ตอนที่ 553 สนับสนุนให้ลูกชายจีบสาว + ตอนที่ 554 เจอกันครั้งแรก โดย Ink Stone_Romance
ตอนที่ 553 สนับสนุนให้ลูกชายจีบสาว
ข่าวทุกอย่างที่คุณย่าหยางรับรู้มา ล้วนมาจากการแฉของจ้าวอิงหนาน พลังของเสียงวิพากษ์วิจารณ์จ้าวอิงหนานย่อมรู้ดี หากจ้าวอิงหัวรับมือกับอู่เจิ้งซือในทางสว่าง ถ้าอย่างนั้นเธอก็จะรับมือในทางมืดแล้วกัน
อู่เจิ้งซือเสียหน้าไม่ใช่หรือ เธอจะเปิดโปงสิ่งผิดศีลธรรมทุกอย่างที่เขาเคยทำออกมา ดูว่านับจากวันนี้ไปหมอนี่จะเอาหน้าที่ไหนมาอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ต่อ!
เสียงวิพากษ์วิจารณ์มักมาเร็วเสมอ ในเวลาสั้นๆ เพียงหนึ่งวัน ข่าวฉาวทั้งหมดของตระกูลอู่เหมือนติดปีกที่แพร่กระจายไปทุกหย่อมหญ้าในเวลาอันรวดเร็ว
หลายวันนี้เหยียนโฮ่วเต๋อไม่ได้กลับอี้จง เป็นครั้งแรกที่ได้ยินข่าวฉาวพวกนี้เลยตกใจยกใหญ่กับสิ่งที่รับรู้
“ถ้าอย่างนั้นยายหนูตระกูลอู่นั่นความจริงคือหลานสาวแท้ๆ ของคุณครูจ้าว?”
คุณย่าหยางพยักหน้าตอบ “ใช่ แบบนั้นแหละ มิน่ายายหนูนั่นหน้าถึงแอบคล้ายคุณครูจ้าว!”
“แต่ยายหนูนั่นหน้าตาคล้ายแม่ของเธอมากกว่า เมื่อคืนฉันออกไปเดินเล่นเห็นคนทั้งครอบครัว โอ้ย หน้าตาของยายหนูเหมือนพิมพ์มาจากแม่ของเธอเลยล่ะ” คุณย่าหยางกล่าวด้วยความรู้สึกมหัศจรรย์ใจ
เหยียนโฮ่วเต๋อตาเป็นประกายแวบวับ ความดีใจภายในใจบรรเทาความเจ็บปวดบนใบหน้าเขา พระเจ้าประทานพรให้เขาเสียจริง!
หมากล่าสมบัติของเขาพนันถูกทางแล้ว!
ลูกบุญธรรมจะสู้ลูกสาวแท้ๆ ได้อย่างไร!
คิดว่ารองนายกเทศมนตรีจ้าวคงรู้ถึงความหวังดีของเขาแล้วสินะ ในเมื่อการที่ลูกสาวของเขาเผยหน้าในงานตรุษจีนได้ล้วนมาจากการจัดการของเขาทั้งนั้น!
ตำแหน่งหนึ่งเดียวในงานตรุษจีนนี้มีคนจ้องมองอยู่นับไม่ถ้วน หากไม่ใช่เพราะเขายืนยันแนะนำกลุ่มของสยงมู่มู่สามคนคงถูกคนอื่นแทนที่ไปแล้ว!
“หมิงซุ่น ลูกสนิทกับลูกสาวตระกูลจ้าวมากใช่มั้ย?” เหยียนโฮ่วเต๋อยิ้มอย่างใจดี แต่สายตาเจ้าเล่ห์นั่นทำให้คนถูกมองรู้สึกไม่สบายใจเสียเลย
เหยียนหมิงซุ่นตอบกลับด้วยใบหน้าเรียบนิ่งและเสียงราบเรียบ “ธรรมดา ก็แค่เพื่อนธรรมดา”
เหยียนโฮ่วเต๋อร้อนใจทันที ถามกลับอย่างไม่เชื่อ “พ่อเห็นช่วงก่อนหน้าลูกสองคนชอบเล่นด้วยกันไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงเป็นเพื่อนธรรมดาล่ะ?”
