉันจะเก็บผลไม้ แล้วคุณก็ช่วยฉันถือแล้วกัน!”
“โอเคครับ” ชาร์ลีตกลงทันที จากนั้นเขาก็จับมือภรรยาขณะที่เดินเข้าไปในสวนผัก
ขณะนั้นเองที่เอเลนกำลังมองดูพวกเขาทั้งสองคนจากระเบียงบนชั้นสาม เธอพึมพำ “คู่นี้นี่ทำตัวเป็นพวกคลั่งรักและแสดงความรักในที่สาธารณะกันตั้งแต่เช้าตรู่เลยนะ พวกเขาไม่รู้หรือไงว่าฉันเสียฟันหน้าไปแล้วสองซี่น่ะ?”
ขณะที่คิดเรื่องนี้อยู่ เธอก็ตะโกนอย่างหัวเสีย “นี่! เธอสองคนรีบ ๆ เก็บผักผลไม้ให้มันไว ๆ หน่อย! ฉันยังรอถ่ายรูปผักผลไม้เพื่อจะลงในสื่อสังคมออนไลน์ของฉันอยู่นะ!”