จนตอนที่เช่อเช่อและเยว่เยว่ห้าขวบ เฉินเยี่ยนเห็นละครที่ซินเหลยเล่นเป็นตัวเอกในทีวี เขาเล่นได้ดีมาก ผลตอบรับก็ดี 

 

 

เฉินหู่ก็รับบทเล่นเป็นพระรองเรื่องดังเช่นเดียวกัน ได้ยินว่าเริ่มรับบทพระเอกแล้ว ผลตอบรับไม่เลวเลย 

 

 

ที่แย่หน่อยคือซินเหวย แต่เขาก็ไม่ได้เล่นเป็นตัวประกอบแล้ว ถึงแม้ว่าจะเทียบซินเหลยและเฉินหู่ไม่ได้ แต่ก็มีบทประกบพระเอกถือว่าไม่แย่เลย 

 

 

อีกอย่างเฉินหู่มีแฟนแล้ว เป็นคนในวงการพวกเขา ชื่อนี้เฉินเยี่ยนไม่เคยได้ยินเมื่อชาติที่แล้ว 

 

 

จนเฉินหู่พาเธอกลับมาที่บ้านเฉิน เฉินเยี่ยนเห็นแล้วกลับรู้สึกว่าน่าจะคบกันได้ไม่นาน 

 

 

ผู้หญิงชื่ออวี้ฟาง หน้าตาไม่แย่ ในยุคที่ศัลยกรรมยังไม่แพร่หลายนี้ มีแต่สวยธรรมชาติล้วนๆ 

 

 

แต่ในสายตาเธอที่มองหมู่บ้านเกษตรกรเต็มไปด้วยความดูถูก 

 

 

ถึงแม้ตอนนี้หมู่บ้านเกษตรกรจะพัฒนาแล้ว ซ่อมถนน บ้านก็สร้างขึ้นมาแล้ว แต่อวี้ฟางยังรังเกียจอยู่ 

 

 

คำพูดอวี้ฟางแสดงออกว่าอยากให้เฉินเยี่ยนย้ายชื่อบ้านที่ปักกิ่งให้เป็นของเฉินหู่ บอกว่าเธอกับเฉินหู่จะทำมาหากินที่ปักกิ่ง อยู่ที่บ้านไม่ได้ ถ้าเธอจะแต่งงานกับเฉินหู่ แล้วเฉินเยี่ยนไม่ยอมเอาบ้านเฉินหู่ งั้นก็ให้บ้านเฉินซื้อบ้านอีกหลังที่ปักกิ่ง 

 

 

เห็นได้ชัดว่าเฉินหู่คิดไม่ถึงว่าอวี้ฟางจะพูดแบบนี้ เขาเงียบไปนาน จากนั้นบอกอวี้ฟาง ถ้าอวี้ฟางชอบตัวเขาจริง อีกหน่อยพวกเขาหาเงินซื้อบ้านกันเอง เขาไม่ต้องการบ้านของเฉินเยี่ยน และจะไม่ให้บ้านเฉินออกเงิน 

 

 

เฉินเยี่ยนให้บ้านเขาอาศัยอยู่ก็ไม่แย่แล้ว เขาจะเอาบ้านของพี่สาวได้ยังไง 

 

 

ในใจอวี้ฟางกลับไม่คิดเช่นนั้น ในเมื่อเฉินเยี่ยนมี ทำไมถึงไม่ช่วยน้องชาย? ถึงแม้ตอนนี้เฉินหู่จะมีชื่อเสียงเล็กน้อย แต่เงินที่ได้จากการถ่ายละครอยู่ที่ปักกิ่งยังซื้อแม้แต่ห้องน้ำไม่ได้เลย หวังรอเขา ไม่รู้ว่าอีกกี่ปีกี่เดือน ส่วนที่เธอชอบเฉินหู่ หนึ่งเพราะเห็นเฉินหู่ดูก้าวหน้า สองเฉินหู่หน้าตาไม่แย่ นิสัยก็ดี สามเพราะเธอเห็นเฉินหู่มีบ้านในปักกิ่ง ถึงแม้ซินเหวยก็อยู่ที่นั่นด้วย แต่บ้านหลังนี้เป็นของบ้านเฉิน ในอนาคตก็จะเป็นของเธอและเฉินหู่ ดังนั้นเธอเลยคบกับเฉินหู่ 