เหยียนหมิงซุ่นมองไปทางถานซูฟางแวบหนึ่ง เหยียดยิ้มมุมปากอย่างประชดประชันพร้อมตอบ “แต่เดิมก็ดีอยู่หรอก แต่ภรรยาของคุณพ่อไปโวยวายหาเรื่องที่บ้านเขา ผมคงไม่มีหน้าจะไปเล่นกับเขาอีกแล้ว!”
คุณย่าหยางช่วยพูดเสริม “ใช่ อย่าว่าแต่ไปเล่นที่บ้านตระกูลอู่เลย ตอนนี้ฉันออกไปซื้อของยังถูกคนชี้นิ้วไปมา ขายขี้หน้าจริงๆ!”
เหยียนโฮ่วเต๋อหลงเชื่อว่าเป็นเรื่องจริงเลยมองถานซูฟานด้วยสายตาเยือกเย็น หากเพราะเรื่องนี้ขัดขวางเส้นทางหน้าที่การงานของเขา เขาจะไม่อภัยให้ผู้หญิงคนนี้แน่!
เดิมถานซูฟางอยากด่าตอบอีกสักหน่อยแต่ถูกความเยือกเย็นในสายตาของเหยียนโฮ่วเต๋อทำเสียขวัญ คงกล้าเหลิงอยู่หรอก จึงได้แค่หดตัวแกล้งเป็นคนตายอยู่บนโซฟา ก่นด่าเหยียนหมิงซุ่นในใจยกใหญ่
เหยียนโฮ่วเต๋อยิ้มกล่าว “ตอนนั้นคุณน้าถานของลูกทำผิดไป แต่ตอนนี้ยายหนูอู่เหมยนั่นไปจากตระกูลอู่แล้วนี่นา บ้านเราไม่ได้ทะเลาะกับตระกูลจ้าว ไม่ส่งผลต่อความเป็นเพื่อนของลูกกับยายหนูนั่นหรอก”
เหยียนหมิงซุ่นลอบยิ้มเย็นชา แผนในในของเหยียนโฮ่วเต๋อเขารู้ดีกว่าใคร ย่อมไม่ปล่อยให้เป็นไปตามแผนของเหยียนโฮ่วเต๋อแน่
“ถึงเวลาค่อยว่าเถอะครับ เธอเป็นคุณหนูข้าราชการระดับสูง บ้านเราก็แค่ครอบครัวธรรมดา ต่อจากนี้จะมีโอกาสได้ติดต่อกันหรือเปล่ายังไม่รู้เลย!”
เหยียนหมิงซุ่นพูดแต่ละคำออกมาเหมือนมีดที่ปักคาอกเหยียนโฮ่วเต๋ออย่างหนักหน่วง แต่เขากลับยังต้องฝืนยิ้มสู้
“พ่อว่ายายหนูนั่นไม่ใช่คนแบบนั้น หมิงซุ่น วันหลังลูกชวนยายหนูมาเที่ยวบ้านเราบ่อยๆ สิ หรือพาออกไปเล่นข้างนอกก็ได้ เธอเป็นเด็กขี้เล่นอยู่แล้ว ลูกพาเธอไปเล่นเธอต้องยอมเป็นเพื่อนกับลูกแน่ๆ”
เหยียนโฮ่วเต๋อนอกจากจะช่วยเสนอความเห็นจีบสาวให้เหยียนหมิงซุ่นแล้วยังให้การสนับสนุนด้านเงินทุน ล้วงเงินออกมาสิบหยวนหนึ่งใบส่งให้เหยียนหมิงซุ่นเป็นงานเป็นการ
พูดให้น่าฟังคือเงินค่าขนม ซึ่งความจริงเป็นเงินสำหรับจีบสาว!
