มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1011
“…อะไรกัน?”
ธีโอตกใจสุดขีดกับสิ่งที่เขาเพิ่งเห็น นั่นคือสิ่งเดียวที่เขาสามารถพึมพำออกมาขณะที่เขาลุกขึ้นยืนทันที
คนอื่นต่างก็รู้สึกช็อกไม่แพ้กัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่หลังประตู ในขณะที่พร้อมจะเสิร์ฟอาหารจานต่อไป เมื่อทั้งหมดนั้นเกิดขึ้น
แซนเดอร์เองก็มีเหตุมีผลแล้วในตอนนี้ แม้ในตอนแรกเขาให้ความมั่นใจตัวเองแล้วว่าเจอรัลด์เป็นเพียงแค่ชายหนุ่มธรรมดาทั่วไปโดยไม่มีความสามารถที่แท้จริงใด ๆ อย่างแน่นอนหรอก ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาคิดผิดอย่างไร
เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วเขาจะสามารถทุบประตูไม้พังเป็นเสี่ยง ๆ ได้ด้วยผักใบเดียวนั้นล่ะก็! เขาต้องฝ่าฟันการฝึกฝนมากแค่ไหนถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้?!
บรรยากาศในห้องเริ่มตรึงเครียดมากขึ้นในแต่ละวินาที
โดยรู้สึกถูกกดกันอย่างชัดเจน ธีโอที่ในเวลานี้เหงื่อแตกพลั่ก พึมพำกับตัวเอง “มีคนที่สร้างความเจ็บปวดให้ผู้อื่นได้ด้วยเพียงการใช้ผักใบเดียวจริง ๆ”
เพื่อพยายามทำให้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจอย่างท่วมท้นผ่อนคลายลง หนึ่งในผู้คนจากตระกูลเลิฟเวลล์ ที่ยืนอยู่ด้านข้างตลอดเวลามานี้ ยิ้มและกล่าวขึ้นมา “น นายท่านซาบินสกี้ ผมไม่ค่อยได้ยิน…คุณช่วยกล่าวสิ่งที่คุณพูดไปอีกครั้งได้ไหมครับ…?”
เมื่อรู้สึกว่าเหงื่อไหลหยดลงตามคางของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ ธีโอที่มึนงงโดยสิ้นเชิงเพียงเอ่ยซ้ำอีกครั้ง “ผมพูดว่า มีคนที่สร้างความเจ็บปวดให้ผู้อื่นได้ด้วยเพียงการใช้ผักใบเดียวจริง ๆ!”
ในที่สุดตอนนี้ก็รู้สึกถึงอะดีนาลีนของความกลัวขึ้นมาแล้ว จากนั้นธีโอก็กล่าวเพิ่มเติม “ช ช่างเปิดหูเปิดตาเสียจริง! เมื่อคิดว่าทักษะเช่นนี้มีอยู่จริงบนโลกนี้!”
ตอนนี้ธีโอกำลังมองไปที่เจอรัลด์ด้วยความคิดเห็นที่แตกต่างไปโดยสิ้นเชิง เมื่อตระหนักได้ว่าแผนที่ยังคงอยู่กับเขา เขาจึงเดินไปหาเพื่อเผชิญหน้ากับเจอรัลด์และยื่นสิ่งของให้ทันทีก่อนจะพูดขึ้นมา “ค คุณคลอฟอร์ด! ผมขอโทษด้วยที่ไม่ได้เป็นฉลาดหลักแหลม! โปรดรับแผนที่ของคุณคืนด้วยครับ!”
เมื่อเห็นแบบนั้น แซนเดอร์และสมาชิกครอบครัวของเขาก็แลกเปลี่ยนสายตากันและกัน สุดท้ายพวกเขาทั้งหมดก็ผลัดกันลุกขึ้นยืน
“โปรดยกโทษให้ผมสำหรับความไม่ฉลาดก่อนหน้านี้ด้วยครับ คุณคลอฟอร์ด เพื่อเห็นแก่เคเลป ได้โปรดพิจารณาในการช่วยเหลือตระกูลเลิฟเวลล์เพื่อกำจัดวิกฤติปัจจุบันของพวกเราด้วยเถอะครับ” แซนเดอร์กล่าวก่อนจะโค้งคำนับต่ำต่อหน้าเจอรัลด์
เมื่อเก็บแผนที่แล้ว เจอรัลด์จึงตอบกลับลวก ๆ “มีเรื่องใหญ่อะไรกัน? นายท่านเมอร์ริตต์ก็ไม่สามารถแก้ไขได้เหรอ?”
