บทที่ 1682 ค้นหาถ้ําสวรรค์

Reverend Insanity เทพปีศาจหวนคืน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1682 ค้นหาถ้ําสวรรค์

 

สวรรค์สีขาว

 

นกกระเรียนสีขาวที่งดงามบินอยู่รอบๆฟางหยวนและส่งเสียงที่ไพเราะออกมา

 

ฟางหยวนสามารถออกคําสั่งนกกระเรียนขาวตัวนี้ได้ด้วยความคิดของเขา มันง่ายราวกับการขยับมือของเขาเอง

 

ในที่สุดข้าก็สามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะระดับเก้า!” ฟางหยวนบินไปข้างหน้าและกล่าว เบาๆ “ไป!”

 

กระเรียนขาวกระพือปีกและทะยานร่างไปข้างหน้า แต่ก่อนที่มันจะบินห่า งออกไป มันกลับบินวนอยู่รอบๆสถานที่แห่งหนึ่งบนท้องฟ้าที่ว่างเปล่าและส่งเสียงกรีดร้องออก มาอย่างต่อเนื่อง

 

ริมฝีปากของฟางหยวนม้วนตัวขึ้นขณะที่เขาได้รับข้อมูลชุดหนึ่งจากกระเรียนขาว มันเป็นภาพภายในถ้ําสวรรค์ห้าเซียง

 

ท่าไม้ตายอมตะกายาสวรรค์ระดับเก้าไม่ใช่ท่าไม้ตายสายโจมตีหรือป้องกันแต่เป็นท่าไม้ตายสายตรวจสอบ!

 

เป้าหมายของการตรวจสอบของมันคือทุกสิ่งที่อยู่ในสวรรค์สีขาว

 

ระยะการตรวจสอบของมันกว้างใหญ่และเกินขีดจํากัดของฟางหยวนไปไกลมาก ดังนั้นมันจึงเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการค้นหาและปล้นสะดมทรัพยากรธรรมชาติทุกชนิดในสวรรค์สีขาว

 

ความสามารถในการตรวจสอบของมันแข็งแกร่งมากเช่นกัน

 

มันสามารถค้นพบถ้ําสวรรค์ที่ซ่อนอยู่!

 

ถ้ําสวรรค์ที่ซ่อนอยู่ในสวรรค์สีขาวจะถูกค้นพบอย่างง่ายดาย แม้ถ้ําสวรรค์จะไม่เปิดออก แต่กระเรียนขาวยังสามารถรวบรวมข้อมูลและภาพทิวทัศน์ทั้งหมดที่อยู่ภายในถ้ําสวรรค์เหล่านั้นส่งเข้าสู่จิตใจของฟางหยวนโดยตรง

 

ข้อดีอีกประการของท่าไม้ตายอมตะกายาสวรรค์ก็คือมันไม่พึ่งพาพลังงานอมตะในกระบวนการทั้งหมด กายาสวรรค์เป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าที่มีต้นกําเนิดมาจากเทพปีศาจปล้นสวรรค์ มันไม่ใช่ท่าไม้ตายธรรมดา ความสามารถในการตรวจสอบของมันราวกับความสามารถโดยกําเนิดของกระเรียนขาวตัวนี้

 

“แต่หากข้าต้องการบุกเข้าไปในถ้ําสวรรค์ ข้ายังต้องใช้พลังงานอมตะ” ริมฝีปากของฟางหยวนโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มขณะที่เขาส่งลิ้นจี่ขาวอมตะให้กับกายาสวรรค์

 

กระเรียนขาวระเบิดแสงสีขาวที่อ่อนโยนออกมาทันที

 

ร่างของฟางหยวนหายเข้าไปในแสงสีขาว สายตาของเขากลายเป็นพร่ามัวก่อนที่เขาจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในถ้ําสวรรค์ห้าเซียง

 

เพียงไม่กี่ลมหายใจ ฟางหยวนก็สามารถเข้ามาในถ้ําสวรรค์ห้าเซียงได้โดยไร้สิ่งกีดขวาง

 

เขาสามารถเข้าสู่ถ้ําสวรรค์ได้ด้วยพลังอํานาจของท่าไม้ตายอมตะกายาสวรรค์!