………………………
ตอนที่ 554 เจอกันครั้งแรก
เหยียนหมิงซุ่นเห็นค่าเงินสิบหยวนนี่เสียที่ไหนกันแต่เขาก็รับเงินมา ได้ตอกย้ำถานซูฟางหน่อยก็ดี
“รอเหมยเหมยกลับจากเมืองหลวงค่อยว่าอีกทีแล้วกัน อ้อ เหมยเหมยตอนนี้ชื่อจ้าวเหมย” เหยียนหมิงซุ่นพูดเตือน
เหยียนโฮ่วเต๋อถามต่ออย่างสนอกสนใจ “ยายหนูไปหาคุณปู่ที่เมืองหลวงแล้วเหรอ?”
“ไม่รู้ หรือพ่อจะลองโทรถามก็ได้นะ!” เหยียนหมิงซุ่นแกล้งโง่ต่อไป
เหยียนโฮ่วเต๋อไม่สนใจกับท่าทีไม่นับว่าให้ความเคารพมากเท่าไรของลูกชายคนโต ตอนนี้เขากำลังใจจดจ่อกับตระกูลจ้าว ทองแท่งหนาส่งมาถึงตรงหน้าเขาขนาดนี้ หากเขาไม่คว้าโอกาสกอดมันไว้ให้ดีคงใช้ชีวิตสูญเปล่ามาทั้งชีวิตแล้วล่ะ!
“หมิงซุ่น รอยายหนูนั่นกลับมาจากเมืองหลวงลูกไปชวนเธอมาเล่นบ้านเราสิ เพื่อนที่ดีก็ควรไปหามาสู่กันบ่อยๆ จะห่างเหินกันเพราะสถานะที่เปลี่ยนไปก็ไม่ถูกนี่นา!”
เหยียนโฮ่วเต๋อพร่ำสอนอย่างสุดใจ ยิ่งไปกว่านั้นเขาเกิดความคิดที่บ้าบิ่นกว่าเดิม
ลูกชายคนโตของตัวเองหน้าตาหล่อเหลาขนาดนี้มักเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าหญิงสาว แถมยังเติบโตมาด้วยกัน ไม่แน่…
ไม่มีใครรักกันไปมากกว่าเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันอีกแล้ว!
เหยียนโฮ่วเต๋อเกือบหลุดเสียงหัวเราะออกมาเมื่อนึกไปถึงผลพวงที่ได้ สายตาที่มองไปทางเหยียนหมิงซุ่นทวีความเมตตามากกว่าเดิม เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่าลูกชายที่อดีตภรรยาทิ้งไว้ให้เขานั้นหน้าตาดีถึงเพียงนี้ แอบคล้ายคลึงกับอดีตภรรยาเขา
นึกถึงอดีตภรรยา ผู้หญิงสวยและอ่อนโยนคนนั้น เหยียนโฮ่วเต๋อก็ลอบถอนหายใจเสียงเบา เขาทำผิดต่อผู้หญิงคนนี้เอง
แต่เรื่องความรักมันบังคับกันไม่ได้ คงโทษได้แต่ว่า ผู้หญิงคนนี้วาสนาน้อยไป!
ณ เมืองหลวง
ท่านผู้เฒ่าจ้าวอาศัยอยู่ในเขตชุมชนที่ทางรัฐบาลจัดหาให้ ล้วนเป็นตึกหลังเล็กแยกหลังกันแถมมีสวนหน้าบ้านหลังบ้าน พื้นที่ตระกูลจ้าวออกจะกว้างใหญ่กว่าเสียหน่อย ท่านผู้เฒ่าจ้าวปลูกพืชผักอยู่สวนหน้าบ้านหลังบ้านไม่น้อย เพียงพอสำหรับคนทั้งครอบครัว
เขตชุมชนนี้มีแต่อดีตนักรบผู้สร้างคุณงามความดีแก่ประเทศชาติอาศัยอยู่ หน้าประตูใหญ่มีทหารคอยเฝ้าเวรด้วยปืนของจริงและคนทั่วไปก็เข้าไปไม่ได้
เหมยเหมยเห็นปืนยาวที่เหล่าทหารแบกอยู่เริ่มรู้สึกผวาในใจ จับมือของเหยียนซินหย่าไว้แน่นจนเหงื่อซึมเต็มฝ่ามือ
“เหมยเหมยไม่ต้องกลัว คุณลุงพวกนี้คือวีรบุรุษที่ช่วยปกป้องประเทศ ปืนของพวกเขาใช้ยิงคนร้าย!”
