มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 993
บุคคลที่เธอเอ่ยถึง แน่นอนว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกจสกเจอรัลด์
ตัวผู้หญิงคนนั้นเองก็คือยูกิ คนที่อยู่เคียงข้างเจอรัลด์มาระยะหนึ่งแล้ว เมื่อตอนที่เขาก่อตั้งรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป เป็นครั้งแรก
เมื่อมองดูผู้หญิงที่มีนำ้ตาคลอเบ้าวิ่งมาหาเขา เจอรัลด์ก็รู้สึกเจ็บปวดฉับพลันในใจของเขา เนื่องจากเขาตระหนักได้ว่ายูกิต้องทนทุกข์อย่างมหันต์แค่ไหน
“เธอทนทุกข์มามากแล้ว ยูกิ…ไม่ต้องกลัว ฉันกลับมาแล้ว!” เจอรัลด์ประกาศ ขณะที่เขานำเธอเข้าไปในเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง
ยูกิเกาะติดแขนเจอรัลด์ไว้แน่น ขณะที่พวกเขาเดินไป เห็นได้ชัดว่าไม่เต็มใจที่จะแยกจาก ท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ถวิลหาเจอรัลด์ตั้งแต่พลบค่ำจนถึงรุ่งสางนับตั้งแต่วันที่เขาจากไปเมื่อครึ่งปีก่อน
ถึงอย่างนั้นอะไรคือความรู้สึกแปลกประหลาดที่กำลังขยายตัวอยู่ภายในเมื่อได้พบกับเจอรัลด์อีกครั้ง…? โดยสลัดความคิดนั้นทิ้งชั่วขณะ ยูกิรู้ว่ามีเรื่องร้ายแรงกว่าที่ต้องให้ความสนใจก่อน
เมื่อยื่นแฟ้มเอกสารให้เจอรัลด์ จากนั้นเธอก็พูดขึ้น “สเวนกลับมาแล้วค่ะ นายท่าน…เป็นผลให้เดรก, ไทสัน, คุณวิสเลอร์…พวกเขา…พวกเขาทั้งหมดถูกจับไป! แม้แต่ลูซี่และคนอื่น ๆ ก็ถูกเขาพาตัวไป! ราวกับว่านั่นยังไม่พอ เขายังแย่งชิงทรัพย์สินหลายอย่างของพวกเราไปอีกด้วย! ในแฟ้มเอกสารนี้คือทรัพย์สินอันสุดท้ายที่พวกเราเหลืออยู่…”
เมื่อเห็นว่าเธอพยายามปกป้องทรัพย์สินนี้อย่างสิ้นหวังเพียงใด เจอรัลด์ก็เช็ดน้ำตาตรงหางตาของเธอ ขณะที่เขาตอบกลับ “ก่อนหน้านี้ฉันให้ปู่เวลสันตรวจสอบเหตุการณ์แล้ว ดังนั้นฉันจึงรู้รายละเอียดส่วนใหญ่แล้ว เป็นความผิดฉันเองที่หายไปจากพวกเธอนานกว่าครึ่งปี…”
“แย่ละ! เช่นนั้นนั่นก็คือบอสของไทสัน! อีกอย่างนะคุณสองคน อย่ามาทำตัวสนิทสนมต่อหน้าพวกเราเลย! นั่นมันก็ถึงเวลาเสียทีที่ในที่สุดคุณก็ทำการปรากฏตัว! เมื่อพวกเราจัดการคุณเสร็จในคืนนี้ บอสสเวนก็ไม่จำเป็นต้องสนใจคุณอีกต่อไปแล้ว!” หนึ่งในคนของทัคเกอร์คำรามใส่อย่างดุร้าย
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ประโยคของเขาสิ้นสุดลง ผู้ชายคนเดิมก็แทบจะไม่มีเวลาที่จะรับรู้ได้ว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้นเมื่อเขารู้สึกว่าตาของเขาเบิกกว้างขึ้น
ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงดัง ‘ตุ้บ’ และทุกคนก็ทำได้เพียงแค่จ้องมองเท่านั้น ขณะที่ลูกน้องของเจอรัลด์ยืนอยู่ตรงหน้าผู้ชายหัวขาดในตอนนี้
เมื่อเข้าใจได้ว่าเพิ่งเกิดอะไร ยูกิจึงปล่อยเสียงร้องสั้น ๆ ออกมา ก่อนจะปิดปากตัวเองด้วยความหวาดกลัวอย่างที่สุด
ทัคเกอร์เองก็เริ่มหวาดกลัวและวิตกกังวลมากขึ้นเช่นกัน ตอนนี้มันชัดเจนแล้วว่ากลุ่มคนที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขาไม่เพียงแค่น่าหวาดกลัวเท่านั้น แต่นอกจากนั้นพวกเขาก็ยังเก่งในด้านศิลปะการต่อสู้อีกด้วย
เมื่อเข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าเขาไม่มีโอกาสที่ต่อต้านพวกเขาได้ ทัคเกอร์จึงพูดขึ้นทันที “ค คุณคลอฟอร์ด ดูเหมือนว่าจะมีความเข้าใจผิดเล็กน้อยระหว่างพวกเรานะครับ ผมแนะนำว่าให้พาพ่อของผมมาที่นี่ เพื่อที่คุณจะได้คุยกับเขาเป็นการส่วนตัวเอง! ท้ายที่สุดแล้ว ผมก็เพียงทำเรื่องทั้งหมดนี้ตามคำสั่งของเขาเท่านั้น การฆ่าผมก็จะไร้ประโยชน์อยู่ดี! เช่นนั้นเอางี้ไหมครับ? ผมควรโทรเรียกพ่อของผมมาที่นี่ดีไหม”
เมื่อเขาไม่ได้รับคำตอบ ความกลัวของทัคเกอร์ก็พุ่งสูงขึ้นและผู้ชายที่ร้อนรนใจคนนั้นจึงคุกเข่าลงทันที โดยใช้วิธีสุดท้ายของเขา เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะอ้อนวอน “ด ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย คุณคลอฟอร์ด!”