 

 

เฉินหู่โกรธมาก ถ้าอวี้ฟางรังเกียจเขา ก็เลิกกันไปเลย เขาจะไม่ทำให้อวี้ฟางเสียเวลา เขาคิดไม่ถึงว่าอวี้ฟางที่ทำดีกับเขามาก คนที่บอกว่าจะต่อสู้ฝ่าฟันไปกับเขา อวี้ฟางที่จะอยู่กับเขาจนแก่เฒ่าจะคิดอย่างนี้ 

 

 

เฉินเยี่ยนไม่ตอบอวี้ฟาง 

 

 

ที่จริงเธอไม่ได้ให้ความสำคัญกับบ้านที่ปักกิ่ง เธอยังมีหน้าร้านอยู่ และมีมูลค่ามาก หลายปีนี้เธอไปมาสองครั้ง ปล่อยให้คนอื่นเช่า ตัวเธอเองไม่คิดว่าจะอาศัยอยู่ในปักกิ่ง เธอคิดว่าชีวิตในเมืองนั้นเร่งรีบ เธอไม่ชอบมากนัก ถ้าเฉินหู่ต้องการจริง ให้เฉินหู่ไปก็ไม่เป็นไร ซินห้าวก็ไม่ว่าอะไร 

 

 

หลายปีนี้ธุรกิจของซินห้าวเจริญรุ่งเรืองมาก ปีหนึ่งหาเงินได้มาก ส่วนร้านเสื้อผ้าและโรงงานของเฉินเยี่ยนปีหนึ่งก็ทำเงินได้ไม่น้อยเลย เฉินเยี่ยนไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเงินเลย 

 

 

แต่คนอย่างอวี้ฟาง เฉินเยี่ยนไม่ชอบ ถึงแม้เธอจะให้บ้านกับเฉินหู่ แต่ในอนาคตก็ไม่แน่ว่าอวี้ฟางจะใช้ชีวิตอยู่กับเฉินหู่อย่างมีความสุข 

 

 

ดังนั้นเฉินเยี่ยนเลยให้เฉินหู่ตัดสินใจเอง 

 

 

ได้ยินว่าหลังเฉินหู่และอวี้ฟางกลับไปสองเดือนหลังจากนั้นก็เลิกกัน ตอนนั้นอวี้ฟางยังโวยวายใหญ่ แต่เฉินหู่ไม่สนใจ 

 

 

ส่วนซินเหวยก็มีแฟนหลังจากนั้นไม่กี่เดือน เป็นพนักงานบริษัท พากลับมาที่บ้าน คนบ้านซินเจอแล้วก็รู้สึกว่าไม่แย่ 

 

 

จากนั้นพวกเขาจัดงานแต่งงานกันที่หมู่บ้านเกษตรกร 

 

 

ลุงสองและไป๋ซิ่วเหมยคิดจะซื้อบ้านให้ซินเหวย แต่ซินเหวยและภรรยาซินเหวยบอกว่า พวกเขามีที่อยู่แล้ว พวกเขาขยันเดินทางไปก็ได้ เงินของลุงสองให้พวกเขาเก็บไว้ตอนแก่ 

 

 

ซินเหวยแต่งงานเสร็จก็กลับไป ซินเหลยและเฉินหู่ยังโสดอยู่ บางทีอาจจะเป็นเพราะเดิมทีพวกเขาหน้าตาดีจนมีสาวมาชอบเยอะ ดังนั้นไม่ง่ายเลยที่จะเจอรักแท้ 

