แดนนิรมิตเทพ บทที่ 1089
เจี่ยงหยาวมองพวกคนรอบๆ ที่เจตนาไม่ดี แล้วรีบพูดแก้ต่างว่า “เฉินโม่ไม่ใช่ขโมย มีคนใส่ร้ายเขา พวกนายอย่าเข้าใจผิด!”
ทุกคนมองเจี่ยงหยาวด้วยใบหน้ายิ้มเยาะ ไม่เชื่อคำพูดเจี่ยงหยาวสักนิด
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้น ถามด้วยเสียงเย็นชาอีกครั้ง “ไอ้หนุ่ม นายแน่ใจเหรอว่าจะบีบให้เราลงมือ”
เฉินโม่ไม่ตอบ ความเฉยชาบนใบหน้าคือคำตอบ
“ลงมือ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของงานประชุมสุดยอดของมณฑลซีไห่ ทำอะไรเด็ดขาดมาก ในเมื่อเฉินโม่ไม่ยอมให้ความร่วมมือ พวกเขาจึงบีบบังคับทันที
เฉินโม่หรี่ตาลง ไม่เห็นว่าเขาเคลื่อนไหวอะไรเลย จู่ๆ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนั้น คุกเข่าลงบนพื้นด้วยใบหน้าตกใจกลัว ตัวสั่นงันงก
พละกำลังของเฉินโม่ในตอนนี้ ถึงนักบู๊แดนในอยู่ต่อหน้าเขา ก็ไม่สามารถรับแรงกดดันที่เขาปล่อยออกมาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดาสองคนนี้
“ฉันบอกแล้ว ถ้าจะให้ฉันไปกับพวกนาย เรียกคนที่อยู่เบื้องหลังพวกนายมาคุยกับฉัน” เฉินโม่ก้มมองเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคน ด้วยใบหน้าไม่สะทกสะท้าน
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนเข้าใจแล้ว ทำไมวัยรุ่นตรงหน้าคนนี้ถึงทำตัวหลุดโลก ที่แท้เขาไม่ใช่คนธรรมดา
“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคนพยักหน้าอย่างยากลำบาก ภายใต้แรงกดดันมหาศาลของเฉินโม่ พวกเขาจะขยับนิ้วยังลำบากมาก
“ไปซะ!” เฉินโม่พูดออกมาอย่างราบเรียบ แล้วเก็บพลังกดดันกลับมา
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคนรู้สึกผ่อนคลายทันที ราวกับภูเขาลูกใหญ่ที่ทับตัวเองอยู่หายไปอย่างรวดเร็ว
ทั้งสองคนมองเฉินโม่ นัยน์ตาฉายแววหวาดผวา จากนั้นหันหลังออกไปทันที
คนที่มุงดูรอบๆ ต่างมีสีหน้าไม่เข้าใจ
“เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้เด็กนั่นทำอะไรกันแน่ ทำไมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคน ถึงคุกเข่าลงบนพื้นล่ะ”
ทุกคนมีความสงสัยเต็มไปหมด แววตาที่มองเฉินโม่เต็มไปด้วยความสงสัย
เจี่ยงหยาวมองเฉินโม่ ความเลื่อมใสในดวงตาสวยเพิ่มขึ้นอีก แอบอุทานในใจว่า “ไม่เจอกันหลายเดือน พละกำลังของพี่เฉินโม่ล้ำลึกเกินคาดเดาแล้ว!”
หลินเหม่ยหลิงมองเฉินโม่ด้วยใบหน้าเลื่อมใสเช่นกัน คนอื่นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอรู้ว่าเฉินโม่ต้องใช้วิธีที่ไม่ให้คนอื่นรู้แน่ๆ ถึงทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนั้นคุกเข่าอ้อนวอนได้
“น่าเบื่อ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่นี่ไม่ได้เรื่องเลย! ยังไม่ได้ลงมือจริงจัง ก็ตกใจจนหมอบลงพื้นแล้ว!” ลูกคนรวยคนหนึ่งใบหน้าเต็มไปด้วยความดูหมิ่น พูดเยาะเย้ยออกมา
“ใช่ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนี้ยังสู้ชุมชนพวกเราไม่ได้เลย ไม่ได้เรื่อง!”
“คิดว่าจะมีเรื่องสนุกซะอีก คิดไม่ถึงว่าจะจบเร็วแบบนี้ หมดสนุกจริงๆ!”
ทุกคนพูดเยาะเย้ยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนั้น ด้วยใบหน้าผิดหวัง
เจี่ยงหยาวมองเฉินโม่ พูดด้วยสีหน้ากังวลว่า “พี่เฉินโม่ เรากลับดีไหม ฉันว่าอานหลิงหัวต้องไม่จบไม่สิ้นแน่ๆ ไม่แน่อีกเดี๋ยวเขาอาจหาข้ออ้างอะไรมาใส่ร้ายพี่อีกก็ได้!”
เมื่อหลินเหม่ยหลิงได้ยินว่าจะกลับ ก็ร้อนใจทันที
“อย่าสิหยาวหยาว อุตส่าห์มาแล้ว ยังไม่ทันเห็นงานประชุมสุดยอดของมณฑลซีไห่เริ่มเลย จะกลับได้ยังไงล่ะ”
หลินเหม่ยหลิงมองเฉินโม่แวบหนึ่ง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “อีกอย่างเฉินโม่เก่งขนาดนี้ ถึงอานหลิงหัวมีแผนร้ายอะไร เขาต้องรับมือได้อย่างง่ายดายแน่นอน”
เจี่ยงหยาวย่นปากอยู่ จ้องหลินเหม่ยหลิง “หึ เพราะเธอนั่นแหละ! ฉันบอกแล้วว่าไม่มา เธอก็เอาแต่พูดกล่อมฉัน ไม่งั้นอานหลิงหัวไม่มีโอกาสใส่ร้ายเฉินโม่หรอก!”
“หะ เหอะๆ ฉันก็ไม่รู้ว่าอานหลิงหัวจะเลวทรามขนาดนี้……” หลินเหม่ยหลิงพูดด้วยรอยยิ้มกระอักกระอ่วน
เจี่ยงหยาวถลึงตาใส่เธอ เมื่อเห็นว่าเธอไม่พูดอะไรอีก ก็หันไปมองเฉินโม่ แล้วถามว่า “พี่เฉินโม่ พี่ว่ายังไง”
ตอนนี้เฉินโม่ไม่รีบกลับ ในเมื่ออานหลิงหัวมีเจตนาเล่นงานเขา ถ้าเขากลับ เจี่ยงหยาวต้องเป็นอันตรายแน่
บทที่ 1088
บทที่ 1090