Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 722 อดีตจอมพลอยากจะมีความรัก
เย่เซิ่งเทียนกล่าวด้วยความโมโห “ตาเฒ่าเจียง คุณอย่าเสียใจภายหลัง ผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณไว้น่ะ ตาเฒ่าที่เนรคุณ อย่าคิดว่าผมจะไม่ทำร้ายคุณน่ะ”
“แม่งฉิบหาย ช่วงสองวันนี้ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แต่มีปู่ไปหลายคน”
เย่เซิ่งเทียนเดินออกไปพร้อมกับบ่นพึมพำ เขาด่าไปเท่านั้นเอง แต่เขาไม่สามารถทำอะไรตาเฒ่าเจียงได้จริงๆ
เพราะถ้าลำดับญาติแล้ว ตาเฒ่าเจียงเป็นปู่ของเขาจริง ๆ
หลังจากเย่เซิ่งเทียนจากไปแล้ว เจียงลั่วเสินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อสักครู่สถานการณ์ของเย่เซิ่งเทียนผิดปกติมาก เขากังวลว่าเจ้าหนูคนนี้จะธาตุไฟเข้าแทรก
ยังดีที่เจ้าหนูคนนี้ควบคุมตนเองได้ดี ถึงแม้ว่าจิตใจจะหดหู่ แต่โดยรวมแล้วก็ไม่ได้ส่งผลกระทบมากนัก
เพียงแต่ลำบากเจ้าหนูคนนี้ เดิมทีเขาเคยประสบความทุกข์ยากมาไม่น้อย ตอนนี้เขารู้ความจริงแล้ว หากเป็นคนอื่น คงทนต่อการความสะเทือนใจแบบนี้ไม่ได้แน่นอน
แม้แต่เขาเจียงลั่วเสิน ก็ไม่สามารถยอมรับเรื่องแบบนี้ได้
เมื่อก่อนตอนที่อาจารย์หายตัวไป หลังจากเขาทราบข่าวบางอย่าง ทำให้เขาหมดหวังอย่างสิ้นเชิง และรู้สึกหมดอาลัยตายยี่สิบปีเต็ม!
สิ่งที่เขาชื่นชมเจ้าหนูคนนี้มากที่สุด คือไม่ว่าเขาจะประสบความยากลำบากและความล้มเหลวมากแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะเผชิญกับความยากลำบากและสิ้นหวังอย่างไร เจ้าหนูคนนี้ก็สามารถยืนหยัดอดทนได้
ความหนักแน่นของเจ้าหนูคนนี้คือสิ่งที่มีค่าที่สุด
เมื่อสักครู่เขารู้สึกได้ถึงความสิ้นหวังของเย่เซิ่งเทียนอย่างชัดเจน แต่ทันใดนั้น ดวงตาของเย่เซิ่งเทียนก็ประกายความโกรธออกมา เป็นความโกรธที่สามารถทำลายทุกอย่างได้
“เจ้าหนูคนนี้……เฮ้อ ลำบากนายแล้ว ขอเพียงแค่นายไม่ยอมแพ้ ถึงแม้ว่าผมเจียงลั่วเสินจะเอาชีวิตแก่ ๆ เข้าไปเสี่ยงด้วย ผมก็จะเดินเป็นเพื่อนนายไปจนสุดทาง!”
ทันใดนั้น เจียงลั่วเสินก็กล่าวกับตนเองว่า “เจ้าหนูคนนี้มันดูถูกผมเจียงลั่วเสินเล็กน้อย เมื่อผมระเบิดพลังออกมามันจะทำให้นายตกใจแทบตาย ฝึกฝนสี่ปีก็ถึงระดับแดนเหนือโลกีย์แล้ว เจ้าหนูคนนี้ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? ถึงแม้จะเป็นอาจารย์ของผม ก็ไม่ได้จองหองขนาดนี้? เลือดประหลาดของตระกูลเย่มีผลลัพธ์ดีขนาดนั้นเชียวเหรอ? ทำไมผมไม่เชื่อเนี่ย เจ้าหนูคนนี้ต้องมีเรื่องปิดบังผมอย่างแน่นอน”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ดวงตาของเจียงลั่วเสินเป็นประกาย
เขาสนใจเรื่องที่เย่เซิ่งเทียนประสบในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเป็นอย่างมาก
เขาอยากรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมาเย่เซิ่งเทียนประสบอะไร ถึงได้สามารถกลายเป็นแดนเหนือโลกีย์ได้ในเวลาเพียงสี่ปี!