 

“ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง แต่เมื่อคิดว่าข้าเป็นผู้อมตะระดับแปดขณะที่ท่าไม้ตายกายา สวรรค์เป็นท่าไม้ตายอมตะระดับเก้า ลิ้นจี่ขาวอมตะที่ใช้ไปก็ไม่ถือว่ามากมาย”

 

“แม้จะมีแสงสีขาวปรากฏขึ้นเล็กน้อยแต่กระบวนการทั้งหมดเงียบเชียบ ไม่เลว ไม่เลว”

 

ฟางหยวนพยักหน้าพึงพอใจกับผลการทดลอง

 

เป็นเรื่องยากหากต้องการบุกเข้าไปในแดนศักดิ์สิทธิ์หรือถ้ําสวรรค์โดยไม่มีการเตรียมตัวอย่างเพียงพอเรื่องนี้สามารถเห็นได้จากการบุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์ไปหูของนิกายกระเรียนอมตะหรือการบุกโจมตีถ้ําสวรรค์ไห่ฟานของจักรพรรดิสวรรค์ไปซู ความยากลําบากของทั้งสองเหตุการณ์สา มารถพิสูจน์คุณค่าของท่าไม้ตายอมตะกายาสวรรค์ได้เป็นอย่างดี

 

“ตลอดระยะเวลาอันยาวนานในประวัติศาสตร์ มีผู้อมตะปรากฏตัวขึ้นกี่คน? แม้จะมีผู้อมตะระดับแปดอยู่ไม่มาก แต่ตลอดหลายล้านปี มันก็มีจํานวนไม่น้อย”

 

“หลังจากลูกๆของมนุษย์คนแรกทําลายสวรรค์ทั้งเจ็ด มันเหลือเพียงสวรรค์สีดําและสี ขาวด้วยเหตุนี้ผู้อมตะระดับแปดหรือระดับเก้าจึงเหลือจากเลือกเพียงสองทางในการวางถ้ําสวรรค์ของพวกเขา”

 

“ยังไม่ต้องกล่าวถึงผู้อมตะระดับเก้า เมื่อผู้อมตะระดับแปดตาย พวกเขาจะวางถ้ําสวรรค์ไว้ในสวรรค์สีขาวหรือสวรรค์สีดํา”

 

“ถ้ําสวรรค์เหล่านี้จะร่วงหล่นลงหรือพังพินาศหลังจากเผชิญหน้ากับภัยพิบัติอย่างต่อ เนื่องแต่ในเวลาเดียวกันถ้ําสวรรค์ใหม่ๆก็จะปรากฏขึ้น ดังนั้นมันย่อมมีถ้ําสวรรค์บางส่วนที่ยังเหลืออยู่ในสวรรค์สีขาวหรือสวรรค์สีดํา”

 

ถ้ําสวรรค์เหล่านี้จะเป็นอาหารเสริมชั้นยอดสําหรับมิติช่องว่างของฟางหยวน

 

หากเขาสามารถผนวกหนึ่งในถ้ําสวรรค์เหล่านั้น เขาจะสามารถก้าวข้ามภัยพิบัติและแก้ปัญหาภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา

 

แน่นอนว่าเงื่อนไขแรกในการผนวกถ้ําสวรรค์เหล่านี้ก็คือพวกมันต้องไม่เคยกลืนกินเศ ษชิ้นส่วนของสวรรค์ทั้งเก้าเข้าไป

 

การกลืนกินเศษชิ้นส่วนของสวรรค์ทั้งเก้าหมายความว่าพวกมันไม่ต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ แต่มันจะเต็มไปด้วยเจตจํานงสวรรค์ที่ฟางหยวนไม่สามารถกําจัดออกไป

 

ด้วยเหตุนี้ฟางหยวนจึงไม่กลืนกินถ้ําสวรรค์ห้าเชียงและถ้ําสวรรค์ไฟฟาน

 