เหยียนซินหย่าปลอบประโลมลูกสาวเสียงอ่อนโยน เธอเห็นท่าทางเหมยเหมยเพียงชั่ววูบก็เข้าใจทันทีเพราะครั้งแรกที่เธอมาบ้านตระกูลจ้าวก็มีปฏิกิริยาเดียวกับเหมยเหมย!
เหมยเหมยยิ้มให้เธอ ปากบอกไม่กลัวแต่ตัวยังแอบเกร็งอยู่ เมื่อรถยนต์ขับผ่านประตูใหญ่เธอถึงโล่งอก
ไม่นานรถยนต์ก็มาถึงหน้าประตูบ้านตระกูลจ้าว ที่หน้าประตูมีคนยืนอยู่ไม่น้อยโดยคนนำหน้าสองคนคือชายกับหญิงสูงวัยที่ผมหงอกขาวเต็มหัวแต่ยังดูแข็งแรงดี ด้านหลังยังมีคนยืนอยู่อีกเป็นพรวนล้วนยื่นคอตั้งหน้าตั้งตารอคอยจนแทบจะเป็นลำคอหงส์อยู่รอมร่อ
“มาแล้ว มาแล้ว ในที่สุดก็มาสักที หลานสาวของฉันอยู่ไหน รีบลงมาให้ฉันดูหน่อย”
เห็นรถที่ขับเคลื่อนเข้ามาช้าๆ ท่านผู้เฒ่าจ้าวก็พุ่งตัวเข้าไปหาอย่างอดทนรอไม่ไหว ด้านหลังมีฮูหยินผู้เฒ่าที่ร้อนใจตามมาติดๆ เช่นกัน
“คุณเสียงเบาหน่อย อย่าทำหลานสาวฉันตกใจสิ!” ฮูหยินผู้เฒ่าตะคอกใส่อย่างไม่พอใจ เสียงดังกังวานไปทั่วอาณาบริเวณ
เหมยเหมยเห็นคนแก่แสนจะน่ารักสองคนจากในรถ พวกเขาคือคุณปู่และคุณย่าของเธอ ดูท่าทางจะเป็นคนแก่ที่เป็นมิตรมากเลยล่ะ!
เธอเปิดประตูลงไปและเพิ่งเท้าแตะพื้นคนแก่สองคนก็พุ่งมาข้างหน้าเธอ มองเธอด้วยใบหน้าปลื้มปริ่ม
เหมยเหมยชะงัก ก่อนจะรีบพูดเสียงดัง “สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณปู่คุณย่า!”
“ดีๆๆ!”
ท่านผู้เฒ่าพูดคำว่าดีสามครั้งติด ไม่แม้แต่กะพริบตา ดูหลานสาวตัวเองเท่าไรก็ดูไม่พอ หน้าตาดวงเล็กนี่ช่างน่าเอ็นดูเสียจริง!
เขามองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นหลานสาวแท้ๆ ของตัวเอง บ้านคนอื่นไม่มีทางคลอดหลานสาวได้งดงาม
เหมือนเขา!
ท่านผู้เฒ่าจ้าวคิดไปเองอย่างนั้นโดยหลงลืมร่างบึกบึนที่ปั้นหน้าตึงอยู่ด้านหลังเขาไปอย่างสิ้นเชิง!
…………………..