เจอรัลด์เพิ่งจะถามตอนนี้ก็เพราะเขาได้รับแผนที่ซึ่ง เอาตามตรง มันก็คือบางอย่างที่เป็นประโยชน์สำหรับเขาเท่านั้น เขาไม่สนใจที่จะเข้าไปยุ่งในเรื่องของตระกูลเลิฟเวลล์เลยจริง ๆ เพียงเพื่อเห็นแก่เคเลปก่อนหน้านี้ เขาก็แค่ไม่ต้องการรู้สึกเหมือนติดค้างน้ำใจพวกเขาคนไหน
“เอ่อ คือเรื่องเป็นอย่างงี้ครับ…”
ด้วยเช่นนั้น จากนั้นแซนเดอร์จึงเล่ารายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับเหตุการณ์ให้ฟัง
กลับกลายเป็นว่าเลิฟเวลล์ได้สร้างศัตรูของตัวเองมาได้ระยะหนึ่ง ศัตรูที่ว่านั้นก็ไม่ได้ยุ่งกับพวกเขามาช่วงหนึ่งแล้ว โดยดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลับไปยังบ้านเกิดของพวกเขากัน
อย่างไรก็ดี เมื่อเขากลับมา เลิฟเวลล์พบว่าแม้แต่บอดี้การ์ดที่มีสมรรถภาพสูงมากที่สุดของพวกเขาก็ไม่สามารถจัดการศัตรูคนนั้นได้เลย แม้พวกเขาไม่รู้ว่าเขากลายมาแข็งแกร่งขนาดนั้นได้อย่างไรในช่วงการไม่อยู่ของเขาก็ตาม แต่ปัญหาเร่งด่วนกว่าก็คือความจริงที่ว่าเขาได้ประกาศว่าจะฆ่าลูกหลานของตระกูลเลิฟเวลล์ทุก ๆ สิบวันจนกว่าไม่มีพวกเขาคนไหนเหลืออยู่
จนกระทั่งถึงตอนนี้ ทายาทสองคนของเลิฟเวลล์ก็ทั้งได้รับอันตรายและในที่สุดก็ถูกฆ่าไปแล้วทั้ง ๆ ที่มีคำสั่งของแซนเดอร์ที่ห้ามไม่ให้รุ่นเด็ก ๆ คนไหนออกไปนอกบ้านก็ตาม
สำหรับตอนนี้ รุ่นเด็ก ๆ ที่เหลืออยู่ของตระกูลเลิฟเวลล์ก็ยังคงซ่อนตัวอยู่ในบ้านของพวกเขากัน
ศัตรูคนนั้นเองมีชื่อว่าเดเมียน เวก และเป้าหมายของเขานั้นก็ธรรมดา ผู้ชายคนนั้นเพียงต้องการให้เลิฟเวลล์ถูกลบหายไปจากพื้นผิวโลกอย่างสมบูรณ์ แต่เพียงหลังจากเขาทำให้พวกเขาบ้าด้วยความกลัวเท่านั้น
เมื่อรู้แบบนั้น สิ่งเดียวที่แซนเดอร์ทำได้ก็คือจ้างกลุ่มผู้เชี่ยวชาญขนาดใหญ่ให้ปกป้องครอบครัวของเขาเท่านั้น มันยังเป็นเหตุผลที่ทำไมพวกเขาถึงจัดงานแลกเปลี่ยนสมบัติเร็วขึ้นเดือนหนึ่งในปีนี้เช่นกัน
แผนการของพวกเขาก็เพื่อดึงดูดบุคคลร่ำรวยและทรงอำนาจกลุ่มใหญ่มาที่งานนี้ ยิ่งจำนานผู้เข้าร่วมงานมากขึ้นเท่าไหร่ ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น นอกจากนี้ ความแข็งแกร่งในจำนานเหล่านั้นก็จะกระตุ้นให้เลิฟเวลล์ยังคงตื่นตัวและไม่ยอมจำนนเช่นกัน
เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์ก็เข้าใจแล้วว่าทำไมฮาเวนและพี่น้องของเธอถึงต้องแอบออกมาเพียงเพื่อจะได้สนุกกันบ้าง
“แม้ครั้งหนึ่งเดเมียนเป็นหนึ่งในทายาทที่ร่ำราวยของจังหวัดโลแกน แต่ทั้งเขาและพ่อของเขาก็ชั่วร้ายไม่แพ้กันเลย เนื่องจากพวกเขาทำตัวเลวทรามอย่ามากมาโดยตลอด นักธุรกิจที่ร่ำรวยทั้งหมดในจังหวัดโลแกนจึงคว่ำบาตรพวกเขาในตอนนั้น ส่งผลให้ตระกูลของพวกเขาล้มสลายในที่สุด แต่เพราะเขาเป็นคนใจแคบอย่างมาก พวกเราทั้งหมดจึงตระหนักได้ว่าเดเมียนจะไม่หยุดจนกว่าเขาได้แก้แค้นกับตระกูลทั้งหมดที่คว่ำบาตรพวกเขาเมื่อหลายปีก่อน และผมหมายถึงพวกเขาทั้งหมดจริง ๆ เมื่อการแก้แค้นกับตระกูลเลิฟเวลล์สงบลงแล้ว เขาก็จะเรื่มไล่ตามแก้แค้นตระกูลอื่น ๆ เช่นกันอย่างแน่นอน!” เคเลปกล่าว
“เมื่อพูดแล้วก็ ก่อนหน้านี้พวกเราได้นัดเขาไว้ โดยพื้นฐานแล้ว มันเป็นการท้าดวลเพื่อจะสู้กันตัวต่อตัวในคืนวันพรุ่งนี้…มันค่อนข้างน่าขายหน้าที่จะยอมรับ แต่เขาแข็งแกร่งมากจนผมไม่คิดว่าผมจะเป็นคู่ต่อสู้เขาได้เลยด้วยซ้ำ!” ชายชราผมขาวกล่าวเสริมขณะที่เขาส่ายหัวของเขาพร้อมกับถอนหายใจ
เมื่อมองไปที่เจอรัลด์ จากนั้นแซนเดอร์จึงกล่าวอย่างเคารพ “มันจะเป็นการดีมากอย่างแท้จริงสำหรับพวกเราหากคุณตัดสินใจที่จะให้ความช่วยเหลือ คุณคลอฟอร์ด…”
เนื่องจากเจอรัลด์ไม่ได้มีความประทับใจที่ดีมากนักต่อแซนเดอร์เลยจริง ๆ เขาจึงหันไปมองเคเลปก่อนจะตอบกลับ “…แน่นอน ผมจะไปดูแล้วกัน”
“ช่างวิเศษเหลือเกินที่ได้ยินแบบนี้!”