ICSS บทที่ 85: ภาพหลอน

“ฉันฆ่าคนพวกนี้เหรอ…?”

“ฉันฆ่าคนมากขนาดนี้เลยเหรอ!”

เมื่อหนิงเทียนหลินตื่นขึ้นมา แค่วันเดียวกลับตาลปัตรไปหมดทั้งในฮอลล์, ที่ฟลอร์เต้นรำ, ที่เวที มีคนตายเต็มไปหมด! กองกันอย่างแน่นหนาอยู่ด้วยกัน เขาไม่รู้ว่ามันเยอะแค่ไหน แต่เมื่อดูจากปริมาณเลือดก็แทบไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

“380 ศพ!”

“นายฆ่าคนไปทั้งหมด 382 ศพในเวลาแค่ 18 นาที!”

สตาร์วอร์สไม่ได้ตอบคำถามหนิงเทียนหลิน แต่เขาพูดออกมาเหมือนเรื่องตลกและรายงานตัวเลขจำนวนที่แท้จริงออกไปและถึงขนาดพูดว่า

“ยินดีด้วยนะเจ้านาย นายเพิ่งเก็บคะแนนพลังงานได้ 427 คะแนน
นายอยากจะอัพเกรดหรือว่าแลกเป็นของดีล่ะ?”

“ฉันทำ! ฉันทำจริงๆงั้นเหรอ! 382 คนเลยนะ!”

หนิงเทียนหลินรู้สึกเขินเล็กน้อย เขาแทบจะไม่ได้ยินคะแนนพลังงานที่ระบบการต่อสู้บอกเขามาเลยด้วยซ้ำ ความสนใจทั้งหมดของเขาพุ่งไปที่ประโยคที่ระบบการต่อสู้บอกเท่านั้น ฆ่าไปทั้งหมด 382 คน!

“ฉันฆ่าคนไป 382 คน เป็นคนที่ไม่ได้มีความแค้นอะไรกันฉันเลยเนี่ยนะ!”

“แต่…แต่ฉันกำลังฆ่าปลานะ มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง!”

หนิงเทียนหลินจำได้อย่างชัดเจนว่าในเวลานั้นตรงหน้าเขามีแต่ปลาเต็มไปหมดและมีแต่พวกปลาตัวใหญ่ๆที่กำลังแหวกว่ายไปมาไม่มีคนเลยสักคนเดียว! ถ้าเขารู้เขาก็คงไม่ทำแบบนี้หรอก! คนพวกนี้ไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเขาเลย!

“ไม่มีความยุติธรรมหรือไม่ยุติธรรมหรอก” สตาร์วอร์สพยักหน้า

“แต่ตอนนี้หายเมาแล้วสินะ!”

ปัง!

ในหูของหนิงเทียนหลินได้ยินเสียงระฆังและกลองดังก้อง อยู่ดีๆเขาก็รู้สึกหัวหมุนไปหมดและสายตาก็เริ่มเบลอ

แต่หลังจากนั้นไม่นานทุกอย่างก็เริ่มที่จะชัดเจน

แต่ในเวลาต่อมาสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือศพคนมากมายที่ยังกองอยู่บนฟลอร์เต้นรำ ทั้งๆที่เพลงก็ยังดังอึกทึกไปหมดอยู่เลยและทุกอย่างก็ยังคงอยู่เหมือนเดิมในตำแหน่งเดิมทุกอย่าง

ตรงหน้าเขามีขวดวางอยู่และที่นั่งของเขาก็ยังอยู่เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน เขายังนั่งพิงอยู่ที่ที่นั่งไม่ได้ขยับไปไหน อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้ว่าที่สนามด้านหลังเต็มไปด้วยศพซึ่งก็คือพวกคนที่ทำให้เขาเห็นภาพหลอน คนที่ถูกเรียกว่าลูกพี่ คนที่อยากจะฆ่าเขา

“ภาพหลอน”

“ทุกอย่างมันก็แค่ภาพหลอน!”

หนิงเทียนหลินดูเหมือนจะเข้าใจทุกอย่างแต่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเพราะในแหวนอวกาศของเขา มีดพลังการต่อสู้ของเขาก็ยังเลือดไหลอยู่!

“นายผิดแล้ว”

“ไม่ใช่แค่ภาพลวงตาแต่ยังเป็นเรื่องจริง!” ระบบการต่อสู้พูด

“เครื่องดื่มที่นายเพิ่งดื่มไปมีบางคนใส่ยาลงไปด้วย เลือดที่มีดของนายเป็นเลือดจริง เป็นเลือดของพวกคนที่กลัวนายไง พวกมนุษย์!”

“คนที่ตายเป็นไม่ใช่ภาพลวงตา”

“ถูกวางยางั้นเหรอ?” หนิงเทียนหลินตัวแข็งทื่อและนึกย้อนไปถึงตอนที่ดื่ม
น้ำผลไม้ไปตอนนั้น หลังจากนั้นเขาก็รู้สึกง่วงขึ้นมาแต่ก็กลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากแล้วคนพวกนี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาก็กลายเป็นปลาไปหมด!

“เป็นฝีมือของฮาดรอน คนที่นายเจอที่โรงอาบน้ำ! พวกเขาวางยาในน้ำของนาย ยาวิเศษที่ไนท์คลับนี้นำเข้ามาขาย”

สตาร์วอร์สอธิบายถึงเหตุผลตรงๆ “ฉันบอกนายแล้วว่านายต้องรุนแรงและอย่าให้คนอื่นได้มีโอกาสมาแก้แค้นนาย แต่นายก็ไม่ฟัง ถ้าตอนนั้นนายฆ่าไอ้ลูกพี่ไปซะ ตอนนี้นายก็คงจะไม่ได้ดื่มน้ำนี่เข้าไปหรอก!”