ด้านนอก เย่เซิ่งเทียนกล่าวกับเฉียนเฉียนเบา ๆ ว่า “เฉียนเฉียน ช่วงหลายวันที่ผ่านมา มีอะไรผิดปกติกับตาเฒ่าเจียงหรือเปล่า?”
สีหน้าของเฉียนเฉียนเต็มไปด้วยความมึนงง “ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติ?”
เย่เซิ่งเทียนกล่าวอย่างลึกลับ “เมื่อสักครู่ตาเฒ่าเจียงบอกผมว่าตรงนั้นของเขากลับมาเป็นปกติแล้ว เขาอยากจะหาผู้หญิงคลอดลูกสักคน เพื่อเป็นทายาทของตนเอง”
“ห๊ะ?”
เฉียนเฉียนร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ
เย่เซิ่งเทียนจ้องมองเขาและกล่าวว่า “จะร้องทำไม? แปลกมากเหรอ? เมื่อคนแก่แล้ว แค่อยากจะมีทายาทของตนเอง ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ร่างกายทุกด้านของตาเฒ่าเจียงฟื้นฟูเป็นปกติแล้ว ดังนั้นถ้าเขาจะมีความคิดเช่นนั้น มันก็เป็นเรื่องปกติ เรื่องนี้คุณรู้ก็พอ แล้วคุณช่วยตาเฒ่าเจียงหาอย่างลับ ๆ การที่ผู้สูงวัยมีความรัก มันก็เป็นเรื่องปกติ”
“คุณเย่ คุณไม่ได้โกหกผมใช่ไหม?”
เฉียนเฉียนถามเบา ๆ
เย่เซิ่งเทียนตบหลังเขาเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “ด้วยสถานะของผม จะแต่งเรื่องแบบนี้ขึ้นมาเหรอ? คุณเป็นผู้คุ้มกันของอดีตจอมพล แต่คุณกลับไม่เข้าใจความคิดของอดีตจอมพลด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่อยากทำหน้าที่นี้เสียแล้ว”
เฉียนเฉียนรีบกล่าวว่า “คุณเย่ คุณอย่าโกรธ ผมจะจำเอาไว้ แล้วผมจะช่วยอดีตจอมพลหา เพียงแต่ผมนึกไม่ถึงว่าอดีตจอมพลจะชอบผู้หญิงจริง ๆ เมื่อก่อนเขาสอนผมว่าผู้หญิงจะส่งผลต่อความเร็วในการต่อสู้ และบอกผมว่าไม่ต้องมี”
“เย่เซิ่งเทียนด้วยท่าทางแปลก ๆ ว่า “ดังนั้นนี่เป็นเหตุผลที่คุณเป็นโสด?”
เฉียนเฉียนกล่าวด้วยความเก้อเขินว่า “ผมคิดอดีตจอมพลพูดถูก เหตุผลที่ผมสามารถทะลวงไปสู่เทพบู๊ได้ เป็นเพราะว่าผมรักษาพรหมจรรย์ตลอดมา และไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิง เพราะผู้หญิงล้วนเป็นตัวปัญหา แค่เห็นผมก็รู้สึกน่าปวดหัวแล้ว”
เย่เซิ่งเทียนตบไหล่เฉียนเฉียนเบา ๆ และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ตาเฒ่าเจียงเป็นโสดมานานกว่าแปดสิบปีแล้ว จิตใจของเขาผิดปกติมานานแล้ว คุณอย่าเลียนแบบเขา คุณไม่สามารถจินตนาการถึงความสุขของการมีผู้หญิงได้หรอก ตอนนี้แม้แต่ตาเฒ่าเจียงก็หวั่นไหวแล้ว คุณอย่ายืนหยัดอีกเลย ถ้าขืนยังยืนหยัดอีกต่อไป ผิวหนังบริเวณฝ่ามือของคุณด้านไปหมดแล้ว ซึ่งการใช้มือตลอดมันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา”
เฉียนเฉียน “……”