 

 

ซุนหม่านเซียงร้อนใจมาก ทุกครั้งที่ซินเหลยกลับมาก็จะพาเขาไปดูตัว แต่ซินเหลยมีเวลาแบบนั้นที่ไหน ทุกครั้งอยู่บ้านไม่กี่วันก็ไปแล้ว ทำเอาซุนหม่านเซียงบ่นยาวทุกครั้งหลังเขากลับป 

 

 

ตอนเช่อเช่อและเยว่เยว่เจ็ดขวบ เฉินหู่มีแฟนแล้ว ครั้งนี้ก็ยังคงเป็นคนในวงการ เฉินเยี่ยนไม่เคยได้ยินมาก่อนเช่นเดิม แต่แฟนเขาที่เจอครั้งนี้ไม่แย่เลย แล้วอาชีพการแสดงของเฉินหู่ก็ไปได้ดีเช่นกัน มีเพียงแค่ซินเหลยที่ยังไม่มีแฟน 

 

 

ส่วนโรงงานกระดาษบ้านเฉินและบ้านซินก็ขยับขยายธุรกิจอย่างเบ็ดเสร็จ 

 

 

ผลิตเอง ตัดเอง ม้วนเอง และบรรจุเอง 

 

 

โรงงานที่สร้างขึ้นมาตามกระแสก็มีไม่น้อย แต่โรงงานกระดาษของบ้านซินและบ้านเฉินยังคงเป็นผู้นำตลอดมา บ้านไหนก็เทียบไม่ได้ 

 

 

ตอนเช่อเช่อและเยว่เยว่สิบขวบ ซินเหลย เฉินหู่และซินเหวยกลับมากันหมด 

 

 

ครั้งนี้ในที่สุดซินเหลยก็พาแฟนกลับมา แฟนเป็นนักธุรกิจ หน้าตาธรรมดา แต่เป็นคนร่าเริง พูดจาคล่องแคล่ว ทำอะไรกระฉับกระเฉง ดูแล้วมีความสามรถ 

 

 

ซุนหม่านเซียงไม่ค่อยชอบ เพราะเธอรู้สึกว่าผู้หญิงที่ชื่อซุ่ยเฟิน คนนี้ไม่คู่ควรกับลูกชายตัวเอง 

 

 

ไม่ต้องพูดถึงเรื่องหน้าตาหล่อเหลาของลูกชาย แล้วดังขนาดนั้น เล่นละครหลายเรื่อง ทำไมถึงหาได้แค่ผู้หญิงที่ธรรมดาแบบนี้ 

 

 

อีกอย่างผู้หญิงคนนี้อายุ 28 แล้ว ได้ยินว่าเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง ไม่เกินสองปีก็หย่า เธอดูถูกมาก 

 

 

แต่ซินเหลยชอบ เขาคิดว่าซุ่ยเฟินเป็นผู้หญิงที่เขาอยากอยู่ด้วยทั้งชีวิต 

 

 

ส่วนซุ่ยเฟิน มีส่วนคล้ายกับเฉินเยี่ยนเมื่อก่อน และไม่ใช่ผู้หญิงที่อ่อนแอ ดังนั้นไม่ว่าซุนหม่านเซียงจะคัดค้านหรือไม่ ซินเหลยกับซุ่ยเฟินก็ยังจดทะเบียนสมรสกันอยู่ดี 

 

 

ส่วนซุ่ยซี่เอ๋อร์ ภรรยาของเฉินหู่ตั้งท้องแล้ว เธอถอยอออกจากวงการบันเทิง คลอดลูกอย่างเงียบๆ เฉินจงและหวางนิวยังนั่งรถไฟไปเยี่ยมเธอที่ปักกิ่ง นี่เป็นครั้งแรกที่หวางนิวออกเดินทางไกล เธอเมารถอาเจียนหนัก อยู่ปักกิ่งไม่กี่วันก็กลับแล้ว เธออยู่ปักกิ่งไม่ชิน 