“เพราะนายไม่ฆ่างูไปซะ แม้นายก็จะไม่ตายแต่นายจะต้องทรมาน! เพราะงั้นนายจึงต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบวันนี้ไง”

สตาร์วอร์สพูดด้วยน้ำเสียงพอใจและหนิงเทียนหลินรู้สึกว่าสตาร์วอร์สดูเหมือนจะมีความสุขกับการตายครั้งนี้อย่างมาก

“ในเมื่อนายรู้ว่ามันมายาอยู่ แล้วทำไมนายไม่บอกฉันล่ะ?” หนิงเทียนหลินมั่นใจ 100% ตราบใดที่ระบบการต่อสู้อยากจะช่วย มันสามารถที่จะปลุกเขาในตื่นได้ภายในเวลาไม่กี่วินาทีด้วยวิธีมากมายหลายพันวิธี

“ทำไมฉันต้องบอกนายด้วยล่ะ?” ระบบการต่อสู้หัวเราะออกมาทันที

“ถ้าฉันบอกนาย ฉันก็ไม่ได้รู้สิว่านายจะจัดการพวกศัตรูอย่างไร! และฉันจะห้ามไม่ให้เจ้านายตัวเองเก็บพลังได้ยังไงล่ะ? จะให้ห้ามเหรอ?”

“ถึงแม้มันจะเป็นภาพลวงตา แต่มันก็ต่างจากภาพลวงตาอื่นๆเพราะเนื้อหาภายในที่เกิดขึ้นจริงๆคือสิ่งที่ฉันเป็นคนควบคุมเอง ถ้าฉันอยากให้ใครรอด คนนั้นก็จะรอด ถ้าฉันอยากให้ใครตาย คนนั้นก็จะต้องตาย!”

“งั้นทุกอย่างที่นายรู้สึกในภาพลวงตาเป็นเรื่องจริงแต่คนบริสุทธิ์และคนที่ไม่เกี่ยวข้องพวกนี้ไม่ได้เป็นอะไรเลยสินะ”

“นายไม่คิดว่ามันแปลกหรอ ไม่ว่านายจะทรงอำนาจมากแค่ไหนมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าคนทั้งหมด 382 ในนี้ ถึงแม้มันจะเป็นแค่ภาพลวงตาแต่พวกนี้ก็มีขาที่จะหนีได้ ใช่! แต่ทุกคนต้องมาตายที่นี่วันนี้!”

ระหว่างที่สตาร์วอร์สพูด หนิงเทียนหลินก็เข้าใจในทันทีว่าอะไรเป็นยังไง

“ใช่ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหนแต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าคนทั้งหมดในเวลาแค่ 10 วินาทีหรือ 1 นาที มันต้องมีใครหนีไปได้แน่ๆ
แต่ในภาพลวงตานี้ทั้งร้านเต็มไปด้วยศพมากมาย โดยเฉพาะที่ประตูที่นอนกันเป็นกอง!”

“ฝีมือนายเหรอ?”

ไม่ว่าหนิงเทียนหลินจะโง่ขนาดนั้น เขาก็รู้ว่าระบบการต่อสู้จะต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยแน่ๆและปิดช่องทางการหนีของทุกคนทุกทาง! เขายังจำตอนที่คลานออกมาจากหลุมศพวันนั้นได้ดีและเป็นเพราะระบบการต่อสู้ที่ช่วยเขาให้ออกมากหลุมศพ

“ใช่ ฉันเอง”

สตาร์วอร์สไม่ได้ปิดบังเลยแต่กลับพูดออกมาอย่างกล้าหาญ

“ฉันแค่ใช้ภาพหลอนของนายมาทำให้พวกเขาเห็นภาพหลอนไปด้วยแค่นั้นเอง เป้าหมายในการทำแบบนี้ก็แค่เพื่ออยากจะเห็นว่านายจะทำยังไงหลังจากที่นายฆ่าผู้บริสุทธิ์พวกนี้ที่อยู่ตรงหน้านาย! และสิ่งที่ฉันคิดไว้ก็ไม่แย่เท่าไร นายยังมีความรู้สึกสงสารและความรู้สึกผิดอยู่ และนายก็รู้สึกผิดกับการตายของพวกเขา”

คำพูดของสตาร์วอร์สทำให้หนิงเทียนหลินสับสน ในความคิดของเขาระบบการต่อสู้นี้ช่างเลือดเย็นและไร้ความปราณีแต่ส่วนที่ใหญ่ที่สุด ก็ยังมีความรู้สึกต่อการตายของคนพวกนี้และไม่มีใครที่จะละเลยพวกเขาได้อย่างจริง

“ในตอนท้ายของราชวงศ์หมิง จักรพรรดิ์ถูกสังหารที่ภูเขาถ่านหิน แต่สิ่งที่เขาพูดในประโยคสุดท้ายคือ

“ฉันมีประชาชนที่มีความคิดลบและบรรพบุรุษที่มีความคิดเชิงลบ””

“มันมีตัวอย่างของเรื่องนี้มากมายและฉันไม่อยากที่จะบอกนายทุกเรื่อง ไม่มีใครเลือดเย็นได้อย่างแท้จริงหรอกและฉันไม่อยากที่จะปลูกฝังให้นายกลายเป็นเครื่องจักรในการฆ่าในอนาคต”

“มันก็แค่การฆ่า ในอนาคตนายจะต้องสูญเสียตัวตนให้กับจักรวาลโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองคือใคร ฉันทำเรื่องนี้ในวันนี้เพื่อที่จะให้นายรู้ว่านายเป็นใครและในอนาคตนายควรจะต้องห่วงเรื่องอะไรยังไงล่ะ?”