สําหรับถ้ําสวรรค์ทะเลปราณ มันไม่เคยกลืนกินเศษชิ้นส่วนของสวรรค์ทั้งเก้า มันพึ่งพาทะเลปราณในการต่อต้านภัยพิบัติ แต่ความสําเร็จบนเส้นทางแห่งพลังปราณของฟางหยวนเป็นอุปสรรคที่ทําให้เขาไม่สามารถกลืนกินมัน

 

สําหรับถ้ําสวรรค์วาฬมังกรฟ้า ฟางหยวนไม่สามารถกลับไปที่นั่นด้วยวิญญาณท่องแดนอมตะ กระทั่งเขาจะสามารถเข้าไปแต่เขาก็ไม่กล้าเคลื่อนไหวโดยไม่คิดให้รอบคอบหลังจากทั้งหมดวาฬมังกรฟ้าเป็นการจัดเตรียมของเทพอมตะสวรรค์พิภพ มันอาจตอบโต้ฟางหยวนอย่างรุนแรง

 

ไม่มีเทพอมตะคนใดที่สามารถดูแคลน

 

“ต้องมีถ้ําสวรรค์ที่เหมาะสมกับข้าอยู่อย่างแน่นอน” ฟางหยวนมั่นใจกับเรื่องนี้

 

ความมั่นใจนี้ไม่ได้มาจากท่าไม้ตายอมตะกายาสวรรค์เท่านั้น แต่ในความทรงจําของเขามีถ้ําสวรรค์มากมายปรากฏขึ้นในสงครามห้าภูมิภาคและเป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงในยุคที่กําลังจะมาถึง

 

ท่ามกลางถ้ําสวรรค์เหล่านั้น ฟางหยวนมีความประทับใจต่อสวรรค์เก้าภูตผีมากที่สุด ผู้อมตะที่อยู่ในถ้ําสวรรค์แห่งนี้บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งภูตผีเป็นหลัก ถ้ําสวรรค์แห่งนี้สามารถเปลี่ยนสภาพเป็นภูตผี ด้วยเหตุนี้มันจึงไม่ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติมากนัก

 

ถ้ําสวรรค์ค่ายกลเฝ้มีผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งค่ายกลอาศัยมากมาย มันยังมีค่ายกลวิญญาณอมตะขนาดใหญ่ปกป้องอยู่

 

ถ้ําสวรรค์เทพมายา เจ้าของถ้ําสวรรค์แห่งนี้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเทพ ปีศาจปล้นสวรรค์หลังจากเจ้าของถ้ําสวรรค์เทพมายาตกตาย เทพปีศาจปล้นสวรรค์ช่วยจัดการ ถ้ําสวรรค์เทพมายาและทําให้เจตจํานงสวรรค์เข้าใจผิดเป็นเหตุให้ความยากลําบากของภัยพิบัติที่มันต้องเผชิญอยู่ในระดับที่ต่ํามาก

 

ถ้ําสวรรค์เหล่านี้ซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบๆ และมีผู้อมตะอาศัยอยู่ภายใน

 

แม้จะมีผู้อมตะที่แข็งแกร่งอาศัยอยู่ในถ้ําสวรรค์เหล่านี้แต่เป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะก้าวเข้าสู่ระดับแปดโดยพึ่งพาเพียงทรัพยากรที่อยู่ภายใน

 

ด้วยหตุนี้กองกําลังใหญ่ทั้งหมดจึงตั้งอยู่ในห้าภูมิภาคที่มีทรัพยากรมากมายเท่านั้น

 

ฤดูร้อนผ่านไป ฤดูใบไม้ร่วงมาถึง ความปั่นปวนของเส้นโลหิตปฐพี่เกิดขึ้นบ่อยครั้งและทําให้ผู้อมตะรู้สึกยินดีกับฤดูแห่งการเก็บเกี่ยว

 

ทะเลทรายตะวันตก

 

ผู้อมตะหญิงยิงธนูออกไป ลูกธนูพุ่งเป็นเส้นโค้งสีชมพูอ่อนก่อนจะโจมตีสัตว์อสูรบรรกาลตัว

 

