บทที่ 802 โตขึ้น
โจวเหวินคิด “เสี่ยวเทียนฟางคนนี้มันโลภจริงๆเลยเว้ย ได้คืบจะเอาศอกอยู่ได้”
โจวเหวินเลยพูด “ก็แค่โหลแมลงเอง สำหรับฉันมันไม่มีอะไรอยู่แล้ว เอาไปด้วยเลยก็ได้ ไม่ต้องเอามาคืน”
“ท่านโจว เอาจริงเหรอครับ”เสี่ยวเทียนฟางตาลุกวาวก่อนจะคำนับโจวแหวิน
“แค่ให้ความมั่นใจกับฉันจริงๆละกันว่ากุมารีตัวนี้เป็นกีฏเทพจุติมาจริงๆ ถ้าฉันจับได้ว่ามีอะไรผิดปรกติแม้แต่นิดเดียวละก็ อย่าว่าแต่หนอนไหมน้ำแข็งเลย แม้แต่ตระกูลเสี่ยวของนายได้เกิดหายนะแน่ๆ”โจวเหวินพูดขู่
เสี่ยวเทียนฟางผงะ เขาทำใจนิ่งๆก่อนจะพูดด้วยความมั่นใจ “วางใจได้เลยครับ ว่ากุมารีตัวนี้เป็นร่างจุติของกีฏเทพจริงๆ มันเชื่อมต่อวิญญาณกับผมเองทำให้ผมรู้ดี ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็มาลงที่ผมได้เลยครับ”
เสี่ยวเทียนฟางสาบานกึ่งๆสาปแช่งตัวเอง
“ถ้างั้นฉันก็วางใจ เอาละ ปลดผนึกของนางได้”โจวเหวินพูด
“อยากให้ผมปลดผนึกของนางเหรอครับ หรือว่าจะให้แค่ส่งผนึกของนางให้กับท่าน”เสี่ยวเทียนฟางถามด้วยความสงสัย
“ไม่ละ นั้นมันเป็นกุมารีระดับเทพ การจะปลดผนึกวิญญาณของนางด้วยตัวเองนั้นจะทำให้เสียพลังวิญญาณไปเยอะ ปลดเองไปเลย”โจวเหวินพูด
“ได้ครับ”เสี่ยวเทียนฟางรู้สึกว่าโจวเหวินนั้นเป็นคนใหญ่คนโตของจริง ไม่แปลกใจเลยที่จะได้เป็นถึงปรมาจารย์ของตู่กู๋จง เขาคิดอีกด้วยว่าโจวเหวินนั้นต้องมีพลังพิเศษมากๆถึงขนาดจับหนอนไหมน้ำแข็งได้ด้วยมือเปล่า เขาเลยไม่ลังเลอีกต่อไป
เขายื่นกุมารีออกมาให้โจวเหวิน โจวเหวินรับมา ก่อนที่เสี่ยวเทียนฟางจะหยิบเอาผ้ายันเล็กๆใบหนึ่งขึ้นมา แล้วกัดลิ้นตัวเอง หยดเลือดลงไปบนผ้ายันนั้น
ทันทีที่เลือดโดนผ้ายัน จู่ๆผ้ายันนั้นก็ไฟลุกถ้วมขึ้นมาแล้วกุมารีในมือของโจวเหวินก็เริ่มสั่นสะท้าน
สีหน้าของเสี่ยวเทียนฟางเริ่มเปลี่ยนไป หน้าตาของเขาดูซีดเซียว เหงื่อไหลเย็นเริ่มตกลงมาที่หน้าผาก เขาดูเจ็บปวดมากๆ
โจวเหวินถามกับทางกู๋ฉานชุยมาแล้ว เขารู้ว่าผนึกวิญญาณที่ว่านั้นมันเชื่อมต่อกุมารรีเข้ากับพลังชีวิตของตัวเสี่ยวเทียนฟางเอง เพราะงั้น การจะปลดผนึกวิญญาณได้ มันจะทำความเสียหายให้กับตัวเสี่ยวเทียนฟางโดยตรง
เสี่ยวเทียนฟางตั้งใจจะปลดผนึกวิญญาณของนางตั้งแต่แรกแล้ว เพราะยังไงเขาก็ควบคุมนางไม่ได้ แถมยังโดนนางกลืนกินพลังชีวิตไปเรื่อยๆอีก
และตอนนี้ คือโอกาสที่เขาจะได้ขจัดเสี้ยนหนามที่อยู่กับเขามาตลอดหลายปีที่ผ่านมาได้ เขาจึงแอบๆดีใจมากกว่าโจวเหวินซะอีก
