กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1135
คราวก่อนที่มีคนมาช่วยทั้งสองพ่อลูก คนเหล่านั้นถูกจัดการไปหมดก่อนที่จะเข้าถึงบ้านของพวกวีเวอร์ด้วยซ้ำ
ดังนั้นพ่อลูกตระกูลวีเวอร์จึงไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย
ตอนนี้อยู่ ๆ ตระกูลเว็บบ์จากซัดเบอรี่ก็มาช่วยพวกเขา
ทั้งสองตื่นเต้นมากและรีบตามกลุ่มคนพวกนี้ไปที่รถเพื่อที่จะได้กลับไปที่โอลรัสฮิลล์
ตอนที่มุ่งไปที่ทางเข้าหมู่บ้าน จอร์แดนอดไม่ได้ที่จะถามชายชุดดำที่อยู่ข้าง ๆ “พี่ชาย เราไม่เคยรู้จักหรือมีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลเว็บบ์จากซัดเบอรี่ ทำไมพวกเขาถึงช่วยเราล่ะ?”
ชายคนนั้นตอบเรียบ ๆ “เหมือนว่าประธานของเราจะมีศัตรูคนเดียวกันกับพวกคุณ”
“ศัตรูคนเดียวกันเหรอ?” จอร์แดนร้องถาม “ใครกัน?”
ชายคนนั้นกัดฟันกรอด “ชาร์ลี เวด!”
จอร์แดนและเจฟฟรีย์ตัวสั่นเทา
กลายเป็นว่าไอ้เลวชาร์ลีนั่นไปเหยียบเท้าพวกตระกูลเว็บบ์จากซัดเบอรี่เข้า
ตระกูลนี้มีอำนาจและอยู่ตำแหน่งสูงสุดในเขตภาคใต้เชียวนะ!
เพราะตอนนี้ชาร์ลีไปกวนใจพวกเขา อีกไม่นานวันตายของชาร์ลีคงได้มาถึงแน่
แม้พวกเขาทั้งสองจะรู้สึกขอบคุณที่ชาร์ลีไปเหยียบเท้าพวกเว็บบ์ เพราะว่าทำให้ตระกูลเว็บบ์ถึงขนาดส่งคนมาช่วยเขาทั้งคู่จากสถานที่โหดร้ายแห่งนี้
พ่อลูกทั้งสองตื่นเต้นดีใจมาก
กลุ่มคนทั้งหมดพากันมาถึงทางเข้าหมู่บ้าน มีรถปีนเขาหลายคันจอดอยู่และติดเครื่องรอไว้ เพื่อพร้อมที่จะออกรถได้ทันที
ขณะที่ทุกคนกำลังจะเข้าไปในรถ ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังปังมาจากลานหิมะ
ไม่นานจากนั้น ชายชุดดำที่ยืนอยู่ข้างพ่อลูกวีเวอร์ก็ถูกยิงล้มลงนอนกองกับพื้น
ต่อมาเสียงปืนก็ดังก้องไปทั่ว
คนที่ตระกูลเว็บบ์ส่งมาต่างก็รีบชักปืนออกมาแล้วเริ่มสู้กลับอย่างรุนแรง
กระสุนปืนพุ่งออกไปทั่วทุกทิศ
ที่นี่อยู่บริเวณเขากอลมินและห่างจากตัวเมืองมาก ค่ำคืนของที่นี่จึงมืดสนืทและเงียบมาก
ดังนั้นเมื่อมีเสียงปืนดังขึ้นรัวไม่หยุด เสียงปืนดังก้องที่ยิงใส่กันก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น
หมู่บ้านที่แสนสงบสุขแห่งนี้เคยมีสงครามขนาดนี้เมื่อไรกัน?
เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงปืน พวกเขาก็ไม่กล้าก้าวออกจากบ้าน เหล่าสุนัขในหมู่บ้านก็เห่าผสมโรงไปด้วย
และในฉากสยองที่น่ากลัวนี้ มีคนโดนยิงและล้มลงบนพื้นเรื่อย ๆ !
คนของโดนัลด์รีบตะโกน “เร็วเข้า ถอยเร็ว! ทุกคนเข้าไปในรถเร็ว เราถูกซุ่มโจมตี”
เมื่อเขาพูดจบก็มีกระสุนปืนระดมยิงใส่รถ
การยิงต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายดำเนินต่อไปและต่างก็ได้รับบาดเจ็บ
แต่คนจากตระกูลเว็บบ์เสียเปรียบอยู่ เพราะว่าพวกเขาอยู่กลางที่โล่งขณะที่ฝ่ายตรงข้ามซุ่มอยู่ในที่มืด
พ่อลูกตระกูลวีเวอร์ได้แต่นอนราบไปกับพื้นหิมะในตอนนี้ เขาทั้งสองรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อเห็นคนที่ตระกูลเว็บบ์ส่งมาล้มลงเรื่อย ๆ
ดูจากสถานการณ์แล้ว กลุ่มนี้คงต้านได้อีกไม่นาน
ไม่กี่นาทีต่อมาคนที่มาจากตระกูลเว็บบ์ก็ถูกฆ่าเกือบหมด เหลือเพียงคนขับรถคนเดียวที่ขับหนีไปอย่างหวาดกลัว ขณะที่คนอื่นต่างถูกทิ้งไว้ที่ตีนเขากอลมิน