สัตว์อสูรบรรพกาลตัวนี้กําลังอาละวาดแต่ตอนนี้ร่างกายของมันกลับระเบิดแสงหลากหลายสีสันออกมาก่อนที่มันจะล้มลงบนพื้น

 

สายลมพัดทรายสีเหลืองขึ้นสู่อากาศ ร่างของสัตว์อสูรบรรพกาลกลายเป็นกลีบดอกไม้และสลายไปอย่างสมบูรณ์

 

“เป็นนางจริงๆ”

 

“คุณหนูรองของตระกูลกง กงอู่ฮวา”

 

“ไปเร็ว”

 

กลุ่มผู้อมตะของทะเลทรายตะวันตกมองไปที่ร่องลึกใต้พิภพที่พึ่งเกิดขึ้นก่อนจะล่าถอยออกไปภาคใต้

 

“ครืน…”

 

ภูเขาถล่มทําให้ฝุ่นควันลอยคละคลุ้งปกคลุมพื้นที่รัศมีหนึ่งร้อย

 

แผ่นดินไหวทําให้เกิดร่องลึกใต้พิภพขนาดใหญ่ มันกลืนกินภูเขาทั้งลูกเข้าไปอย่างสมบูรณ์

 

สองผู้อมตะตระกูลปามองเหตุการณ์นี้ด้วยความตกใจ

 

“นี่คือภูเขาที่มีชื่อเสียง ภูเขารุ่งอรุณ แต่มันกลับพังทลายลงในลักษณะนี้ ช่างน่าเสียดายนัก…”

 

สายตาของปาเต่อส่องประกายเย็นชา “เหตุใดต้องเสียดาย? ภูเขาเก่าพังทลายแต่อนาคตที่สดใสกําลังรออยู่ ไม่ใช่ว่าเราค้นพบน้ําพุจิตวิญญาณธรรมชาติที่เกิดใหม่จํานวนมากมั้นหรือ?”

 

“นั่นเป็นเรื่องจริง ความปั่นปวนที่เกิดขึ้นจากเส้นโลหิตปฐพี่ไม่เพียงนํามาซึ่งทรัพยากรและวิญญาณปาแต่มันยังให้กําเนิดน้ําพุจิตวิญญาณธรรมชาติจํานวนมากอีกด้วย”

 

“นั่นยังไม่ใช่ทั้งหมด” ปาเต่อมองลงไปด้านล่างด้วยความคาดหวัง “ผู้เชี่ยวชาญปรากฏตัวขึ้นทีละคน กงอู่ฮวาแห่งทะเลทรายตะวันตกก้าวขึ้นมาเมื่อเร็วๆนี้”

 

“ท่านปาเต่อ กงอู่ฮวาผู้นี้จะเปรียบเทียบกับท่านได้อย่างไร?”

 

“เจ้าไม่ควรดูแคลนผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ แต่รอกระทั่งข้าก้าวเข้าสู่ระดับแปด กงอู่ฮวาจะไม่ใช่ภัยคุกคามของข้า” ปาเต่อกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ

 

ผู้อมตะตระกูลปาตกตะลึงและรู้สึกสนุนสนาน “ในที่สุดท่านก็จะก้าวเข้าสู่ระดับแปดแล้ วงั้นหรือ?”

 

“ก่อนหน้านี้ต้องระวังกลุ่มอิทธิพลต่างๆ แต่ตอนนี้กองกําลังพันธมิตรภาคใต้ก อตั้งขึ้นแล้วขณะที่ตําแหน่งผู้นํายังว่างเปล่า สิ่งสําคัญที่สุดคือทรัพยากรจํานวนับไม่ถ้วนป รากฏขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุดสิ่งเหล่านี้เพียงพอให้ข้าก้าวเข้าสู่ระดับแปด”

 

“แน่นอนว่ายังมีอีกเหตุผลที่สําคัญที่สุด” การแสดงออกของปาเตือกลายเป็นเคร่งขรึม “ยุคที่ยิ่งใหญ่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนกําลังจะมาถึง ข้าไม่ต้องการถูกกระแสแห่งยุคสมัยกลืนกิน”