เพราะสิ่งที่เขาได้รับกลับมานั้นมันคุ้มกว่ากันมาก เขาได้มาทั้งหนอนไหมน้ำแข็ง2ตัวกับโหลกักแมลง เขาเชื่อว่าตระกูลเสี่ยวของเขาจะแข็งแกร่งมากกว่าที่ผ่านมา และความเจ็บปวดที่ได้มาจากกุมารีแมลงก็จะหายไปจากเขาตลอดกาลด้วย
แกร๊ก
หลังจากที่ผ้ายันไหม้จนหมดแล้ว ลูกแก้วกุมารีจู่ๆก็แตกร้าวออกมาจากด้านบน แล้วโจวเหวินก็เห็นว่ามีเลือดหรือไหลออกมาด้วย
เสี่ยวเทียนฟางรู้ดีว่าเสียงนั้นมันคือเสียงพิธีกรรมเสร็จแล้ว เขาจึงตั้งสติของตัวเองแล้วพูดทั้งความเจ็บปวด
“ท่านโจว รีบๆผนึกพลังของกุมารีนั้นไว้เถิด เดี๋ยวนางจะหนีไปได้นะ”เสี่ยวเทียนฟางพูด
จริงๆเขาไม่ได้กลัวนางหนีไปหรอก เพราะยังไงเขาก็ขายให้โจวเหวินไปแล้ว หนีไม่หนีก็เรื่องของเขา เขาแค่กลัวว่ากุมารีแมลงจะมาทำร้ายเขามากกว่า
“การซื้อขายเสร็จแล้ว ฉันกลับก่อนละ”โจวเหวินหยิบกุมารีแมลงแล้วอัดลมปราณเข้าไปในนั้นทำให้ลูกแก้วกุมารีกลับมาอยู่ในสภาพสมบูรณ์ก่อนจะเก็บมันแล้วยืนขึ้น
“ให้ผมส่งท่านกลับเถอะครับ”เสี่ยวเทียนฟางเรียกคนมาแล้วพูด “ตอนนี้ผมคงเดินไปส่งท่านเองไม่ไหว ขอโทษด้วยนะครับ”
“รักษาตัวก่อนเถอะ อย่าฝืนเลย”โจวเหวินพูดแล้วเอากุมารีไป
เสี่ยวหลิวฉีเข้ามาในถ้ำแล้วถามอย่างเป็นกังวลทันที “พี่ชาย สำเร็จแล้วเหรอ เขายอมแลกหนอนไหมน้ำแข็ง2ตัวจริงๆเหรอ
“ใช่แล้วละ หนอนไหมน้ำแข็ง2ตัวนี้มีร่องรอยการต่อสู้ที่เราทำไว้อย่างชัดเจนเลย ไม่ผิดตัวแน่ๆ”เสี่ยวเทียนฟางพูดอย่างตื่นเต้น “ดูเหมือนว่าปรมาจารย์โจวคนนั้นจะไม่รู้ปัญหาที่กุมารีแมลงมี เพราะงั้นฉันก็ถือว่ากำไรมาก นอกจากนี้ได้หนอนไหมน้ำแข็งมา2ตัว ยังถือว่าได้เอาภาระออกไปจากชีวิตตัวเองอีก ตอนนี้เรา2คนก็มีหนอนไหมน้ำแข็งกันคนละตัวแล้ว หลังจากนี้อีก2-3ปีเราจะฝึกมันกัน ตระกูลเสี่ยวของเราก็จะได้ออกไปไกลพัฒนาก้าวไกลไปไกลกว่าที่เคยเป็น แถมเรายังได้โหลแมลงนี้มาด้วย “
เสี่ยวเทียนฟางเปิดโหลแมลงแล้วให้เสี่ยวหลิวฉีดูหนอนไหมน้ำแข็งที่อยู่ด้านใน ไปพร้อมๆกับสาธิตความสามารถของโหลแมลงด้วย
“ปรมาจารย์โจวคนนั้นให้ของดีกับเรามาจริง ช่างโง่เขลาดีแท้เลย”เสี่ยวหลิวฉีพูด
โจวเหวินที่เดินออกมาไกลแล้ว แต่เขายังคงได้ยินบทสนทนาอย่างชัดเจน ก็แอบคิดในใจ “ใครกันแน่วะที่โง่”
กุมารีแมลงนั้นมีพลังในการควบคุมหนอนไหมน้ำแข็งได้อย่างสมบูรณ์แบบ มันคือตัวตนที่มีพลังมหาศาล แต่เจ้า2พี่น้องตระกูลเสี่ยวกลับไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่าตัวเองมีของดีอยู่ในมือ พวกเขากลับยอมแลกของดีขนาดนั้นกับหนอนไหมน้ำแข็ง2ตัว
แล้วไอ้สิ่งที่เรียกว่าโหลแมลงพิเศษนั้น จริงๆแล้วมันก็แค่โหลเงินโง่ๆธรรมดาๆ มันกักขังหนอนไหมน้ำแข็งไม่ได้อยู่แล้ว