ขณะเฝ้ามองผู้ชายที่หวาดกลัวคนนี้ตัวสั่นอยู่ตรงหน้าเขา เจอรัลด์ก็ค่อย ๆ เทไวน์แดงใส่แก้วก่อนจะตอบกลับ “เอาตามตรงนะ ก่อนหน้านี้ฉันก็สงสัยมาโดยตลอดว่าฉันควรเตรียมของขวัญให้พ่อของนายเมื่อได้พบเขาหรือไม่ ในขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันก็ตระหนักได้ว่านายมีลูกน้องไม่กี่คน และพวกเขาบางคนก็ยังพกกล้องมาอีกด้วยซ้ำ! ขอบคุณสำหรับสิ่งนั้นนะ ตอนนี้ฉันถึงมีความคิดหนึ่งขึ้นมาได้!”
“ค ความคิดอะไรครับ…? คุณกำลังคิดถึงอะไรกัน คุณคลอฟอร์ด…?”
สำหรับที่ว่าทำไมลูกน้องของทัคเกอร์ถึงพกกล้องมาด้วยตั้งแต่แรก ก็เป็นเพราะทัคเกอร์มีนิสัยโรคจิต เขาเพียงเพลิดเพลินกับการถ่ายวิดิโอของตัวเองในการทำเรื่องเลวทรามทั้งหลาย ก็เหมือนกับสิ่งที่เขาทำกับยูกิก่อนหน้านี้ เขาเห็นการกระทำของตัวเองเป็นเรื่องบางอย่างที่ควรค่าแก่การระลึกถึง ซึ่งนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมลูกน้องบางคนของเขาทำมันเป็นนิสัย ในการพกกล้องไปทั่วทุกที่ที่พวกเขาไป
“แน่นอน ฉันจะจำเป็นการความร่วมมือของนายเพื่อถ่ายวิดีโอสั้น ๆ ฉันจะมอบมันให้พ่อของนายเพื่อเป็นของขวัญเมื่อได้พบเขา” เจอรัลด์ตอบกลับ
“แ แน่นอนครับ ผมเต็มใจที่จะให้ความร่วมมือ! ผมจะทำ คุณคลอฟอร์ด!”
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็หันไปมองลูกน้องคนหนึ่งของเขา ลูกน้องที่ว่าคนนั้นได้รับสัญญาณให้เข้าไปในห้องคนขับโดยทันที
ครู่ต่อมา ดวงตาของทัคเกอร์ก็เบิกกว้างขึ้น ขณะที่เขาเห็นลูกน้องคนนั้นกำลังถือถังน้ำมันออกมาด้วย เขาเข้าใจสิ่งที่เจอรัลด์กำลังวางแผนที่นะทำแล้ว
“ด ได้โปรด อย่าฆ่าผม!” ทัคเกอร์อ้อนวอน ขณะที่เขาคลานกลับลุกขึ้นและพยายามที่จะวิ่งหนีไป
ก่อนที่เขาจะทันได้ก้าวไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าหินก้อนหนึ่งได้แทงทะลุหน้าอกเขาไป ตอนนี้เลือดกำลังพุ่งไหลออกมาจากบาดแผลสด ๆ ของเขา ทัคเกอร์ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง ตัวกระตุกอย่างรุนแรง
ลูกน้องของเขาทำได้เพียงแค่จ้องมองด้วยความสยองขวัญเท่านั้น รู้สึกเป็นอัมพาตไปโดยสิ้นเชิง ขณะที่ลูกน้องของเจอรัลด์ราดทั้งตัวของทัคเกอร์ด้วยเชื้อเพลิง
“ปิดตาซะ ยูกิ” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาบังการมองเห็นของเธอด้วยมือของเขาเอง เพื่อเป็นมาตรการด้านความปลอดภัย
เมื่อทำแบบนั้นเสร็จ จากนั้นเจอรัลด์ก็สั่ง “จุดไฟ!”
ไม่นานหลังจากนั้นเสียงกรีดร้องที่เสียดแทงก็ดังขึ้นไปทั่ว