 

 

เฉินจงและหวางนิวบอกว่าอยากจะรับซี่เอ๋อร์กลับมาดูแลเธอ แต่หลังซุ่ยซี่เอ๋อร์และเฉินหู่ปรึกษากันก็ยังไม่กลับมา แต่แม่ของซุ่ยซี่เอ๋อร์ไปปักกิ่งดูแลเธอ หวางนิวค่อยสบายใจ 

 

 

ลูกซินเหวยสองขวบแล้ว เป็นเด็กผู้หญิง ชื่อซินหรูผิง หน้าตาน่ารักมาก พวกเขาไม่คิดจะมีลูกอีก 

 

 

ภรรยาของซินเหลยยังไม่ท้อง ดังนั้นตอนนี้ซินเช่อยังคงเป็นเด็กผู้ชายคนเดียวในบ้านซิน 

 

 

ซินเช่อเป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย ไม่ได้โดนซุนหม่านเซียงเลี้ยงจนเสียนิสัย จิตใจดี แต่ก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้น 

 

 

เยว่เยว่กลับเป็นเด็กซุกซน เฉลียวฉลาด เจ้าเล่ห์มาก บางครั้งเธอก่อเรื่องขึ้นมา ตาโตของเธอกะพริบมองเป็นประกาย น้ำตาจะไหลออกมาแล้ว ทำคุณทนไม่ไหวต้องปลอบเธอ 

 

 

ด้านการเรียน เยว่เยว่ขยันไม่เท่าเช่อเช่อ แต่เยว่เยว่ได่ที่หนึ่งทุกครั้ง ส่วนเช่อเช่อถึงแม้จะขยันกว่าพี่สาว แต่อย่างมากก็แค่ได้ที่หนึ่งเท่าเยว่เยว่ สมองเขาไม่ได้ดีเท่าเยว่เยว่ 

 

 

แต่ทุกคนต่างเอ็นดูทั้งสองคนมาก 

 

 

แล้วในปีนี้ เสี่ยวหลี่ถูกปล่อยตัวออกมา 

 

 

เดิมทีเฉินเยี่ยนวางแผนให้ซินห้าวหาคนมาจับตาดูเสี่ยวหลี่ไว้ คิดจะทำให้ทั้งชีวิตของเสี่ยวหลี่ไม่มีความสุขเลย 

 

 

แต่ตอนที่เห็นเสี่ยวหลี่ เฉินเยี่ยนกลับถอนหายใจ 

 

 

เสี่ยวหลี่ดูแก่มาก ที่จอนผมมีผมขาวแล้ว ดูเหมือนคนที่อายุใกล้สี่สิบ หางตาเธอมีรอยแผลเป็น เป็นรอยที่ต่อสู้กับคนในนั้น 

 

 

อีกอย่างเธอดูตกใจง่าย มีอะไรเคลื่อนไหวนิดหน่อยก็ตกใจเหมือนกระต่ายตื่นตูม 

 

 

เธอหางานหลายที่มาก แต่ไม่มีใครรับเธอ 

 

 

พี่เขยของเธอก็ไม่ยอมให้เธออยู่ที่บ้าน รังเกียจที่เธอทำขายหน้า 

 

 

สุดท้ายเธอได้งานทำงานล้างจานที่หลังครัว 

 

 

เฉินเยี่ยนกับซินห้าวไม่ได้ห้ามไว้ เรื่องผ่านไปแล้วก็ผ่านไป เสี่ยวหลี่กลายเป็นแบบนี้แล้ว พวกเขาไม่ต้องลงมือแล้ว เธอใช้ชีวิตลำบากมากแล้ว 

 

 

มองดูใบหน้าสวยของเยว่เยว่ เฉินเยี่ยนก็ปล่อยวางแล้ว