แต่ที่หนอนไหมน้ำแข็งโดนขังในนั้นได้เป็นเพราะว่ากุมารีแมลงสั่งให้มันเข้าไปอยู่ในนั้นแล้วทำตัวดีๆ ถ้าเธอไม่สั่งเอาไว้อย่างนั้น พวกมันจะออกมาอาละวาดทันที
พี่น้องตระกูลเสี่ยวอาจจะมองว่ากุมารีแมลงไม่มีประโยชน์ก็จริง แต่พวกเขาได้เสียสมบัติชิ้นสำคัญไปแล้ว
หลังจากที่กุมารีแมลงเป็นอิสระเธอก็แทบอยากจะฆ่าพี่น้องตระกูลเสี่ยวทิ้งทันที แต่โจวเหวินใช้ลมปราณเบรกตัวเธอเอาไว้ก่อน ไม่ให้เธอล้างแค้นในตอนนี้
ยังไงซะโจวเหวินก็เข้ามาแลกเปลี่ยนกับตระกูลเสี่ยวในนามของตระกูลตู่กู๋ ถ้าพวกเขาตายตอนนี้ ชื่อเสียงของตระกูลตู่กู๋อาจจะโดนทำลายไปด้วยก็ได้
แถมตู่กู๋จงเองก็ตั้งใจแสดงละครเล่นกับเขาอย่างสุดความสามารถด้วย จะให้เขาไปทำไม่ดีกับตระกูลตู่กู๋ก็คงไม่ดีเท่าไร
“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้ว แถมเจ้า2คนนั้นก็มีหนอนไหมน้ำแข็งอยู่กับตัวด้วย เธอจะไปกลัวไม่ได้ล้างแค้นทำไมละ”โจวเหวินแตะที่กุมารีแมลงในกระเป๋าเบาๆแล้วกระซิบ
กุมารีแมลงค่อยๆสงบลง หลังจากที่ผนึกวิญญาณของกุมารีโดนถอนออกไปแล้ว กุมารีแมลงจึงสามารถกลับคืนร่างเดิมได้อีกครั้ง
ก่อนหน้านี้ เธอโดนผนึกวิญญาณทำให้เธอกลับเข้าร่างเดิมที่อยู่ในลูกแก้วไม่ได้ และต้องทำตามคำสั่งของเสี่ยวเทียนฟางตลอดเวลา ไม่งั้น เสี่ยวเทียนฟางก็จะสามารถทำลายร่างของเธอได้อย่างง่ายดาย
แต่ตอนนี้เธอเป็นอิสระแล้ว กุมารีแมลงเลยสามารถกลับเข้าร่างเดิมของเธอได้
หลังจากที่กลับมาหาหลี่ซวนกับตู่กู๋จง ทั้ง3คนก็กลับไปกลับที่พักของตัวเองพร้อมกัน
“ท่านปรมาจารย์….การแสดงของฉันเป็นไงบ้างละ”ตู่กู๋จงถามด้วยรอยยิ้มระหว่างทางกลับ
“ก็ไม่เลวนะ แต่ดูเกินจริงไปหน่อย”โจวเหวินยิ้ม
“ฉันอยู่มานานขนาดนี้แล้ว ความสามารถในการแสดงของฉันก็เพิ่มขึ้นตามกาลเวลา เสี่ยวเทียนฟางไม่มีทางแยกออกแน่ๆ ทีนี้คิดไว้รึยังละว่าจะสอนอะไรฉันเกี่ยวกับเรื่องการเลี้ยงพญานกเพลิงละ”
“เริ่มจากวิธีการหาพญานกเพลิงก่อนเลยละกัน”โจวเหวินกะจะบอกความจริง แต่ความจริงที่ว่านั้นทำให้ตู่กู๋จงแอบผิดหวังเล็กน้อย
ระหว่างทางนั้น โจวเหวินรู้สึกได้ว่ากุมารีแมลงนั้นมีอะไรผิดปรกติไป ร่างที่เหมือนจะเป็นหินชุ่มอยู่ในน้ำมันพรายของนาง เหมือนจะค่อยๆเติบโตขึ้นมาอย่างช้าๆ ไม่เพียงแต่กระดูกจะใหญ่ขึ้น แต่เส้นเลือดและเลือดเริ่มไหลเวียนแล้วด้วย
“เกิดอะไรขึ้นหน่ะ นางจะคืนชีพกลับมาเหรอ”โจวเหวินตกใจมากเขาเลยเอาเธอเก็บเข้าไปในห้วงมิติก่อน ถ้าเกิดมีใครมาเห็นเธอข้างนอกละก็ชิบหายแน่ๆ